ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ή εγώ μεγάλωσα ή ο κόσμος παντρεύεται μικρός.Γυναίκα 29.

Γεια σας παιδιά θέλω την άποψη σας σε ένα θέμα μου. Είμαι ερωτευμένη εδώ και πάρα πολύ καιρό με ένα παιδί που το ξέρω μόνο φατσικά θέλω να του μιλήσω αλλά φοβάμαι μην εκτεθώ γιατί υπάρχουν κάποιοι κοινοί γνωστοί και ζούμε σε μια κλειστή κοινωνία. Πρόσφατα τον πλησίασα από τα κοινωνικά μέσα θέλω να του στείλω μήνυμα αλλά δεν ξέρω τι να του πω γιατί δεν θέλω να ξεκινήσω με τα κλασικά γεια τι κάνεις μιας και δεν γνωριζόμαστε. Σας παρακαλώ πείτε μου κάποια ιδέα.. Περιμένω σχόλιο σας. Σας ευχαριστώ!!! Γυναίκα 23

Τις τελευταίες ημέρες είμαι πολύ άσχημα ψυχολογικά κυρίως λόγω σοβαρών θεμάτων στο σπίτι, αλλά και γενικά μου έχουν πέσει πολλά μαζεμένα και λόγω κούρασης. Το επί 3 χρονια αγόρι μου, το μοναδικό αληθινό άτομο που έχω, αντί να μου συμπαρασταθεί ή να προσπαθήσει κάπως να με ανακουφίσει, με έχει γραμμένη και είναι σχεδόν εξαφανισμένος τόσες μέρες. Μάλλον τον φάγανε τα γλέντια και τα φαγοπότια..καταλαβαίνω ότι είναι τέτοιες οι μέρες, αλλά να μην ενδιαφερθεί καθόλου; είναι σωστή συμπεριφορά αυτή; το περίεργο είναι ότι ειδικά τελευταία ήμασταν στην καλύτερη μας φάση.

Να καταστρέφω ό,τι όμορφο έχω στη ζωή μου άλλοτε γιατί με δεν με καλύπτει,που οκ σε αυτή την περίπτωση φαίνεται λογικό, χωρίς όμως να προσπαθώ καν να το δουλέψω και άλλοτε επειδή με υπερκαλύπτει και το αποτέλεσμα κοινό : μένω μόνη μου.

Πως κάνουμε σεξ.Και είναι τοοοσο μαγικό.Δυο φορες σε είδα και ενταξει μπορεί να μου αρεσες αλλα δεν ειχα σκεφτει μέχρι εκεί για μας.Τωρα ομως το σκεφτομαι.Δεν μπορώ να καταλάβω γιατι σε σκεφτομαι συνέχεια μετά από αυτά τα όνειρα.Ισως αν μπορούσα να σε ξαναδώ θα μου λυνόταν όλες οι απορίες.Θα εβλεπα αν μου ξυπνούσες και πάλι εκείνα τα συναισθηματα που δεν ειπώθηκαν ποτέ λόγω του ότι συντομα εφυγες για Κρήτη.Ενώ προχώρησα εσυ εκεί τα περισσότερα βραδυα στον ύπνο μου.Μακαρι να σε ξαναβλεπα αλλα πως;αν δεν με σκεφτεσαι και εσυ.

Οταν ειναι γιορτες οπως τωρα η σκ νοιωθω πολυ ωραια γεματη ξερω οτι θα δω την σχεση μου καμιά φιλή ομως οταν έρχεται καθημερινη επειδη δεν δουλευω μου φαίνεται βουνο η εβδομάδα κ νοιωθω μόνη, οσο κ να ψαχνω δεν εχω βρει κατι εκλεισα 1 χρόνο, κάνω πραγματακια καθημερινά αλλά δεν αρκεί αυτό,εχω απογοητευτει , ειναι κ πιο δυσκολα επειδή ειμαι 38..νοιωθω στο πουθενά. .ξεκρεμαστη..

Βγάζω θυμό και κακία με το παραμικρο.Εκνευρίζομαι ευκολα και φοβαμαι μηπως φυγει η ζωή μου ετσι.Δεν θελω να βλεπω άνθρωπο. Τι μου συμβαινει.?

Απο Δευτερα διαιτα. Τελος.

Μου αρέσει κι έχει 10 χρόνια σχέση...Αξιοθρήνητο!

νιώθω οτι δεν με καλύπτει ο περίγυρος μου. οι κολλητοί μου σπουδάζουν ακόμα σε αλλες πολεις, εγώ γυρισα. Και είμαι στη Θεσσαλονίκη και βγαινω με κοπέλες που στόχος κάθε βραδιάς είναι να κάνουν σεξ. Δεν το θεωρώ "κακό" προφανώς, καλα κανουν, αφου νιωθουν μια χαρα με αυτο , απλα εγω δεν ταυτιζομαι με αυτό, ουτε γουσταρω να βγαινω και να αρπάζω όποιον να ναι κ να του λέω βλακειες σουρωμενη, λες κ είμαι 16. Γενικα με καταθλιβει φουλ αυτο το χοντροπεσιμο σε μαγαζια το βραδυ και το ons ως αυτοσκοπός. Ενιγουει, η ερώτηση μου είναι που βγαίνει νορμαλ κόσμος. Δεν αντρχω άλλο ετσι, νιώθω πολύ μονη, θέλω κάποιον να θέλει να κάνει κ μια κουβέντα και να φέρεται κάπως πιο ωριμα. Είμαι αρκετά ντροπαλή εν τω μεταξύ, αν και 22, αλλά μάλλον πρεπει να το πάρω απόφαση και να κοινωνικοποιηθω...