ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άντρας εδώ, τον Μάρτιο γιόρτασα τα 30ά μου γένεθλια στο εξωτερικό που μένω τα τελευταία 4 χρόνια και μετά απο πολλά χρόνια ξαναγράφω στις εξομολογήσεις. Τα ποστ μου δεν μπόρεσα να τα βρω καν αλλά είχαν να κάνουν με την απελπισία της ανεργίας, την χαμηλή αυτοπεποίθηση την *(ερωτική και όχι μόνο) μοναξιά που ένιωθα εκείνη την περίοδο (μιλάμε για 2013 2014). Όποιον διαβάζει μέχρι εδώ θέλω να του ζητήσω να κάνω μια παύση λίγα δευτερολέπτα και να σκεφτεί πως με φαντάζεται τώρα. Και συνεχίζω: μετά από 4 χρόνια σχεδόν στην Ευρώπη και μετά από μια μεγάλη στροφή στον επαγγελματικό τομέα έχω αρχίσει να βρίσκω τον δρόμο μου στα επαγγελματικά και παρά το υψηλό κόστος ζωής εδώ είμαι οικονομικά ανεξαρτήτος (κάτι που στην Ελλάδα μέχρι τα 26 δεν το είχα πετύχει ούτε για ένα μήνα). Αυτοπεποίθηση; Σε πολλά πράγματα εξακολουθώ να μην είμαι ευχαριστήμενος από τον εαυτό μου: η ευστροφία μου είναι κάτω από τον μέσο όρο, δεν εχω πολύ καλό λέγειν, η κοινωνική μου συμπεριφορά είναι καποιες φορες λίγο αδέξια, σε κάποιους στόχους που βάζω δεν έχω αυτοπειθαρχία (δεν είναι οτι έχω υψηλά στανταρ απλώς έχω μια ρεαλιστική εικόνα του εαυτού μου ) ΑΛΛΑ τώρα πια δεν απελπίζομαι όταν τα σκεφτομαι αλλά κοιτάω τι μπορώ να κάνω για να τα βελτιώσω. Στα ερωτικά τι λέτε; Αφού σας πω ότι εμφανισιάκα μάλλον είμαι μέτριος δεν έχω ούτε κατι ωραίο ούτε κάτι ιδαίτερα άσχημο πάνω μου θα σας ξαναζητήσω να κάνετε μια παύση και να σκεφτείτε πως τα πάω σε αυτό τον τομέα. Και συνεχίζω: 5 χρόνια χωρίς σχέση και 3 χρόνια χωρίς σεξ. Τα τελευταία 1-2 χρόνια έχω σταματήσει πια να ψάχνομαι για σχέση και μπορώ να σας πω ότι είμαι στην καλύτερη φάση της ζωής μου και σε αυτό τον τομέα. Έχω απαλλαχθεί από αυτη την ψυχοφθορα κατάσταση να ψάνχνω για κοπέλα και έχω αποβάλλει ενα σωρό αρνητικά συναισθήματα-κομπλεξ που ενιωθα παλιοτερα όταν εβλεπα ζευγάρια, αντρες με απήχηση στο αλλο φυλο ή ωραίες κοπέλες. Μου αρέσει η εργένικη μου ζωη μου και μπορώ να με φανταστώ να ζω έτσι για πολλά χρόνια (και γιατι όχι;) και για παντα . Έχω αρκετά κοινωνική ζωή (αν και οι περισσότερες φιλιες δεν είναι τόσο βαθιες), περασα και από την φάση να αναρωτηθώ για τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό αλλά είμαι σίγουρος πλέον πως είμαι straight.Μου αρέσουν οι γυναίκες σεξουαλικά αλλά δεν κάθομαι πια να τις κυνηγάω, στον περίγυρο μου εχω ομως αρκετες γνωστές και καποιες λίγες φίλες και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό για να μην βλέπω το γυναικείο φύλο σαν τον "διακαή ποθο" Επισης πολύ σημαντικό ότι είχα 2-3 εφημερες σχεσεις και ερωτικές εμπειρίες για να απομυθοποιησω αυτό το θεμα (αφηνω για αλλη εξομολογηση ισως γιατί δεν στέριωσαν) 2 πράγματα που πιστεύω ότι βοηθησαν στο να αλλάξω οπτική σε αυτό το τομέα και όχι μόνο: προβλήματα υγείας (οχι κορωνοιος) δικά μου και οικείων μου ανθρώπων και θανατοι καποιων από αυτών και το δράμα που ζουν πολλοί συνανθρωποι μας και κυρίως οι προσφυγες και αστεγοι που έχω γνωρίσει από κοντά. Και όλα αυτά χωρίς την βηθεια ψυχολογων και λοιπών επαγγελματίων εντός ή εκτός εισαγωγικών. Φίλοι και φίλες μικρότεροι και μεγαλύτεροι που διαβάζετε αυτή την εξομολόγηση και νιώθετε μονοι, απελπισμένοι, αποτυχημένοι ετσι ένιωθα και εγώ πριν από κάποια χρόνια τώρα όμως έχει έρθει ο καιρός που τα σκέφτομαι όλα αυτά και είναι μια μακρινή ανάμνηση, ενα κακό όνειρο που πέρασε και έμεινε μόνο η αυτογνωσία. Ελπίζω η εξομολογηση μου να σας βοηθησει να βρειτε και σεις τις δικές σας λύσεις και οταν νιώθετε να σας πνίγουν αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα να έρχεται στον μυαλό για να σας δίνει δύναμη και πίστη ότι μπορείτε να βγειτε από αυτό που τώρα μοιαζει αδιεξοδο.

..κάθε βδομάδα, περίμενα ότι, δεν μπορεί, θα έρθει στο μαγαζί που έπαιζα μουσική, να μου κάνει.. έκπληξη, να με ακούσει. (ναι προ καραντίνας νο2) Δεν ήρθε ούτε μια φορά. Ώσπου αργότερα απλά το λήξαμε. Ώρες ώρες απορώ και εγώ με την χαζομάρα και αφέλεια μου.

Είμαι ένας άνθρωπος που σπάνια ζηλεύει το αγόρι μου όμως ζηλεύει υπερβολικά πολύ και τις τελευταίες μέρες έχω προσέξει ότι θέλει να με κάνει να ζηλέψω.. Τον λόγο δεν τον καταλαβαίνω και ελπίζω αλήθεια να κάνω λάθος γτ η γνώμη μου είναι ότι είναι πολύ κακό να θέλεις να νιώσει ο άνθρωπος που αγαπάς να νιώσει άσχημα

Εχουμε μια σχεση 6 μηνων..Ειχαμε γνωριστει πριν την καραντινα και περασαμε πολλες διακυμανσεις..Η δικη μου ζωη ξεκινησε να παει καπως καλυτερα,η δικη του δυσκολεψε κι ως καποιο σημειο απο δικη του υπαιτιοτητα..Προσπαθω να του συμπαραστεκομαι οσο μπορω..κι εκεινος προσπαθει.. Με αφορμη ενα περιστατικο καταλαβα πως δεν ειναι ο τυπος αντρα που μου αξιζει.. Για να βγει απο τη δυσκολη θεση και να φανει καλος σε μια κοινη μας φιλη,συμφωνησε μαζι της πως δεν ειχα δικαιολογια οτι εχω δουλεια,οτι της ειπα ψεματα δηλαδη,γιατι εκεινου του ειπα πως δεν εχω ορεξη..Κι εγω να τα ακουω σε ανοικτη ακροαση.. Δηλαδη η πρωτη του αντιδραση οταν στριμωχθηκε ηταν να βγαλει τη κοπελα του στη σεντρα..Προσπαθουσε να με καλοπιασει χωρις να παραδεχτει το λαθος του και κραταει τωρα και μουτρα απο πανω.. Νομιζω δε με σεβεται..ποσο μαλλον να νοιαζεται πραγματικα για μενα..

Κάθε φορά που μιλάμε ή που μου στέλνει έχει έναν δικό του τρόπο να μεταφέρει άσχημες καταστάσεις που ζει, χωρίς να με βαραίνει.Θα αλλάξει ο ίδιος θέμα θα πει και κάτι ευχάριστο έτσι που στο τέλος πάντα κάτι θετικό μένει και δεν σε ψυχοπλακώνει.Πολλοί άνθρωποι σε αφήνουν λιώμα κυριολεκτικά σε ισοπεδώνουν ψυχολογικά και ας μην έχουν ζήσει τις δυσκολίες τις δικές του. Τον γνωρίζω πολλά χρόνια είναι ένας ευχάριστος άνθρωπος από αυτούς που όλοι θέλουν να κάνουν φίλο.Με τιμά με την εμπιστοσύνη του μιλώντας ανοιχτά για τυχόν δυσκολίες του χωρίς όμως να με φορτώνει.Δεν ξέρω πως να το περιγράψω, λύνει τα εκάστοτε θέματά του χωρίς να κουβαλάει άλυτα χρόνια και χρόνια όπως κάνουν άλλοι.Όταν συμβαίνει κάτι κακό στη ζωή του επικοινωνώ μαζί του συχνότερα, δεν φοβάμαι ότι θα με πρήξει ή ότι θα με χρησιμοποιήσει για να νιώσει εκείνος καλύτερα.Υπάρχουν πολλοί άλλοι που δεν έχουν ποτέ καλές μέρες πάντα κλαίγονται και σου μαυρίζουν την ψυχή, ποτέ δεν λύνουν τίποτα και μια ζωή έχουν το ίδιο πρόβλημα.Τον εκτιμώ πάρα πολύ και με συγκινεί, γιατί ακόμη και στα χειρότερά του θα βρει τον τρόπο να με κάνει να χαμογελάσω και να νιώσω ότι πάντα υπάρχει ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.Είναι πάντα εκεί όταν τον χρειάζομαι, με μια λέξη είναι ο φίλος που θέλουν όλοι στη ζωή τους και δεν μου κάνει εντύπωση που ανέκαθεν ήταν τόσο δημοφιλής

Έχω γενέθλια, πίνω βότκα, έβαλα το καραόκε και του έδωσα και κατάλαβε. Λυπάμαι που δε μου ευχήθηκες, είναι μικρότητα εκ μέρους σου όμως όπως νιώθεις. Δε θα κάτσω να σκάσω,αρκετά πια! Στην υγειά μου και στην υγεία σας!

Έχουμε σχέση 7 μήνες,και ενώ όλα τα άλλα είναι τέλεια,υπάρχει θέμα με το ερωτικό.Εγώ έχω πρόβλημα και με την συχνότητα,αλλά καί την ποιότητα.Το ιδανικό για εμένα θα ήταν κάθε μέρα,αλλά άντε εκεί να πάω πάσο.Όταν όμως συμβαίνει,δέν είναι και καλό.Έχουμε μιλήσει,του έχω πεί τί μου αρέσει,κάνει τα πάντα και προσπαθεί,αλλά τελικά τίποτα.Προσποιούμαι τις περισσότερες φορές,για να μήν τον στεναχωρήσω.Είναι πολύ όμορφος,νοιάζεται για εμένα,ό,τι κι άν του πώ θα το κάνει,και πραγματικά νιώθω ερωτευμένη μαζί του.Υπάρχει όμως αυτό το αγκάθι,που θα ήθελα να ξεπεραστεί,και δέν ξέρω πώς.Δέν είναι η πρώτη μου σχέση,και ξέρω πολύ καλά τον εαυτό μου και το σώμα μου.Δέν θέλω να χαλάσει αυτό που έχουμε.Δέν ξέρω άν έχει σημασία,είμαι 26 και είναι 34.

Ό, τι επάγγελμα και να κοιτάξω, βαριέμαι. Βαριέμαι να δουλέψω. Ναι, παιδιά, βαριέμαι, αλλά σε σημείο πραγματικής βαρεμάρας. Όπως και πολλοί άλλοι, μένω σε μια πόλη που προσφέρει πολύ συγκεκριμένες επαγγελματικές επιλογές (ξενοδοχεία ή πωλήσεις). Νιώθω κενή σε αυτόν τον τομέα. Δεν έχω κανέναν στόχο, δεν ξέρω πού πάω. Τίποτα δεν μου αρέσει εργασιακά. Γενικά σαν άτομο είμαι λίγο αλλού. Ό, τι αυτοβοήθεια έχω διαβάσει... δεν βοήθησε. Πώς να βρω άκρη; Δεν θέλω να ζήσω μια ζωή που σιχαίνομαι (ωράρια, φωνές, αφεντικά), θέλω να μπορώ να αναπνέω. Αλλά δεν βλέπω άκρη, είναι και η Ελλάδα έτσι όπως είναι - γενικά στον εργασιακό τομέα - που τα παραπάνω μοιάζουν νεανικές σαχλαμαρίστικες σκέψεις! Κανείς άλλος / η στην παρέα;

την αγαπώ για πάντα αλλά δεν έχει νόημα

Δεν το ξέρει κανείς. Θα είναι το μυστικό μας. Ασπάστηκα τον μουσουλμανισμό. Μεγάλωσα σε ορθόδοξη χριστιανική οικογένεια. Ήμουν άθεη στα εφηβικά μου χρόνια. Έκανα όμως έρευνες για τις θρησκείες. Τα 2 τελευταία χρόνια έχω ανακαλύψει πως ο μουσουλμανισμός με εκφράζει. Απλά δεν μπορώ να το πω πουθενά.