ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο άδειο μου το σπίτι θα κλειδωθώκανείς να μη χτυπήσει, δεν είμαι εδώτραβάω τις κουρτίνες, ν’ αλλάξω σκηνικόμεγάλες οι ευθύνες να σε σκηνοθετώΣτο άδειο μου κρεβάτι θα σε σκεφτώσαν να χρωστάς σε κάτι, παίζεις κρυφτότην πόρτα θ’ ασφαλίσω, θα λύσω τα σκυλιάτα μάτια μου να κλείσω, να δέσω τα φιλιάΠαίρνω απόσταση και λέω πως σε μισώσχεδόν απόφαση, εκτός που σ’ αγαπάωΈτσι ειν’ αυτά, έτσι ειν’ αυτάΈτσι ειν’ αυτά, έτσι ειν’ αυτάΕτσι νιωθω με την απορριψη που εφαγα.

σε 1 μηνα ακριβως δινω πανελληνιες. αυτη ηταν η πιο δυσκολη χρονια της ζωης μου, και οχι λογω διαβασματος .ο πατερας μου προσφατα μου ανακοινωσε τηλεφωνικα πως περιμενει παιδι με την γκομενα του (κατα 15 χρονια μικροτερη του) ενω εγω τον πηρα να τον ρωτησω κατι ακυρο. λιγους μηνες πριν, μου ειχε παρει ολα τα λεφτα που ειχα μαζεψει στην τραπεζα για το μελλον μου (σπουδες, αμαξι, νοικια, δεν ξερω, ολο και καπου θα χρησιμευαν) κρυφα, χωρις σκοπο να τα επιστρεψει. εχει σταματησει να δινει διατροφη στη μανα μου για εμενα. πιθανοτατα θα με αποκληρωσει στο αμεσο μελλον για να αποκαταστησει τον αλλον απογονο και το πρωτο παιδι της γκομενας του, απο αλλον πατερα, που δεν το εχει αναγνωρισει καν. φυσικα, δε γινεται λογος για το συναισθηματικο κενο που μου εχει δημιουργησει η απουσια του, τα αποτελεσματα του οποιου εγιναν φανερα τωρα. ο πατερας μου ηταν απων σε ολη την εφηβεια μου γιατι εθρευε μια αλλη οικογενεια. για εμενα ουτε λογος.γνωριζω πως η πορεια του γονιου μας δεν μας επηρεαζει, ουτε καθοριζει τη δικη μαςπαραυτα, ολα αυτα με επηρεασαν αρνητικοτατα φετος. και ειμαι εδω, ακριβως εναν μηνα πριν αρχισω, δεν μπορω να σκεφτομαι αλλο πραγμα παρα μονο το ποσο ανικανη ειμαι για τα παντα. αφου εχω αποτυχει να με αγαπησει ο ιδιος μου ο πατερας, δεν ειμαι ικανη ουτε να πετυχω απλουστερα πραγματα οπως να μπω σε ενα πανεπιστημιο. ολοι μου οι φιλοι ειχαν συναισθηματικη υποστηριξη, εγω δεν ειχα τιποτα ποτε. δεν εχω καν τα οικονομικα ερεισματα θα οποια θα βασιζομουν αν ξεκινουσα το πανεπιστημιο. θα ηθελα απλα να μην με ειχαν χτυπησει ολα αυτα φετος. αν αποτυχω παταγωδως, ο μπαμπας μου θα ειναι το δευτρο ατομο στο οποιο θα ριξω την ευθυνη (το πρωτο θα ειμαι εγω, γιατι του επετρεψα να με επηρασει τοσο πολυ. ποσα ομως μπορω να αντεξω σε διαστημα λιγων μηνων??)για οσους το διαβασαν μεχρι τελους, ευχαριστω και σορρυ αν δεν βγαζω νοημα, ειμαι πολυ εκνευρισμενη τη στιγμη που το γραφω, λολ

Πως καταντησαμε ολοι ετσι λογω των οικονομικων;Σκυθρωποι,νευρικοι,ρεαλιστες φουλ...ας ψαξουμε ομως λιγο παραπανω να βρισκουμε λογους να γελαμε και να κανουμε και για τους αλλους το ιδιο...

Γεια σας... ένιωσα τόσο την ανάγκη να μιλήσω κάπου...Είμαι δύο χρόνια μαζί με το πιο όμορφο πλάσμα, το πιο υπέροχο άτομο και σήμερα τα πράγματα ξέφυγαν. Δεν ειπε"χωρίσαμε" αλλά με αυτά που είπε απ έξω απ έξω, ήταν σαν να ήθελε να πει απλα ΤΈΛΟΣ.Εμείς μείναμε στο ίδιο σπίτι πολύ νωρίς, λιγότερο από μισό χρόνο. Είπαμε το σ'αγαπάω ΕΠΊΣΗΣ νωρίς,κάναμε έρωτα ΕΠΊΣΗΣ πολύ νωρίς και όταν έφτασε η στιγμή να φύγει να σπουδάσει μου έδωσε την επιλογή να τον ακολουθήσω. Ήρθαμε λοιπόν μαζί σε αυτήν την πόλη,μένουμε μαζί, σπουδάζει κι εγώ δουλεύω Και εγώ φέρθηκα στον πιο Καλό άνθρωπο, τον άνθρωπο μου άσχημα. Δημιούργησα μια καλή ρουτίνα στην σχέση μας ,Ζήλια σε τεράστιο βαθμό..ΠΟΛΥ πιο πανω απο τα όρια, γκρίνιες, απαιτήσεις, Κακή συμπεριφορά γενικότερα... αντιμιλούσα και ήθελα πάντα να μιλάω τελευταία. Ως αποτέλεσμα τόσης γκρίνιας τόσους μήνες εκ μέρους μου έφτασε στο αμήν. Κι εδώ έρχομαι εδώ που λεω"Ποτέ μην θεωρήσεις κάποιον δεδομένο". Σήμερα τσακωθηκαμε πολύ άσχημα,μου είπε να φύγω από το σπίτι 3 ώρες και μετά να γυρίσω ως τιμωρία, γύρισα και έκανε πάλι για χιλιοστή φορά του κεφαλιού μου με αποτέλεσμα να αλλάξει κωδικούς σε κινητό,υπολογιστή, να κοιμάμαι στον καναπέ,να τον αποκαλώ μόνο με το όνομα του και να μου λέει πως σε 1,5 μηνα απο τώρα που είναι η πρακτική του και θα χρειαζόταν να φύγουμε πάλι πως όταν φτάσει εκεινη η μέρα θα τελειώσουμε. Μέχρι εκείνη τη μέρα ομως θα σβήσει οτι είχαμε μαζί και θα κοιμάμαι στον καναπέ ΧΩΡΊΣ χάδια,φιλιά?σ'αγαπάω... Και πώς τελειώσαμε τώρα και μπορεί να κάνει ότι θέλει με αλλη κοπέλα. Και μου ανακοίνωσε σήμερα πως θα βγει βόλτα. Είμαι αχάριστη Δεν χρειάζεται να μου το πείτε. Αλλά πως διορθώνεται ολο αυτο; Πώς θα κρατήσω ΔΊΠΛΑ μου τον άνθρωπο που αγαπάω ; Νιώθω αβοήθητη...

Και ό,τι καλό σου εύχομαι!Σήμερα κάλεσα ένα ταξί από γαλάτσι.Βλέπω ένα παλικάρι μέχρι 30χρονών με απίστευτο χιούμορ παρα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η γενιά μας καθημερινά πλεον σε αυτή την χώρα.Είχα πολύ άσχημη διάθεση όλο το τριήμερο και μου την έφτιαξε για όλη την εβδομάδα.Συγγνώμη σου ζητώ που γελούσα και η καταστάσεις ήταν για κλάμματα και σε ευχαριστώ πολύ.Δεν ξέρεις πόσο καλό μου έκανες!Ελπίζω οι δικοί σου να σε αγαπούν και να σε προσέχουν πολύ,σε σκέφτομαι και γελάω ακόμα.Υγ.Παιδιά τους ανθρώπους που σας κάνουν να γελάτε και φωτίζουν την μέρα σας να τους αγαπάτε περισσότερο.ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ!

Ναι θα με ενοχλεί και η μυγα που πετάει γιατί μου έδωσες δικαιώματα να ζηλευω και κλονισες την εμπιστοσύνη μου,να θα σκάω κάθε που βλέπω πως είσαι ονλινε,η ποσταρεις κ θα πιστεύω ότι μιλάς με αλλες.πόσο εύκολο είναι να ψάχνετε μερικοί για σεξ έστω κ της μιας βραδιάς

Βρέθηκα εχθές συγκεκριμένα σε ένα φιλικό σπίτι μαζί με άλλους και κάποιος από τους καλεσμένους μου λέει*? Τι είναι αυτό που φοράς??επειδή πιθανον δεν του άρεσε το ρούχο μου.του απάντησα ότι είναι προσωπική μου επιλογή το ρούχο που φορώ αν είναι επιτυχία η αποτυχία άσε να το κρίνα εγώ.Φίλοι ζητώ την γνώμη σας γιατί πραβληματίστικα αρκετά ?

Σταματάω να σε ψάχνω.. Σταματάω και να επιμένω πώς είσαι ο άνθρωπός μου.. Σταματάω να ελπίζω πως θα γυρίσεις.. Εξάλλου και να γυρίσεις, ήταν τοση η προδοσία που δεν υπάρχει επιστροφή και ας μου ορκιστείς. Δεν είσαι εδώ. Επέλεξες να φύγεις και ούτε επαφή να κρατήσεις. Επέλεξες άλλες αγκαλιές. Θα πρεπε να χαίρομαι που έστω και αργά κατάλαβα ότι δεν ήσουν για εμένα και δεν έχασα άλλον χρόνο να επιμένω σε κάτι τελειωμένο. Παρότι σ'αγαπώ ξέρω πώς πρέπει να πάω παρακάτω. Ο τρόπος που με πληγωσες γύρνα ακόμα στο μυαλό και με τρυπά σαν αγκάθι. Εκεί που χαμογελάω, εκεί έρχονται μνήμες από τις τελευταίες μας άσχημες στιγμές. Άραγε θα ξεχάσω ποτέ;Θέλω να βρω την αγάπη.. αμοιβαία.. δυνατή να μην την σπάει τίποτα. Αυτό αξίζει κάθε άνθρωπος που θέλει να δώσει και να λάβει. Την αγάπη.. Μέχρι να την βρουν όσοι την αναζητούν, πορευόμαστε μόνοι..Αλλά για κάποιο λόγο πιστεύω και είμαι αισιόδοξη πώς η αγάπη σε βρίσκει :)Αρκεί να την δεις.. αρκεί να θες..

Καλησπέρα!Το καλοκαίρι θα βαφτισουμε το γιο μας και είπα να εκμετάλλευτω τις μερες των εκπτωσεων για να αγορασω ενα φόρεμα για εκείνη την ημέρα.Γύρισα απογοητευμένη σπίτι γιατί οι τιμές κυμαίνονταν από 200 μέχρι 300 ευρώ ενώ εγώ μπορώ να διαθέσω 100 άντε 120 ευρώ τραβηγμένα.Όταν έλεγα αυτό το ποσό στις πωλήτριες με κοιτούσαν σαν ουφο και ζητιάνα και δεν είχαν τίποτα σε αυτές τις τιμές.Αναρωτιέμαι ρε παιδιά με τέτοια κρίση μπορεί ο κόσμος να δώσει τόσα λεφτα;Και αν δώσω τοσα λεφτά για ένα φόρεμα υπολογίστε και τα πέδιλα συν τα ρούχα του συζύγου συν τα ρούχα που θα μπει το παιδι στην εκκλησία και είναι σαν να πληρώνω επιπλέον μισή βαφτιση.Αισθάνομαι χάλια γιατί πίστευα ότι με το παραπάνω ποσό που είχα στο νου μου θα αγόραζα ένα υπέροχο φόρεμα ένα συνειδητοποιώ πως με αυτά τα λεφτά δε μπορώ να πάρω κάτι της προκοπής.Ολες όταν πηγαίνουν σε γάμο και βαφτίσια πετάνε τα 200ευρα και τα 300ευρα σαν να είναι χαρτοπετσετες;

Διάβασα πως τον ρώτησαν κάποτε ποιόν θεωρεί μορφωμένο άνθρωπο. Εκείνος δεν μίλησε καθόλου για γνώσεις. Είπε πως η μόρφωση είναι θέμα συμπεριφοράς. Απάντησε πως θεωρεί μορφωμένο εκείνον που ελέγχει τις δύσκολες καταστάσεις αντί να ελέγχεται από αυτές. Αυτόν που αντιμετωπίζει όλες τις καταστάσεις με γενναιότητα και λογική. Αυτόν που είναι έντιμος σε όλες του τις συνδιαλλαγές. Αυτόν που αντιμετωπίζει γεγονότα δυσάρεστα και ανθρώπους αντιπαθείς καλοπροαίρετα. Αυτόν που ελέγχει τις απολαύσεις του. Αυτόν που δεν νικήθηκε από τις ατυχίες και τις αποτυχίες του. Αυτόν που δεν έχει φθαρεί από τις επιτυχίες και την δόξα τους. Σύμφωνα με τον Σωκράτη στα 41 μου και γνωρίζοντας δεκάδες πτυχιούχους και διάφορους με πολλές περγαμηνές, δεν έχω την τύχη να ξέρω ούτε έναν μορφωμένο άνθρωπο. Εκτός ίσως από μερικούς ψαράδες στο χωριό μου.