ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν θες να βγεις από μια παρεα πως του λες ότι θέλω να ξέκοψω μαζί σας; Το λες στα ίσια ή απλως κάθε φορά που σου λένε να βγείτε τους λες κάποια δικαιολογία;

Βγήκα για περπάτημα.Συναντω κάποιον σε καρότσι αναπηρικό. Μάλλον παληκαρι . Δεν πρόσεξα ιδιαίτερα. Μου φάνηκε πως ήθελε βοήθεια (ελεημοσύνη). Τον προσπέρασα. Μετά λίγα μέτρα κοντοσταθηκα. Ψάχνω ψιλά στο πορτοφόλι. Έχω μόνο χάλκινα. Βρίσκω ένα 5€. Είναι πολλά, μια σκέψη. Αφού εχεις, δωσε, δεύτερη σκέψη.Γυρνάω προς τα πίσω.Έχει αλλάξει θέση το καροτσάκι. Ίσως κ να μη ζητιανευει. Δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν είναι ξεκάθαρο.Ντρέπομαι. Κάνω στροφή κ φευγω.

το εγραφα στα αγγλικα στο pc για εξασκηση (σιγουρα εχει λαθη) και σας το παραθέτω: I don’t know why, but as time passes I feel more and more awful. Something weird happens these days. I think all started after an earthquake that happened. Some days after that, I lied on my bed feeling like the bed is moving. I thought it was funny and I didn’t change posture to stop it, so I fell asleep to see a dream in which an earthquake was happening. Anyway, this wasn’t so bad, the dream was interesting. But after that, I feel unexpecting fear out of the blue. At first the reason was fear of earthquake. When my cat rubs her body with her leg, the bed shakes and I used to feel panic for some seconds. Then it started happening without so obvious triggers, like when cars accelerate and I feel the vibration or when I hear some similar sounds of music. One day I felt like an earthquake was happening and I stood still with frightened eyes, so that one of my friends understood my fear. Now I haven’t been afraid of earthquakes for some days, but I feel fear for other reasons sometimes. The past two days blood came instantly up on my brain when I misunderstood something I saw. Both of the times I thought I saw a person, when seeing objects at night. Today I was thinking of how silly I was for these incidents, while I was copying some notes of my friend. At that moment I saw some words that made me anxious again. They were words that I would not use in my project and this made me anxious. In these cases I feel like I am in big danger. They last only for some seconds, but I worry for myself. Δεν ειναι οτι ψάχνομαι για ψυλογικά και μου αρεσει να έχω πρόβλημα. Απλά δεν τον ελεγχω.

Σαν ζευγάρι τα πάμε υπέροχα η καθημερινότητα στο ίδιο σπίτι όμως μας βρίσκει σε διαφωνίες. Εκείνος λέει δε κάνει να πετάμε φαγητό και συμβιβάζομαι και πολλές φορές αναγκαζόμαστε να τρώμε το ίδιο ξαναζεσταμένο φαγητό για 3 και 4 φορές ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ. Εκείνος χρησιμοποίει πολύ χαρτί υγείας αφού χρησιμοποιησει τη τουαλέτα και γεμίζει έτσι ο κουβάς και πάω εγώ να τον αδειάσω και μου ρχεται από το πουθενά η βρώμα όλη. Και δε μπορώ να πω τίποτα γιατί έχει αναλάβει τις περισσότερες δουλειές όπως σιδέρωμα σφουγγάρισμα κτλ και τα σιδερώνει λάθος τα ρούχα του το λέω και άντε πάλι διαφωνίες... Συζούμε 3 μήνες και είναι λες και είμαστε 60 χρονών. Δε ξέρω τι να κάνω..

Βρεθήκαμε στο fb κάποιοι φίλοι και φίλες που πηγαίναμε στο ίδιο δημοτικό είκοσι χρόνια πριν. Αποφασίσαμε να καλέσουμε τους παλιούς μας συμμαθητές και τις παλιές μας συμμαθήτριες σε reunion. Το πρώτο οργανώθηκε γρήγορα και δεν ήρθαν πολλοί. Ήρθαν 6-7. Έκτοτε, ενώ όλοι έγραφαν με θριαμβευτικά λόγια στο fb, προσπαθούμε να οργανώσουμε το Mega Reunion, αλλά κανείς πέρα από τους 6-7 δεν απαντά. Η προδοσία των ανθρώπων, η αχαριστία και η αγνωμοσύνη δεν έχει κανένα όριο.

Μια φράση που ακούω συχνά από τον περίγυρο , χωρίς να έχω άμεση απάντηση να τους δώσω . μια απάντηση που να μην διαρκεί πάνω από 5 λέξεις . Γιατί δεν μπορεί να είναι πέντε λέξεις . Γιατί οι εμπειρίες μου μέχρι τώρα δεν χωρούν σε πέντε λέξεις . Για αυτό θα το πω εδώ , άγνωστη ανάμεσα σε αγνώστους ίσως οι τελευταίοι ενδιαφέρονται περισσότερο να μάθουν πραγματικά .Τώρα : Γελάω γιατί από τότε που ήμουν παιδί έμαθα να ζω βλέποντας την μάνα μου να κλαίει από τον πόνο που προκάλεσε ο "ανδρισμός" του πατέρα μου πάνω της Γελάω γιατί έμαθα από τα 16 μου πώς πρέπει να είμαι "βράχος" στις απαιτήσεις που έχει ένα σπίτι διότι η μάνα μου μόλις άρχιζε να "στέκεται " στα πόδια της ύστερα από την φυγή (ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ) του πατέρα .Γελάω γιατί κατάφερα να σπουδάσω συντηρώντας μόνη μου τον εαυτό μου Γελάω γιατί την ίδια στιγμή που έπαιρνα πτυχίο η μάνα μου μάθαινε πως έχει καρκίνο και μετά από πολλά ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΓελάω γιατί κάποτε δεν γελούσα καθόλου . Γιατί τελικά το γέλιο είναι η άμυνά μου , γιατί κάποτε πέρασα από την δικιά μου την κόλαση και τα κατάφερα και εγώ και η μάνα μου και είμαι υπερήφανη για αυτήν. Γιατί έφτασε ο καιρός που ακόμα και τώρα που δεν έχω δουλειά είμαι ήρεμη . Ναι είμαι ήρεμη γιατί τώρα δεν έχω να "πολεμήσω " κανέναν "δράκο" , καμία αρρώστια . Ηρεμία γιατί βλέπω μια γυναίκα που πέρασε από το Γολγοθά της και σηκώθηκε και τώρα το μόνο που την νοιάζει είναι τι θα μαγειρέψει να φάμε .Γελάω γιατί αυτό μου έλλειπε όλα αυτά τα χρόνια και τώρα κάνω πλάκα γιατί ποτέ δεν έκανα .

Που εσύ ψάχνεις στα ράφια με τα αποσμητικά - ξυριστικά κλπ είδη ενώ έρχεται γυναίκα γύρω στα 30-35 χαζεύει γενικώς και αορίστως κανα 2 λεπτά και ξαφνικά με ένα salto mortale αρπάζει ένα κουτί προφυλακτικών 18τμχ (D...x - Sen...ive) και φεύγει εν ριπή οφθαλμού προς άλλο διάδρομο.Με τον πόνο μας παίζουν νυχτιάτικα μερικές. Υ.Γ.1. θα είχε φάση να τη ρωτούσα κάτι εκείνη τη στιγμή για να δω αντίδραση προσώπου.Υ.Γ.2. συσκευασία 18 τεμαχίων ! κάποιες/οι περνάνε καλά τελικά σε αυτή τη ζωή

Τι κάθομαι και προσπαθώ ακόμα απορω. Είναι φως φανάρι οτι δε νοιαζεσαι πλέων, δεν λέω να το καραλαβω η χαζή. Σήμερα σου λέω οτι γυρισα πτώμα και οτι υποφέρω απ το πόνο και εσύ μου ειπες ενα " πω χαμός" λες και είμαι καμία ενοχλητική που σου μιλαει συνέχεια, ποτε βασικά δεν σου μιλάω πολύ, ενω ξέρω οτι είσαι όλοι μέρα με το κινητό στο χερι και μιλάς με διαφορους καθημερινά, ποτε δε παραπονέθηκα για τίποτα, και έχουμε ερθει στο σημείο που οι πράξεις σου νομίζεις ότι με θυμωνουν, κι όλο μου λες " έλα αυτή ζηλευεις;" και είναι ακόμα ποιο εκνευρίστηκο όταν νομίζεις πραγματα, εγώ φταιω βασικά που τα εκανα ετσι. Πλέω δεν νιωθω τίποτα, ειδικά αυτές οι μέρες είναι αδιάφορες μαζι σου, φαντάζομαι εσύ πως νιώθεις! Ε και εσύ το ίδιο , όταν σηκωνεσαι και πηγαίνεις στου κολλητου σου συνέχεια , και πρεπει εγώ κάθε φορά να αγχονομαι που σκατά είσαι κι αν εχεις πάθει κάτι, ουτε ενα τηλ. Δε παίρνεις το κέρατο μου γαμω. Θα φύγω, αλλά είναι τόσο άδικο αυτό που μου σημαίνει.Λυπάμαι τον εαυτό μου, δεν είμαι τόσο δυνατή, παντα θα κάθομαι και θα κλαίω μόνη μουΠοτέ κανείς δεν ήταν τόσο δίπλα μουΓιατί να είναι καο τωρα;Στη ζωή λενε, οτι δίνεις, παίρνειςΔεν ξέρω αν ισχύει για εμεναΗ ίσως να είμαι τόσο εγωιστρια που να μη βλέπω τα λαθοι μουΤι να πω!Καλη σου νύχτα ! Εύχομαι στη ζωή σου, να νιωσεις έτσι όπως με κανεις να αισθάνομαι τωρα. Να δεις τι παει να πει πονος, και μοναξιά με ανθρώπους που νομίζεις οτι σε αγαπανε, αλλά τελικά σε καταστρέφουν, έτσι νιώθω, κατεστραμμένη.

Άντρες και γυναίκες θέλω την γνώμη σας σχετικά για μία εργασία.Προς γυναίκες: Θα δεχόσασταν ποτέ να εργαστείτε σε μία εταιρία η οποία είναι 24ωρης βάσης; Θα δεχόσασταν να εργαστείτε αν στην εταιρία εργάζονταν μόνο άντρες (32 στην προκειμένη περίπτωση) και να ήσασταν η μοναδική γυναίκα εκεί μέσα; Θα δεχόσασταν κατά την νυχτερινή βάρδια να είστε εντελώς μόνες σας σε μία ολόκληρη εταιρία (ένα μεγάλος χώρος είναι με πολλά γραφεία); Θα τολμούσατε κάτι τέτοιο;Προς άντρες: Πώς θα σας φαινόταν αν μία γυναίκα δεχόταν και εργαζόταν σε ένα περιβάλλον όπου εργάζονται μόνο άντρες. Ποιες θα ήταν οι σκέψεις σας; Θα προτρέπατε ποτέ την γυναίκα σας, την αδερφή σας, την κόρη σας να εργαστεί σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Πιστεύετε ότι θα ήταν επικίνδυνο; Η συγκεκριμένη δουλειά, έχει να κάνει με το αντικείμενο των σπουδών μου. Παρόμοιες θέσεις τις αναζητώ ακόμα και στο εξωτερικό. Τα χρήματα δεν είναι πάντα καλά αλλά θέλω να εξελιχτώ επαγγελματικά, αυτή θα ήταν ίσως η μοναδική ευκαιρία. Επιπλέον θα ήταν μία πολύ καλή προϋπηρεσία να εργαστώ σε μία πολυεθνική εταιρία. Δεν με τρομάζει η νυχτερινή βάρδια όσο η ασφάλεια, το ότι θα είμαι μόνη μου και θα δουλεύω μόνο με άντρες. Οι περισσότερες φίλες μου, μου λένε να μην κωλώσω και ότι δεν χρειάζεται να φοβάμαι τη νύχτα και ότι με τους άντρες τα πηγαίνω καλά (δεν ξέρω γιατί το λένε αυτό, μάλλον επειδή είμαι "ψιλοαντράκι" αλλά και πάλι δεν παύει να είμαι γυναίκα). Στο κτήριο υπάρχει ένας security και μάλλον στεγάζονται και άλλες εταιρίες δεν ξέρω όμως αν παραμένουν και αυτές ανοιχτές κατά τις νυχτερινές ώρες. Το καλό είναι ότι βρίσκεται κοντά σε μετρό αλλά δεν έχω ιδέα αν η περιοχή αυτή είναι ασφαλής ή όχι. Ο λόγος που η δουλειά αυτή είναι 24ωρης βάσης είναι επειδή η εταιρία επικοινωνεί με πελάτες από το εξωτερικό και λόγω της διαφοράς της ώρας θα πρέπει να εργάζομαι και την νύχτα αλλά μόνη μου, όπως και τα Σαββατοκύριακα. Ο λόγος που δεν έχουν προσλάβει γυναίκες στην εταιρία αυτή είναι εξαιτίας κυρίως της νυχτερινής βάρδιας. Μου είπαν ότι σε περίπτωση που προσληφθείς θα είσαι η πρώτη γυναίκα στην εταιρία μας.

Δεν ξέρω τι λάθος εχω κάνει στην ζωή μου, σιγουρα επιλογων θα ελεγα, ειμαι 38 δεν εχω δουλειά εδω κ 1 χρονο κ δεν βρίσκω κ επιπλέον δεν μου αρεσει τόσο αυτό που κάνω σαν δουλειά. .υπαλληλος γραφειου, εχω μια σχέση που νοιωθω μοναξιά γιατί εκεινος δουλεύει πολλές ώρες ή κανει λογω δουλειας ταξίδια 1 εβδομαδα ή μήνες πιο σπάνια κ ουσιαστικα εχουμε ενα σκ ή μια Κυριακή να τα πούμε,εχω ελάχιστες φίλες που τις περισσότερες φορες λογω δουλειας, κούρασης ή διαφορων πραγματων δεν μπορούν να βγουν οπότε είμαι περισσότερο κλεισμένη σπίτι..με αποτέλεσμα να εχω απογοητευτεί να κλαίω κ να νοιωθω μοναξιάΠιστεύω αρκετοι ειναι στην θεση μου, το θέμα ειναι πως ξεφευγεις απο την κατάσταση, ποσοι νοιωθουν σαν κ μένα..??