ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα Μετά απο ένα χρόνο χωρισμού,έναν χωρισμό όπου με πλήγωσε βαθιά και ακόμα να ηρεμήσω..έχει αρχίσει και μου αρέσει μια κοπέλα,το θέμα μου είναι ότι δεν έχω τα κότσια στο πως να την πλησιάσω λόγο ότι την βρίσκω στην εργασία της και δεν θα ήθελα να την φερω σε δύσκολη θέση..κάθε φορά λέω τώρα ειναι η στιγμή πριν κατέβω από το αυτοκίνητο και κάθε φορά δειλιάζω☺️

Γνώρισα ένα παιδί στο ινστα , μιλήσαμε και βγηκαμε σχεδόν αμέσως . Έχουμε βγει 3 φορές , στην ουσία γνωριστηκαμε από το μηδέν. Το παιδί αυτό μου αρέσει και μάλιστα πολύ, είναι του γούστου μου Όμως διαπιστώνω ότι παρόλο που μιλάμε μέσω μηνυμάτων τώρα έχει να μου απαντήσει 3 μέρες ... Περάσαμε τέλεια και τις 3 φορές και πάντα στέλνει μετά Μήπως ξενέρωσε επειδή δεν έγινε κάτι παραπάνω; Ούτε φιλί δεν δώσαμε Μετανιώνω πολύ

Με θλίβει που ήρθαν έτσι τα πράγματα και πρέπει να χωριστούν οι δρόμοι μας χωρίς να δώσουμε τα χέρια πρώτα και να πάει ο καθένας στον δρόμο του. Όμως αν ο άλλος δεν το θέλει και κάθε φορά που προσπάθησες να επικοινωνήσετε έπεφτες σε τοίχο; και μετά από κάποια που συνέβησαν πως να είναι δυνατό; Νιώθω ένα βάρος και θλίψη μέσα στο στήθος μου αλλά τι μπορώ να κάνω; Μακάρι να ήταν αλλιώς αλλά πια δεν είναι.

Μετά τα 40 και η μοναξιά με έχει πήξει ή εγώ έχω πήξει στη μοναξιά. Γενικά έχω υπάρξει επιλεκτικός στη ζωή μου και απ' αυτούς που το ένα τους ξινίζει το άλλο τους βρωμάει. Φίλους έχω, επιτυχημένος είμαι αλλά δεν προχωράει τίποτα άλλο στην ζωή μου. Αυτό.

ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων,αλλά γίνεται μόνο τηλεφωνικά.Το ξεκινήσαμε για πλάκα με το αγόρι μου,αλλά το συνεχίζουμε.Ειδικά εγώ,δέν ξέρω γιατί,αλλά άν δέν βρεθούμε,θέλω οπωσδήποτε.Του έχω εμπιστοσύνη,είμαστε ενάμιση χρόνο μαζί,αλλά θα πρέπει να φοβάμαι για κάτι; Επίσης,ενώ αυτό δέν έχει επηρεάσει την ερωτική μας ζωή,υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον; Άν θέλετε,μου λέτε τη γνώμη σας.

μου η ζωή είναι σκατα σε διαπροσωπικό επίπεδο. Προσπαθώ να κρατηθώ μέσα από το να μην σκέφτομαι, αλλά δεν μπορώ.

Μερικοι ανθρωποι δεν μπορουν να καταλαβουν ποσο βασανιστικο ειναι να ζεις με ψυχικη ασθενεια, ποσο μαλλον με πολλες. Το παλευω καθε μερα, ολη μερα. Μισω την ταση μου για ψυχαναγκασμους, τα ψεγαδια στην εμφανιση μου και τη σημασια που τους δινω, τα παντα. Θελω να ηρεμησω επιτελους :( Η αγωγη βοηθαει μεχρι εναν βαθμο αλλα απο εκει και επειτα πρεπει να ζω με τα απαισια συμπτωματα καθε μερα..

Δε ζει στην Ελλάδα, αλλά τώρα είναι εδώ και είμαστε μαζί. Θα φύγει σε λίγο και δε θέλω καθόλου να φύγει. :(

Ήρθαμε σε διάσταση με κάποια με την οποία δεν έχουμε κάποια στενή σχέση αλλά γνωριστήκαμε. Για την ακρίβεια παραγνωριστηκαμε. Να μην τα πολυλογω απ' την πρώτη στιγμή μου έκανε πράγματα πισώπλατα κι όταν ζητούσα εξηγήσεις έλεγε ότι δεν κατάλαβα καλά και μετά το συνέχιζε. Μ' έκανε σάκο του μποξ και ρεζίλι παντού. Εγώ όσο και να αντέδρασα τίποτα δεν έπιασε. Έχει περισσότερη δύναμη από εμένα και την αξιοποίησε. Το απίθανο όμως της υπόθεσης που εξομολογουμαι είναι πως με στεναχωρεί. Δεν αναφέρομαι μόνο στην στεναχώρια που μου έχει προκαλέσει που είναι πάρα πολύ βαριά με ότι μου έκανε με εμένα να την παρακαλάω να σταματήσει. Με στεναχωρεί που τα κάνει αυτά γιατί με το να φέρεται τόσο άσχημα κατά μία έννοια υποτιμάει τον εαυτό της και του φέρεται άσχημα, έτσι νιώθω. Δεν τον τιμάει και παρόλα αυτά δεν πιστεύω ότι της αξίζει κάτι τέτοιο. Είναι φοβερό αλλά σήμερα νιώθω μια στεναχώρια για αυτό. Την έχω δει να φέρεται κι όμορφα και δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω πως μπορεί αυτός ο άνθρωπος να φερθεί έτσι, να κοροϊδέψει, να πληγώσει εσκεμμένα. Εγώ είναι αλήθεια πως έσπασαν τα νεύρα μου και την έβρισα αλλά εκεί. Αυτή έχει κάνει τη ζωή μου άνω κάτω όσο δεν φαντάζεστε. Ξέρει ότι υποφέρω και δεν σταματάει. Όμως νιώθω άσχημα για αυτό. Ούτε εγώ το αξίζω αλλά πιστεύω ότι ούτε αυτή το αξίζει. Και δεν ξέρω πως και αν μπορώ να βοηθήσω. Σίγουρα θα γελούσε και μόνο αν της το έλεγα αυτό, στην καλύτερη περίπτωση, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι αδικεί και τον εαυτό της!!

Είναι ένας άνθρωπος που μου φέρθηκε πολύ άσχημα και μου έκανε κακό που με πλήγωσε. Αποφάσισα με τα 1000 ζόρια να φύγω και να αφήσω πίσω μου ακόμα και πράγματα που μου άρεσαν για να βρω ηρεμία. Όμως όσο πιο πολύ αδιαφορώ τόσο χειρότερη γίνεται η συμπεριφορά της. Πιάνει τον οποιονδήποτε και τους διαδίδει ψέματα, με κοροϊδεύει, προσπαθεί να μου ρίξει το ηθικό τώρα που διαβάζω για κάτι σημαντικό και το καταφέρνει. Είναι λες και έχει πάθει παροξυσμό, δεν ξέρω πως αλλιώς να το χαρακτηρίσω. Δεν μπορώ να συγκεντρωθω καθόλου και πρέπει. Και δεν λέει να σταματήσει ούτε ένα δευτερόλεπτο. Αγανάκτησα!!