ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρει κανείς βιβλία που έχουν να κάνουν με την ψυχολογία;Και γενικά οποίος έχει εδώ μέσα κάποια προτιμησει στα βιβλία ( όχι μυθιστόρημα) Νά μου τα πει. είμαι σε φάση που ψαχνομαι συνέχεια και θέλω να διαβάζω.

Καλησπέρα ... Είχα κάνει μια εξομολόγηση σχετικά με την σχολή μου που δεν μου αρέσει και έχω φτάσει 23 χρονών και δεν κάνω τίποτα. Και σήμερα σκέφτομαι μήπως και δώσω ξανά πανελλαδικές. Το έχει κάνει κανείς σας; Κι αν ναι, τι γίνεται; Εγώ θυμάμαι στις πανελλήνιες δεν διάβαζα καθόλου και έγραψα ένα 8 με μεγάλη προσπάθεια, τώρα ας πούμε θα διαβάσω; Δεν ξέρω ρε γαμωτο. Πρέπει να καθήσω μια μέρα να σκεφτώ τι θέλω να κάνω

Πλέον βλέπω μόνο διάφορες.

Σταματήστε πια αυτήν την κόντρα! Έτυχε να δω ένα βιντεάκι που η κάθε μία "έθαβε" την άλλη.... Σχολιακια τύπου "Ο Λευκός Πύργος δεν είναι λευκός" ή "Ο Παρθενώνας δεν είναι γεμάτο παρθένες" κλπ. είναι Β-Λ-Α-Κ-Ε-Ι-Ε-Σ. Όλοι Ελλαδα είμαστε ρε! Ποτέ θα το καταλάβουμε? Με το να προσβαλουμε τον Λευκό Πύργο ή τον Παρθενώνα, προσβαλουμε στοιχεία της χώρας μας! Της χώρας μας που ανήκει και σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη (και σε άλλες τις υπόλοιπες βέβαια αλλά δεν θέλω να εστιάσω εκεί). Για αυτό...φτάνει!Με αγάπη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (και γενικά Ελλάδα)(Ανώνυμη)

Πώς μπορούν τόσο εύκολα να σου γαμήσουν τη μέρα;;Που να απαντούσα κιόλας4 μήνες απουσίας και τώρα αυτόΠείτε μου γιατί ενώ κάποιος φερθηκε άσχημα, πλήγωσε, έβρισε... εμφανίζεται ξανά;Σε ενόχλησα ποτέ εγώ κυρία μου;Τόσο καιρό δεν σε άφησα στην ησυχία σου;Εγώ στη γωνιά μου υπέφερα ακόμη το κάνω, αλλά δε σε ενόχλησα ποτέ, δε στο είπα ποτέΠείτε μου γιατί εκεί που βάζεις μια τάξη κ νιώθεις ότι ηρεμείς το παρελθόν ξανάρχεται; Το παρελθόν πρέπει να μενει στο παρελθόνΦαίνεται ότι η ζωή πολλές φορές σου ξαναστελνει ανθρώπους στη ζωή σου για να δει αν είσαι ακόμη ηλίθιος!

Με την Ashley Graham!!!

Οι συνθηκες εργασιας με αναγκαζουν να εργαζομαι σε ολες τις αργιες και τις γιορτες...Το γεγονος ομως οτι ξερω πως ολοι ειναι στα κλαμπακια, στις οικογενειες τους και στους αγαπημενους τους και εγω καθομαι και δουλευω με στεναχωρει απιστευτα...Δεν ξερω το σκεφτομαι σοβαρα...αν και ξερω πως καποιοι αλλοι παρακαλαν να βρουν δουλεια...

Εδώ και πολύ καιρό έχω κατάθλιψη.. Βασικά είμαι δέκα μέρες χάλια και δύο μήνες καλά, για χρόνια τώρα. Οι περισσότεροι τομείς της ζωής μου είναι οκ… δεν καταλαβαίνω αυτές τις μεταβολές και το πώς απελπίζεται και κολλάει το μυαλό μου. Πάω σε ψυχολόγο δε βοηθάει, να πάω σε ψυχίατρο? Μήπως η φαρμακευτική θεραπεία είναι μονόδρομος? Εχει πάρει κανείς σας φάρμακα και να βελτιώθηκε??

Βρέθηκα χθες με μια παρέα στην οποία βρίσκονταν και τρεις δασκάλες αναπληρωτριες. Πάνω στη συζήτηση για το πως περάσαμε τις διακοπές μας ακούστηκαν τέρατα τυπου: "πήγαμε στη Μύκονο και στο μπιτσομπαρο κλασσικά είπαμε ότι είμαστε δασκάλες αναπληρωτριες για να μας κάνουν καλύτερη τιμή και δε μας έκοψαν πολλά από 2 3 ευρώ το άτομο, αλλά έστω..." ή "στον ξενοδόχο στην Αντίπαρο του ειπα πως ειμαι δασκάλα κ δεν μπορώ να πληρώσω τόσα για το δωμάτιο και μου κατέβασε την τιμή ".Και ρωτάω. Θεωρούνται οι αναπληρωτές κακοπληρωμενοι που αναγκάζονται να ζητάνε εκπτώσεις για διακοπες στη Μύκονο? Ξέρω κόσμο που δουλεύει σε απαιτητικές δουλειές 10 ώρες για να φτάσει το 1000ρικο και άμα.... Επίσης ξέρω ότι ο μισθός τους φτάνει το χιλιάρικο με 5 ώρες το πολύ, ημερήσιας απασχόλησης. Να πω ότι ζητούν έκπτωση οι αναπληρωτές που μένουν στα νησιά αυτά για τα είδη καθημερινής ανάγκης, να το δεκτω. Δεν είναι σκοπός μου να κάνω επίθεση σε συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, αλλά μέσα από τη συζήτηση κατάλαβα ότι ζουν σε παράλληλη πραγματικότητα.

που δινω τοσο μεγαλη σημασια στο τι πιστευουν οι αλλοι για μενα. οτι αρνητικο ακουσω με κανει να πεφτω στα πατωματα. πρεπει να το λυσω αυτο το προβλημα γιατι δεν γινεται να ζω ετσι.