ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο κάλος έν προκειμένω είμαι εγώ που χθές που πήγα σ'ένα γάμο,φόρεσα 8ποντο τακούνι.Έχω να φορέσω τέτοιο τακούνι τουλάχιστον 5 χρόνια,σύν τοις άλλοις έχω πάρει και 15 κιλ

Ένα απτά καλύτερα μαθήματα ζωής και αυτοπεποίθησης μου το έδωσε ο πρώην μου που με παράτησε για κάποια άλλη.Γενικα είμαι όμορφη κοπέλα με όμορφο σώμα και πρόσωπο Όχι μοντέλο όμως Και σίγουρα υπάρχουν πολύ καλύτερες. Ο πρώην μου επίσης πολύ όμορφος κατα γενικη ομολογία μου άρεσε απ'την πρώτη στιγμή πάρα πολύ εμφανισιακά και με αέρα κ λίγη έπαρση. Όλο το πακέτο για την ηλικία των 21.Όταν με άφησε για μια άλλη κοπέλα με είχαν πιάσει τα γνωστά θέματα ανασφάλειας. Τον φανταζόμουν με μια κουκλάρα κοινωνική θηλυκη υπέροχη ύπαρξη.Ελεγα ένα τέτοιο παιδί σίγουρα με άφησε για να βρει κάτι καλύτερο. Μια πιο γυναίκα από εμένα . Μέχρι που είδα την καινούρια του και από τα σοσιαλ κ από κοντά . Μέτρια εμφανισιακά προς άσχημη. Καθόλου θηλυκη .Αλλά έχει και συνέχεια. Στους τρόπους της πολύ απότομη χοντροκομενη και καθόλου θηλυκη .Ακριβώς το αντίθετο αποτι φανταζόμουν. Μια κοπέλα που ούτε για φίλη δεν θα άντεχα να είχα λόγω του ενοχλητικού του χαρακτήρα της .Έτσι κατάλαβα. Δεν θέλουν κάτι καλύτερο από εμάς . Θέλουν απλά κάτι διαφορετικό από εμάς.κατι να ταιριάζει καλύτερα σε αυτούς κ την κοσμοθεωρία τους .τότε κατάλαβα ότι δεν με άφησε για κάτι καλύτερο άλλα για κάτι πιο ταιριαστό με αυτόν (όταν λέω ταιριαστό εννοώ σαν άνθρωπο Γιατί σαν εμφάνιση αυτός παραμένει πολύ όμορφος )

Το 2015 είχα δώσει πανελλήνιες αλλά δεν πέρασα κάπου. Τα επόμενα χρόνια είχα θέμα με την υγεία μου οπότε μέχρι να μπει σε τάξη πέρασε ο καιρός. Παρ'όλα αυτά ακόμα θέλω την σχολή που ήθελα τότε. Και εδώ είναι το θέμα μου.Να γραφτώ σε κάποιο φροντιστήριο (που δεν μου αρέσουν να πω την αλήθεια) γιατί μετά από τόσα χρόνια μόνη μου δεν νομίζω να γράψω ούτε δυο. Ή να περιμένω το καινούργιο σύστημα που θα έχει ελεύθερη πρόσβαση σε κάποιες σχολές ελπίζοντας ότι η σχολή που θέλω είναι μέσα (που κατά 99% θα είναι γιατί είναι σε νησί και δεν την δηλώνουν πάνω από 100 άτομα).Οπότε το θέμα μου είναι να δώσω φέτος ή να περιμένω μήπως αλλάξει κάτι?Αν κάποιος έχει κάποια ιδέα θα με βοηθούσε πολύ.Ευχαριστώ :)

"Έχω φυσιολογικό βάρος για μια που είναι 1.70 . Είσαι 1.70 ; Όχι 1.62" Κάπως έτσι αυτοσαρκάζομαι για τα κιλά μου Πριν 8 χρόνια εχω περάσει τη φάση της βουλιμίας Μετά τη φαση: του τρέφομαι μονο υγιεινά και παω κάθε μέρα γυμναστήριο (αυτο κράτησε 2 χρόνια) και ετσι είχα χάσει γύρω στα 14 κιλά Πλέον (προφανώς στα 27 μου κουράστηκα να βγαίνω με φίλες και το σύντροφό μου και να μαι ο μαλάκας που έτρωγε σαλάτα) κουράστηκα με τις διαστροφές και έχω πάρει 5 - 6 κιλά Είπα να τα χάσω, χωρίς υπερβολές , και σιγα σιγά με διατροφή (χωρις να κανω κάθε μέρα cheat day) και γυμναστήριο μερα παρα μερα Μέσα μου νιώθω χάλια Πιο χάλια απο ποτέ. Πιο χάλια και απο Όταν ήμουν 10 κιλα + Οι φίλες με αντιμετωπίζουν σαν την υπέρβαρη (που δεν είμαι κιόλας) Φοβάμαι μη ξανα γυρίσω στο στάδιο της βουλιμίας Φοβάμαι οτι δε θα ρα χάσω ποτέ και απλά καθε μέρα θα βάζω κιλά Ντρέπομαι να ντυθώ όπως μου αρέσει και όπως ντυνόμουν τόσο καιρό Όλο το καλοκαίρι για να βγω στη παραλία έσφιγγα τα δόντια και πίεζα τον εαυτό μου (First world problem ξέρω)

Οταν πολεμας τερατα,πρεπει να προσεχεις μην γινεις ενα. Νομιζω οτι εγινα,γιατι τερας πολεμαω εδω και 18 χρονια. Ενα στενο συγγενικο προσωπο. Δεν μου αρεσει που το λεω,αληθεια,δεν θελω να σκεφτομαι ετσι για κανεναν. Αλλα με εχω "πιασει" πολλες φορες να ευχομαι να πεθανει,χωρις ενοχες..Συγχαρητηρια! Με αφησα να γινω ενα τερας. Ποσο αδυναμη ειμαι..

Είμαι λίγο πριν τα 35 μόνη μου και χωρίς σχέση (και ούτε βλέπω τίποτα στον ορίζοντα), χωρίς φιλίες ( μία γνωστή μου έχω μόνο που δεν τη βλέπω πολύ συχνά) αλλά για ένα περίεργο λόγο δεν με αγχώνει καθόλου και δεν με θλίβει που τα χρόνια περνούν. Παλαιότερα όταν ήμουν κάτω από 30 και ήμουν πχ 22 αγχωνόμουν και έκλαιγα επειδή φοβόμουν μη μείνω μόνη στη ζωή. Έκανα σχέση ετών που έληξε άδοξα το χειμώνα.Τώρα αντί να έχω κρίση των μετά των 30 και single, νιώθω σαν να μη με μοιάζει. Με απασχολεί βεβαίως αλλά όχι και υστερικά σαν κάποιες άλλες γυναίκες πότε θα παντρευτώ και θα κάνω παιδί. Να σημειώσω πως πολλά πράματα στη ζωή μου είναι δύσκολα και νιώθω αναισθησία .Εσάς σας γίνεται αυτό; Που οφείλεται; Μήπως αμύνεται ο οργανισμός μου για να μη ξαναπάθω κατάθλιψη που είχα; Θέλω να ασχοληθώ σιγά σιγά με τα χόμπι που είχα και τα είχα κρεμάσει και να βρω μια δουλειά.

Είδα μια αγγελία για εργασία που είναι είναι πάρα πολύ ευκαιρία για μένα και ξέρω καλά ότι είμαι πολύ ικανή για τη θέση και θέλω απλά να μου δοθεί μια ευκαιρία για συνέντευξη! Μακάρι να γίνει γιατί τα οικονομικά μας κατρακυλάνε πολύ άσχημα και η κατάσταση είναι απλά απελπιστική!

...πολύ κακία στον κόσμο...

Πώς γίνεται κάθε φορά να χαλιεμαι μόνη μου με το παραμικρο δεν μπορώ να με καταλάβω. Δηλαδή αυτές τις μέρες τρέμω μέσα μου, σκέφτομαι ότι να ναι και δεν μπορώ να ηρεμήσω, σκέφτομαι εσένα κυρίως που με γράφεις αυτές τις μέρες και μου φταίνε όλοι. Την μια σε αγαπάω και την άλλη σε λατρεύω αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αν εσύ νιώθεις το ίδιο, την μια το νιώθω και την άλλη νιώθω ότι κάτι παίζει. Τι παίζει γαμωτο ; Βρήκε άλλη; Βαρέθηκε να μιλαμε; Βαρέθηκε εμένα; ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟ ΣΚΕΦΤΏ, ΑΜΑΑΝ ΡΕ ΜΩΡΟ ΜΟΘ ΠΟΙΑ. ΚΙ ΟΧΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΚΙΟΛΑς ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΕΊΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΌ ΜΟΥ. αλλά είναι; Η όλα αυτά που σκέφτομαι συμβαίνουν; Έχω τυφλωθεί από έρωτα. Σοβαρά.

Λοιπόν έχω αγχώδης διαταραχή η οποία εξελίχθηκε σε καταθλιψη πολύ γρήγορα ...οι καθημερινές σκηνές στο σπίτι μου είναι να ουρλιάζω από τον πονο και τα άσχημα συναισθήματα που νιώθω λόγω κάποιον πραγμάτων .. Εν ολίγοις είμαι σαν τους «τρελούς» που βλέπουμε στις ταινίες με την άσπρη ρομπιτσα (χωρίς υπερβολή) ....και είμαι μόλις 19 ...η κατάσταση ξεκίνησε στα 17 μου ...είμαι τόσο κουρασμενη και ήθελα κάπου να το πω ..