ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με φλερτάρει ένα παιδί που ταιριάζουμε πολύ και υπό άλλες συνθήκες θα μου άρεσε.ΑΛΛΑ μου αρέσει,ας πούμε καλύτερα είμαι κολλημένη,με κάποιον που απέρριψα γιατί δεν του είχα καμία εμπιστοσύνη,στάνταρ ψαχνόταν από εδώ και από εκεί αν και δεν είχαμε ακόμα κάτι.Οπότε είτε περιμένω να μου περάσει το κόλλημα ή το προχωράω με τον τύπο,τι λέτε?

Δεν μπορώ να κλείσω μάτιΘέλω απλά να χαθώ στα χέρια της Να ακούω να μου ψιθυρίζει διάφορα και απλά να χάνομαι μαζί της

το να σκεφτεσαι μονο σε ασπρο και μαυρο. να μην υπαρχει γκρι πουθενα. η' φιλος η' εχθρος. την μια μερα αγγελος την επομενη ο σατανας ο ιδιος. και σκεφτειτε το αυτο σε σχεση. και πριν πειτε οτι αυτα ειναι πολυ οριακες συμπεριφορες,υπερβαλλεις,κατι θα της εκανες κτλ. οταν ο ανθρωπος νοσει το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να κλαψεις την μοιρα σου.ψαξτε splitting,black and white thinking,bpd και θα δειτε για τι κολαση μιλαω.

..μου λείπεις. ❤

αλλά πιο πολύ να πάρω γνωμες. Είχα μια φίλη που ειχαμε περάσει πολλά μαζί όταν σπουδαζαμε στην Ξάνθη. Τέλεια επικοινωνία, καθε μέρα μαζί και συζητούσαμε τα παντα. Εγώ έμεινα, αυτή έφυγε και ερχόταν 4-5 φορές το χρόνο. Την πρώτη φορά που ήρθε, μου το είπε ενας φιλος που θα βγαίναμε μαζί ότι είναι εδω και θα έρθει μαζί μας. Λεω οκ,σαν να μην ελειψε ποτε. Την δεύτερη την πιανω και την λεω οτι έχει αλλάξει και δεν νοείται να μην με παίρνει όταν έρχεται. Κλασσικά "εγω είχα πρόβλημα γιατί τα φανταζόμουν όλα αυτά και δεν έχει αλλάξει τίποτα". Ώσπου κατάλαβα ότι οι σχέσεις αλλάζουν και οτι απλά δεν ειχε τα κότσια να το παραδεχτει. Οκ θ μου πειτε πασιφανές ότι δεν ήθελε. Μετά από 2 χρόνια που σταμάτησαμε να επικοινωνούμε, την πετυχαινω στο δρόμο και κρύβεται (!), την είδα και πέρασα επίτηδες απο μπροστά της. Ότι τι; θα την επιανα να της πω ότι "περασαν 2 χρόνια και δεν με πήρες να μου πεις ότι είσαι εδω; ". Κανω λογαριασμό στο insta εκείνο το διάστημα , μου στέλνει αίτημα, την απορρίπτω και ξαναστελνει. Τη δέχομαι και μου πατάει like σε φωτογραφίες. Τι φααααση; Άμα την ξαναδώ και αν μου μιλήσει να της πω" εκανα πώς δεν σε ειδα. Είπα να ακολουθησω την τακτική σου";

...μια που του τηλεφωνεί καθέ τρεις κ λιγο χρησιμοποιωντας ως προσχημα τη συνεργασία τους. Το τηλεφωνημα μαλλον αμηχανο με κοφτες λεξεις ... κ του μιλησε για ενα θεμα οικογενειακό της....... ...είπε . Ά κ το τηλέφωνο του αβατο. Καλό ε! Κοντά στα 50 , παντρεμένη με παιδιά ...

Εκείνους τους πραγματικά καλούς ανθρώπους; Που ξέρετε μέσα σας οτι αυτό το παιδί ή αυτή η κοπέλα ειναι πραγματικά καλό παιδί. Εκείνους που έχουν την ευγένεια και πηγάζει απο μέσα τους. Που έχουν τρόπους και σέβονται. Που ντρέπονται και κοκκινίζουν. Κάποτε η γιαγιά μου μου έλεγε αν βρείς κοπέλα που κοκκινίζει και ντρέπεται, κρατα την είναι σπάνιο να βρείς κατι τέτοιο. Εκείνους που ότι και αν γινει ξέρετε οτι αν τους χρειαστείτε, θα ειναι δίπλα σας. Εκείνους που λένε λιγα,μηδαμινά γιατι δυσκολεύονται μα οταν τα πουνε θα τα εννοουν με απόλυτη ειλικρίνεια. Αν ξέρετε έστω και έναν τέτοιο άνθρωπο στη σημερινη κοινωνία είστε τυχεροί. Κρατήστε τον όσο μπορείτε κοντά σας. Καληνύχτα.

Ακομα με ακολουθει στο ινσταγκραμ κ τα βλεπει ολα. Το παραμυθι τελειωσε και ειμαστε με αλλους ερωτες....δεν θελω να την ξαναδω και ευχομαι να μην μου μιλησει ποτε...ειδικα τωρα που πλησιαζουν τα γεννεθλια μου. Πως ενας μεγαλος ερωτας γινεται μισος...ελπιζω να χαθει οριστικα απο τον οριζοντα μου, και ας ειναι καλα.

η κοπελα μου ειναι 20. απο την αρχη της σχεσης μας και μεχρι πριν 2 μηνες πηγαινε σε ψυχολογο γιατι ειχε καταθλιψη. σταματησε να πηγαινε και μου ειπε οτι ειναι καλα.παμε στο σημερα. ο τροπος σκεψης της εχει αλλαξει δραματικα, δεν μου ανοιγεται καθολου, κλεινεται στο σπιτι, δεν ασχολειται με πραγματα που την γεμιζαν, δεν προσεχει καθολου τον εαυτο της και το πιο ανησυχητικο για μενα ειναι οτι λεει καποια πραγματα που δεν μπορω να καταλαβω σχετικα με τη ζωη γενικα και αφηρημενα. πχ. καθομασταν στο κρεβατι μου και ξαφνικα βαζει τα κλαμματα, την ρωταω το λογο μου και λεει γιατι η μανα της θα παει στη κολαση... εκλαιγε για 30 λεπτα, προσπαθουσα να της αλλαξω διαθεση αλλα τιποτα. πλεον εχει αρχισει να βγαζει θυμο και νευρα πανω μου...νομιζω οτι η καταθλιψη δεν εφυγε ποτε... για να μην της κοψω τα φτερα σκεφτηκα να παω εγω σε καποιο ψυχολογο να συζητησω μαζι του πως πρεπει να κινηθω... αλλα δεν ξερω τι να κανω την βλεπω να εξαφανιζεται μπροστα στα ματια μου. δεν εχω τις γνωσεις να διαχειριστω αυτη τη κατασταση... τι να κανω ειμαι απελπισμενος

Θέλω να είσαι καλά, τίποτε άλλο, σ'αγαπάω χωρίς να θέλω τίποτα άλλο από το να είσαι καλά και να σε ακούω να γελάς όταν σε συναντάω σε εκείνο τον όμορφο σύλλογο που είχα την τύχη να σε γνωρίσω.