ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αποφάσισα, ότι δεν θέλω να κάνω παιδί... Για πολλούς λόγους και από πολλές πλευρές! Νιώθω πιο ελεύθερη που το παραδέχτηκα ΚΑΙ στον ίδιο μου τον εαυτό! Όλοι με πίεζαν διότι έχω 20 χρόνια διαφορά με τον άντρα μου και μου έλεγαν πως δεν θα προλάβω. Δ.Ε.Ν Μ.Ε Ν.Ο.Ι.Α.Ζ.Ε.Ι ! ! ! Είμαι 25 στα 35, το ξανά συζητάμε !

Τελικα ποσο αληθινο!!Καποιοι ανθρωποι σε εκτιμουν μονο οταν σε χασουν!!Οσο εισαι εκει και δινεσαι απαξιωση.Μετα ομως μη γυρνας πισω εσυ!

Μπλοκάρισμα σε πρωην η καμία απάντηση στα μηνύματα του?Η απάντηση με στυλ αδιαφορίας?Βαρέθηκα να με ενοχλεί χωρίς ουσιαστικό λόγο.Με ταράζει άδικα.

αυτη τη στιγμη στη ζωη μου εχω εναν μεγαλο φοβο. να πετυχω καπου τυχαια την πρωην μου, η οποια για λογους που δεν γνωριζω με μισει. φοβαμαι για 2 λογους: δεν ξερω τι θα της πω και τι θα πει εαυτη σε μενα και φοβαμαι οτι αν την δω θα ξανακολλησω βαρια ενω πηγαινω καλα.το ονειρο που ειδα παει ως εξης. ηταν να παμε με καποια παιδια σε μια εκδηλωση. ημασταν ολοι καλοντυμενοι και ερχομουν απο μακρια. ξαφνικα χτυπαει το τηλεφωνο μιας κοπελας. μου λεει "ηταν η πρωην σου και οτι ξαφνικα αποφασισε να ερθει και αυτη" . εγω εκει μεσα στο ονειρο φρικαρω. λεω μαλακα τον ηπιαμε. τοτε λεω μεσα στο ονειρο "παιδια συγγνωμη δεν θα ερθωεγω,δεν ειναι σωστο" και ξυπναω καταιδρωμενος.εγω δεν βλεπω ποτε εφιαλτες.ηταν η πρωτη φορα που ξυπνησα ετσι. το χειροτερο ειναι οτι διαπιστωσα οτι ακομα και στο υποσυνειδητο μου δεν εχω καμια απολυτως ιδεα πως να αντιμετωπισω αυτη τη πιθανοτητα. παιδια μιλαμε μεσα στο ονειρο ενιωσα το σφιξιμο στη καρδια μου ειχα μεινει κοκκαλο.

Αυριο θα ερθει απο το σπιτι μου για ταινια.Μου αρεσει πολυ, της εχω πει να βγουμε καμια δυο φορες αλλα δεν εχει κατσει.Η αληθεια ειναι οτι απο τη μια νιωθω οτι δεν ειναι αμοιβαια τα αισθηματα, απο την αλλη ισως κατι με τυφλωνει και απλα θελω να εκδηλωσω το ενδιαφερον μου και οπως κατσει. Προτιμω ευθεως να μου πει οτι δεν ή οχι, παρα να κανω δικους μου συνειρμους. Το προβλημα ειναι οτι ανηκουμε σε μια ομαδα (μεικτη), οποτε με ανυσηχει η περιπτωση να δημιουργηθει ενα περιεργο κλιμα.Τι λετε?(ξερω τα στοιχεια δεν ειναι πολλα, ισως απλα θελω θετικη ενεργεια)

Όταν τα πιο πολλά χρόνια της ζωής σου νοιωθεις σαν να σε περιφρονούν χωρίς να έχεις δώσει δικαιώματα, χωρίς να ενοχλείς κανέναν τους μετά γιατί απορούν που δεν τους θες κοντά σου;Δεν εμπιστεύομαι καθόλου εύκολα τους ανθρώπους.Μου έχουν αποδείξει πολλές φορές πως είναι αχάριστοι και έτσι δεν έχω κανένα κίνητρο να είμαι κοινωνική.Δεν θέλω τον οίκτο ούτε τα ψίχουλα που μου δίνουν. Θύματα το παίζουν οι δειλοί για να βρίσκουν κορόιδα να κάνουν τις δουλειές τους.

Σκέφτομαι πολύ έντονα την πρώην σχέση μου, δεν πάει πολύς καιρός και θυμάμαι τα τελευταία λόγια που μου είχε πει σχεδόν κατά λέξη. Ήταν από τις λίγες φορές που μίλησε με ειλικρίνεια και είπε τα εξής : Θα γίνεις πολύ δυνατή μεγαλώνοντας και το πως με αφήνεις είναι το πρώτο βήμα. Θα βρεις κάποιον πιο ικανό από εμένα να σου δώσει πράγματα, εγώ ήξερα ότι δεν δίνω όσα εσύ και ήξερα ότι είναι λάθος, όμως δεν μπορούσα να σε αφήσω. Με έκανες να νιώθω πολύ δυνατός ,ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα και έτσι σε ήθελα κοντά μου. Να προσέχεις τις επιλογές σου , είσαι έξυπνη και δεν νομίζω ότι θα αφήσεις πάλι κάτι να σε ρίξει. Με άλλα λόγια εγώ του έδωσα το είναι μου , αυτός με χρησιμοποίησε, εξαντλήθηκα και έφυγα πληγωμένη και κουρασμένη. Αν με αγάπαγε όπως έλεγε ,γιατι δεν με έδιωξε; Γιατί δεν με προφύλαξε; Αν δεν ήθελε να με διώξει γιατί δεν άλλαζε κάτι; Πως γίνεται γαμώτο να κάνεις ένα άνθρωπο να κλαίει σχεδόν κάθε μέρα με τα καπρίτσια σου και να λες ότι τον αγαπάς; Πως στον άνεμο γίνεται να αγαπάς κάποιον και να τον κάνεις να κλαίει "για πλάκα"; Ήσουν μαλάκας για πλάκα δηλαδη; Προφανώς και όταν με έβλεπες να λυγίζω ενιωθες ότι έχεις επιρροή πάνω μου και ότι με "κρατάς" ακόμα. Τα θυμάμαι και ντρέπομαι, ποτε ξανα και για κανέναν :'( :'(

Neme18Αλήθεια αυτόν τον καιρό προσπαθώ να γεμισω νόημα την ζωή μου,να τα βρω με τον εαυτό μου, αφιερώνω χρόνο σε αυτόν.Το χρειάζεται.Προσπαθω τόσο καιρό να γεμίσω το κενό μου είτε προσπαθώντας να βρω τον έρωτα,είτε μέσω ζωγραφικής και βλέπουμε μέσω άλλων πραγμάτων.Δεν ξέρω γιατί αλλά μου είναι τόσο δύσκολο να βρω παρέες,αληθινές παρέες όχι του φαίνεσθαι να περνάω πραγματικά καλά και να γελάω με την ψυχή μου.Η σχολή μου θα βάλω ότι μαρεσει προς την μετριότητα. Ήμουν πολύ χειρότερα ψυχολογικά γιατί πέρασα αρκετά με την ψυχολογία μου τώρα μετά από δύο χρόνια και μόνη μου ακόμα παλεύω αυτες τις σκέψεις που δεν έχουν νόημα γιατί είναι τοξικές σκέψεις. Αρχίζω να είναι χαρούμενη ξανά σιγά σιγά και σταθερά.Το νόημα είναι τελικά σε εκείνες τις στιγμές που τις θυμόμαστε και μας κάνουν να γελάμε με αυτό το "χαζο" χαμόγελο.Αυτες μου δίνουν δύναμη.Σας αφήνω αυτά προς το παρον,θα συνεχίσω να γράφω εδώ τα εσωψυχα και τις σκέψεις μου.Νεμε19

Εκείνη όμως με βλέπει σαν φίλη. Χώρισα και το αγόρι μου για αυτήν, δεν το μετανιώνω, θα έκανα τα πάντα για αυτήν. Τώρα αυτός τσακώθηκε μαζί της και εκείνη με κατηγορεί ότι την έχω μπλέξει σε ιστορίες με τις οποίες δεν έχει καμία σχέση. Έχει δίκιο. Όμως εγώ την έχω ερωτευτεί και δρω εν θερμώ...

Εδώ και χρόνια έχω σταματήσει να έχω φίλους και κύκλο, τα αντιμετωπίζω όλα μόνη μου. Δεν θυμάμαι πως είναι να μιλάς σε κάποιον που σε νοιάζεται και δεν θυμάμαι πως είναι να έχεις τη στήριξη των φίλων. Δεν κατάλαβα πως έγινε ακριβώς. άλλες απλώς μου συμπεριφέρθηκαν άσχημα όταν γύρισα από σπουδές στο εξωτερικό και με άλλες απλώς δεν ταίριαζα πια.Και μετά σταμάτησα να κάνω καινούριες φίλες. Δεν έδενε καμμία σχέση φιλική που προσπάθησα να κάνω.Φυσικά και δεν πάνε τα πράγματα καλά στη ζωή μου έτσι κι αλλιώς.Αλλά μου λείπει να πω μια κουβέντα και να ξεχαστώ. Δεν το χρησιμοποιώ το facebook πλέον αλλά σε κάτι τέτοιες ώρες χρειάζεται.Φιλιά σε όλες και όλους.