ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γκαντέμηδες στα αισθηματικά; Να μη στεριώνει αυτό που θέλετε πιο πολύ κι όχι από δικό σας φταίξιμο; Να εξαντλείτε αυτό που μπορείτε να κάνετε αλλά να μην έχετε άλλη επιλογή παρά να σεβαστείτε την επιλογή του άλλου;Ειδικά όταν δεν είσαι άνθρωπος που ψάχνεσαι και συμβάνει σπάνια σαν κι εμένα, πως βρίσκεις δύναμη και αισιοδοξία πάλι να ξανανιώσεις αν με τις προηγούμενες ελάχιστες επιλογές σου στράβωσε κατευθειαν; Ηλικία στα 25.

γεια σαςειμαι η Βασω 34 ετων κ ανακαλυψα πριν λίγες μέρες οτι ο συζυγος με απατα.νιωθω προδομενη ταπεινωμενη πικραμενη εξαθλιωμένη μουδιασμενη και εξοστρακισμενη.τον αγαπω ακομα κ δε θελω να τον χασω απο τη ζωη μου ωστοσο.ειμαι μπερδεμενη..

Είμαι με το αγόρι μου 3 μήνες και να φωνάξε με το όνομα της πρώην του. Του είπα αμέσως ότι δεν μου άρεσε καθόλου και προσπάθησε να με καθησύχασει αλλά και πάλι νιώθω άσχημα. Ήταν μαζί της 3 χρόνια και χώρισαν πριν 6 μήνες. Την χώρισε αυτός και η σχέση τους επί έναν χρόνο πήγαινε άσχημα καθώς αυτή είχε μετακομίσει και δεν μίλαγαν σχεδόν καθόλου. Πλέον δεν έχουν καθόλου επικοινωνία αν και δεν χώρισαν άσχημα. Το όνομα μου με το όνομα της κοπέλας μοιάζει πάρα πολύ καθώς αρχίζει και τελειώνει με τα ίδια γράμματα, αλλά και πάλι ανησυχώ μήπως δεν ήταν απλά ένα λάθος που έγινε γιατί τρία χρόνια έλεγε το ίδιο όνομα αλλά γιατί με βλέπει σαν υποκατάστατο της. Βέβαια εγώ με αυτήν την κοπέλα από ότι έχω μάθει δεν έχουμε απολύτως κανένα μα κανένα κοινό ούτε σε εμφάνιση ούτε σε χαρακτήρα. Πώς θα το περνάτε στην θέση μου;

Θέλω να γνωρίσω τον έρωτα της ζωής μου ..

Ξυπνάω το πρωί γεμάτος χαρά, αγκαλιάζω την κοπέλα μου και ξεκινάμε να συζητάμε για λίγο στο κρεβάτι.Φαινόταν να μου κρύβει κάτι όμως δεν έδωσα πολύ σημασία, ήμουν από τον ύπνο και πίστευα πως ήταν ιδέα μου.Όταν κάτσαμε να φάμε πρωινό, με κοίταξε με ένα βλέμμα ενοχής και πονηριάς που δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια. Την ρώτησα τη συμβαίνει και μετά από πολλές ερωτήσεις μου απάντησε κοιτώντας το πάτωμα: να... ένας φίλος μου έχει γνωστό και μου πρότεινε να δουλέψω σε κέντρο αισθητικής ως μασέζ.Τα καλά... νέα δεν σταμάτησαν εδώ. Συνεχίζοντας μου είπε η δουλειά αφορά νησί.Με λίγα λόγια, ενώ είχαμε συζητήσει πολλές φορές πως δεν μπορεί να υπάρξει σχέση με απόσταση και είχαμε ξεκαθαρίσει από κοινού πως αν επιλέξει να εργαστεί ως μασέζ θα χωρίσουμε, εκεί αποφάσισε να κάνει και τα δύο, μόνο και μόνο γιατί της το είπε ένας φίλος της. Ο φίλος της είναι ένας που γνώρισε πριν δύο μήνες από κοινή της φίλη, παλικάρι από αυτά που κάνουν φίλη όποια τους αρέσει και στέλνουν καρδούλες και "ρομαντικά" σχόλια κάτω από φωτογραφίες και τραγούδια.Από την στιγμή που έκανε την επιλογή της, κάνω και εγώ τη δική μου. Εκείνη την ονειρική ζωή με τους γκόμενους και τα μασαζάκια στο νησί, εγώ το κεφάλι μου ήσυχο με μια κοπέλα προσγειωμένη. Καλή σαρακοστή σε όλους και ελπίζω να σας πάει η μέρα καλύτερα από τη δική μου.

Να κάνεις μια όμορφη γνωριμία, να βγαίνετε επί ένα μήνα,να σου λέει πως όλα θα πάνε καλύτερα και θα κάνετε πράγματα μαζί και τελικά να το αφήνει μεταξύ σας γιατί είναι πιεσμένος με θέματα υγείας των δικών του και οικονομικά δεν έχει δουλειά. Μετά να τον βλέπεις να φεύγει τριήμερο να πηγαίνει στο χωριό του, να ανεβάζει φωτό ότι πίνει καφέ και είναι με παρέα και εσένα να σε έχει γραμμένη. Έχω μια απογοήτευση και πίκρα που ενώ έλεγε ότι με θέλει δεν μπορεί να μου προσφέρει αυτά που θέλει και έβλεπα με τα μάτια μου να κλαίει. Νιώθω χαζή γιατί ήταν καλό παιδί και τον νοιάστηκα, θα έκανα υπομονή αλήθεια αλλά τελικά απλά δεν φάνηκε να θέλει αρκετά εμένα.Και καλά αυτό το τριήμερο θα το περνούσαμε μαζί και λίγες μέρες μετά είχε τη οικονομική δυνατότητα να κάνει ταξίδι 8 ωρών... Λογικό δεν είναι να το σκέφτομαι έτσι; Να του το πω κι από κοντά γιατί τον βλέπω κάθε μέρα αναγκαστικά; Όσες γνώμες καλοδεχούμενες!

Να λέει οτι δεν θέλει να σε ξαναδεί επειδή, άκουσον-άκουσον, θες να τον βλέπεις πιο συχνά απο την μία φορά την εβδομάδα άρα και να κάνετε και σεξ... Καλύτερα ας έλεγε οτι δεν καίγεται και τόσο πλέον για μένα ή οτι ξενέρωσε ή οτι με βαρέθηκε...

Είναι αυτοί οι τύποι που απο το νηπιαγωγείο ηταν δημοφιλείς...Που στο γυμνάσιο κανανε κορίτσια και αγόρια κυκλο γυρω τους για να τους ακούσουν να,λένε ανέκδοτα,που στο Λύκειο ολες οι κοπέλες τους τα ζητούσαν και τα αγόρια ψοφουσαν να είναι κολλητοί τους,που αργότερα στο Πανεπιστήμιο ηταν μεσα σε παρατάξεις,παρτυ,συγκεντρώσεις και ειχαν συλλογή απο πρόθυμες φοιτήτριες.Και αργότερα ,στην ενηλικη καθημερινότητά τους,ολοι τους θαυμαζαν,τους πολιορκούσαν,τους φλερταραν...Θα πεθάνω και θα είμαι "το μπάζο" που ο "ωραιος δημοφιλής" το πολυ πολυ να έλεγε:"Μου περνας την κολα", "Με καλύπτεις στο αφεντικό","ποια ηταν εκει.η μου...αρα που ησουν για καφε" :( Ποτε δε θα με θέλει ο δημοφιλής ωραίος ή εστω η ψυχη της παρεας...Η αυτοεκτίμηση μου καταρρέει...Η αυτολυπηση με πνίγει...Αν δεν δουλέψω πανω στις ανασφάλειες μου...δε θα εχω καλο τελος...Πουθενά δε χωράω...Κανένας απο.αυτους που ερωτεύτηκα δε με θελει...Μια ζωη στην απεξω...

Ειπα μετα απο μια δεκαετια ( ακριβως ) στην Αθηνα , να παω στην Αιγινα για ταχεια αναρρωση. Την αγαπω την Αιγινα και εψαξα να βρω ενοικιαζομενα δωματια για περιπου μια εβδομαδα απο τωρα. Εντυπωση μου εκανε που ενας ζηταγε 60€ χωρις πρωινο κ σε πολυ καλυτερο μου ειπε μια ευγενικη κυρια Ρενα στο Αιγινιτικο Αρχ. " Οσα διαθετεις αφου νοσηλευτηκες" Υπαρχουν και καλοι ανθρωποι και ανυπομονω να την γνωρισω. Την καλημερα μου σε ολους και Καλη Καθαρα Δευτερα :-)

Εχω μετακομισει εδω και 1 χρονο Αγγλια για δουλεια και προσφατα ηρθε και η κοπελα μου, στην Ελλαδα δουλευα και τα πραγματα ηταν ασχημα, κακες συνθηκες εργασιας, ο μισθος ηταν ψιχουλα, καμια σχεση με το αντικειμενο σπουδων. Με λιγα λογια καμια προοπτικη για τιποτα. Καθε μερα μιζεριαζα την ζωη μου, οπως και πολλοι αλλοι, ειμαι σιγουρος.Στην Αγγλια μεσα σε 1 χρονο καταφερα να μενω μονος μου σε σπιτι που πολλοι θα ονειρευονται, αυτοκινητο δικο μου που Ελλαδα δε θα μπορουσα ποτε να το παρω, να ξοδευω χωρις να το πολυσκεφτομαι, πολυ καλη δουλεια που αλλοι δε θα εβλεπαν ουτε στα ονειρα τους και γενικα ολα μοιαζουν να ειναι ιδανικα. Εκτος απο τον καιρο, τις μηδενικες παρεες και το οτι μου λειπει η Ελλαδα, η οικογενεια μου και οι γονεις μου που γερνανε και συνεχως το σκεφτομαι. Βλεπω τους φιλους μου που καλοπερνανε και βγαινουν για ποταρες και καφεδαρες και εγω εδω στην δουλεια καθε μερα τα ιδια, κυνηγωντας μια καριερα στα 24 μου μολις. Τι κανω;