ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε βράδυ που δε μου στέλνεις μήνυμα πεθαίνει ξανά

Από τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή είναι ο ύπνος.Βέβαια εμένα με ξύπνησαν τώρα με τη φασαρία που έκαναν ...κι άντε να δω αν θα ξανακοιμηθω... Όχι τίποτα αλλά πρέπει να ξυπνήσω στις 7:30 Μια νυσταγμενη

Ακόμα μετράω τις μέρες που είμαστε χώρια, ακόμα είμαι ερωτευμένη μαζί σου, ακόμα μου λείπεις. Τίποτα από αυτά όμως δεν σημαίνει ότι θέλω και να γυρίσεις.. ποτέ ξανά.Όλα είναι θέμα επιλογών, έκανες τις δικές σου και μείνε με αυτές. Εγώ έχασα κάποια που σκεφτόταν μόνο τον εαυτό της και δεν με νοιάστηκε ποτέ.. εσύ όμως έχασες κάποια που θα μπορούσε να κάνει τα πάντα για εσένα και ας μην το άξιζες. Καλή συνέχεια στην ζωή σου. Μήνυμα για εσένα, που δεν στο έστειλα ποτέ!Απόψε σε αφήνω πίσω οριστικά, το μέλλον σιγουρα θα είναι καλύτερο.

Γεια σας παιδιά.ειμαι φοιτήτρια και μένω σε δικό μου σπίτι όμως για τις διακοπές και τα Σαββατοκύριακα έρχομαι στο σπίτι των γονιών μου για να μείνω εκεί.το θέμα είναι ότι οι γονείς μου δεν με αφήνουν να γυρίσω σπίτι από μια έξοδο μετά τις δώδεκα.εγώ από την άλλη θεωρώ ότι όλο αυτό είναι κάπως υπερβολικό γιατί σε σύγκριση με τους υπόλοιπους 20χρονους εγώ γυρνάω πάρα πολύ νωρίς σπιτι.αυτο που με προβληματίζει πάρα πολύ είναι ότι οι γονείς μου με κάνουν να νιώθω ότι είμαι εξωγήινη και τελείως διαφορετική από τους συνομηλίκους μου και ότι κάνω διαρκώς άσχημα και πρωτακουστα πραγματα.σαν φοιτήτρια είμαι παραπάνω συνεπής από το κανονικό βοηθάω στο σπίτι και έχω καλή συμπεριφορά σε ολα.πιστευω ότι δικαιούμαι να αργήσω στη βόλτα μου γιατί πολύ απλά είμαι 20 χρόνων.ποτε θα πάω βόλτα;στα 40;το μόνο που πετυχαίνουν οι γονείς μου με αυτόν τον περιορισμό είναι να με κάνουν να νιώθω αλλόκοτη και να μην τους μιλάω πότε ανοιχτά για τίποτα,να μην έχουμε καθόλου επικοινωνία και να τους λέω διαρκώς ψεματα

Μήνυμα ευχών σε πρώην όπου έχει δηλώσει γραπτώς πως δεν επιθυμεί επικοινωνία, προφορικώς όμως είναι αρκετά ζέστη στις τυχαίες συναντήσεις. Μπορεί να κινηθεί νομικά;

Γυναίκα νιώθει τρυφερά προς μια παντρεμένη αλλά ουσιαστικά χωρισμένη γυναίκα. Μπερδεύεται το φιλικό με το συναισθηματικό. Της μιλάς με κίνδυνο να χάσεις την επικοινωνία ή παραμένεις κλεισμένη σκέφτοντας την μόνο με το μυαλό μέχρι να ξεκαθαρισεις τουλάχιστον τι νιώθεις ;

Ήμασταν σαν αδέρφια. Όταν τα έφτιαξε με την μέλλουσα σύζηγό του χάθηκε. Δεν με πείραξε, ήξερα ότι πήγαινε σοβαρά. Πλέον έμπαινε σε ένα νέο κεφάλαιο ση ζωή του. Ταυτόχρονα, περνούσα την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής μου ως τώρα. Είχα καρκίνο (το ξεπέρασα), είχα χάσει τους παιδικούς μου φίλους επειδή έκανα coming out, με την οικογένειά μου δεν μιλιώμασταν, η δουλειά μου είχε πιάσει πάτο. Ψυχολογικά ήμουν ένα ράκος. Ήθελα να είναι δίπλα μου σε 2 - 3 στιγμές πολύ δύσκολες για μένα. Τίποτε παραπάνω. Φυσικά, δεν ήταν. Αποκορύφωμα όταν ξέχασε τα γενέθλιά μου, οπού τα πέρασα μόνος. Όταν το συζήτησα - ψύχραιμα - μαζί του, υποτίθεται πως συνεννοηθήκαμε. Μετά το συζήτησε με την κοπέλα του και ήρθε έξαλλος, λέγοντάς μου πως του κάνω συναισθηματικό εκβιασμό. Η κοπέλα του είναι ένας κτητικός άνρθωπος, που τον ξέκοψε από όλους του τους φίλους.Τον ήθελε συνέχεια στα πόδια της. Ήδη, η παρέα του από τα σχολικά χρόνια, του είπε πως δεν θα έρθει στον γάμο. Όταν άρχισα να στέκομαι ξανά στα πόδια μου, αισθάνθηκα ότι δεν έχω να μοιραστώ κάτι άλλο πια μαζί του. Τα κατάφερα χωρίς αυτόν και δεν τον ήθελα πια στη ζωή μου. Εξάλλου, δεν είχε πλέον καμία παραπάνω συμμετοχή στη ζωή μου, απ' ότι ένας κοινός γνωστού.Βγήκαμε μετά από καιρό, και μου είπε πως είχε προβλημάτα με την κοπέλα του και για αυτό ήταν πολύ αποροφημένος εκεί και δεν μπορούσε να κατλάβει τι παιρνούσα κι ότι θέλει να έρθω στο γάμο. Εν μέρει ισχύει, είναι κλειστός χαρακτήρας, τα κρατάει μέσα του. Βέβαια, τα προβλήματα ήρθαν αφού είχαμε μαλώσει. Τότε ήταν απορροφημένος απο τον ενθουσιασμό (πρόταση γάμου, αρραβώνες κτλ). Μέσα μου αισθάνομαι ότι έχει τελειώσει. Έχω όμως και δεύτερες σκέψεις, ότι είναι η πιο σημαντική στιγμή στη ζωή του και ίσως το μετανοιώσω. Αλλά ποιο το νόημα, αφού μετά το γάμο έτσι κι αλλιώς περνάει σε άλλη φάση η ζωή του. Θαρρείς και θα ξαναέρθουμε πιο κοντά... Τον αγαπώ όμως. Ήταν οικογένειά μου. Από την άλλη, μου φαίνεται πως υποχωρώ για μια ακόμα φορά, ενώ στο τέλος θα είμαι ο μαλάκας της υπόθεσης. Δεν χτίζονται μονόπλευρα οι ανθρώπινες σχέσεις.

Από την καθημερινή συναναστροφή μου με τους ανθρώπους, διαπιστώνω όλο και περισσότερο πλέον, ότι ουσιαστικά πράγματα όπως το ήθος, οι αρχές, ο σωστός χαρακτήρας, η ευγένεια, η διακριτική συμπεριφορά, οι καλοπροαίρετες ενέργειες και πράξεις, δεν εκτιμώνται πλέον και κυριολεκτικά περνάνε τελείως αδιάφορα.. Δε μετράνε καθόλου με απλά λόγια και δεν αποτελούν κριτήριο για τους ανθρώπους και τις ανθρώπινες σχέσεις, οποιεσδήποτε και αν είναι αυτές... Αυτά δε που κερδίζουν έδαφος ως κριτήρια, είναι η εξωτερική εμφάνιση, το ντύσιμο, τα φτιασίδια, τα στολίσματα, ο υλισμός, το χρήμα, η υπερήφανη, αλαζονική και υπεροπτική συμπεριφορά, το θράσος του λόγου και η ψευτομαγκιά, τα οποία ξεπερνούν κάθε όριο ηθικής αναστολής αλλά και κοινής λογικής πλέον... Όλα αυτά τα παρατηρώ σε κάθε ηλικία και κάθε κοινωνική τάξη εκεί έξω. Είναι μία γενική εικόνα της σημερινής κοινωνίας που με θλίβει, με απογοητεύει, με προβληματίζει συνεχώς.. κυρίως γιατί έχω την τρομακτική αίσθηση ότι έχουμε μπει σε έναν πολύ στραβό δρόμο, χωρίς επιστροφή!

Μετα απο εναμιση χρονο ανεργια, βρεθηκε ενας γνωστος που ο κολλητος του εχει φουρνο, του ειπε για μενα και την επομενη μερα με ειδοποιησαν για δουλεια. Δουλευω μια εβδομαδα. Τις ωρες αυτες ειμαι μαζι με την γυναικα του κολλητου του. Μου κανει την ζωη μου κολαση. Σαν να μην με θελει, ολο προσβολες ειναι, νιωθω οτι θελει να παραιτηθω. Απο την πρωτη μερα με ειρωνευεται και οτι μα οτι κανω της φταιει.

Φοβάμαι πάρα πολύ μήπως γίνει τρομοκρατική επίθεση στην Ελλάδα..Πιστεύετε είναι μεγάλες οι πιθανότητες; και γιατί;