ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μια γυναίκα/κοπέλα μπορεί να νιώσει αίσθημα για κάποιον άντρα, το λέω αυτό επειδή μαθαίνω πως οι άντρες κάνουν πάντα την κίνηση στην γυναίκα και όχι οι γυναίκες, αν μια γυναίκα/κοπέλα τις αρέσει κάποιος θα το δείξει ή θα το παίξει δύσκολη?

Ειμαι 29 ετων και οι γονεις μου ειναι καλοι ανθρωποι και με βοηθανε παρα πολυ.αλλα εγω οταν ειμαι πολλες ωρες μαζι τους νιωθω μελαγχολια και πιεση.γιατι αραγε τι φταιει.εχουν καλη συμπεριφορα

Πως λέμε τον άνθρωπο που απλά υπάρχει;Σηκώνεται με δυσκολία από το κρεβάτι;Πάει στη δουλειά, γυρίζει, κοιμάται, τρώει, ξανακοιμάται, ξαναπάει στη δουλειά, γυριζει πίσω, κάνει μπάνιο, πάει για καφέ με την κοπέλα του και γυρίζει πάλι σπίτι για ύπνο.Σεξουαλική ζωή μηδενική, ενδιαφέρον κανένα, χόμπι τίποτα, φίλοι μηδένΕυχαριστώ!

Με τον περισσότερο κόσμο τριγύρω μου δεν νιώθω καμία απολύτως ταύτιση. Από οπτική πνευματική, ερωική, αισθητική, ανθρωπιάς. Κυκλοφορώ μέσα στο μετρό και κοιτάω τον κόσμο λες και είναι εξωγήινοι. Φοβάμαι ότι κι εγώ τους φαίνομαι περίεργη. Και πλέον δεν αναγνωρίζω και πολλούς από τους φίλους μου οι οποίοι όσο περνάνε τα χρόνια παθαίνουν κοινωνική μαλάκυνση και αναπτύσσουν διαννοητικές αγκυλώσεις επειδή μεγάλωσαν ή βολεύτηκαν κάπου και με κάποιον. Ώρες ώρες απορώ αν και εγώ εξελίσσομαι ή αν είναι απλά ιδέα μου. Γιατί "καίω" το μυαλό μου αλλά παράλληλα προσπαθώ να απαλύνω και μια μοναξιά η οποία όσο πάει και εντείνεται.

Θα ξεχασω και πως γινεται...Δεν εχω ιδεα πως να επανενταχτω και να γνωρισω κοπελες...

Εχει βγει δρομολογιο που σε 4 ωρες απο Αθηνα πας Θεσσαλονικη και το αντιστροφο...Το αγορι μου μενει Αθηνα κ εγω στην Θεσσαλονικη.Θελω πολυ να τον βλεπω πιο συχνα...σε μερικους μηνες θα παω εκει μονιμα αλλα κ παλι...φοβαμαι οτι θα χασει το ενδιαφερον του για εμενα...ηδη μ πεταει σποντες να παω εκει πχ στο μεσ οταν τ στελνω φατσουλες με φιλια μ λεει "τα θελω λαηβ".Ειναι λιγο δυσκολο τουλαχιστον αυτο το καιρο να παω γτ και με τους δικους μ εχουμε κοντρα για αυτο το θεμα και μεχρι να πληρωθω ειναι δυσκολο... σκεφτομαι να τ πω να ερθει αυτος αλλα αν το αρνηθει?εστω 50 ευρω θα τ δωσω για να καλυψει ενα κομματι απο τα μεταφορικα..αλλα αν δεν δεχτει? Πφφ μ εχει λειψει ηδη,τον ειδα πριν το πασχα κ καθε μερα κλαιω οταν θυμαμαι ποσο ομορφα περνουσαμε .. :(

Δεν ξέρω αν είμαι λάθος γι αυτό και θέλω κάποια γνώμη.. Με τον άντρα μου έχουμε το πρώτο μας μωράκι.Ειναι κ το πρώτο εγγόνι για τους γονείς του οπότε έχουν χαρεί πάρα πολύ και το υπεραγαπανε μόνο που μένουν μακριά σε άλλη πολύ οπότε το βλέπουν κ πιο σπάνια και τους λείπει.. Τους καταλαβαίνω.. Απλά το θέμα μου ειναι που ο άντρας μου στέλνει διαρκώς φωτογραφίες όπου κ αν βρισκόμαστε ότι κ αν κάνουμε.. Και σε εκείνους κ στα αδέρφια του.. Νιώθω ότι πια ότι κ να κάνουμε πρέπει να το δείχνουμε.. Όχι δημόσια αλλά στο βαιμπερ.. Εμένα αυτό με ενοχλεί και δεν ξέρω πως να το χειριστώ για να μην τον στενοχωρήσω κ φανώ σκληρή.. Ναι να στέλνουμε παππούδες είναι, μένουν κ μακριά αλλά όλο αυτό μου φαίνεται καπως... Παρά πολλές φωτογραφίες.....

Να σε αναζητώ και να σε επιθυμώ τόσο πολύ μετά από τόσα χρόνια και με τα όσα έχουν συμβεί..;Πώς γι νε ται;;;Ψάξε με, μίλα μου, αγκάλιασε με, φίλα με..

και τα παιχνίδια στον υπολογιστή αλλά πιστεύω οτι θα τα πάω καλά στις εξετάσεις.

Γνωρισα ενα αγορι μεσω μιας φιλης μου που εχει σχεση 6 χρονια μου λεει ειναι ενα παιδι λιγο κλειστος σαν ανθρωπος δεν πολυμιλαει και γενικα ειναι ντροπαλος... Τελος παντων ακουσα ολα αυτα απο την φιλη μου αλλα θελησα να τον γνωρισο... και ετσι αρχισαμε να μιλαμε στο Facebook να συζηταμε για διαφορα θεμματα μου φανηκε ενδιαφερον ατομο και επειδη εχω κανει λαθη στην ζωη μου λεω εσω εισαι ενα αγορι σωστο με τροπους ... μιλουσαμε 3 μηνες ανταλλαξαμε τηλεφωνα μιλουσαμε και στο τηλεφωνο ωρες και μετα απο 4 μηνες αποφασισαμε να συναντηθουμε και να γνωριστουμε.. Μου ειχε πει πως του αρεσω σαν κοπελα απο της φωτογραφιες που ειχε δει στο facebook και θα ηθελε παρα πολυ να με γνωρισει... Βγηκαμε την πρωτη φορα πηγαμε για καφε εκει ηταν πολυ συμμαζεμένος ντροπαλος δεν πολυμιλουσε...Λεω ισως ανχωθηκε και εγω ανχωμενη ημουν γιαυτο δεν πολυμιλουσε.. Την δευτερη φορα μου ειπε οτι του εχω δωσει μια θετικη εικονα και θα ηθελε να ημαστε κατι παραπανω απο φιλοι.... αλλα εγω δεν μιλησα..την τριτη φορα εκανε κινηση και με φιλησε εκει δεν μου βγηκε με τιποτα τραβηχτα του ζητησα συγνωμη αλλα δεν μου εβ γαινε... Απο εκεινη την μερα 2 εβδομαδες δεν μου πολυμιλαει μου λεει εχει τρεξιματα στην δουλεια δεν μου στενει μηνυματα οπως εστελνε και οταν του στελνω βιαζεται να παει στην δουλεια... ισως οντως εχει δουλεια η απλα ειδε απο εμενα οτι τραβηχτηκα δεν ηθελα και ισως να μην με θελει οπως με ηθελε πλεον .... τωρα κοντευω να σκασω καθε μερα τον σκεφτομαι στελνω μηνυματα σαν τρελη αλλα δεν περνω της απαντησης που θελω λεει το προγραμμα του ειναι περιορισμενο και δεν βρισκομαστε καθολου κανω υπομονη αλλα εχω ριχτει ψυχολογικα....