ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παιδιά καλησπέρα, μου αρεσει ένα παιδί που δουλεύει σε ένα μαγαζι. Γενικά μιλάμε, και του έχω δώσει πολλά στοιχεία για να καταλάβει ποια είμαι αλλά εκείνος δεν λέει να με κάνει add στο Facebook! Να τον κάνω εγώ ή δεν θα το δεχτεί και δεν θα μπορέσω να ξαναπάω στο μαγαζι;

Αναγνωρίζω πως το πρόβλημα που θα σας αναλύσω δεν είναι τόσο σοβαρό σε σχέση με τα υπόλοιπα εδώ μέσα,παρ' ολ αυτά δεν παύει να είναι πρόβλημα.Είμαι στο τελευταίο έτος της σχολής.4 ολόκληρα χρόνια να είμαι εκεί προσηλωμένος με παρέες με με αλλά κύριος με τα μαθήματα.Τον τελευταίο χρόνο δυσκολεύτηκα αρκετά,επειδή είχα τα μαθήματα συν πρακτική πτυχιακή.Νιώθω πως θέλω να τα παρατήσω και αυτό σημαίνει πως θα φάω ένα έξτρα μισό χρόνο.Το ξέρω δεν είναι πολύ αλλά παρ όλη την κούρασή μου δε θέλω να μείνω άλλο σε αυτό το τρελοκομείο (σχολή).Θέλω να κάνω μεταπτυχιακό σε άλλο τμήμα.Εχω σχέδια να φύγω κάποια στιγμή από αυτή τη χώρα.Τη χώρα της αναξιοκρατίας και του ρατσισμού, που πας να βρεις μία δουλειά σε καφετέρια και το αφεντικό που ζήτημα να χει βγάλει 4η γυμνασίου σε κοιτά με ύφος στη συνέντευξη.Τη χώρα που η αυτοκριτική είναι άγνωστη λέξη και που πάντα φταίει ο άλλος.Αυτά και διάφορες άλλες σκέψεις με κάνουν να λυπάμαι ακόμα και αυτό το μισό χρόνο που θα χαραμίσο.Μπορεί να ξεκουραστώ και να είμαι πιο ήσυχος και το ξέρω πως είναι γελοίο...αλλά θέλω να φύγω.

Είναι γελοίο αυτό που θα πω αλλά κι όμως... Είμαι 23 και η μάνα μου δεν με αφήνει να πάω σπίτι του αγοριού μου, γιατί έμαθε ότι της έλεγα ψέματα για ένα αλλο θέμα και ξεσπάει σε αυτό... Λέει ότι δεν με εμπιστεύεται και ότι δεν θα πάω πουθενά... Δεν μπορώ άλλο υατη την κατάσταση... Δεν είναι κρίμα να χωρίσω για αυτό;

Πως να κερδίσω ξανά την εμπιστοσύνη της μητέρας μου; δεν μπορώ να μην με κοίτα καν στα μάτια...

Γεια σας, είμαι κοπέλα στα 19 με ύψος 1.73 και βάρος κάπου στα 63-64 κιλά. Το θέμα μου είναι ότι παλιότερα δεν είχα κανένα πρόβλημα με την σωματοδομή μου και μάλιστα θεωρούσα ότι είμαι λίγο τυχερή γιατί σε σχεση με άλλες κοπέλες δεν έχω σχεδόν καθόλου κυτταρίτιδα πχ, τα πόδια και το στήθος μου μου άρεσαν αρκετά. Αυτό άλλαξε λόγω των προτύπων που υπάρχουν στα social media, στο instagram κυρίως που τα σώματα πρέπει να είναι αλαβάστρινα και όλα αυτά οι άντρες θεωρούν πως υπάρχουν κάθε μέρα και τα επιζητούν. Επίσης οι κοπέλες στις ερωτικές ταινίες, έχουν επίπεδη κοιλιά οι περισσότερες και το στήθος τους δεν πέφτει καθόλου (δεν μιλάω για αυτές με σιλικόνη, υπάρχουν πολλές με σουπερ στητό στήθος). Έχω πιάσει τον εαυτό μου να κοιτάζεται στον καθρέφτη και να μη μου αρέσουν οι γλουτοί μου που παλιά πίστευα ότι είναι ωραίοι και να εξετάζω το στήθος μου θεωρώντας το "πλαδαρό". Είμαι η μόνη που το κάνω αυτό; δεν ξέρω τι έχω πάθει και πραγματικά νόμιζα ότι δεν θα επηρεαστώ από τις ψεύτικες εικόνες που κυριαρχούν αλλά τελικά κατέληξα να μην αγαπώ το σώμα μου εξ αιτίας όλων αυτών.... τι να κάνω;

Είμαι 29 χρόνων gay και θέλω να κάνω coming out στους φιλους μου.Ειμαι 8 χρονια μεσα στη ντουλάπα,αλλά ντρεπόμουν πολύ την αντίδραση των φίλων μου & ενδιάμεσα,είχα σχεσεις με κοπέλες,αλλά δεν ένιωθα άνετα.Πολύ αργά το θυμήθηκα να μου πείτε,αλλά τώρα έχω ανάγκη να το εκμυστηρευτώ.Καμία συμβουλή;

Καλησπέρα! Θα ήθελα τη γνώμη σας για κάτι. Πιστεύετε ότι ένας άντρας στα 50 και κάτι,γίνεται να νιώσει πάλι ερωτευμένος και ειδικά με κάποια πολύ μικρότερη? Βγαίνουμε 8 μήνες μαζι και μου λέει ότι πρώτα υπάρχει σεβασμός και εμπιστοσύνη και σιγά σιγα έρχεται ο έρωτας.Προσπαθώ να τον κάνω να γελάει όσο μπιρω,όπως και αυτός το ίδιο φυσικά και προσπαθώ να τον στηρίζω καθώς έχει κάποια ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα.Εκτός και αν επειδή βγήκε από δύσκολο γάμο,δε μπορεί πλέον να δεθεί συναισθηματικά. Γιατί πρόσφατα μου έλεγε ότι τα έδωσε όλα στο γάμο του και πλέον φοβάται να ανοιχτεί και να κάνει το ίδιο λάθος.(από τα 23 ήταν μαζί).

Παιδιά καλησπέρα, μου αρεσει ένα παιδί που δουλεύει σε ένα μαγαζι. Γενικά μιλάμε, και του έχω δώσει πολλά στοιχεία για να καταλάβει ποια είμαι αλλά εκείνος δεν λέει να με κάνει add στο Facebook! Να τον κάνω εγώ ή δεν θα το δεχτεί και δεν θα μπορέσω να ξαναπάω στο μαγαζι;ΒΟΗΘΉΣΤΕ ΜΕ ???

Με εγκατέλειψε όταν ήμουν άρρωστη. Και τώρα γύρισε να μου πει ότι μ’αγαπά. Ένα έχω να πω. ‘Θα το πληρώσεις πολύ ακριβά γλυκέ μου.’ Όταν μ είχες ανάγκη, εγώ ήμουν εκει. Κι όταν αρρώστησα, εσυ την έκανες. Δε λέγεσαι άντρας εσυ..

Ειμαι μια κοπελα 2 μηνες τωρα και.ακομη δρν εχει διξει το παραμικρο οτι ειναι σε σχεση μαζι μου...σε φιλους της παλια φλερτ κτλ...και γω τρελενωμαι.και.νιωθω "τελευταιος"...ειναι ακομη νωρις?? η τελικα δεν θελει ν το πω διαδωσει γτ κατι δεν παει καλα...