ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν αντέχω άλλο πρέπει να το πω... να το πω σε εσάς και ας είστε άγνωστοι μπορεί έτσι να είναι καλύτερα. Στα 29 μου είμαι 10 μήνες άνεργη για άλλη μια φορά αλλά με μια καρδιά γεμάτη και δοσμένη σε εκείνον. Η ζωή μας δύσκολη αλλά οι στιγμές μας μοναδικές παθιασμένες ερωτικές. Μια ζωή που υπάρχει μόνο ο ένας για τον άλλο που δυο καρδιές έχουν γίνει ένα. Και τότε έρχεται εκείνη η πρόταση εκείνη η εξασφάλιση χωρίς αμφιβολίες... που θα πρέπει να είμαι μακρυά του πολύ μακρυά του για πάντα. Συζητήσεις αναλύσεις επιλογές και ξανά μανά τα ίδια χωρίς λύση χωρίς διέξοδο... πολύ οι λόγοι το αποτέλεσμα ίδιο. Μια εξασφάλιση χωρίς εκείνον σε μια ζωή άδεια ή μαζί του και οτι γίνει. Κουράστηκα παραλύω δε μπορώ να σκέφτομαι άλλο και όλοι στο ίδιο μοτίβο... η ζωή είναι μικρή... ακολούθησε την καρδιά σου... δεν υπάρχουν πρέπει στον έρωτα... θα είσαι πάντα δυστυχισμένη... Έχουν δίκιο ναι πρέπει να εξηγήσω να απολογηθώ γιατί πρέπει να αποφασίσω γιατί το σκέφτομαι γιατί κλαίω όλη μέρα. Ναι θέλω να είμαι μαζί του για πάντα. Και ο χρόνος πιέζει πολύ... θέλω να πω όχι... θα το πω... τον αγαπώ τόσο.

Και φτάνει ένα σημείο που κουράζεσαι,σταματάς να προσπαθείς,απογοητεύεσαι.Και τότε συνειδητοποιείς οτί δεν σε εκτίμησαν,δεν σε σεβάστηκαν,απλά κοιτούσαν πως θα κάνουν την δουλειά τους.Και τώρα τι;Τίποτα.Τώρα τίποτα..τελείωσε..

Aircοntition στο 12 , κουβερτα , καφεδακι κρυο και ξαπλα βλεπωντας ταινια.Σαν να ειμαι σε βαρυ φθινοπωρο.Ανωμαλια ;

Η Αθήνα είναι,λένε,πολύ όμορφη τον Αύγουστο.Τι κρίμα που δεν θα το διαπιστώσω.

Κοιταζα το τατουαζ μου και θυμηθηκα αυτο που μου ειπε η κοπελα οταν το πρωτοεκανα - "στην αρχη θα πονεσει λιγο, θα χρειαστει λιγη παραπανω φροντιδα τις πρωτες μερες, αλλα μετα η οποια ενοχληση θα περασει και συντομα θα το νιωθεις ενα με εσενα, κι οταν το κοιτας θα σου θυμιζει γιατι το εκανες".Οπως ακριβως με τις συναισθηματικες πληγες. Στην αρχη πονανε, θελουν καποιον καιρο για να επουλωθουν, ομως σιγα σιγα η ενοχληση φευγει και αυτο που μενει ειναι μονοβενα σημαδι μεσα μας.Ενα σημαδι που λεει μια ιστορια - πως χτυπησαμε, ποσο χτυπησαμε, ποιος μας χτυπησε.... Και ποσο δυνατοι και γενναιοι ειμαστε καθως συνεχιζουμε, γεματοι τατουαζ, να προχωραμε σε αυτον τον κοσμο.

Αντί να βλέπω τη μεριά των θυμάτων πια, βλέπω αυτόματα τη μεριά των θυτών. Δεν βλέπω το θύμα, μα βλέπω τον θύτη πριν την πράξη, τον βλέπω μετά, τον βλέπω στην δίκη, στη φυλακή. Είναι ανησυχητικό;

Με λίγα λόγια τι θα λέγατε σε κάποιον που σας έχει σε αναμονή; Αν εσείς νιώθατε για εκείνον ότι είναι σημαντικός κ από τη πλευρά του μου δείχνει μη διαθέσιμος; Να πω εδώ ότι είναι γνωριμία ενός μήνα και μου έχει πει ότι ξεκινάει πιο χαλαρά τις σχέσεις του ... Θέλω να του δείξω ότι είμαι άνθρωπος με ποιοτητα. Και ότι δεν θέλω κάτι σεξουαλικο μόνο από εκεινον

Πράγματα σε διαφορετικές ηλικίες. Ήθελα να δουλέψω στο εξωτερικό. Δεν τα κατάφερα. Μετά ήθελα να κάνω οικογένεια. Δεν τα κατάφερα. Τώρα έφτασα 40 χρόνων και μου λείπει να είμαι μόνη. Θα ξαναπροσπαθησω για δουλειά στο εξωτερικό. Ευχηθείτε μου. Αν θέλετε.

Δεν αντέχω άλλο να τον βλέπω, να με πειράζει, να περνάμε τέλεια και να ξέρω ότι είναι με άλλη. Η οποία άλλη (τα λέει από μόνος του) τον κοροϊδεύει και τον εκμεταλλευεται, αλλά κάθεται εκεί. Είχαμε κάνει κάτι ενα διάστημα που ήταν χωρισμένοι, όμως μετά τα ξαναβρήκαν και μείναμε και καλά φίλοι. Δεν τα πάνε καλά όπως λέει.Τι να κάνω; να του πω κάτι; Να συνεχίσω την επαφή ελπιζοντας ότι μπορεί να αλλάξει κάτι; δεν έχω νιώσει ετσι για άλλον, παρόλο που δέχομαι φλερτ.

Τελικά,κάποιοι είναι καλύτερο να παραμένουν φίλοι παρα να γίνονται ζευγάρι.Θυμάσαι τότε?Που βγαίναμε έξω και δεν μπορούσαν να καταλάβουν αν είμαστε φίλοι ή ζευγάρι.Θυμάσαι τ αστεία μας?Τα λόγια μας?Τις βλακείες μας?Τις εξόδους μας?Τις ταινίες στο σπίτι?Τα τραπέζια με τους γονείς μας?Ήταν τόσο περήφανοι για μας!Ώσπου ήρθε η ''καλύτερη'' μου φίλη.Μπήκε ανάμεσά μας,μας κατέστρεψε την ζωή λίγο πριν γίνουμε ζευγάρι.Δεν μας άφησαν να ζήσουμε.Τα κατέστρεψε όλα,έφτασα στον πάτο..το ξέρεις?Την πίστεψες.Άραγε έμαθες ποτέ την αλήθεια?Σ'αγαπάω ακόμη,και θα σ'αγαπάω.Να είσαι καλά,όπου και να είσαι.Και τι ειρωνεία!Να είμαστε μακριά και πάλι κάτι να μας ενώνει,το ίδιο τατουάζ!-Κ-