ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωριό.. Είμαι γυναίκα έχω ερωτευτεί μια γυναίκα. Φοβάμαι με κάθε κίνηση μου ότι φαίνεται, ότι γίνομαι ρεζίλι και αν τολμήσω να προτεινω έξοδο θα μου πει όχι.. και φυσικά, τι θα πει το χωριό ; εγκλωβισμός...

Παντρεμένοι, αποφασίσαμε να πάρουμε διαζυγιο. Πρώτα το ήθελα εγω και μετά από διαπραγματεύσεις συμφώνησε. Τωρα, ουτε με βοηθάει να το βγάλουμε το διαζύγιο, τον κυνηγάω και κυκλοφορεί και με μια γκομενα. Τι θέλει? Και να είναι παντρεμένος στα χαρτιά και να χει και γκομενα ; ; σορυ κιόλας

Καλημέρα, Εδώ και 3 χρόνια έχω μια σχέση. Με την παρέα μου το τελευταίο αυτό χρόνο απομακρυνθήκαμε. Λόγο της δουλειάς μου δεν έχω πάντα ελεύθερο χρόνο, η παρέα μου το έριξε στην σχέση μου ότι τους γραφω για αυτόν. Παρόλα αυτά μπήκαν νεα άτομα στην παρέα. Εγω δεν τα γνώριζα, γνωριστήκαμε και γενικά ενιωσα ότι δεν συμπαθούν. Κάθε φορά που πάω δεν με Μίλαν αυτοί ποτέ όσο και να προσπαθώ να ανοίξω συζήτηση κτλ. Πριν λίγο καιρό έμαθα οτι ρωτούσαν για εμένα και την σεξουαλικότητα μου και ένας από αυτούς κάθε φορά που επερνα εγω ένα τηλέφωνο τη κολλητή μου και ήτανε μπροστά έλεγα ο το Όνομα μου και έλεγε Αα! ο γκει. ( δεν είμαι). Πριν λίγες μέρες με ειπαν οτι θα γίνει ένα πάρτυ για γενέθλια της κολλητής μου θα είναι όλοι, αλλά δεν θέλω να πάω καθόλου, νιώθω πολύ άσχημα. Πιστεύω πως αν πάω απλά θα κάθομαι σε μια άκρη και μετά νιώθω αμήχανα από τα βλέμματα αυτών.

Εκείνη με προσέγγισε... Πρώτη φορά ΛΕΕΙ την αποδέχονται έτσι κτλ. Και τώρα εκείνη εξαφανίστηκε! Ενώ ερωτικά δεν τη ζορισα παρα το ότι ήταν ανοιχτή... Επίσης δουλευει πολυ... Γιατί ρε παιδιά έτσι? Εγώ, γυναίκα. Ευχαριστώ

Καλησπέρα...θέλω τα φώτα σας. Στα 18 μου άρεσε ένα παιδί που ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος μου. Ήταν ο πρώτος εφηβικός μου έρωτας..έλιωνα για αυτόν ψύχωση κανονική. Με απέρριψε και διάλεξε την ξαδέλφη μου με την οποία είχαν σχέση για κάποιους μήνες.. τον ξεπέρασα και μέχρι τώρα στα 32 μου έχω κάνει άλλες δύο μακροχρόνιες σχέσεις. Η μία δέκα χρόνια με γέμισε ψυχολογικά κ στην άλλη ένιωσα τον απόλυτο έρωτα παρόλα αυτά δεν προχώρησε το θέμα .. Είμαι χωρισμένη έξι μήνες..και τώρα που έχω κάπως πάρει τα πάνω μου.. ΤΣΟΥΠ..Να σου και εμφανίζεται ο πρώτος ..μετά από 14 χρόνια να μου δηλώσει ότι του αρέσω πολύ. Ναι μεν εμφανισιακά μου αρέσει και μένα αρκετά (γενικά είναι από καλή οικογένεια, έχει σταθερή δουλειά, είναι ξεκάθαρος σε αυτά που θέλει)αλλά δεν νιώθω κάτι άλλο ..θέλω να τον απορρίψω αλλά δεν ξέρω πως.. Νιώθω ότι πρέπει να δώσω χρόνο στον εαυτό μου να αναρρώσει από πολλά ώστε να μπορέσω να ορθοποδήσω. Δεν είμαι σε φάση για σχέση και αγάπες..θέλω ηρεμία και δουλειά. Από την μια το μέσα μου χαίρεται γιατί θα του ρίξω την χυλοπίτα που είχα φάει κάποτε ..αλλά δεν το κάνω από θέμα εκδίκησης. Ειλικρινά νιώθω πως κάτι έχει σπάσει μέσα μου μαζί του... ΧΕΛΠ!!

Δεν έχω πάει ακόμα φέτος στη θάλασσα. Τη βλέπω από τη βεράντα, έστω και κάπως μακρινά. Μου αρέσει περισσότερο το Σεπτέμβρη που δεν έχει πολυκοσμία και έχει ησυχία. Μία η δύσκολη ψυχολογία που έχω κάποιες φορές , μία η σωματική κούραση που νιώθω, με κάνει να το αναβάλλω. Λέω θα πάω μια βόλτα στη θάλασσα και το αναβάλλω για αύριο. Ίσως γιατί είμαι μόνη στη κυριολεξία και δεν έχω όρεξη γενικά. :(

Μετά από έναν πάρα πολύ κουραστικό και σωματικά και ψυχικά μήνα, σε αναμονή για διάφορα ζητήματα, αλλαγή περιβάλλοντος, αντιμετωπίζοντας ξανά τον εαυτό μου, άγχος, στρες και ανασφάλεια, εκεί που είπα σήμερα θα την αφιερώσω τη μέρα σε μένα γιατί αλλιώς θα κατάρρευσω, πάω να ξαπλώσω και συνεβει αυτό. Άρχισα να κλαιω από το πουθενά, μιλάμε τέτοιο κλαμα είχα καιρό να το ρίξω. Δεν ήταν κλαμα στεναχωριας η φόβου. Ήταν κλαμα λύτρωσης, απελευθέρωσης, το χάρηκα, είπα πάρτο μέχρι τέλους. Έκλαιγα κάνα τέταρτο. Φυσικά μόνος. Αυτές οι διεργασίες είναι δικές μας και μόνο. Πόση πίεση θυμός και άγχος βγήκαν από κει. Απίστευτο. Αυτο. Απλά ήθελα καπου να το πω.

Μιλάμε ένα μήνα διαδικτυακά με κάποιον που μου αρέσει πολύ σαν χαρακτήρας παρόλο που πολλές φορές νιώθω ότι για να συνεννοηθούμε γινεται προσπαθεια παραπανω απο μεριας μου καθως νιωθω οτι υστερει λιγο στο κομματι αυτο. Δεν θελησα να μπω ποτε στη διαδικασια να σκεφτω το τι και το πως γιατι ειναι πολυ γλυκος ανθρωπος και πολυ πληγωμενος. Εμφανισιακά δεν με ελκύει τόσο κυρίως όταν κατάλαβα ότι οι πιο πολλές φωτο του ήταν 4 με 5 χρονια πριν και όπως διαπίστωσα στην βιντεοκληση έχει αλλάξει αρκετά κυρίως στο πρόσωπο. Ωστόσο, νιώθω όμορφα πράγματα γι αυτόν γιατί δεθηκαμε από κοινές εμπειρίες που είχαμε ως τώρα στη ζωή μας. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι προφανώς έχει φτάσει η ώρα να συναντηθούμε αφού έχουμε πει και ένα σωρό άλλα πράγματα αλλά νιώθω ότι θα νιώθω πολύ περίεργα μαζί του από κοντά. Στη βιντεοκληση ένιωσα πολύ παράξενα γιατί δεν μου έβγαζε να κάνω κάτι ερωτικό μαζί του και στεναχωριομουν. Και νομίζω πως το ένιωσε κι αυτός κι αυτό με έχει κάνει χαλια. Δεν θέλω να τον πληγωσω γιατί πραγματικά είναι πολύ καλός άνθρωπος και πάρα πολύ τρυφερός σε μια εποχή που οι περισσότεροι εκεί έξω είναι αναισθητοι. Τι να κανω;

Είδα κάτι τελείως τυχαία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αφορά έναν άνθρωπο που δεν είμαστε πλέον μαζί. Χάρηκα πάρα πολύ για εκείνον! Ξέρω πόσο πολύ το ήθελε. Μακάρι να μπορούσα να του το πω...

Γειά σας!! Τον Αύγουστο γνώρισα ένα τύπο που μένει 6 μήνες στο εξωτερικό λόγω σπουδών. Είχαμε τακτική επικοινωνία κ βρισκόμασταν οπότε ήταν ελλαδα. Υπήρξε μια διαμάχη.. Κάτι μου είπε κ νευρίασα και του είπα πολλά λόγια προσβλητικά. Δεν τα εννοούσα. Ζήτησα συγγνώμη είπε ότι δεν υπάρχει πρβλ αλλά είναι κρύος και απότομος από τότε... Κάποια ιδέα για να τον προσεγγίσω;;