ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΠΟΎ , σε ποιο μερος επιτέλους μπορει καποιος να βρει συντροφο; Να μιλήσει στο άκυρο σε κάποιον και να ανταλλαξουν τηλέφωνα; Καποιος που δουλευει σε μερος οπου δεν υπαρχει δυνατότητα ή εχει ελαχιστους φιλους, πώς μπορει ενας τετοιος ανθρωπος να κάνει γνωριμία; Κόβοντας βόλτες σε πολυσύχναστο δρόμο ας πούμε ειναι σενάριο ρομαντικης κομεντί?? Μου το πρότεινε φίλη μου και το θεωρησα γελοιο να περιφερομαι ετσι άσκοπα μεχρι να δω καποιον να μου αρεσει. Το ρκανα δυο τρεις φορές και ενιωσα σα να κανω "πιάτσα" ..λολ Παρακαλω όχι ιδέες πχ μεσω ιντερνετ, μεσω παρέας ή κλαμπάκια ή μαθήματα κεραμικής. Ευχαριστώ.

Οι συμβιβασμοι ειναι απαραιτητοι στη ζωη, γιατι δε γινεται οι γυρω σου να σκεφτονται ακριβως οπως εσυ, δεν γινεται να εχουν τα ιδια βιωματα με σενα κ να θελουν τα ιδια πραγματα με σενα. Οποτε πρεπει να εισαι διατεθειμενος να κανεις ενα βημα μπροστα για να τους πλησιασεις, το ιδιο κ κεινοι. Ομως αλλο το "συμβιβαζομαι" και αλλο το "κραταω στη ζωη μου σκαρτους ανθρωπους που συστηματικα μου φερονται ασχημα χωρις να θετω τα ορια μου". Βλεπω γυρω μου τοσους ανθρωπους που κρατανε στη ζωη τους ατομα που τους εχουν επαναλαμβανομενα πληγωσει κ τους εχουν φερθει ασχημα. Βλεπω ζευγαρια που παραμενουν μαζι ενω ενας απο τους δυο ασκει συστηματικα οποιουδηποτε ειδους βια στον αλλον, βλεπω "φιλους" που συνεχιζουν να κανουν παρεα παρολο που εχουν αποδεδειγμενα προσπαθησει να βλαψουν ο ενας τον αλλον. Κ αναρωτιεμαι, που ειναι τα στανταρτς μερικων ανθρωπων? Δεν ντρεπονται να χρησιμοποιουν τη λεξη "φιλος" ή "συντροφος" για να αναφερθουν σε ανθρωπους που δεν δινουν δεκαρα για τους ιδιους? Εγω που βαζω ορια στους ανθρωπους γυρω μου κ που αν καποιος μου φερθει ασχημα τον βγαζω απο τη ζωη μου ειμαι η εξαιρεση κ οχι ο κανονας οπως θα επρεπε? Μα ειναι δυνατον? Τι να κανω στη ζωη μου εναν ανθρωπο που μου εχει δειξει με πραξεις οτι δεν ενδιαφερεται για μενα? Γιατι να τον κρατησω? Απο ανασφαλεια? Μα ειναι δυνατον? Πιο πολλη ανασφαλεια θα ενιωθα βαζοντας καθημερινα στο σπιτι μου καποιον που με τις πραξεις του μου εχει δειξει οτι δε σημαινω τιποτα για κεινον. Ειναι δυνατον να αναζητας στηριξη σε εναν ανθρωπο που σου αποδεικνυει καθημερινα οτι δε νοιαζεται για σενα? Που σου αποδεικνυει οτι δε δισταζει να σε βρισει, να σε προσβαλλει, να σε υποτιμησει με την πρωτη ευκαιρια? Παντα το εβλεπα γυρω μου οτι υπαρχει πολυς συμβιβασμος αλλα ειδικα στην ηλικια που ειμαι τωρα (29) βλεπω πως συνομηλικοι μου γινονται ολο και χειροτεροι σ' αυτο το κομματι. Λες κ επειδη μεγαλωνουν νιωθουν πιο εντονη την απειλη της μοναξιας. Μωρε μια χαρα ειναι η μοναξια μπροστα στο να εχεις τους λαθος ανθρωπους γυρω σου. Κ δεν μιλαω εκ του ασφαλους εχοντας χιλιαδες φιλους, εχω ελαχιστους για την ακριβεια. Αλλα τουλαχιστον νιωθω ηρεμη οτι αν τους χρειαστω ειναι εκει κ οτι δεν ειναι φιλοι απλα για να βγαινουμε κ να πηγαινουμε εκδρομες. Ναι, ολοι θελουμε να εχουμε ανθρωπους γυρω μας, αλλα τους σωστους ανθρωπους! Ανθρωπους που θα θυσιασουν τον ελευθερο χρονο τους για να σε βοηθησουν οταν το χρειαστεις, ανθρωπους που θελουν το καλο σου κ θα κανουν ο,τι περναει απο το χερι τους για να το πετυχεις αυτο, ανθρωπους που ειναι εκει να σε στηριξουν συναισθηματικα οταν το χρειαστεις, ανθρωπους που χαιρονται να σε βλεπουν να προοδευεις!!! Ολοι οι αλλοι ειναι για τα σκουπιδια. Κ κρατωντας σκουπιδια στη ζωη σου δειχνεις οτι εισαι κ συ ενα σκουπιδι. Γιατι οπως λεει κ το λαικο ρητο "δειξε μου το φιλο σου να σου πω ποιος εισαι".

Χρειάζονται, δεν έβλαψαν ποτέ κανένα και θα μπορούσαν να κάνουν την καθημερινότητά μας, πιο υποφερτή. Πιστεύω πως θα άξιζε να δοκιμάσουμε, έτσι για αλλαγή και για να μη γίνονται τα όσα ειδεχθή βλέπουμε καθημερινά.

Γνωριστηκα με ενα παιδι πριν 4 μερες... Βγαινουμε καθημερινα ενω εχουμε φορτωμενο προγραμμα και οι 2 ...θελουμε να δουμε ο ενας τον αλλον και μού αρεσει αυτη η επιθυμια... Προφανως ενω γνωριζει οτι απεχω αρκετο καιρο απο το αθλημα(σεξ),κανει κινησεις...οσο τον παιρνει και του επιτρεπω φυσικα ,δεν με πιεζει,θελω να γνωριστουμε οσο γινεται καπως καλυτερα,γιατι δεν το βλεπω ως κατι εφημερο. Αλλα, λεγαμε να κοιμηθουμε μαζι καποια στιγμη την επομενη εβδομαδα να ερθουμε πιο κοντα και του ξεκαθαρισα πως δεν θελω να γινει κατι μεταξυ μας ,γιατι τρεχουμε...και οχι γιατι το παιζω καποια,αλλα πραγματικα θελω να νιωσω μια οικειοτητα για να ερθουμε σε επαφη,μην κανουμε κατι και το μετανιωσω ή δεν περασω καλα. Και μου ειπε πως αν κοιμηθουμε μαζι ,δεν μπορει να το ελεγξει ,δεν γινεται. Οποτε θα κοιμηθουμε μαζι μονο οταν κανουμε σεξ; Και εχω σκαλωσει αρκετα σε φαση,ενω μού δειχνει το ενδιαφερον του και με εχει σαν προτεραιοτητα,μήπως στο μυαλο του ειναι απλα κατι περιστασιακο;

Είμαι 22 ετών και έχω σχέση με ένα παιδί εδώ και 4 χρονια. Δεν μένουμε στο ίδιο μέρος, καθώς εγώ σπουδάζω. Βρισκόμαστε όμως πολύ συχνά. Είμαστε από την ίδια πόλη, αλλά αυτός μένει μόνιμα εκεί. Τον τελευταίο μισό χρόνο σχεδόν, μπορεί και παραπάνω, άρχισε να συμβαίνει κάτι που για κάποιον λόγο δεν μου άρεσε… Ο φίλος του αγοριου μου είναι και φίλος της 2ης ξαδερφης μου, με την οποία εγώ έχω παρα πολύ καλές σχέσεις από πολύ μικρες. Τα διαστηματα,λοιπόν, που εγώ έλειπα, το αγορι μου κανόνισε να βγει με τον φίλο του, και πήγαιναν μαζί σχεδόν πάντα η κοπέλα του φίλου του και η ξαδέρφη μου. Είτε έξω είτε μαζέματα σε σπίτια, που δεν ήταν όμως κανονισμένα από πριν, το αγορι μου κανόνιζε με τον φίλο του, και απλά κατέληγαν πάντα οι 4 τους. Εγώ ήμουν απούσα πάντα. Ακόμα και τις φορές που ήμουν στην πολη μου, και τύχαινε να είμαστε μαλωμένοι με τον δικό μου, αυτοί εβγαιναν πάλι όλοι μαζί, χωρίς να είναι κανονισμένο. Η ξαδέρφη μου μάλιστα ηξερε ότι είμαστε μαλωμένοι, και πήγαινε να τους βρει χωρίς να μου πει εμένα τίποτα, για να πάω μαζί και να είναι αφορμή να βρεθούμε μαζί κάπως. Οποτε βρισκόμασταν με την ξαδέρφη μου, μου έλεγε συνέχεια ότι βγήκαν μαζί με το αγορι μου, ότι πέρασαν πολύ καλά, κλπ. Αυτό γινόταν συστηματικά. Άρχισε να μου μιλάει για το αγορι μου σαν να τον ξέρει καλύτερα από εμένα. Αυτή παρα πήρε θάρρος και άρχισε να πηγαίνει από μόνη της σε αυτόν όπου τον έβλεπε έξω. Άρχισε να τον παίρνει τηλέφωνα να πανε για ποτό,και τέτοια. Αυτός ήταν πάντα εντάξει μαζί της, λόγω της συγγένειας της μαζί μου. Όσες φορές πήγε κοντά του ενώ ήταν αυτος με τους φίλους του, δεν ήταν αρνητικός στο να καθίσει αυτή μαζί τους. Το αποκορύφωμα όμως, ήταν ένα στορι που ανέβασε αυτή όσο ήταν όλοι μαζι. Τον ανέβασε μόνο του. Και δεν ανέβασε την φωτογραφία την ώρα που την έβγαλε, αλλά πολύ αργότερα, την στιγμή που το αγορι μου ήταν μαζί μου! Σε κουβέντα που είχαμε, είπα στην ξαδέρφη μου ότι δεν άρεσε στο αγορι μου που τον ανέβασε, και αυτή έχει θυμώσει μαζί μου. Πήρε μάλιστα τηλέφωνο το αγορι μου, για να ζητήσει τα ρέστα. Έχω χαλαστεί πολύ με αυτήν την συμπεριφορά.Και σπάζομαι και με το αγορι μου που της έχει δώσει τόσο θάρρος.

Πολλές φορές δεν εκτιμούμε αυτό που έχουμε στο παρόν και μετά το νοσταλγούμε ως παρελθόν. Αυτό μου συμβαίνει συνέχεια! Δυσκολεύομαι να προχωρήσω μπροστά μου και να προσαρμοστώ από μια κατάσταση σε μια διαφορετική. Είμαι αγχώδης άνθρωπος σε μεγάλο βαθμο και το τελευταίο διάστημα δεν περνάω καθόλου καλά. Τελείωσα φέτος το σχολείο και πέρασα στο πανεπιστήμιο . Η σχολή που πέρασα δεν μου άρεσε τόσο, η πολη όντας παιδί επαρχιας με κατά άγχωσε και αποφάσισα να γυρίσω πίσω.. Οι φιλες μου είναι στις πόλεις που περάσανε , εγώ βαριέμαι συνέχεια και περνάω πολλές ώρες στον υπολογιστή και στον υπνο. Πολλές φορές νιώθω και πονους στο σώμα μου σαν να με εγκαταλείπει. Ξαπλώνω αρκετά .Έχω στεναχωρηθεί και νιώθω ότι δεν θα έρθει κάτι καλό.. Για να βγω δεν έχω κανέναν αφού όλοι φύγανε. Το παιδί που είμαι ερωτευμένη επισης . Οι δικοί μου στεναχωριουνται και φοβούνται για ενδεχόμενο κατάθλιψης. Δεν ξέρω τι να κάνω

Αυτό που μου κάνει εντύπωση και πραγματικά θα ήθελα να ρωτήσω την γνώμη σας είναι πως γίνεται ένας άνθρωπος να είναι τόσο γλυκος , με ενδιαφέρον και προσήλωση για εσας ,τρυφερές ματιες , συζητήσεις και ερωτήσεις , χαμόγελα όταν σε βλέπει από κοντά και όταν χάνεστε να μην διατηρεί επαφή μέσω μηνυμάτων τηλ κτλπ?!! Δεν τρέχει κάτι μεταξύ μας, είμαστε ίσως φίλοι θα έλεγε κανεις δεν ξέρω καν αλλά εμένα όλο αυτό με τρώει και τον σκέφτομαι συνέχεια.. Ξέρω πως βγήκε από μια δύσκολη σχέση. Πέρασε νομίζω ενα καλοκαίρι από αυτό. Γιατί δεν μου στελνει; Όταν στέλνω ανταποκρίνεται οπως από κοντά… Του έκανα κάτι; Μηπως ήμουν καπως αρκετά απόμακρη; Τι μπορεί να σκέφτεται για μένα άραγε και τι πρέπει να κάνω ; Τον θέλω πολύ γαμωτο..

Θέλω να βρω άλλη δουλειά,στο τομέα που σπούδασα αυτή τη φορά, μια που θα κάτσω αλλά 5-10χρονια. Θέλω να φύγω. Δηλ γιατί να είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα. Κουράστηκα. Το σκέφτομαι συνέχεια. Είμαι μια αποτυχία. Όχι δεν είμαι. Πορευομαι με αυτά που καταφερα μόνη μου. Δεν έχω επιχείρηση του μπαμπακα. Δεν έχω βύσμα να με βάλει κάπου. Όμως μπορώ και καλύτερα, γιατί δεν το καταφέρνω?

Δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ στους ανθρώπους κι αυτό με άγχωνε ανέκαθεν. Εννοώ αν ''αδιαφορήσεις'' για κάποιον έστω και λίγο για να μη θεωρηθεί προσκόλληση και για να μη σε περάσουν για πιεστικό άνθρωπο τότε χαρακτηρίζεσαι αναίσθητος κι ότι δεν σε ενδιαφέρει να επενδύσεις σε μια σχέση. Αν δείχνεις έντονο ενδιαφέρον και έμπρακτα αλλά και με λόγια τότε χαρακτηρίζεσαι ως άνθρωπος βιαστικός που δεν αφήνει ελεύθερο χώρο στον άλλο κι αναζητά προσοχή και δε μπορεί να μείνει μόνος παρά ψάχνει πάντα να έχει κάποιον για να καλύψει τα κενά του. Και στις φιλίες και στους έρωτες, πού τοποθετούνται τα όρια και ποιά είναι η ενδεδειγμένη συμπεριφορά; Άνθρωποι με φίλους αλλά και με έρωτες στη ζωή τους θα ήθελα να μου απαντήσουν ποιά ήταν η συμπεριφορά που τους οδήγσε στην επιτυχία. Τελικά αξίζει να είσαι της άποψης ο τολμών νικά ή να μην πιέζουμε καταστάσεις κι ό,τι είναι να 'ρθει ας έρθει; Ποιό είναι το σωστό;

Νιώθω ότι δεν υπάρχει έρωτας για μένα. Ούτε αγάπη. Δε ξέρω πού θα βρω αυτό που ψάχνω. Δε ξέρω καν τι ψάχνω, λυπάμαι. Νιώθω μια πλήρη ματαίωση. Κάτι σαν απελπισία. Φοβάμαι μη δεν αγαπηθώ, μη δεν αγαπήσω. Νιώθω ότι φταίω που δεν συμβαίνει ποτέ κάτι. Νιώθω ότι δεν έχω τον έλεγχο, νιώθω ότι έχω ακόμα να πολεμήσω με γίγαντες για να χαρώ και έχω δρόμο, αλλά δεν ξέρω πού να πάω.