ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χρειάζονται, δεν έβλαψαν ποτέ κανένα και θα μπορούσαν να κάνουν την καθημερινότητά μας, πιο υποφερτή. Πιστεύω πως θα άξιζε να δοκιμάσουμε, έτσι για αλλαγή και για να μη γίνονται τα όσα ειδεχθή βλέπουμε καθημερινά.

Γνωριστηκα με ενα παιδι πριν 4 μερες... Βγαινουμε καθημερινα ενω εχουμε φορτωμενο προγραμμα και οι 2 ...θελουμε να δουμε ο ενας τον αλλον και μού αρεσει αυτη η επιθυμια... Προφανως ενω γνωριζει οτι απεχω αρκετο καιρο απο το αθλημα(σεξ),κανει κινησεις...οσο τον παιρνει και του επιτρεπω φυσικα ,δεν με πιεζει,θελω να γνωριστουμε οσο γινεται καπως καλυτερα,γιατι δεν το βλεπω ως κατι εφημερο. Αλλα, λεγαμε να κοιμηθουμε μαζι καποια στιγμη την επομενη εβδομαδα να ερθουμε πιο κοντα και του ξεκαθαρισα πως δεν θελω να γινει κατι μεταξυ μας ,γιατι τρεχουμε...και οχι γιατι το παιζω καποια,αλλα πραγματικα θελω να νιωσω μια οικειοτητα για να ερθουμε σε επαφη,μην κανουμε κατι και το μετανιωσω ή δεν περασω καλα. Και μου ειπε πως αν κοιμηθουμε μαζι ,δεν μπορει να το ελεγξει ,δεν γινεται. Οποτε θα κοιμηθουμε μαζι μονο οταν κανουμε σεξ; Και εχω σκαλωσει αρκετα σε φαση,ενω μού δειχνει το ενδιαφερον του και με εχει σαν προτεραιοτητα,μήπως στο μυαλο του ειναι απλα κατι περιστασιακο;

Είμαι 22 ετών και έχω σχέση με ένα παιδί εδώ και 4 χρονια. Δεν μένουμε στο ίδιο μέρος, καθώς εγώ σπουδάζω. Βρισκόμαστε όμως πολύ συχνά. Είμαστε από την ίδια πόλη, αλλά αυτός μένει μόνιμα εκεί. Τον τελευταίο μισό χρόνο σχεδόν, μπορεί και παραπάνω, άρχισε να συμβαίνει κάτι που για κάποιον λόγο δεν μου άρεσε… Ο φίλος του αγοριου μου είναι και φίλος της 2ης ξαδερφης μου, με την οποία εγώ έχω παρα πολύ καλές σχέσεις από πολύ μικρες. Τα διαστηματα,λοιπόν, που εγώ έλειπα, το αγορι μου κανόνισε να βγει με τον φίλο του, και πήγαιναν μαζί σχεδόν πάντα η κοπέλα του φίλου του και η ξαδέρφη μου. Είτε έξω είτε μαζέματα σε σπίτια, που δεν ήταν όμως κανονισμένα από πριν, το αγορι μου κανόνιζε με τον φίλο του, και απλά κατέληγαν πάντα οι 4 τους. Εγώ ήμουν απούσα πάντα. Ακόμα και τις φορές που ήμουν στην πολη μου, και τύχαινε να είμαστε μαλωμένοι με τον δικό μου, αυτοί εβγαιναν πάλι όλοι μαζί, χωρίς να είναι κανονισμένο. Η ξαδέρφη μου μάλιστα ηξερε ότι είμαστε μαλωμένοι, και πήγαινε να τους βρει χωρίς να μου πει εμένα τίποτα, για να πάω μαζί και να είναι αφορμή να βρεθούμε μαζί κάπως. Οποτε βρισκόμασταν με την ξαδέρφη μου, μου έλεγε συνέχεια ότι βγήκαν μαζί με το αγορι μου, ότι πέρασαν πολύ καλά, κλπ. Αυτό γινόταν συστηματικά. Άρχισε να μου μιλάει για το αγορι μου σαν να τον ξέρει καλύτερα από εμένα. Αυτή παρα πήρε θάρρος και άρχισε να πηγαίνει από μόνη της σε αυτόν όπου τον έβλεπε έξω. Άρχισε να τον παίρνει τηλέφωνα να πανε για ποτό,και τέτοια. Αυτός ήταν πάντα εντάξει μαζί της, λόγω της συγγένειας της μαζί μου. Όσες φορές πήγε κοντά του ενώ ήταν αυτος με τους φίλους του, δεν ήταν αρνητικός στο να καθίσει αυτή μαζί τους. Το αποκορύφωμα όμως, ήταν ένα στορι που ανέβασε αυτή όσο ήταν όλοι μαζι. Τον ανέβασε μόνο του. Και δεν ανέβασε την φωτογραφία την ώρα που την έβγαλε, αλλά πολύ αργότερα, την στιγμή που το αγορι μου ήταν μαζί μου! Σε κουβέντα που είχαμε, είπα στην ξαδέρφη μου ότι δεν άρεσε στο αγορι μου που τον ανέβασε, και αυτή έχει θυμώσει μαζί μου. Πήρε μάλιστα τηλέφωνο το αγορι μου, για να ζητήσει τα ρέστα. Έχω χαλαστεί πολύ με αυτήν την συμπεριφορά.Και σπάζομαι και με το αγορι μου που της έχει δώσει τόσο θάρρος.

Πολλές φορές δεν εκτιμούμε αυτό που έχουμε στο παρόν και μετά το νοσταλγούμε ως παρελθόν. Αυτό μου συμβαίνει συνέχεια! Δυσκολεύομαι να προχωρήσω μπροστά μου και να προσαρμοστώ από μια κατάσταση σε μια διαφορετική. Είμαι αγχώδης άνθρωπος σε μεγάλο βαθμο και το τελευταίο διάστημα δεν περνάω καθόλου καλά. Τελείωσα φέτος το σχολείο και πέρασα στο πανεπιστήμιο . Η σχολή που πέρασα δεν μου άρεσε τόσο, η πολη όντας παιδί επαρχιας με κατά άγχωσε και αποφάσισα να γυρίσω πίσω.. Οι φιλες μου είναι στις πόλεις που περάσανε , εγώ βαριέμαι συνέχεια και περνάω πολλές ώρες στον υπολογιστή και στον υπνο. Πολλές φορές νιώθω και πονους στο σώμα μου σαν να με εγκαταλείπει. Ξαπλώνω αρκετά .Έχω στεναχωρηθεί και νιώθω ότι δεν θα έρθει κάτι καλό.. Για να βγω δεν έχω κανέναν αφού όλοι φύγανε. Το παιδί που είμαι ερωτευμένη επισης . Οι δικοί μου στεναχωριουνται και φοβούνται για ενδεχόμενο κατάθλιψης. Δεν ξέρω τι να κάνω

Αυτό που μου κάνει εντύπωση και πραγματικά θα ήθελα να ρωτήσω την γνώμη σας είναι πως γίνεται ένας άνθρωπος να είναι τόσο γλυκος , με ενδιαφέρον και προσήλωση για εσας ,τρυφερές ματιες , συζητήσεις και ερωτήσεις , χαμόγελα όταν σε βλέπει από κοντά και όταν χάνεστε να μην διατηρεί επαφή μέσω μηνυμάτων τηλ κτλπ?!! Δεν τρέχει κάτι μεταξύ μας, είμαστε ίσως φίλοι θα έλεγε κανεις δεν ξέρω καν αλλά εμένα όλο αυτό με τρώει και τον σκέφτομαι συνέχεια.. Ξέρω πως βγήκε από μια δύσκολη σχέση. Πέρασε νομίζω ενα καλοκαίρι από αυτό. Γιατί δεν μου στελνει; Όταν στέλνω ανταποκρίνεται οπως από κοντά… Του έκανα κάτι; Μηπως ήμουν καπως αρκετά απόμακρη; Τι μπορεί να σκέφτεται για μένα άραγε και τι πρέπει να κάνω ; Τον θέλω πολύ γαμωτο..

Θέλω να βρω άλλη δουλειά,στο τομέα που σπούδασα αυτή τη φορά, μια που θα κάτσω αλλά 5-10χρονια. Θέλω να φύγω. Δηλ γιατί να είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα. Κουράστηκα. Το σκέφτομαι συνέχεια. Είμαι μια αποτυχία. Όχι δεν είμαι. Πορευομαι με αυτά που καταφερα μόνη μου. Δεν έχω επιχείρηση του μπαμπακα. Δεν έχω βύσμα να με βάλει κάπου. Όμως μπορώ και καλύτερα, γιατί δεν το καταφέρνω?

Δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ στους ανθρώπους κι αυτό με άγχωνε ανέκαθεν. Εννοώ αν ''αδιαφορήσεις'' για κάποιον έστω και λίγο για να μη θεωρηθεί προσκόλληση και για να μη σε περάσουν για πιεστικό άνθρωπο τότε χαρακτηρίζεσαι αναίσθητος κι ότι δεν σε ενδιαφέρει να επενδύσεις σε μια σχέση. Αν δείχνεις έντονο ενδιαφέρον και έμπρακτα αλλά και με λόγια τότε χαρακτηρίζεσαι ως άνθρωπος βιαστικός που δεν αφήνει ελεύθερο χώρο στον άλλο κι αναζητά προσοχή και δε μπορεί να μείνει μόνος παρά ψάχνει πάντα να έχει κάποιον για να καλύψει τα κενά του. Και στις φιλίες και στους έρωτες, πού τοποθετούνται τα όρια και ποιά είναι η ενδεδειγμένη συμπεριφορά; Άνθρωποι με φίλους αλλά και με έρωτες στη ζωή τους θα ήθελα να μου απαντήσουν ποιά ήταν η συμπεριφορά που τους οδήγσε στην επιτυχία. Τελικά αξίζει να είσαι της άποψης ο τολμών νικά ή να μην πιέζουμε καταστάσεις κι ό,τι είναι να 'ρθει ας έρθει; Ποιό είναι το σωστό;

Νιώθω ότι δεν υπάρχει έρωτας για μένα. Ούτε αγάπη. Δε ξέρω πού θα βρω αυτό που ψάχνω. Δε ξέρω καν τι ψάχνω, λυπάμαι. Νιώθω μια πλήρη ματαίωση. Κάτι σαν απελπισία. Φοβάμαι μη δεν αγαπηθώ, μη δεν αγαπήσω. Νιώθω ότι φταίω που δεν συμβαίνει ποτέ κάτι. Νιώθω ότι δεν έχω τον έλεγχο, νιώθω ότι έχω ακόμα να πολεμήσω με γίγαντες για να χαρώ και έχω δρόμο, αλλά δεν ξέρω πού να πάω.

Με τον Μ γνωριστηκαμε μεσω τιντερ και εχουμε βγει αρκετες φορες. Ειχαμε χαθει για καποιο καιρο κ προσφατα ξαναεπικοινωνησε μαζι μου κ μου ειπε οτι θελει να με δει. Κανονιζουμε λοιπον μερα κ ωρα κ τη μερα του ραντεβου του στελνω για να επιβεβαιωσω το που θα βρεθουμε. Εκεινος μου απανταει 3(!) ωρες αργοτερα οτι εχει τρεξιματα επειδη μετακομιζει και οτι καλυτερα να βρεθουμε αλλη μερα. Φυσικα αν εγω δεν ειχα στειλει, δεν θα με ειχε ενημερωσει ποτε. Σταματησα να επικοινωνω μαζι του γιατι με ξενερωσε η συμπεριφορα του μεχρι που μια μερα συναντιομαστε τυχαια στο δρομο κ μου λεει να κανονισουμε να βρεθουμε. Εγω θες επειδη δεν παιζοταν κατι με καποιον αλλο εκεινο τον καιρο, θες επειδη εχω κ καποιες αναγκες ως γυναικα λεω αντε, θα του δωσω αλλη μια ευκαιρια. Βεβαια, επειδη τον εχω στο ινσταγκραμ ειχα δει να ανεβαζει κατι στορις με μια κοπελα οποτε τον ρωτησα αν εχει σχεση. Μου ειπε οτι βγαινει με μια κοπελα αλλα δεν ειναι επισημα μαζι οποτε εφοσον δεν ειχε σχεση δεν θεωρησα οτι θα ηταν κακο να βρεθουμε (εφοσον κ κεινος ηθελε). Κανονιζουμε παλι να βρεθουμε. Παλι τη μερα του ραντεβου στελνω μηνυμα για να δω αν ισχυει κ εκεινος με παιρνει τηλεφωνο κ μου λεει οτι εχει πολλη δουλεια κ οτι θα τελειωσει αργα οποτε θα κανονισουμε να βρεθουμε αλλη μερα. Δεν μπορω με τιποτα να καταλαβω πως ενας ανθρωπος μπορει να ειναι τοσο inconsiderate (συγγνωμη δεν μου ρχεται η ελληνικη μεταφραση αυτης της λεξης, "μαλακας" θα μπορουσα να το μεταφρασω) ωστε να συμφωνει να βρεθει μαζι σου κ να μη σε ενημερωνει οταν κατι στο προγραμμα του αλλαξει κ δεν μπορει τελικα να σε δει. Δεν εχει καμια σημασια αν ο αλλος ειναι ο συντροφος σου, η ο φιλος σου ή απλα ενα φλερτ. Το να σεβεσαι τους γυρω σου κ το χρονο τους ειναι υποχρεωση σου ασχετα με το τι σχεση εχεις με καποιον. Αν δεν ξερεις να φερεσαι με την ελαχιστη ευγενεια που θα επρεπε να σε διακατεχει ως ανθρωπο τοτε να πας να ζησεις στη ζουγκλα. Εννοειται πως δεν προκειται να ξανααπαντησω σε μηνυμα του ουτε φυσικα να βρεθω μαζι του κ βασικα νιωθω κ πολυ ηλιθια που εδωσα δευτερη ευκαιρια γιατι ξεκαθαρα δεν την αξιζε. Μακαρι να υπηρχε μια εφαρμογη οπου να ειχαμε ολοι τη δυνατοτητα να αφηνουμε κριτικες σε αντρες/γυναικες που εχουμε γνωρισει ωστε να ξερουν κ οι αλλοι τι να περιμενουν. Να σας πω την αληθεια δεν μ αρεσει να γινομαι εκδικητικη, αλλα με τρωει λιγο το να του κανω το ιδιο που μου εκανε. Οχι τιποτα αλλο, για να δει ποσο ενοχλητικο ειναι το να εχεις κανονισει κατι κ ο αλλος να στο ακυρωνει τελευταια στιγμη. Θα το εψηνα δηλαδη να κανονισω μαζι του αλλη μερα κ οταν θα μου στειλει για να επιβεβαιωσει το ραντεβου εγω να πω οτι εχω κανονισει κατι αλλο κ οτι δεν μπορω. Δεν ξερω, ποια θεωρειτε οτι πρεπει να ειναι η σταση μας απεναντι σε τετοιους ανθρωπους? Ναι οκ, η αδιαφορια ειναι η καλυτερη λυση, αλλα δεν πρεπει να παρουν κ ενα μαθημα?

Όταν στο περιβάλλον μου, υπάρχουν υπερκινητικοί άνθρωποι. Μου προκαλούν ταχυκαρδία και πανικό. Δεν ξέρω αν το αντιμετωπίζουν και άλλοι αυτό το πρόβλημα, απλώς δε βρήκα τρόπο να το συνηθίσω ακόμα. Δε λέω να κάθεται κάποιος σε μια γωνιά ακίνητος, αλλά και το άλλο άκρο, είναι υπερβολικό.