Είμαστε συνάδελφοι, βρισκόμαστε στην ίδια παρέα όμως εγώ εδώ και έναν χρόνο δεν τον βλέπω φιλικά. Νιώθω τόσο όμορφα όταν βρισκόμαστε μαζί, νοιωθω τόσο άνετα, λες και είμαι παιδί. Είναι τόσο καλός και γλυκός όμως φοβάμαι να εκδηλωσω όσα αισθάνομαι. Με κρατάει πίσω το θέμα της δουλειάς και της παρεας. Επίσης δεν μπορώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι γιατί βρισκόμαστε και έχουμε τριβή καθημερινά . Τι στο καλό μπορώ να κάνω ; Το μυαλό μου είναι εκεί..