
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Αρχικά είμαι ετών 25 , παντρεμένη δυο χρόνια , σε έναν γάμο με τα κάτω και τα πάνω του με ένα μωρό 2 ετών και έγκυος στο 2ο! Οι γονείς μου χωρισμένοι , υπήρχε ένα σπίτι του μπαμπά όπου όταν χώρισε για να ξεφορτωθεί και τα παιδιά να κάνει την ζωή του το παραχώρησε στην μανα μου να μένει μαζί μας . Μεγαλώσαμε η αδερφή μου έφυγε και στο τώρα , ή μανα μου εδώ κ 10 χρόνια συναπτά ειναι ερωτευμένη με έναν τοξικό , ο οποίος παντρεμένος , όλο της λέει πως θα φύγει . Την έκανε σκεφτείτε να έρθω εγώ και η οικογένεια μου στο πατρικό υποτίθεται κ της έλεγε ότι αυτοί θα φύγουν οι 2 τους . (Όπου δεν έγινε ποτε ))!!! Με την σειρά μου κατάφερα να διωξω την μανα μου η οποία ειναι και άρρωστη γιατί τον τελευταίο χρόνο της έχουν τύχει ένα σωρό αρρώστιες και χειρουργεία στο κεφάλι , και σοβαρά χειρουργεία . Αλλά δεν άντεχα άλλο να βλέπω μια κοροϊδία ομαδική . Και πάμε στο τώρα η μανα μου έχει φύγει εδώ και 5 μήνες από το σπίτι κ έχει νοικιάσει μόνη της (παρόλο που δεν έχει πολλά χρήματα μονο σύνταξη αναπηρική ελάχιστο ποσό ) . Ακόμα και αυτό με θλίβει Συγχρόνως στην ζωή της όποτε την παρατάει η καψούρα έχει έναν καλό άνθρωπο να της κάνει παρέα που τον θυμάται όποτε ο άλλος την παρατάει. Αυτο γίνεται εδώ και 3 χρόνια (μια με τον έναν και μια με τον άλλον (στο μυαλό της ). Και το πρόβλημα ειναι , πως δεν έχει δικιά της ζωή . Πως επειδή μένουμε κοντά όλο θέλει παρέα κ το εγγόνι της εγώ όμως είμαι πολύ οξύθυμη και όλο την βρίζω κ την διώχνω ! Και εξαιτιας της νιώθω πως ούτε εγώ έχω ζωή ! Αφού θα ξυπνήσω το πρωί και με το που ανοίξω τα μάτια μου εγώ και το παιδί μου τσουπ εδώ ! Να δει τι θα φαμε, τι θα κάνουμε (όταν λείπει ο άντρας μ ) όταν είναι εδώ έχουν λογοφέρει κ δεν έρχεται Δεν αντέχω άλλο ούτε τα προβλήματα της . Ούτε αυτήν την αναμονή να περιμένει τον πρίγκηπα 10 χρόνια κ αυτός να κοροϊδεύει κ τα παιδιά της! 1 χρόνο τώρα πάω κ ψυχολόγο , όπου η αναφορά ήταν μονο στην μανα μου . Σκεφτείτε πως πχ πάμε σουπερ μάρκετ και έχει θάρρος κ λέει εγώ περνάω παντού είμαι ΑΜΕΑ και εσυ έγκυος μου λέει προχωρά να περάσουμε μπροστά ακόμα κ αυτό εμενα μ την δίνει ! Θα πει σε όλους για τα θέματα υγείας της , κ όλη μέρα μια μούρη μίζερη μπροστά σε άλλον κόσμο και κλαψούρισμα . Δεν μπορώ αλλο αυτήν την εικόνα . Νιώθω πως μου είναι βάρος αυτή η γυναίκα , πως μια ζωή θα σκέφτομαι τον δικό της πόνο , και αφού πάλι σήμερα την έβρισα λέγοντας πως όλο δεν εισαι καλά αλλά πετάς όταν σου στέλνει ο μ**** η ίδια με κοπάνησε κάτι λάθη μου του παρελθόν τους και μου ευχήθηκε τα παιδιά μου να μου φερθούν όπως της φέρομαι…