ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι σκέψεις έρχονται και φεύγουν λοιπόν ...άλλη μια βραδιά χωρίς ύπνο και ένα τσιγαρο στο χέρι ....

Μην ασχολείστε με πρώην. Σας κάνει αξιολύπητους, μετά ενοχλητικούς, και τέλος απωθητικούς.

Χωρισα πριν 5 μήνες με δίκη μου πρωτοβουλία.Απο την πρώτη στιγμή που χωρισα παρατήρησα στον ευατο μου ότι δεν ειχα την ανάγκη να τριγυρνάω με αγόρια όπως συνηθίζεται μετά από χωρισμό αλλά να βρω την ησυχια μου.Αυτό κράτησε αρκετό καιρό μιας και μπήκαμε καραντίνα.Οταν βγήκαμε ειπα να κάνω μια προσπάθεια να δω αν είμαι ετοιμη να προχωρήσω και μαντέψτε δεν ένιωθα τίποτα.Σαν ένα άψυχο πράγμα ήμουν που μπηκε με το ζόρι στην διαδικασία να το κάνει,παίχτηκαν άλλα 4-5 άτομα αλλά τα ίδια.Πλεον δεν προσπαθώ καν ενώ είμαι αντικειμενικά παρά πολύ ομορφη κοπέλα.Το πρόβλημα μου είναι ότι ολες μου οι φίλες έχουν σχέση και σε κάθε βόλτα ερχονται και τα αγόρια τους.Κατευθειαν νιώθω μειονεκτικά και άσχημα,αναρωτιέμαι τι πάει λαθος με εμένα.Περιττο να πω ότι σε οποίο αγόρι έπεφτα προσπαθούσα να βρω απεγνωσμένα αυτά που με είχε κάνει να νιώσω ο πρώην μου,κακά τα ψεματα και τι δεν θα εδινα για να το ξανα ζήσω όλο αυτό. (ο λόγος χωρισμού μας ήταν κουτός και υπερίσχυσε ο εγωισμός).

Πέρασα εμμηνόπαυση και όσο εσείς πιστεύετε ότι είμαι στα μαυρα μου τα χαλιά νοοοπ είμαι μια χαρούλα. Έχω καταλάβει ότι πλέον μεγαλώνω και πρέπει να κοιτάξω από δω και πέρα τον εαυτό μου και να αναπληρωσω όλα αυτά που έχασα στο τόσο χάλια γάμο που είχα για 13 ολόκληρα χρόνια. Χώρισα πριν 1 χρόνο τον καιρό που περνούσα την εμμηνόπαυση και πραγματικά ήταν δύσκολο για εμένα. Μια ο χωρισμός (που δεν με ένοιαξε και τοσο) μια οι ορμόνες που στήναμε χορό και μια το κέρατο... ήμουν στα πρόθυρα να σκοτώσω άνθρωπο αλλά ντάξει όλα καλά... παιδιά σκυλιά δεν έχω οπότε έχω όλα τα περιθώρια να επανορθώσω... να κάνω νέες γνωριμίες, να νιώσω νέες εμπειρίες και να κάνω τα ταξίδια που θέλω και να περιποιηθώ τον εαυτό μου όσο μπορώ... όσο για τα παλιά.... για μένα πλέον βρίσκονται στη λίστα με το παρελθόν. Τέλος οι παλιοί μου "φιλοι" που δεν μου στάθηκαν σε καμία δύσκολη στιγμή μου ενώ εγώ ήμουν δίπλα τους σε ότι χρειαζόντουσαν... τέρμα ο πρώην μου ο οποίος μου έριξε το κέρατο της ζωής μου... τώρα έχω σειρά εγώ....

Είμαι 35, και μπαίνω πρώτη φορά εδώ πέρα. Έχω μια κόρη 8 ετών, και με τον σύζυγό μου χωρίσαμε πριν 3 χρόνια. Δυστυχώς έχει κερδίσει την επιμέλεια του παιδιού μας λόγω καλών δικηγόρων και λόγω που εγώ έχω οικονομικά προβλήματα. Το παιδί μου το βλέπω σπάνια λόγω δικαστηρίου. Ο πρώην μου και η μάνα του έχουν βάλει λόγια στο παιδί μου πως εγώ τους "πάσαρα" το παιδί επειδή δεν το ήθελα και πλέον η κόρη μου δεν θελει ούτε να με βλέπει. Δεν μου δίνονται τα περιθώρια να της πω την αλήθεια, ούτε να της δείξω αυτά που αισθάνομαι καθώς κάθε φορά που την βλέπω είναι πολύ απόμακρη και δεν μου μιλάει. Η ψυχή μου γίνεται πάντα κομμάτια και γυρνάω στο σπίτι και κλαίω. Η πρώην πεθερά μου, μου είπε προχθές πως θα με κάνει να μην την ξαναδώ ποτέ. Γιατί σε μένα όλα αυτά? Γιατί να χάσω με τέτοιο τρόπο το παιδί μου? Γιατί... Γιατί... Γιατί... Είμαι ήδη στα πρόθυρα κατάθλιψης με βάση τον ψυχολόγο μου... μακάρι κάποια στιγμή να μου δοθεί η ευκαιρία να την σφίξω στην αγκαλιά μου και να της πω όλη την αλήθεια...

Σήμερα είναι τα γενέθλια μ . Και μου εύχομαι υγεία ( γιατί έχω ταλαιπωρηθεί πολύ σε αυτό το τομέα) , υγεία στην οικογένεια , γιατί όταν έχεις υγεία έχεις τα πάντα και δυστυχώς την εκτιμάς μόνο όταν τη χάνεις , και ως έξτρα μπόνους να βρεθεί κάποιος που να με αγαπήσει . Να χαμογελάτε και να νοιωθετε ευγνωμοσύνη για όσα έχετε

bored in the house bored bore bored...

Great expectations Όσα λιγότερα γνωρίζεις τόσο καλύτερα...Ήρθα να επισκεφτώ τους δικούς μου κ νιώθω άσχημα πριν φύγω ένιωθα πάλι άσχημα να γυρίσω δεν θέλω γιατί δεν με γεμίζει η ζωή μου...εδώ υπάρχει κόντρα ότι δεν κάνω τπτ καλά με αποτέλεσμα να νιώθω ακόμα πιο άσχημα....παρόλα αυτά προσπαθώ να συμβιβαστώ κ παρατηρώ ότι στα περισσότερα μου όνειρα έκανα πίσω ενώ είμαι εξαιρετική σε πολλούς τομείς....κ σκέφτομαι το καλοκαίρι είναι μια ανέμελη περιοδος η το στορυ τέλεια παραλία..σελφι κτλ δεν μου ταιριάζει...δύναμη σε όλους

Φοβάμαι ...καθα φορά που ξαπλώνω ειδικά τα βραδιά ..φοβάμαι τον θάνατο ..φοβάμαι πως θα είναι μια μέρα να ξυπνήσω χωρίς να υπάρχει κάποιος που αγαπώ ..φοβάμαι για όλους ..με αγχώνει πολύ που μεγαλώνω και δεν ξέρω τ μας ξημερώνει (είμαι 24) αγχώνομαι για όλα ..καμία φορά όταν μυρίζω το καλοκαιρινό αεράκι το βράδυ μου θυμίζει που ήμουν 12 χρόνων και έλεγα τη γιαγιά μου ποσό θα ζήσεις ακόμα γιαγιά; Και αυτή μου έλεγε έχουμε ακόμα πολλά καλοκαίρια μέχρι να φύγω ..Τότε βλέπετε όλοι ήταν στην θέση τους ..τώρα βλέπω φωτογραφίες και μου έρχονται οι στιγμές στην μνήμη μου και λέω αδύνατον να περνάει έτσι ο καιρός ..Το επόμενο καλοκαίρι θα είναι όλοι εδώ ? Το χειμώνα ? Προσεύχομαι στο Θεό κρυφά ...θέλω να γυρίσω τον χρόνο πίσω ...ώρες ώρες δεν το αντέχω όλο αυτό ...σας συμβαίνει ????

Είναι όταν κάθεται και βάζει το χέρι κάτω απ'το πρόσωπο της,με κοιτάει και χαμογελάει σαν χαζό.Έχω προβλήματα με τη δουλειά μου αυτό το διάστημα,όπως οι περισσότεροι,κι έχω νεύρα.Κουράστηκε να μου μιλάει και την καταλαβαίνω.Την λατρεύω και απ'το άγχος μου δεν μπορώ να της το δείξω,και φοβάμαι μήν την χάσω.Δεν θα το αντέξω.