ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τρια χρονια συζουμε με τον άνθρωπο μου και τρια χρονια ειμαστε και μαζι. Περασαμε παρα πολλες δυσκολιες μαζι. Ημασταν μαζι και στα καλα και στα κακα.Ομως εγω νιωθω πια πως δε μπορω να σηκώσω αλλα προβληματα περα απο τα δικα μου. Συγγνωμη ισως φανω "παρτακιας" αλλα δεν νιωθω τοσο δυνατη πια να τα αντιμετωπισω ολα αυτα.Εκεινος συντηρει τους γονεις του. Τους στελνει λεφτα ενω ειναι ισα ισα για να φαει κατι κι εκεινος. Τελευτα ομως, πεσανε πολλα μαζεμενα καθως μεγαλωνουν οι γονεις του και πια χειροτερεψαν τα πραγματα χρειαζονται αμεσα χειρουργιο κ οι δυο και βγαζουν συνεχως προβληματα υγειας. Οπως φαντάζεστε ο συντροφος μου παλευει σαν θηριο για ολους. Εγω ειμαι μεγαλο στηριγμα για κεινον. Οπως κι αυτος βεβαια για μενα.Εγω εχω τη δικη μου δουλεια και τα δικα μου προβληματα τα οποια ομως ειναι εξισου βαρια. Ομως, νιωθω πια πως δεν αντεχω να σηκωνω αλλα προβληματα. Δε μπορω να τον βλεπω να υποφερει και νιωθω πως ειναι λαθος να σκέφτομαι και να λειτουργω ετσι ομως να πω ψεμματα; Οι ανθρωποι λυγιζουμε μερικες φορες. Και η αγαπη δε φτανει. Σας το λεω εγω. Καποιες φορες απλα πνιγεσαι και θες βοηθεια απο καπου.Δεν ξερω πια μηπως κανω λαθος και πρεπει να συνεχισω να παλευω ή κατι παει λαθος και πρεπει να φυγω απο αυτη τη σχεση.