ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.2.2018 | 18:33

Ακολουθήστε τα θέλω σας και χαράξτε τη δική σας πορεία!

Πριν κάποια χρόνια όταν τελείωνα την σχολή μου και αφού είχε μείνει ένα μάθημα, συμφώνησα να αφήσω το σπίτι στην Αθήνα και να επιστρέψω στο πατρικό. Οι λόγοι ήταν οικονομικοί καθώς η οικογενειακή επιχείρηση δεν πήγαινε και πολύ καλά, υπήρχαν δυσκολίες κλπ. Αφού τελικά πήρα το πτυχίο μου και εκπλήρωσα την στρατιωτική θητεία, όταν θα έπρεπε να βρω εργασία, ενώ θα μπορούσα να επιστρέψω στην Αθήνα να βρω κάτι στο αντικείμενο των σπουδών μου εφόσον στην επαρχία δεν έβρισκα κάτι, πάλι συμφώνησα στην απόφαση της οικογένειας να εργαστώ στην επιχείρηση για την οποία έγινε μία προσπάθεια ας πούμε επέκτασης με την ελπίδα ότι θα πάει καλύτερα.Τα δύο πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα αργότερα όμως με κάποιες συνεργασίες τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα όχι όμως ρόδινα όπως στις περισσότερες επιχειρήσεις που προσπαθούν να επιβιώσουν στην Ελλάδα.Το πρόβλημα είναι ότι ο μεγαλύτερος αδερφός μου θεωρεί ότι έχει το "πάνω χέρι" σε όλα επειδή η δική του θέση απαιτεί περισσότερες ώρες εργασίας και παραδέχομαι σκληρής δουλειάς σε σχέση με τη δική μου που είναι περισσότερο γραμματειακή υποστήριξη,τιμολόγηση κλπ. Εκείνος παίρνει αποφάσεις για όλα, εκείνος αξιολογεί συνεργασίες και δεν δέχεται δεύτερη γνώμη.Πολλές φορές περιπτώσεις διαφωνίας, καταλήγουν σε ομηρικούς καβγάδες ακόμα και χειροδικίες μεταξύ μας με αποτέλεσμα πλέον να έχω κουραστεί ψυχικά για όλο αυτό.Στο σημείο αυτό να πω ότι η επιχείρηση για νομικούς και άλλους λόγους είναι στο όνομά μου, θεωρούμαι ιδιοκτήτης, φορολογούμαι αναλόγως και χρεώνομαι την ασφάλιση.Το θέμα είναι ότι δεν νιώθω να είμαι μέσα σε όλο αυτό παρά τις δυσκολίες, ότι είμαι μια αναγκαστική παρουσία, κάτι σαν παρείσακτος που όμως στην τελική δεν ήταν απόλυτα δική μου επιλογή. Εν μέρη ήθελα να βοηθήσω και εγώ να πάει μπροστά και τώρα σε κάθε δυσκολία νιώθω ο αποδιοπομπαίος τράγος της κατάστασης. Μετανιώνω που δεν έφερα αντίρρηση και δεν ακολούθησα τον δικό μου δρόμο και λόγω αγάπης προς την οικογένεια κατάντησα "ευνουχισμένος" και "ανάπηρος" και τώρα κάθε προσπάθεια ανεξαρτησίας πρακτικά και ψυχικά μου φαίνεται Γολγοθάς..Μακροσκελές το κείμενό μου όμως για κάποιους νεότερους που ξεκινάνε τώρα την πορεία τους εύχομαι να αποτελέσει παράδειγμα προς αποφυγή. Ακολουθήστε τα θέλω σας και χαράξτε τη δική σας πορεία!
2
 
 
 
 
σχόλια
Εισαι δυνατος ομως και εξυπνος.Θα βρεις την λυση..αν το να φυγεις απο την επιχειρηση ειναι κατι το οποιο ευχεσαι να μπορουσες να κανεις,βρες την δυναμη να το τολμησεις.Και φυσικα να θυμασαι οτι ακομα κ αν ο δικος σου ρολος στην επιχειρηση ειναι περισσοτερο εκτελεστικος και δν εχει την ευθυνη των αποφασεων που εχει του αδερφου σου,αυτο δεν καθιστα το δικο σου ρολο λιγοτερο σημαντικο.Ολα ειναι μια αλυσιδα.Ισως εσυ εχεις την ηρεμια,την προσαρμοστικοτητα κ την ικανοτητα διαχειρησης που καποιος αλλος δεν θα εχει..Διαπραγματευσου πανω σε αυτο.Θεσε τα ορια σου πολιτισμενα.Κι αν δεν δεις αναγνωριση,κανε εγκαιρα ενα νεο βημα που θα σε κανει αργοτερα να αισθανεσαι περηφανος για αυτα που προσφερεις εργασιακα.Καλη τυχη κ καλη δυναμη :)
Σε ευχαριστούμε για την συμβουλή σου και για αυτά που μοιράστηκες μαζί μας. Θα χαρούμε πολύ αν καταφέρεις να ορθοποδήσεις, ακολουθώντας τις δικές σου επιθυμίες και κάνοντας αυτή την τεράστια αλλαγή που λαχταράς αν και όταν το αποφασίσεις για τον εαυτό σου. Ποτέ δεν είναι αργά νομίζω (αν και δεν γνωρίζω πολλές λεπτομέρειες και πόσο στριμωγμένος είσαι).Θα περιμένουμε νέα σου κάποια στιγμή, ευχάριστα για εσένα. Κουράγιο και δύναμη