Στο σημερινό «Α μπα»: μια ευγενική απόρριψη

Στο σημερινό «Α μπα»: μια ευγενική απόρριψη Facebook Twitter
59


__________________
1.


Πιστεύεις στον μεγάλο έρωτα;


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πιστεύεις ότι όταν λες εσύ «μεγάλος έρωτας» κι όταν λέω εγώ «μεγάλος έρωτας», εννοούμε το ίδιο πράγμα;


Νομίζω ότι ξέρεις ότι αποκλείεται να εννοούμε το ίδιο, όπως αποκλείεται να εννοείς το ίδιο με αυτόν που θα σου τραβήξει το ενδιαφέρον, αλλά δεν σε απασχολεί. Αυτό που σε ρωτάς είναι αν θα νιώσεις τον «μεγάλο έρωτα» όπως τον έχεις τώρα στο κεφάλι σου. Προσπάθησε να αγνοήσεις αυτό που νομίζεις ότι είναι ο «μεγάλος έρωτας», μην προσπαθείς να το ελέγξεις, και άφησε τη ζωή να σου δείξει, που έχει ασύγκριτα περισσότερη φαντασία από σένα.


__________________
2.


Αγαπητή Α Μπα,
Αρχικά θελω να σου πω οτι αγαπώ τον τροπο σκέψης σου και χωρίς να το ξέρεις με εχεις βοηθήσει πολλές φορές, οποτε σε ευχαριστώ.
Μετά απο πολυ καιρό που διαβαζω την στήλη μου εμφανίστηκε και εμενα ενα άλυτο πρόβλημα το οποίο με εχει κανει να μην ξερω τι μου γίνεται.
Ειμαι με ενα παιδι περίπου 2 χρονια τώρα. Μένουμε και οι δυο Αθήνα αλλα πολυ μακριά ο ένας απο τον αλλο (απόσταση 1.5 ώρας με μέσα) και σε συνδυασμό με τις δουλειές μας ( εγω δουλεύω 10ωρα+ εκείνος και Σάββατο) βρισκόμαστε απο λίγο έως ελάχιστο. Αυτο το θεμα το είχαμε πάντα αλλα πιο έντονα γίνεται τους τελευταίους 3 μήνες γιατι η παλιά μου δουλειά δεν ήταν τοςο απαιτητική. Τον τελευταιο καιρό εχω παρατηρήσει οτι εχω αρχίσει να νιώθω διαφορετικά. Εκτός απο το οτι ξεχνιέμαι μέσα στη μερα η δεν μου λείπει οσο περίμενα , σκέφτομαι συνέχεια τα αρνητικά που εχει και πως μπορει να επηρεάσουν την σχέση μας μελλοντικά. Δεν νιώθω όμως οτι δεν τον αγαπάω ή οτι δεν τον θελω. Παράλληλα με αυτο άρχισε να μου αρέσει πολυ ένας συνάδελφος μου. Εχει τύχει να βγούμε με κοινή παρέα μέσω δουλειάς και να φλερτάρουμε αρκετά, με εχει γυρίσει κάποιες φορές σπίτι και μεχρι χθες απέφευγα να του πω οτι εχω αγόρι.
Τα προβλήματα μου ειναι τα εξής·
1. Πως γίνεται να φλερτάρω και να δειχνω στον αλλο οτι γουστάρω και να μην νιώθω καθόλου τύψεις για το αγόρι μου; νιώθω σαν να ειναι δυο διαφορετικες καταστάσεις σε παράλληλες πραγματικότητες. Δεν υπάρχει περίπτωση να κεράτωσω το αγόρι μου ουτε να τον πληγωσω. Αλλα οταν δεν ειμαι μαζι του συμπεριφέρομαι σαν να μην εγω αγόρι. Και δεν νιώθω άσχημα γι αυτο ενώ θα επρεπε. Συγγνώμη που τα γράφω ολα τόσο ακατάστατα αλλα ετσι ειναι στο μυαλό μου.
2. Πιστεύεις οτι με τα προβλήματα που εχω και δεδομένης της λίγης επικοινωνίας υπάρχει περίπτωση να καταλήξει καλα ολο αυτο; Αλήθεια θελω να προσπαθήσω να φτιάξω τα πράγματα με το αγόρι μου αλλα δεν ξερω τι θα μπορούσε να βοηθήσει και αν ολα αυτά σημαίνουν κατι η αν ειναι μια κρίση που περνάμε. Επίσης κάθε φορά που παω να του μιλήσω και να του πω οτι κατι εχει αλλάξει μέσα μου κολώνω γιατι δεν μπορώ να τον στενοχωρώ.
3. Αν με ενδιαφέρει πιο πολυ η καριέρα και εκείνος θέλει να εχει μια δουλειά για να μπροει να ζει αλλα βρίσκει ενδιαφέρον σε χόμπι εκτός δουλειάς πιστεύεις οτι μπορει να επηρεάσει μελλοντικά την σχέση μας; εμενα δεν με ενοχλεί απλα απο συζητήσεις που εχω κανει με φίλους εχω προβληματιστεί γιατι μου λένε οτι αν έχουμε διαφορετικούς ρυθμούς και θελω ζωής αργά η γρήγορα θα σπάσει ολο αυτο. Εγω δεν καταλαβαίνω γιατι το πως θα διαλέγουμε να περνάμε τον χρόνο μας οταν δεν ειμαστε μαζι μπορει να μας επηρεάσει αρνητικά.
Σε ευχαριστω πολυ και συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.
Σε φιλώ.

-Μπερδεμένη


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις χωρίσει και δεν το ξέρεις. Δεν χρειάζεται να σιχαίνεσαι τον άλλον για να μην θέλεις να είσαι μαζί του. Συναισθηματικά είσαι ήδη αλλού, το καθυστερείς γιατί δεν θέλεις να γίνεις δυσάρεστη. Δεν θέλουμε να γινόμαστε δυσάρεστοι γιατί θέλουμε να μας αγαπάνε όλοι. Αν το καθυστερείς περιμένοντας να μπουχτίσεις περισσότερο μαζί του, θα γίνεις ακόμα περισσότερο δυσάρεστη.


Δεν κατάλαβα γιατί είναι τόσο αυτονόητο ότι σκέφτεσαι κι εσύ και οι φίλοι σου το κοινό σας μέλλον. Το παρόν αρκεί για να σου δείξει ότι δεν τραβάει άλλο. Δύο χρόνια τα έχετε. Δύο χρόνια είναι ένα καλό χρονικό διάστημα (λίγο μεγαλύτερο από όσο χρειάζεται) για να καταλάβεις ότι δεν ταιριάζετε. Δεν είναι κάτι τρομερό που χρειάζεται τόση πολλή σκέψη. Είναι πιο πιθανό να μην ταιριάζεις με κάποιον, παρά να ταιριάζεις.

__________________
3.

Αγαπητή Αμπα!!!
Κατ'αρχάς συγχαρητήρια για τη στήλη ειναι φοβερή!
Εδώ και λίγο καιρό έχω μετακομίσει στο εξωτερικό για μεταπτυχιακό και νιώθω να πνίγομαι. Στενοχωριέμαι σε καθημερινή βάση χωρίς να υπάρχει σοβαρος λογος και με πιανουν τα κλάματα χωρίς λόγο ή για ανούσια πράγματα. Δεν ξέρω τι φταίει από τη μια το μεταπτυχιακό είναι πολύ απαιτητικό και δυσκολεύομαι ακόμα να το κατανοήσω, η πόλη που είμαι είναι πολύ διαφορετική από την πόλη μου, ο καιρός χάλια.. Επιπλέον εδώ δεν έχω κοντινούς φίλους και συχνά νιώθω απίστευτη μοναξιά.. Με το αγόρι μου είμαστε σε απόσταση και ενώ επικοινωνούμε πολύ συχνά σε καθημερινή βάση νιώθω οτι μου λείπει πολύ όπως και οι φίλοι μου. Και νομίζω οτι αυτό που με επηρεάζει περισσότερο είναι ο φόβος για το μέλλον. Οι περισσότεροι έχουν έρθει εδώ με σκοπό να μείνουν και να δουλέψουν αργότερα έξω και εγώ φοβάμαι οτι ενώ αν μείνω έξω θα καταφέρω να βρω μια δουλειά στο αντικείμενό μου, θα είμαι δυστυχισμένη και η ζωή μου θα είναι μόνο δουλειά και σπίτι όπως τώρα είναι σχολή και σπίτι. Επιπλέον σκέφτομαι και πως αν τελικά μείνω εδώ θα πρέπει να χωρίσω αφού το αγόρι μου έχει ήδη δουλειά στον τομέα του στην Ελλάδα και αυτή η σκέψη με στενοχωρεί επίσης. Δεν θέλω να νιώθω τόσο άσχημα γιατί ξέρω πως πολλοί θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση μου και να σπουδάζουν έξω αλλά δεν ξέρω πως να το ελέγξω. Βοήθεια.


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το πρώτο που πρέπει να κάνεις είναι να βρεις την υπηρεσία ψυχικής υγείας του πανεπιστημίου και να κλείσεις ραντεβού. Δυσκολεύεσαι στην προσαρμογή σε νέα χώρα. Δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, αλλά δεν χρειάζεται και να το ξεπεράσεις μόνη σου.


Μέχρι τότε, γιατί μιλάς λες και έχεις κάνει συμφωνία με το Διάβολο να μην γυρίσεις ποτέ στην Ελλάδα; Ό,τι θέλεις θα κάνεις. Τι σημασία έχει τι κάνουν οι υπόλοιποι; Τι σημασία έχει τι θα ήθελαν οι περισσότεροι; Τι σημασία έχει τι θα ήθελαν οι πολλοί; (ποιοι είναι αυτοί οι περισσότεροι και οι πολλοί; Τους ξέρεις;)


Εσύ ποια είσαι, τι θέλεις, και πώς σκοπεύεις να το αποκτήσεις; Γιατί πήγες εκεί; Επειδή είναι αυτονόητο ότι θα έκανες μεταπτυχιακό στο εξωτερικό; Ήταν κάτι που ήθελες πραγματικά, ή το έκανες επειδή δεν σου πέρασε από το μυαλό να κάνεις κάτι άλλο;


__________________
4.


Αγαπητή Α, μπα: Είμαι κοπέλα 26,5 χρονών .Εδώ και δύο χρόνια έχω μια σχέση. Μόνο τους τελευταίους 6 μήνες έχω αρχίσει να κοιμάμαι με τη σχέση μου Παρασκευές και ΣαββατοΚύριακα. Ζω με γονείς. Οι γονείς μου όμως θεωρούν ότι δεν είναι σωστό να κοιμάμαι συνεχώς εκτός σπιτιού και ότι το να κοιμάμαι έξω συχνά με απομακρύνει από αυτούς. Μου φέρονται λες και δεν είμαι ενήλικη και με έχουν βάλει στη διαδικασία να σκέφτομαι ότι αυτό που κάνω είναι λάθος. Μπορείς να μου πεις την γνώμη σου πάνω σε αυτό το θέμα ώστε να μπορέσω να το διαχειριστώ καλύτερα για να είναι ευχαριστημένη και η σχέση μου αλλά και οι γονείς.

-Αλεξ


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Οι ενήλικες δεν περιμένουν να τους φερθούν σα να είναι ενήλικες. Απλώς ξέρουν ότι είναι, και φέρονται αναλόγως. Εφόσον εσύ είσαι ενήλικη – αυτονόητο στα 26 - ποιά πιστεύεις ότι είναι η πρέπουσα συμπεριφορά, και γιατί νομίζεις ότι το θέμα είναι τόσο αμφιλεγόμενο που χρειάζεσαι και τη συμβουλή τρίτου;


Αν είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποιείς ότι προκειμένου να ακολουθήσεις την δική σου πορεία δεν γίνεται να τους έχεις όλους ευχαριστημένους σε αυτή τη ζωή, ίσως τελικά και να είναι η πρώτη σου συνάντηση με την Ενηλικίωση, και έτσι να εξηγείται γιατί αναφέρεις την ηλικία σου μαζί με το 0,5.


__________________
5.

Α μπα εχεις μετανοιωσει ποτε για καποια απαντηση;Η να την εχεις δει μετα κ να καταλαβες οτι εκανες καποιο λαθος;


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ναι. Πάρα πολύ λίγες φορές έχω νιώσει εντελώς διαφορετικά σε σημείο να πιστεύω κάτι εντελώς άλλο, αλλά πολλές φορές έχω νιώσει ότι δεν εκφράστηκα σωστά και δεν κατάφερα να πω αυτό που ήθελα. Μολαταύτα ακόμα και τότε, δεν ξέρω ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος έκφρασης. Είναι πολύ δύσκολο να επικοινωνήσεις αυτό που έχεις στο κεφάλι σου με σαφήνεια.

__________________
6.

Αγαπητή Αμπα, προβλήματα δεν είχαμε, που λέει ο λόγος, προβλήματα αποκτήσαμε. Εκει που ήμουν ένα αγνό παρθένο ον τηλεοπτικά, αντε να έβλεπα το Νησί ή το Lost προ ετών, κ ειδήσεις, αν κ όταν, το στρήμινγκ με άπειρες σειρές που μου αποκαλύφθηκε εσχάτως με το κανούργιο και γρηγορο λάπτοπ που το καθιστά εφικτό, με έχει καταστρέψει:
Διάβαζα βιβλία -δε διαβάζω πλέον, βλέπω σειρά
Έκανα και καμμιά δουλειά, πήγαινα κανένα γυμναστήριο -βαριέμαι, θα χτυπήσω καναδυό επεισοδια instead.
-Πήγαινα συχνά σινεμά σε πραγματικό κινηματογράφο - έχω να πάω απο το καλοκαίρι, που πήγα σε ένα θερινό.
Εχει κανά δίμηνο αυτός ο χαβάς.
Δε με αναγνωρίζω: τι να κάνω; Γυρίζει πίσω το ποτάμι; Κ αν τελειώσει η σειρά που βλέπω, έχω στο σταντμπάι ένα σκληρό δίσκο γεμάτο απο φιλμικές και σειριακές ευγενικές προσφορές φίλων. Να τον πετάξω στην πυρά;
--Allotr

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις ακόμη τον ενθουσιασμό του νεοφώτιστου. Τα καλά νέα είναι ότι κάποτε θα συνηθίσεις κάπως την αφθονία και την ποιότητα της Νέας Τηλεόρασης και θα αρχίσεις να κάνεις πιο αυστηρές επιλογές. Τα ακόμα καλύτερα νέα είναι ότι το ποτάμι σίγουρα δεν γυρίζει πίσω, οπότε δέξου το και προσαρμόσου.


Η πρώτη πρόταση που έχω να σου κάνω προς την προσαρμογή είναι η εξής: μην κάνεις τον διαχωρισμό σε «πραγματικό κινηματογράφο» και στην τηλεόραση σα να είναι το ένα ντε και καλά καλύτερο από το άλλο. Υπάρχουν πολλές κακές ταινίες, υπάρχουν πολλές σειρές με ποιότητα που δύσκολα βρίσκεις στον κινηματογράφο. Το σινεμά έχει και την ανθρώπινη επαφή μέσα, αν πηγαίνεις με παρέα, αλλά κανείς δεν σε εμποδίζει να δεις σειρές με παρέα.


Η αναγέννηση της τηλεόρασης είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός, για να μην πω κανονική γέννηση, γιατί αυτό που ζούμε τώρα δεν υπήρξε ξανά στο παρελθόν. Είμαστε πάρα πολύ τυχεροί που έχουμε πρόσβαση σε τόσο πολλές και καλές ιστορίες της οθόνης. Ζούμε σε κάποιου είδους επανάσταση. Απόλαυσε το γιατί δεν είναι βέβαιο ότι θα κρατήσει.


Μιας και το έφερε η κουβέντα, αν δεν έχετε δει το Bleak House και το Good Behavior, σπεύσατε. Και ξανά, το Search Party. Σε λίγες μέρες βγαίνει και το δεύτερο μέρος του Man in the High Castle.

_________________
7.


Ποιός είναι ο πιο ευγενικός τρόπος να πεις σε κάποιον/α που στην πέφτει ότι δεν ενδιαφέρεσαι; Γνωρίζω πόσο δύσκολο είναι για πολλούς να μαζέψουν το θάρρος και να πιάσουν την κουβέντα σε κάποιον/α που τους αρέσει (και για μένα αντίστοιχα δύσκολο είναι). Πώς μπορεί λοιπόν να πει κανείς 'ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, αλλά δεν ..;' χωρίς να γίνει απότομος/η και να αποθαρρύνει τον άλλον; (Κάτι μου λέει πως η φράση και μόνη της αρκεί - αν κανείς είναι ευγενικός, είναι μετά θέμα του άλλου το πώς θα το πάρει)

υγ. Η ερώτηση αφορά νορμάλ άτομα και όχι γλοιώδη που δείχνουν μηδενικό σεβασμό. Γκράσιας:)

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν εννοείς τις περιπτώσεις αγνώστων που σου πιάνουν την κουβέντα και όχι συστηματικό φλερτ γνωστού ή φίλου, νομίζω ότι έχει περισσότερη σημασία ο τρόπος που το λες παρά τι ακριβώς λες. Η φράση που επιλέγεις δεν είναι κακή, αλλά νομίζω ότι θα βελτιωνόταν το «ευχαριστώ» αν το αντικαθιστούσες με το «με κολακεύεις πολύ, αλλά...». Το «ευχαριστώ» είναι σαν να σου πρότεινε σοκολατάκι, όχι τον εαυτό του. Νομίζω ότι χρειάζεται κάτι πιο δυνατό ως απάντηση.


Για πείτε κι εσείς, παιδιά.

 

59

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
BabyDoll Συμφωνώ ότι παίζει ρόλο ο τρόπος που το λες, αλλά θεωρώ ότι δεν χρειάζεται διευκρίνηση μιας και νομίζω πως μιλάμε για ενήλικα άτομα που στηρίζουν τα λόγια τους και λένε αυτό που πιστεύουν και θέλουν. Τα γελάκια και οι χαζομάρες είναι για τα σχολικά φλερτ. Η αλήθεια είναι πως όταν λέω δεν ενδιαφέρομαι εκτός από τα λόγια μου φαίνεται και σε όλο μου το είναι. Οπότε ναι με πρήζουν αλλά όχι όσο όταν λέω ότι είμαι σε σχέση. Σε μια προσπάθεια να το αναλύσω θα έλεγα πως καταλαβαίνει ο άλλος πως δεν θεωρώ τον εαυτό μου "ιδιοκτησία" κάποιου, οπότε όταν λέω πως ο λόγος που δεν ανταποκρίνομαι είναι επειδή ΕΓΩ δεν γουστάρω συνήθως με αφήνουν ήσυχη. Το άλλο το βλέπουν ακρετοί λίγο σαν δικαιολογία τύπου "θέλω αλλά δεν μπορώ". Για αυτό κορίτσια ένα δεν θέλω/δεν γουστάρω αρκεί και αν ο άλλος το συνεχίσει και σας φέρνει σε δύσκολη θέση φροντίστε να απομακρυνθείτε, δεν χρειαζονταιπαραπάνω εξηγήσεις.
#2Βρίσκομαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση με σένα, με την διαφορά ότι από το καλοκαίρι μένω πλέον στο εξωτερικό και μας χωρίζει πολύ μεγάλη απόσταση... Είμαστε μαζί 4 χρόνια, αλλά πλέον έχω αμφιβολίες αν θα ήθελα να είμαστε μαζί για το υπόλοιπο της ζωής μου. Τον αγαπώ πολύ, δεν θα ήθελα να τον χάσω, έχουμε δεθεί πάρα πολύ... αλλά νιώθω ότι κάτι μέσα μου δεν είναι το ίδιο. Δεν τον ποθώ με τον ίδιο τρόπο, ούτε μου λείπει. Παρατηρώ ότι με ελκύουν άλλοι άνθρωποι και πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι θα ήθελα να μην έχω σχέση, ώστε να μπορώ να φλερτάρω και να ζήσω εμπειρίες με κάποιον άλλο χωρίς να νιώθω τύψεις. Και μετά σκέφτομαι ότι δεν πρόκειται να βρω κάποιον άλλο τόσο κατάλληλο για σχέση, και ότι δεν αξίζει για τέτοιες σκέψεις και πρόσκαιρες εμπειρίες να χαλάσω αυτό που ήδη έχω και ότι είμαι επηρεασμένη-ενθουσιασμένη από την νέα πραγματικότητα που ζω. Αλλά με θορυβεί το ότι ίσως η απόσταση να είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου σε μία κατάσταση που είχε ήδη αρχίσει να αλλοιώνεται με τον καιρό, απλά όταν είσαι με τον άλλο μαζί, δεν έχεις ίσως το χρόνο να τα διαπιστώσεις και να τα παραδεχθείς. Όταν είσαι μακριά από τον άλλο και δεν έχεις την συναισθηματική κάλυψη, εκεί είναι το θέμα- αν την αποζητάς ή νιώθεις ότι μπορείς να ζήσεις και χωρίς αυτήν.Μήπως φοβάσαι και εσύ να ρισκάρεις, ακόμα και αν βλέπεις ότι η σχέση αυτή δεν σου κάνει πια το ίδιο κλικ, από τον φόβο ότι μπορεί να μην βρεις κάτι καλύτερο και ότι θα πρέπει να υποστείς τις συνέπειες της απόφασής σου;
#7.χωρίς να γίνει απότομος/η και να αποθαρρύνει τον άλλον Πηγή: www.lifo.gr.Το απότομος το καταλαβαίνω.Δεν υπάρχει λόγος να αρπάξουμε απ'τα μούτρα κάποιον,που εκδηλώνει το ενδιαφέρον του με τρόπο,που δε μας προσβάλει.Το να μην τον αποθαρρύνουμε;Αυτός δεν είναι ο σκοπός της ευγενικής άρνησης μας;Να το πάρει δηλαδή απόφαση,ότι δε γουστάρουμε;Ή πρέπει να προσέχουμε μην τυχόν και του δημιουργήσουμε γενικά ψυχολογικό πρόβλημα και δεν μπορεί να την πέσει αλλού;Anyway...Μπορεί να το ψειρίζω και πολύ.Τον άγνωστο Χ ή κάποιον που δεν έχω πολλά πάρε-δώσε μαζί του,τον αποφεύγω,όπως τους/τις "θέλετε να δοκιμάσετε το τυράκι" στο σουπερμάρκετ.Ένα "όχι,ευχαριστώ",χωρίς να ξινίζω τη μούρη μου (παίζει κι ένα χαμογελάκι),μου φαίνεται αρκετό.Δύσκολες νομίζω είναι οι περιπτώσεις,που πραγματικά εκτιμάμε τον άλλον,δε βρίσκουμε κάτι αρνητικό,χαιρόμαστε την παρέα του,αλλά δε μας ελκύει.Εκεί το "ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου,αλλά δε νιώθω το ίδιο" μου κάνει και λίγο σαπουνόπερα,το βρίσκω όμως κατάλληλο.
7"Είμαι μάρτυρας του Ιεχωβά/ οπαδός της Σαϊεντολογίας/ δικηγόρος, δεν γίνεται να τα φτιάξουμε αν δεν είσαι κι εσύ""Είμαι γιατρός, δεν γίνεται να τα φτιάξουμε αν δεν είσαι νοσοκόμος""Είμαι Δίδυμος με ωροσκόπο στους Διδύμους, δεν ταιριάζουμε""Ο πνευματικός μου μου έχει απαγορεύσει τις προγαμιαίες σχέσεις""Η μαμά μου δε με αφήνει να βγαίνω με αγόρια""Μόλις βγήκα απο σχέση και δεν μπορώ να επενδύσω συναισθηματικά""Δεν φταις εσύ, εγώ φταίω""Είμαι 26,5 χρονών"
#4"Μπορείς να μου πεις την γνώμη σου πάνω σε αυτό το θέμα ώστε να μπορέσω να το διαχειριστώ καλύτερα για να είναι ευχαριστημένη και η σχέση μου αλλά και οι γονείς."ΕΣΥ με ποια εξελιξη ακριβως θα εισαι ευχααριστημενη?με οποιαδηποτε, αρκει να ειναι ευχαριστημενοι οι παραπανω?η δεν εχει καν, σημασια?
#7"χωρίς να γίνει απότομος/η και να αποθαρρύνει τον άλλον; ""γλωττα λανθανουσα" ή πραγματικο λαθος??μα το ζητουμενο φανταζομαι οτι ειναι ΝΑ τον αποθαρρυνεις με εναν ευγενικο τροπο.το να ΜΗΝ τον αποθαρρυνεις, πως ακριβως το φανταζεσαι?να του αρνηθεις, αλλα αυτος να μην σταματησει τις προσπαθειες? για ποιον λογο?
Σωστή παρατήρηση, αλλά από τα συμφραζόμενα κατάλαβα: Να μην του ρίξεις τόσο την αυτοπεποίθηση ώστε να αποθαρρυνθεί γενικότερα από την ερωτική προσέγγιση, που μπορεί να δυσκολεύτηκε πολύ να αποτολμήσει. Πολλοί δηλαδή μετά από 1-2 χυλόπιτες σε φλερτ, που μάζεψαν πολύ θάρρος για να τα κάνουν, αποκαρδιώνονται και ξανακλείνονται στο καβούκι τους.Όσο για τη μέθοδο απόρριψης, η δική μου απάντηση είναι: Αναλόγως ρε παιδιά. Αλλιώς απορρίπτεις κάποιον σε μπαρ, αλλιώς ένα φιλικό πρόσωπο ή συνάδελφο. Κυρίως: Αλλιώς το πιο έμμεσο, δικαριτκό φλερτ, αλλιώς την ανοιχτή επίθεση, αλλιώς τον ντροπαλούλη που θα κοκκινήσει σαν πατζάρι κι αλλιώς το κοκόρι που το έχει για σπορ. (πχ. με τον τελευταίο μπορείς να είσαι ευγενής, αν είναι κι αυτός, αλλά δε χρειάζεται να φοβάσαι και μην διαλύσεις την αυτοπεποίθησή του.)
#7Νομίζω μια καλή απάντηση ειναι το "με κολακευεις, αλλα δεν ειμαι συναισθηματικά διαθέσιμη". Ετσι δεν θα σου ζητηθούν επιπλέον εξηγήσεις και δείχνεις οτι αυτο αφορα εσενα, οποιον κι αν εχεις απέναντι σου.
#2 α)"Δεν μου λείπει οσο περίμενα". β)"Σκέφτομαι συνέχεια τα αρνητικά που εχει και πως μπορει να επηρεάσουν την σχέση μας μελλοντικά". γ)"Πως γίνεται να φλερτάρω και να δειχνω στον αλλο οτι γουστάρω και να μην νιώθω καθόλου τύψεις για το αγόρι μου;". δ)"Δεν νιώθω όμως οτι δεν τον αγαπάω ή οτι δεν τον θελω". Όπως επίσης φαίνεται πως ούτε πως τον αγαπάς, ούτε τον θες.Μετά από όλα αυτά, πιστεύεις ακόμη πως αυτή η σχέση έχει μέλλον; Νο Νο..
#2.(1)Σου έχει τελειώσει.(2)Τι περιμένεις να αλλάξει,αφού σου έχει τελειώσει;(3)Έχουν νόημα οι κουβέντες για το μέλλον,ενώ σου έχει τελειώσει;Αυτό που μένει,είναι να το πάρεις απόφαση.
#7: "Με έπιασε κόψιμο" κ τρέχεις στην άλλη κατεύθυνση, είναι αρκετά αποτελεσματικό.Το θέμα είναι ότι όσο κ να χρυσώσεις το χάπι η απόρριψη πάντα πονάει, έστω κ αν είναι μόνο ο εγωισμός μας. Μπορείς απλά να είσαι ο εαυτός σου, ούτε έξτρα ευγενική/ος, ούτε αγενής.
#7 Δύσκολο, πολύ δύσκολο. Μια ευγενική σταθερή απόρριψη αρκεί. π.χ. "Ευχαριστώ με κολακεύεις αλλά δεν επιθυμώ κάτι περισσότερο". Το σημαντικό είναι επίσης μετά να μην ενδώσεις σε περισσότερες εξηγήσεις, αν ο άλλος ρωτήσει γιατί. Επίσης ποτέ μα ποτέ δεν χρησιμοποιούμε σαν δικαιολογία το ότι είμαστε δεσμευμένες με κάποιον άλλον. Πέρα από το ότι κάποιοι δεν το σέβονται και θα επιμείνουν θεωρώντας ότι θα είχαν ελπίδες σε άλλη περίπτωση, το ουσιαστικό είναι να πάρουν το μήνυμα του όχι, με σαφήνεια και χωρίς παραθυράκια.
#6 Ειδικά δε όσον αφορά την ανθρώπινη επαφή, αυτή είναι πολύ εντονότερη αν βλέπεις κάτι σπίτι σου με παρέα. Όταν γίνεται αυτό (στη δική μας περίπτωση τουλάχιστον) πέφτουν τρελά pause, γίνεται επιτόπου ανάλυση, πέφτουν προβλέψεις για την άμεση συνέχεια, ενώ και κατά τη ροή νιώθεις ελεύθερος να πετάξεις την παρόλα σου ("Ωωωω σε τάπωσε νομίζω!" "Έτσι ...ει η Καλίσι, δουλέμποροι γατάκια" κλπ κλπ.) που κανένας σοβαρός ενήλικας δεν φωνάζει όταν ξέρει ότι ενοχλέι κόσμο, χωρίς να υπάρχει και η δυνατότητα του rewind.
#7 Αν δεν είναι γλοιώδη ή περίεργος ένα "είσαι πολύ ενδιαφέρον, γλυκός κλπ αλλά δεν ενδιφέρομαι" Αν ειναι κάποιος άγνωστος σε μπαρ εγώ πάντα έλεγα οτι έχω σχέση ακόμα κι οταν δεν είχα για να τους αποθαρρύνω χωρίς να τους κάνω να αισθάνονται άσχημα.
#2Δεν μένω Αθήνα και δεν ξέρω τους ρυθμούς της ζωής εκεί, αλλά το μένουμε 1,5 ώρα μακριά με τα μέσα είναι η πιο υπερβολική δικαιολογία που έχω ακούσει. Αν θέλατε να είστε μαζί θα βρίσκατε λύση (θα συναντιόσασταν στη μέση, θα συγκατοικούσατε, κτλ).Επιπλέον, γιατί το ότι δε θέλει να κάνει καριέρα το βλέπεις με τους φίλους σου ως αρνητικό. Ίσα-ίσα, αν είναι υποστηρικτικός, από τη στιγμή που θες να κάνεις εσύ καριέρα μπορεί να προσμετρηθεί και ως συν.Δεν είναι μεμπτό να αποφασίζεις ότι τελικά δεν ταιριάζεις με έναν άνθρωπο (ή ότι δεν τον θες πια στη ζωή σου για χ,ψ λόγους). Λάθος για μένα είναι να ψάχνεις δικαιολογίες και να μην κοιτάς την πραγματική αιτία του προβλήματος, καθώς και να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, τον σύντροφό σου και τον συνάδελφό σου.Ξεκαθάρισε μέσα σου τι θες και μετά πράξε ανάλογα.
"Δεν μένω Αθήνα και δεν ξέρω τους ρυθμούς της ζωής εκεί, αλλά το μένουμε 1,5 ώρα μακριά με τα μέσα είναι η πιο υπερβολική δικαιολογία που έχω ακούσει"Κι όμως. Ειναι τεράστια απόσταση. Συνήθως σημαίνει ότι παίρνεις κανα δυο λεωφορεία και μέτρο ή τραμ, ειναι πιο εύκολο και ξεκούραστο να πάρεις το τρένο για Χαλκίδα! Σκέψου ότι ένα ζευγάρι την κάνει τουλάχιστον μέρα παρά μέρα, τρομερά κουραστικό για μένα. Ειναι μια καλή δικαιολογία όταν ουσιαστικά δεν θες τον άλλο. Κατα τα αλλά, δεν διαφωνώ με το σχόλιο σου.
Ρε παιδιά, άλλα ζευγάρια μένους σε διαφορετικές χώρες ή και ηπείρους!Άλλοι είναι παντρεμένοι με παιδιά και μένουν σε διαφορετικές πόλεις ή χώρες. Δεν λέω ότι είναι εύκολο, δεν λέω ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν όλοι αλλά αν η κοπέλα της ερώτησης και ο σύντροφός της ήθελαν θα έβρισκαν μια λύση. Από όλα όσα ανέφερε η κοπέλα αυτό μου φαίνεται περισσότερο σαν δικαιολογία για να χρυσώσει το χάπι.
#3 Καθε αρχή και δύσκολη. Δεν προσαρμόζονται όλοι εύκολα σε ένα ξένο περιβάλλον ειδικά όταν είσαι σε μια ξένη χώρα. Θα σου λείπουν η οικογένεια οι φίλοι σου και ο φίλος σου, αυτό δεν αλλάζει όσους καινούργιους φίλους και να κάνεις αλλά στην αρχή είναι πάντα πιο δύσκολα. Εχω υπάρξει στη θέση σου και απλά χρειάστηκα λίγο χρόνο να προσαρμοστώ. Μην κλείνεσαι στον εαυτό σου, γνώριζε κόσμο και βγες και μην σκέφτεσαι το μέλλον. Επικεντρώσου στο μεταπτυχιακό σου και στο να δημιουργήσεις έναν κοινωνικό κύκλο εκεί που είσαι. Μην περιμένεις να κάνεις στενούς φίλους από την αρχή, χρειάζεται χρόνο όπως όλα. Οταν θα έρθει η ώρα να αποφασίσεις για το που θα μείνεις θα έχει περάσει κάποιος καιρός και θα ξέρεις καλύτερα το μέρος που βρίσκεσαι τώρα οπότε θα σου είναι πιο εύκολο να αποφασίσεις. Κι αν δεις οτι δεν αντέχεις άλλο μπορείς πάντα να γυρίσεις, δεν είναι κακό. Το να ζεις στο εξωτερικό δεν είναι εύκολο για όλους.
Έχει παίξει και στις εξομολογήσεις αυτό το "26 και μισό" (ακριβώς ίδια ηλικία και ακριβώς ίδια οικογενειακή κατάσταση). Σαν να μιλάει ο Ναμποκόφ για την πασίγνωστη ηρωίδα του ένα πράγμα!
#2 Αν βάλεις σε μια τάξη τα όσα έγραψες θα δεις και μόνη σου οτι η σχέση σου έχει τελειώσει κι αρνεισαι να το αποδεχτείς. Δεν σου λείπει ο φίλος σου, οταν δεν είστε μαζί για να σου υπενθυμίζει η παρουσία του οτι εισαι σε σχέση δεν αισθάνεσαι οτι εισαι σε σχέση και φλερτάρεις με άλλον ο οποίος σου αρέσει. Ολα αυτά είναι ενδείξεις οτι μέσα σου έχει τελειώσει αυτή η σχέση αλλά φοβάσαι να το εκφράσεις και να το πεις στο φίλο σου. Πριν σκεφτείς το μέλλον σου μαζί του σκέψου το παρόν, θες να είσαι σε μια τέτοια κατάσταση? Αν αγαπάς τον φίλο σου χώρισε, σε κανέναν δεν αξίζει να είναι σε μια σχέση που δεν είναι αμοιβαία. Προσπαθείς να φτιάξεις κάτι που έχει σπάσει και έχει τελειώσει μέσα σου, κι αυτο ειναι απλά μια διακαιολογία για να κωλυσιεργείς και να μην αντιμετωπίσεις την αλήθεια.
@6Λένα, αναρωτιέμαι. Πότε προλαβάινεις και βλέπεις τοοοοοοσες σειρές; Θεωρέιται ξεχωριστή ερώτηση; Δεν ξέρω αλλά κάθε φορά εντυπωσιάζομαι σε συνδυασμό με τα άπειρα βιβλία που διαβάζεις.Φίλε του 6, απλώς βάλε ένα όριο στον εαυτό σου και μαζέψου Αν δεις ότι παρουσιάζεις ανησυχητικά αντικοινωνική συμπεριφορά, όπως να έχεις να βγεις απο το σπίτι πολλές μέρες κ να έχεις να δεις τους φίλους σου καιρό.
Η ηδονή πρέπει να επιμηκύνεται για να την γεύεσαι στο έπακρο κσι να μην κινδυνέψεις να την πάρεις ως δεδομένη και σου γλυστρίσει από τα χέρια.Ναι στην παρακολούθηση με ρέγουλα.
ΚαραβάνΑν ειναι Παρασκευή η μαγική στιγμή που συνειδητοποιεις οτι η σειρά που άρχισες είναι τέλεια..ξέχνα και αργες ηδονες, ξεχνα τα ολα. Παω για βρωμικο one night stand στις τουαλετες.
#7. Αγαπημένη εξαδέλφη, μια απόρριψη είναι πάντα δυσάρεστη αλλά οφείλεις να είσαι ξεκάθαρη. Οι δικαιολογίες πάντα οξύνουν το πρόβλημα διότι αν ο άλλος έχει δαγκώσει την λαμαρίνα θα προσπαθήσει να προσπεράσει τα εμπόδια για να σε κερδίσει. Μιλάω εκ πείρας. Ένα ευγενικό "όχι" είναι αρκετο και ο άλλος ας το λάβει όπως θέλει.