Moonlight

0

Η ζωή ενός νεαρού από την παιδική του ηλικία έως και την ενηλικίωση, καθώς παλεύει να βρει τη θέση του στον κόσμο. Ένα ζωτικό πορτρέτο της σύγχρονης ζωής ενός Αφροαμερικανού κι ένας ποιητικός διαλογισμός για την ταυτότητα, την οικογένεια, τη φιλία και την αγάπη, πλημμυρισμένος με βαθιά συμπόνια και καθολικές αλήθειες.

Από το πουθενά έρχεται μια μεγάλη ταινία που δίνει νέο, ουσιαστικό, θεαματικό νόημα στο ευρύχωρο σινεμά της ενηλικίωσης – μια πανάκεια για κάθε πικραμένο που καθαγιάζει τα συναισθηματικά κλισέ στην κολυμβήθρα της άδικης κοινωνίας. Βασισμένο στο θεατρικό Στο φως του φεγγαριού τα μαύρα αγόρια φαίνονται μπλε του Άλβιν Μακρέινι, το δράμα του Μπάρι Τζένκινς (Medicine for Melancholy) εφάπτεται με προσωπικά του βιώματα, εκτυλίσσεται στο Μαϊάμι, όπου μεγάλωσε, και απογειώνεται, από το ντόπιο μέγεθος, σε μια ιστορία οικουμενική, σύγχρονη, σκληρή και τρυφερή μαζί. Ο πρωταγωνιστής είναι ένα μικρό μαύρο αγόρι, ο Σαϊρόν, που υφίσταται εκφοβισμό σε μια τραχιά γειτονιά, ώσπου τον περιμαζεύει τυχαία ένας έμπορος ναρκωτικών, ο Αφροκουβανός Χουάν, και του δίνει απαντήσεις εκεί που η μητέρα του (εξαρτημένη από κρακ) αδυνατεί να δώσει συνεπώς το «παρών».

Τα τρία κεφάλαια της ταινίας, με ενδιάμεσους τίτλους «Μικρός», «Σαϊρόν» και «Μαύρος», διατυπώνουν τη μετάβαση του ήρωα από την απορία στη συνειδητοποίηση και στη νοσταλγία, χωρίς να τον απομακρύνουν από το βασικό του κενό, την προσπάθειά του να βρει τη θέση του στον κόσμο. Χτίζοντας τις άμυνές του σε μια μικρή, εξαιρετικά εχθρική κοινωνία, ο Σαϊρόν αλλάζει παρουσιαστικό, αλλά παραμένει σχεδόν ανέπαφος, ένας συναισθηματικός παρίας, ένα gay αγόρι που οι συμμαθητές του τον μυρίστηκαν πριν αυτός καν καταλάβει τι πραγματικά γίνεται και τον ανάγκασαν να ταμπουρωθεί πίσω από μια εσπευσμένη αλήθεια. Αλλάζοντας μαγικά την υφή της εικόνας στα τρία μέρη της ιστορίας, ο Τζένκινς διατηρεί μια στιλπνή ποιότητα που δεν έχουμε δει ποτέ μέχρι τώρα στα παραληρηματικά πορτρέτα του Μαϊάμι και ενώνει τα κομμάτια του ήρωα, χωρίς το άγχος της λεπτομερούς καταγραφής των ενδιάμεσων γεγονότων, ακυρώνοντας ταυτόχρονα όλα τα κλισέ της προβληματικής ανατροφής που συνοδεύουν τον Σαϊρόν. Μπορεί η έλλειψη πατέρα, η εύρεση ενός μέντορα που υποκαθιστά την πατρική φιγούρα, η αδύναμη μητέρα και το εκτενές bullying να μην είναι ακριβώς πρωτότυπο ή ανατρεπτικό υλικό, αλλά ένας ποιητικός μανδύας τυλίγει με δύναμη και ορμή την κεντρική ιδέα, τη σταδιακή, μοναχική και επώδυνη διαδρομή ενός παιδιού προς την αυτοδιάθεση.

Αυτή η μοναχικότητα μεταφράζεται με μια μεγάλης αυτοπεποίθησης εμπιστοσύνη στους ερμηνευτές και την εύγλωττη σιωπή ανάμεσα στις γραμμές του λακωνικού διαλόγου, τη σπουδαγμένη αναπαραγωγή της chopped and screwed hip hop από τα '90s, το κυμαινόμενο (από το saturated μέχρι το μπλαβί) φως, όπως το οραματίστηκε ο Τζέιμς Λάξτον, τη γενικότερη καλλιτεχνική απόδοση μιας «μικρής» πλοκής που εξελίσσεται σε ένα πολιτιστικό γεγονός. Το Moonlight είναι από εκείνα τα σπάνια δείγματα σινεμά που οδηγούν, αντί να εκβιάζουν, τον θεατή σε μια συναισθηματική ταύτιση, όση απόσταση κι αν έχουν από την κατάσταση και τα πρόσωπα που πραγματεύεται η ταινία. Όσο για τους ηθοποιούς, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγραφεί η αφοσίωση και η υπέρβαση που κατάφεραν, από τον αποκαλυπτικό Μαχέρσαλα Άλι, που ως Χουάν βαφτίζει ένα παιδί στον πόλεμο της ζωής του, και την αγνώριστη Νεϊόμι Χάρις, που δηλώνει την αδυναμία της σπαρακτικά, ως τους τρεις νέους ηθοποιούς στο ρόλο του Σαϊρόν. Όπως και στην περίπτωση του Λος Άντζελες Εμπιστευτικό, που το 1998 έπεσε πάνω στο κινηματογραφικό παγόβουνο του Τιτανικού που σάρωσε στα Όσκαρ, το Moonlight θα αποτελούσε το ακλόνητο φαβορί για ταινία της χρονιάς, αν δεν βρισκόταν στον δρόμο του το μεγάλο La La Land – άδικη η σύγκριση, τουλάχιστον για όσους προσέχουν μόνο τα βραβεία και δεν βλέπουν τη μεγάλη εικόνα.

Oscars Critics
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Οθόνες / Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ένα υπέροχο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο στέκι της Πλάκας, με παλιές δόξες, όπως το «Brief Encounter» και το «Roman Holiday» αλλά και πιο σύγχρονες, όπως το κομψοτέχνημα «In the Mood for Love» και το σπαραχτικό «Cold War».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Lifo Videos / Βασίλη και Δάφνη, πώς γυρίσατε την πιο αφοπλιστική ερωτική σκηνή του ελληνικού σινεμά;

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Βασίλης Κεκάτος, μαζί με την πρωταγωνίστριά του, Δάφνη Πατακιά, μιλούν για όσα έζησαν στα γυρίσματα της ταινίας «Οι άγριες μέρες μας» – μιας ιστορίας με χαρακτήρες που είναι «γλυκά τσογλανάκια».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Οθόνες / «Made in Vain»: Γιατί ένας άνθρωπος θέλει να γίνει bodybuilder;

Ένα αποκαλυπτικό ελληνικό ντοκιμαντέρ που αποτυπώνει την ωμή αλήθεια για το άθλημα του bodybuilding –έναν κόσμο όπου δοκιμάζονται τα όρια σώματος και πνεύματος– έρχεται στις αίθουσες την Πέμπτη 29 Μαΐου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.