Στο σημερινό «Α μπα»: με στόχο στην πλάτη

Στο σημερινό «Α μπα»: με στόχο στην πλάτη Facebook Twitter
44


__________________
1.

Μήπως θα ήταν καλύτερα να μην ήταν υποχρεωτικό στη φόρμα αποστολής ερωτήσεων να γράφεις σώνει και καλά ένα όνομα γιατί εγώ ήθελα να στείλω ένα ερώτημα αλλά κοντοστάθηκα κανά πεντάλεπτο πάνω στο τι όνομα να βάλω γιατί δεν ήθελα να βάλω το δικό μου, μιας και κάποιος δικός μου μπορεί να συνδύαζε την ιστορία που θα έγραφα με εμένα, ούτε ήθελα να βάλω ψεύτικο όνομα. Πιστεύω κι άλλοι θα έχουν σταματήσει τη διαδικασία αποστολής εξαιτίας αυτού. Ανώνυμα δε γίνεται;
- Ανώνυμους


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αυτό που έστειλες δηλαδή τώρα, τι ήταν; Αμφιβάλλω πάρα πολύ αν άλλοι έχουν σταματήσει την διαδικασία εξαιτίας αυτού, αλλά σε περίπτωση που αυτό σταμάτησε τον οποιονδήποτε, παιδιά, βάλτε μια τελεία για να μην είναι κενό.


__________________
2.

Αγαπητη Α,μπα, εισαι απιστευτη και να ξερεις οταν εχω εναν προβληματισμο στο κεφαλι μου παντα το λυνω απευθυνωντας το νοητα σε εσενα. Στο δια ταυτα , μια υπερουσιωδη θεση του φεμινισμου λεει οτι δεν σε κανει λιγοτερο φεμινιστρια αμα θες να ντυνεσαι σεξι γιατι ακριβως μας διδασκει οτι το θεμα ειναι να ντυνομαστε και να βαφομαστε κλπ οπως εμεις επιθυμουμε και δεν ειναι κανενος δουλεια να ασχολειται με αυτο. Συμφωνω απολυτα με αυτο και προσπαθω καθημερινα να το υπενθυμιζω στο εαυτο μου οταν εχω ενδοιασμους για το τι "πρεπει¨" να φορεσω , αλλα αυτο που δεν μπορω να ξεχωρισω ειναι κατα ποσο εν τελει το στυλ που επιλεγω δεν ειναι αποτελεσμα της πλυσης εγκεφαλου μιας πατριαρχικης κοινωνιας .Στο τελος τελος δεν ξερω αν το να ντυθω σεξι ειναι αποφαση δικη μου η αποφαση του υπεροχου εκεινου μισογυνικου στερεοτυπου που προπαθω να ξεριζωσω απο μεσα μου οτι σαν γυναικα θελω να τραβηξω τα βλεμματα και το ενδιαφερον των ανδρων για να νιωσω σημαντικη .Οταν παλι ντυνομαι πιο εναλλακτικα πιο κουλ και οπως μου ρθει συνηδητοποιω οτι εν μερη παλι δεν ειναι δικη μου αποφαση παρα η αναγκη μου να ξεχωρισω και να ειμαι διαφορετικη, το επαναστατημενο ατομο απο αυτα που πρεσβευει η ιερη μοδα.Τελος, καταλαβαινω οτι ολοι θελουμε να ειμαστε γενικως αρεστοι σαν ατομα και οτι επισης δυσκολα μπορω να εξαλειψω εντελως την επιρροη των κοινωνικων προτυπων απο τη δικη μου συμπεριφορα , αλλα α,μπα μου εν τελει η υιοθετηση του ταδε στυλ ειναι δικη μου αποφαση? πως μπορω να την κανω πιο δικη μου(να επιλεξω στυλ με βαση τι μου αρεσει αποδεσμευμενη απο σκεψεις τι με κανει πιο σεξι τι με κανει πιο ψαγμενη και underground τι με κανει πιο σικ και κυρια κλπ) - δηλαδη να προσπαθησω να περιορισω σημαντικα τον παραγοντα να ειμαι αρεστη και συμφωνα με τα διαφορα προτυπα?
-ΠωςθελωτελικαΕΓΩναντυθω


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είναι ανάγκη να ξεχωρίσεις τι είναι δική σου απόφαση και τι είναι υιοθέτηση κοινωνικών επιταγών, ούτε και γίνεται. Είσαι αποτέλεσμα όλων αυτών, για πάντα, οπότε δεν χρειάζεται να σπαταλάς άλλο χρόνο ρωτώντας σε ποιο ποσοστό είσαι και σε ποιο ποσοστό γίνεσαι.


Αυτό που είναι δικό σου είναι το ποια από όλες τις επιρροές θα γίνει περισσότερο δική σου. Τα ρούχα που φοράμε είναι η καρτ βιζίτ μας προς τον έξω κόσμο, αλλά είναι και η πανοπλία μας. Θέλουμε να είμαστε ελκυστικοί, φυσικά, αλλά θέλουμε και να δείξουμε ποιοι είμαστε, με ποιους ταιριάζουμε, σε ποια ομάδα, ας πούμε, νιώθουμε πιο ενταγμένοι. Ο λόγος που ακόμα αμφιταλαντεύεσαι και αναρωτιέσαι τι θέλεις να φοράς, είναι ότι ακόμα δεν ξέρεις ποια είσαι. Αν προσπαθείς να αποδείξεις ποια είσαι μέσα από τα ρούχα «δείτε τι φοράω, άρα είμαι κουλ και ψαγμένη», τότε σε φοράνε αυτά, δεν τα φοράς εσύ. Όσο ωριμάζεις θα καταλαβαίνεις τι σου πάει περισσότερο, θα επιλέγεις με περισσότερη σιγουριά και οι επιλογές σου θα είναι αποτέλεσμα, όχι αφετηρία.

__________________
3.


Αμπα μου γεια σου,
Σε ευχαριστουμε για τις συμβουλες σου!
Θα ηθελα να σε ρωτησω κι εγω το εξης, για ποιο λογο πιστυεις οτι μπορει κςποιος που βρισκεται σε σχεση να φλερταρει αλλες μεσω φεισμπουκ? Ανακαλυψα οτι η σχεση μου κανει αυτο ακριβως κ οταν τον ρωτησα μου ειπε οτι δε σημαινουν απολυτως τιποτα και δεν εχει συμβει τιποτα ποτε κ με καμια in real life.
Μου ζητησε συγγνωμη που με τη συμπεριφορα του αυτη με στενοχωρησε και καταλαβε οτι εκανε βλακεια. Ετσι φανηκε τουλαχιστον.
Ποια ειναι η αποψη σου Αμπα μου? Εγω στο μελλον τι θα πρεπει να κανω εαν αντιληφθω οτι συνεχιζει να μιλαει με αλλες?
- Μπερδεμενη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

'Κάποιος' μπορεί να έχει πολλούς και διάφορους λόγους. Επειδή θέλει επιβεβαίωση, επειδή βαριέται, επειδή θέλει να βρει κι άλλη παράλληλα, επειδή θέλει να βρει άλλη γενικώς, επειδή πιστεύει ότι είναι μεγάλο κελεπούρι, ποιος ξέρει. Εσύ πρέπει να καταλάβεις ποιους λόγους έχει ο δικός σου φίλος. Αν δεν ξέρεις καθόλου γιατί το κάνει, τότε δεν τον ξέρεις. Αν είναι ακόμα φρέσκια η σχέση σας, λάβε το υπόψη σου και βάλε το στην άκρη, θα σου χρειαστεί στο μέλλον ως στοιχείο, όσο τον γνωρίζεις καλύτερα. Αν δεν είναι φρέσκια η σχέση σας και πάλι δεν ξέρεις, τότε υπάρχει θέμα στη σχέση σας, σχετικά με την επικοινωνία και την επαφή που έχετε μεταξύ σας, ή εσύ δεν κάνεις την προσπάθεια να τον γνωρίσεις σε βάθος, και είσαι μαζί του κάπως μηχανικά. Το τι θα κάνεις αν αντιληφθείς ότι συνεχίζει εξαρτάται από όλα τα προηγούμενα.

__________________
4.

Αγαπητή α, μπα και σχολιαστές, σας διαβάζω καθημερινά και είστε πολύ καλή παρέα στην δουλειά. Είμαι κοπέλα, 21 ετών σε σχέση ενός χρόνου με ένα παιδί ίδιας ηλικίας.
Θεωρείτε ότι το να πεις στον σύντροφό σου ότι το τάδε πράγμα είναι κάτι που δεν δέχεσαι σε μία σχέση είναι εκβιασμός; Αν κάτι με στεναχωρεί πάρα πολύ και ο σύντροφός μου το ξέρει και το κάνει δεν είναι ένα σημάδι ότι είτε δεν νοιάζεται αρκετά για το πως θα νιώσω είτε απλά δεν ταιριάζουμε? Γιατί το να πω "αν με απατήσεις ξέρεις ότι θα στεναχωρηθώ και αν το κάνεις σημαίνει ότι δεν σε νοιάζει αρκετά οπότε θα χωρίσουμε" είναι λογικό αλλά οποιαδήποτε άλλη προσδοκία διατυπωμένη με αυτόν τον τρόπο να είναι εκβιασμός?
Το νόημα δεν είναι να βρεις κάποιον που ταιριάζετε? Αν ο άλλος θέλει τόσο πολύ να κάνει κάτι που για τον χ,ψ λόγο δεν ταιριάζει με τα δικά σου πιστεύω δεν είναι σημάδι ότι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσεις?
Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ γιατί δεν ξέρω πόσο καλά το διατύπωσα.
Σας ευχαριστώ πολύ :)
- ρ.φ.θ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καλά το διατύπωσες. Μόνο που δεν μας είπες το πιο σημαντικό. Είναι δύσκολο να σου πει κανείς χωρίς να λες απολύτως τίποτα, γιατί άλλο να είναι το όριο σου η απάτη, κάτι που ορίζει την μεταξύ σας συμφωνία για την σχέση σας, άλλο η απαίτηση σου να αλλάξει κάτι που δεν σε αφορά. Σε αυτή τη περίπτωση είναι έλεγχος, και ο άλλος έχει δίκιο αν αντιδρά.


Μολαταύτα, αν δεν είσαι παράλογη και δεν ζητάς να αλλάξει κάτι θεμελιώδες του χαρακτήρα του, τα όρια σου είναι τα όρια σου, και ναι, το νόημα είναι να βρεις κάποιον να ταιριάζεις. Αν κάτι σε στενοχωρεί και το ξέρει και δεν το κάνει είναι και σημάδι ότι δεν νοιάζεται αρκετά, και ότι απλά δεν ταιριάζετε.

__________________
5.

Ρε α μπα, να ρωτήσω κάτι; Είμαι υπερβολική που μου τη δίνει απίστευτα όταν αργούν να μου απαντήσουν σε ένα μήνυμα;
Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι: προφανώς κανείς δεν είναι πάνω από το κινητό μονίμως ωστόσο με θυμώνει πάρα πολύ να στέλνω ένα μήνυμα στο viber ή το messenger και να παίρνω απάντηση μετά από άπειρες ώρες ενώ ο άλλος είναι ενεργός και "κινείται" κανονικά στα social ενώ εγώ περιμένω μια απάντηση.
Το θεωρώ τουλάχιστον αγένεια και με τσαντίζει πάρα πολύ.
Είμαι υπερβολική; Γιατί συμβαίνει αυτό ;
Πείτε μια γνώμη γιατί από τη μια σκέφτομαι πως κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να απαντήσει άμεσα - δεν είμαι το επίκεντρο κανενός- , αλλά από την άλλη θεωρώ φοβερή αγένεια την τόση αργοπορία, το παίρνω προσωπικά και ξενερώνω.
Μιλάμε πάντα για καταστάσεις που αυτό συμβαίνει συνεχώς. Όχι για κάποιες φορές. Πως μπορώ να το πω στον άλλον χωρίς να το πάρει ως καταπίεση ή οτιδήποτε;
Πφφφ. Νεύρα.
- Εκνευρισμένη τέρμα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Η πρώτη μου αντίδραση είναι ότι όταν στέλνεις μήνυμα εισβάλεις στον χώρο και στο χρόνο του άλλου και το να έχεις απαιτήσεις για ταχεία απάντηση είναι εγωκεντρικό. Πράγματι δεν είσαι το επίκεντρο κανενός, και κακώς το παίρνεις προσωπικά. Ότι ο άλλος κινείται στα σόσιαλ μήντια εκείνη τη στιγμή δεν σημαίνει ότι είναι διαθέσιμος σε όλους όσους είναι επίσης στα σόσιαλ εκείνη τη στιγμή. Μπορεί να φλερτάρει ο άνθρωπος. Μπορεί να σκέφτεται το επόμενο φοβερό του τουήτ. Δεν μπορεί να γίνει χίλια κομμάτια. Αν θέλεις κάτι άμεσα, πάρε τηλέφωνο.


Επειδή όμως υποψιάζομαι κάτι άλλο, όλοι «αυτοί» που λες, είναι πολλοί, ή ένας συγκεκριμένος; Γιατί αν μιλάς για έναν άνθρωπο που συστηματικά αποφεύγει να σου απαντήσει γρήγορα, τότε αντί να εκνευρίζεσαι, πιάσε την ατμόσφαιρα στον αέρα, γιατί η συστηματική αργοπορία είναι ένα μήνυμα από μόνη της. Δεν υπάρχει τρόπος να το πεις στον άλλον χωρίς να το πάρει ως καταπίεση, αλλά κυρίως, δεν υπάρχει λόγος. Αν κάποιος σου φέρεται με αγένεια, δεν θα το λύσεις απαιτώντας να μην σου φέρεται με αγένεια. Θα το λύσεις όταν το πάρεις απόφαση και αναπροσδιορίσεις τη σχέση που έχεις μαζί του. Αν είναι τόσο αγενής και σε αγνοεί πάντα, γιατί επιμένεις και στέλνεις μηνύματα; Τι θέλεις να πετύχεις; Απαιτείς να σου δώσουν σημασία; Είναι πάρα πολύ κακή ιδέα.

__________________
6.

Εδώ και λίγο καιρό δημοσιεύονται καθημερινές παπαράτσι φωτογραφίες με τη Σελίν Ντιόν να βγαίνει από το κτήριο που μένει ντυμένη συνέχεια σαν παγώνι. Με έχουν μπερδέψει πολύ αυτές οι φωτογραφίες; Τι κάνει στο Παρίσι; Πού πάει τόσο εξτραβαγάντζα ντυμένη; Γιατί έχει κάθε μέρα παπαράτσι να τη φωτογραφίζουν βγαίνοντας από εκεί που μένει αλλά ποτέ δε βλέπουμε φωτογραφίες από το πού πάει ή από όταν γυρίζει; Προφανώς τους καλεί η ίδια αλλά ένας δε σκέφτηκε να δει πού πάει αφού είναι η δουλειά του; Επίςης δεν καταλαβαίνω το PR της τι ακριβώς θέλει να περάσει ως τωρινή της εικόνα. Γενικώς έχω αναστατωθεί!

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Καλά, δεν είναι και για να αναστατώνεσαι. Ο τίτλος "fashion icon" είναι τιμητικός στους κύκλους που κυκλοφορεί, οπότε αυτός είναι ο στόχος του PR της. Να την βάζει στο ίνσταγκραμ η Άννα Γουιντούρ. Προσπαθεί για την υστεροφημία της.

_________________
7.

Γεια σου Αμπα,
είμαι 34 και έχω ύψος 165. Έφτασα να ζυγίζω 73 κιλά και μετά από σκέψη και θέληση που πήγασε απο την ανάγκη μου να αγαπήσω τον εαυτο μου, αποφάσισα να χάσω 13 κιλά και να βρω τη φόρμα που είχα πριν από τις 2 εγκυμοσύνες μου. Τα πρώτα 3 κιλά τα έχασα μόνη μου, στα 70 απευθύνθηκα σε διατροφολόγο και έκτοτε έχω χάσει αλλά 3, συνολικά 6 κιλά! Πλέον 67 και εχω στόχο τα 60! Φυσικά συνεχίζω ακάθεκτη! Δεν νιώθω πείνα, νιώθω χαρούμενη και δεν σου κρύβω ότι βρήκα και τον αυτοσεβασμό μου που επιτέλους ασχολήθηκα με τον εαυτό μου!
Ποιο είναι το θέμα μου; Ο περίγυρός μου στο οικογενειακό μου περιβάλλον ! Σχεδόν κανείς δεν με ενθαρρύνει, μου λένε ότι θα τα ξαναπάρω γιατί είμαι λαίμαργη, ή αμφισβητούν ότι έχω χάσει κιλά γιατί προφανώς ακόμα δεν φαίνεται οπτικά! Στεναχωριέμαι με τη λεπτή ειρωνεία τους που έρχεται μέσα από δήθεν χιουμοριστικες ατάκες! Έχω στιγματιστεί ως η κοπέλα με τα επιπλέον κιλά, που πάντα τρώει, που πίνει αρκετά και που λέει μεγάλα λόγια! Πώς μπορώ να αντικρούσω (να καταρρίψω) αυτές τις στερεοτυπικές εικόνες προς το άτομό μου αλλά και να τους σταματήσω από το να μου μιλάνε έτσι; θα μου πεις, στόμα έχεις, δείξε ότι σε ενοχλεί , πες το! Το ξέρω αυτό αλλά οι οικογενειακές ισορροπίες αυτό τον καιρό είναι λεπτές και δεν θέλω να δημιουργήσω επιπλέον θέματα! Υπάρχει κάποιος τρόπος να τους δώσω να καταλάβουν μια και καλή ότι είτε είμαι χοντρή, είτε αδύνατη, πρέπει κι εγώ να έχω το σεβασμό τους ; Σε χαιρετώ!
-ειλικρινά στεναχωρημένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν υπάρχουν λεπτές οικογενειακές ισορροπίες που δικαιολογούν την αγένεια και την χοντράδα. Νομίζω ότι αυτό που τους κάνει να σου επιτίθενται δεν είναι τα κιλά, αλλά ότι δεν θέλεις να δημιουργήσεις επιπλέον θέματα, κάτι που είναι φανερό σε όλους, και μέσα στην οικογενειακή ένταση είναι σα να φοράς στόχο στην πλάτη σου για να σε πυροβολούν. Όσο δεν μιλάς, τόσο νομίζουν ότι έχουν δίκιο για αυτά που σου λένε. Η μη-αντιδρασή σου δεν γίνεται αντιληπτή ως διακριτική στάση, αλλά ως παραδοχή ότι συμφωνείς με τα σχόλια.


Για να σε σεβαστούν άλλοι, πρέπει πρώτα να δείχνεις ότι εσύ σέβεσαι τον εαυτό σου και δεν δέχεσαι τις ειρωνείες και το κακοπροαίρετο χιούμορ. Αν είσαι περήφανη για τις κατακτήσεις σου (και θα έπρεπε να είσαι), δείξε το. Βάλε τα όρια σου, και θα δεις.

44

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

4 σχόλια
#5 δεν ξέρω αν ο εκνευρισμός σου πηγάζει από το γεγονός ότι γενικώς δεν λαμβάνεις άμεσα απάντηση σε μηνύματα ή ότι δεν λαμβάνεις από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο. Όντως κανείς μας δεν είναι το κέντρο του κόσμου και είναι θεμιτό και λογικό κάποιος να μην είναι πάντα άμεσα διαθέσιμος για όλους. Όμως, η μαύρη αλήθεια είναι ότι ο τρόπος επικοινωνίας πλέον έχει αλλάξει. Έχει παρέλθει προ πολλού η εποχή του sms που ήταν πιο "στατικού" και connectionless τύπου επικοινωνία (καλά.. για την τηλεφωνική κλήση ούτε καν.. αράχνιασε στο μακρυνό παρελθόν). Πλέον ο τρόπος επικοινωνίας είναι αυτός, το instant messaging. Και αυτός ο τρόπος είναι πιο αμεσος και έχει φυσικά και τον δικό του "κώδικα δεοντολογίας"! Είναι πράγματι εκνευριστικό κάποιος που είναι on line και available να μην απαντάει. Είναι ηλεκτρονική αγενεια. Μπορεί να θέσει ευατόν busy, away, dnd ή ότι άλλο. Υπάρχει η δυνατότητα. Απλά ο περισσότερος κόσμος (μεγαλύτερων ηλικιών συνήθως) δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να το σκεφτεί αυτό. Με αυτή τη λογική, ναι έχεις δίκιο να εκνευρίζεσαι.
Εκτός κι αν κάποιος αποφεύγει συστηματικά κάποιον και το δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς με το να μην απαντά σε μηνύματα ή να απαντά σε χρόνο τέτοιο ώστε να αποφύγει κάποια ενδεχόμενη συνάντηση του τύπου: "Α ρε συ δεν το είδα και έχω κανονίσει", υπάρχουν και περιπτώσεις (όπως εγώ) που αφήνουν ας πούμε το tablet ή το laptop ανοιχτό και κάνουν κάτι άλλο, ενώ φαίνονται ενεργοί στα social. Μου έχει τύχει να σιδερώνω και να δω μήνυμα μετά από 2 ώρες και να είναι σε έξαλλη κατάσταση το άτομο που το έστειλε. Υπάρχουν κι αυτές οι περιπτώσεις και δεν είναι απαραίτητα θέμα αγένειας.
Μπορείς όταν σιδερώνεις, να σετάρεις ένα away. Δεν είναι και τόσο δύσκολο ούτε χρονοβόρρο. Μπορείς αν δεν θές να μιλήσεις σε κάποιον, να τον κάνεις block. Η αδιαφορία και η περιφρόνηση, ηλεκτρονική ή φυσική είναι το ίδιο αγενής και εκνευριστική. Απλά η ηλεκτρονική είναι πιο εύκολη για όλους. Πόσο εύκολα θα αγνοούσες και θα γύριζες την πλάτη, σε κάποιον που σου μιλήσε στον φυσικό κόσμο? Ακόμα και κάποιον που δεν χωνεύεις και δεν θέλεις να του μιλάς. Γιατί να είναι διαφορετικά online?
#7Αμάν με την αποψάρα του καθενός για τα κιλά των άλλων. Μέχρι να τα χάσεις σε αμφισβητούν. Λες θα τα χάσω και θα ησυχάσω. Αμ δε. Εγώ έχω χάσει τα επιπλέον κιλά (καμιά 20αριά συνολικά) εδώ και 2 χρόνια περίπου και ακόμα το σχολιάζουν οι καλοθελητάδες. ''Καλοπροαίρετη'' θεία κάθε φορά που με βλέπει: Α κούκλα είσαι, μην ξαναπαχύνεις. (καλά που μου το είπες θεία, στο τσακ με πρόλαβες)''Καλοπροαίρετη'' νονά της αδερφής μου: Καλέ είδα πόσο κομψή έχεις γίνει και θυμήθηκα. Η τάδε έχασε πάρα πολλά κιλά και έγινε άνθρωπος. (πριν ήταν κάτι άλλο προφανώς που δεν ικανοποιούσε την αισθητική της νονάς).Ου παχύνεις, μετά δεν γλιτώνεις με τίποτα. Πόσο να τσακωθείς κιόλας άμα τους βλέπεις 5 φορές το χρόνο στις γιορτές;
Αν και εξωγήινη κατανοείς τόσο καλά τους γήινους. Εγώ είμαι στη διαδικασία της απώλειας των 20 κιλών και έχω χάσει ήδη τα 10. Χθες ενοχλήθηκα από σχόλιο συναδέλφου που μου είπε μπράβο αλλά να προσέχω να μην τα ξαναπάρω (προφανώς του χαλάω την αισθητική). Δεν απάντησα στο σχόλιο αλλά ήθελα να πω τον πόνο μου και με κάλυψες πλήρως.
#2 Ήδη συνειδητοποιείς μια χαρά πόσο οι επιλογές μας είναι δύσκολο να διαχωριστούν από τις κοινωνικές μας επιρροές. Η επιλογή ενός ρούχου δε μπορεί καν να υπάρξει εκ του μηδενός - εξ ορισμού, αν επιλέγεις ρούχα (και μακιγιάζ και χτένισμα κλπ.) το κάνεις σε κάποιο κοινωνικό πλαίσιο. Ακόμη κι αν δεις κάτι και πεις "αυτό το φόρεμα μου αρέσει, όχι για να προσελκύσω το Γιώργο ή να με θαυμάσει η Κάτια, το κοιτάω και με τραβάει", κι αυτό σε κάποιο κοινωνικό πλαίσιο το κάνεις (εσύ και όλοι μας). Το ότι χρειαζόμαστε καν ρούχα είναι ανάγκη που προέρχεται από τις κοινωνικές σχέσεις. Αν ο καθένας μας ζούσε σαν ερημίτης (κυρίως δε αν είχε εξ αρχής μεγαλώσει έτσι) δεν θα νιώθαμε την ανάγκη για "ρούχα", απλώς για κάλυψη από το κρύο αν και όποτε χρειάζεται. Θα είχαμε τίποτα προβιές, κουβέρτες, κάτι τέτοιο. Το ότι θέλουμε καν κάτι που λέγεται "φουστάνι", "παντελόνι" ή "μπλούζα" είναι κοινωνική κατασκευή (την οποία δεν θα συμμεριζόσουν αν πχ. ζούσες σε απομονωμένη φυλή του Αμαζονίου). Άρα μη σκας με τι σκέψη "τι ρούχα θα διάλεγε ο γυμνός από κοινωνικές επιρροές εαυτός μου". Θα παρέμενε γυμνός, ή θα έριχνε πάνω του καμιά προβιά. Προσωπική συμβουλή: Αν δεν υπάρχει κάποια ανάγκη, φόρα ό,τι σε κάνει να νιώθεις άνετα - με όποιο τρόπο. Όχι κάτι που μετράς τα λεπτά μέχρι να πας σπίτι να το πετάξεις από πάνω σου. Τα υπόλοιπα θα τα βρεις στην πορεία.
Iris εδω Το ότι χρειαζόμαστε καν ρούχα είναι ανάγκη που προέρχεται από τις κοινωνικές σχέσεις Πηγή: www.lifo.gr είσαι λάθος, τόλμα να πας Οσλο χειμωνα ή Αιγυπτο καλοκαιρι γυμνη και θα καταλάβεις ότι τα ρουχα είναι θεμα επιβίωσης,στο ότι έχουν καπελωθει απο κοινωνικες επιταγες (αισθητικα και υποχρεωτικα) εχεις 100% δικιο.
Με διάβασες λίγο βιαστικά Ποκοπίκο, αναφέρω σαφώς την ανάγκη κάλυψης από τις καιρικές συνθήκες, η οποία όμως θα μπορούσε να καλυφθεί και με το να τυλιχτούμε με φλοκάτες πχ. (ή ένα λευκό λινό σεντόνι για την Αίγυπτο) κλπ.
Είναι θεμα ορισμου, ως ρουχο καταλαβα το οποιοδηποτε ενδυμα ανεξαρτήτου υλικου και προσωρινης αισθητικης, αν κανεις μια τρυπα στην φλοκάτη και την περάσεις στο κεφάλι και κυκλοφορήσεις, εξακολουθει και είναι φλοκάτη ή έγινε ρουχο; to be or not to be ρουχο, εδω σε θέλω μαστορα. Είναι ζωτικης σημασίας ερώτηση, σου βαζω στοιχημα ότι θα τα δουμε και αυτα στο αγχος να ξεχωρίσουν ;PΟπως είπα συμφωνω 100% με το σχολιό σου, ιδίως στην συμβουλη σου στο τελος.
Αγαπητο 1, μην αγοράσεις ΠΟΤΕ video games, στην δημιουργία χαρακτηρα θα τα παρατήσεις και είναι κρίμα τα λεφτα γιατι όχι μονο πρέπει να βάλεις όνομα (ω θεοι) αλλά θα πρέπει να μην το έχει βαλει ποτε κανενας άλλος...Αγαπητη Α'μπα είναι λαθος η συμβουλη που έδωσες, προσφερες τροπο να μην "ταλαιπωρηθουν", μερικες φορες η ανουσιες "ταλαιπωρίες" οπως αυτη είναι εμπειρικα διδακτικες για τις σοβαρες, αν το μυαλο εκπαιδευτει να αποφευγει την ταλαιπωρία θα το κανει μοτιβο και όταν θα έχει σημασία. Ας πουμε ότι ανηκει στην ιδια κατηγορία που οι γονεις πρεπει να μαθαινουν τα παιδια και στο "οχι" ακομα και σε πραγματα που δεν χρειαζεται απλα και μονο για να μαθουν και το "όχι".