ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.6.2017 | 23:55

-

Λοιπον...ειναι καλοκαιρι και ολα τα παιδια είτε θα βγουνε εξω με την παρεα τους, ειτε θα καθονται μεσα (λογο ζεστης ή διαθεσης ή κατι αλλο) και θα ειναι στο κινητο...και τοτε ερχετε η μητερα μου. εγω δεν εχω διαθεση... η αδερφη μου δεν περασε εκει που ηθελε, ειμαι 15 κιλα λιγοτερο απο οτι πρεπει, η γιαγια μου ειναι στην εντατικη (εκανε εγχειριση καρκινου στο εντερο) και εχω καταθλιψη.. Με ολα αυτα λοιπον δεν εχω την διαθεση να βγω εξω! ετσι καθομαι μεσα βλεποντας τηλεοραση ή βιντεο στο youtube (στο κινητο) ή μαγειρευω για να περασει η μερα μου. Σημερα για καποιο λογο ειχαν ΟΛΟΙ νευρα.. ΟΛΟΙ εκτος απο εμενα. οποτε επελεξα να κατσω στο δωματειο μου και να μην τους απασχολω.. εκει που καθομουν λοιπον και ακουγα μουσικη μπαινει η μανα μου μεσα.. εγω σαστισα για λιγο γιατι δεν χτυπησε την πορτα! (και παντα την χτυπαει πριν μπει). Και μου ειπε: ''δεν εχεις ονειρα ή στοχους! Καθεσαι ολη μερα στο κινητο! Ετσι θα περασεις ολο το καλοκαιρι?? Απορω πως αισθανεσαι καλα με τον εαυτο σου ετσι οπως εχεις καταντισει!'' και φροντηξε την πορτα και εφυγε! εγω απλα καθομουν και κοιτουσα τον τοιχο χωρις να πω τιποτα και σκεφτομουν αυτα που μου ειπε.. (αν ισχυουν και ποιοι ειναι οι στοχοι μου για το μελλον μου). Και εκει ειναι που στεφτηκα: ειχα ζητησει να ξεκινησω μποξ, αλλα η μητερα μου αρνηθηκε λεηοντας μου πως ειναι επικυνδινο και ειμαι κοριτσι. Ειπα οκ! Μετα ζητησα να ξεκινησω Parkour, αλλα και παλι η απαντηση ηταν η ιδια! Ειπα οκ ξανα! Μετα της ζητησα οταν επιστρεψει η γιαγια στο σπιτι και ειναι πληρως καλα να παμε καπου διακοπες ή να εξερευνησουμε λιγο τον κοσμο εφοσον ειναι καλοκαιρι, αλλα και παλι η απαντηση ηταν αρνητικη. Μου ειπε πως δεν περρισευουν χρηματα για διακοπες. (και σκεφτηκα, αλλα περρισευουν για τα πραγματα που ψωνιζει καθε μερα). Ειπα παλι οκ! Εχω στοχους! Και μαλιστα πολλους! Αλλα δεν της λεω τιποτα... καθε φορα που της ελεγα για καποιον απο τους στοχους μου αυτη το μονο που ελεγε ηταν: ''Αφου δεν θα τα καταφερεις! Βαριεσαι να προσπαθησεις και δεν το εχεις ετσι κι αλλιως!''. Πραγματικα τωρα... Αισθανομαι τοσο αχηστη και περιττη! δεν εχω κανεναν που να με υποστηριζει..
1
 
 
 
 
σχόλια
Και δικη μου μανα ετσι. Η ψυχολογος μου λεει οτι δεν προκειται να αλλαξει σ αυτη την ηλικια και οτι πρεπει να το αποδεχτω και ουσιαστικα να μη με πληγωνει. Οχι να μην την ακουω η να φαινεται οτι τη γραφω γιατι ξερεις εξοργιζεται παραπανω. Μη σου πω ψεμματα δεν το εχω καταφερει ακομα και γι αυτο εχω μετακομισει προσωρινα με τη σχεση μου για να μην την ακουω.(αλλο λαθος να μεταξομιζεις μονο για να μην ακους τη μανα σου και οχι γιατι θες να ζεις με τον αλλο...)

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ