Γράφει η Τίνα Μανδηλαρά στην ανταπόκρισή της απ' τη συνέντευξη τύπου του Φαμπρ:
Δίνοντας το στίγμα της βέλγικης σουρεαλιστικής ταυτότητας ο Γιαν Φαμπρ, στην πρώτη του συνάντηση με τους δημοσιογράφους, αυτοσυστήθηκε ως ένας άνθρωπος με όραμα μεν αλλά χωρίς φιλοδοξία να ηγηθεί κάποιου θεσμού. Τόνισε, άλλωστε ότι "Είμαι καλλιτέχνης. Δεν γεννήθηκα για να διευθύνω. Δεν έχω καμία ικανότητα διευθυντή. Μπορώ να δίνω συμβουλές, να αναπτύσσω ιδέες, κατ'ουσίαν είμαι επιμελητής. Προτιμώ να βλέπω το Φεστιβάλ σαν μεγάλη εγκατάσταση". Αναμενόμενο ίσως από έναν καλλιτέχνη διεθνούς βεληνεκούς όπως ο Φαμπρ ο οποίος "προσγειώθηκε μάλλον στην Αεροπαγίτου", όπως τόνισε ο Βέλτσος μετοικίζοντας το προσωπικό του όραμα αναγνωρίσιμο μεν αλλά κάπως δυσλειτουργικό, όσον αφορά τις πρακτικές υποδηλώσεις: ποιος θα αναλάβει το οργανωτικό μέρος και τι ακριβώς θα γίνει με την Επίδαυρο; Θα λειτουργήσει φέτος το Ηρώδειο; Και ποια είναι η τύχη της Πειραιώς; Ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν με σαφήνεια καθώς οι υπεύθυνοι δεσμεύτηκαν να το κάνουν επόμενη συνέντευξη τύπου.
"Ελπίζω να αναδείξω το φεστιβάλ ως ένα αντιπροσωπευτικό στοιχείο της πολυπολιτισμικότητας και να είναι ένα φεστιβάλ που θα μορφοποιεί ένα καθρέφτη του κόσμου, ένα εσωτερικευμένο παράλληλο σύμπαν" είπε χαρακτηριστικά. Για την ακρίβεια αυτό το σύμπαν θα είναι ακραιφνώς βελγικό, τουλάχιστον για φέτος καθώς θα παρουσιάσει βέλγικη τέχνη-εικαστικά, συγγραφείς έως και...βέλγικη ποπ (;) όπως ακούστηκε.
Κανείς δεν ξέρει πως οι ιδέες του Φαμπρ θα γίνουν πράξη, ποιος ακριβώς θα είναι ο προϋπολογισμός του Φεστιβάλ και σε ποιο βαθμό θα εξαφανιστεί το ελληνικό στοιχείο- τι θα γίνει με τις ήδη εγκεκριμένες παραγωγές της Λυρικής Σκηνής ή του Εθνικού Θεάτρου. Άκρως αποδεκτός και θεμιτός ο ρόλος του Γιαν Φαμπρ σε μια κρίσιμη εποχή για τη χώρα-τουλάχιστον σε συμβολικό επίπεδο- αλλά πως ακριβώς μπορεί το "Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου" να διατηρήσει τον στοιχειώδη ελληνικό χαρακτήρα του;
***
Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι ένα ενδιαφέρον άνοιγμα προς τα έξω ότι το Ελληνικό Φεστιβάλ θα παρουσιάσει φέτος κυρίως εκθέσεις Βελγικής τέχνης, και Βέλγους και Φλαμανδούς συγγραφείς. Άλλοι απογοητεύονται με την εμμονή στα της πατρίδας του νέου διευθυντή.
Ποια είναι η γνώμη σας; Πείτε μας στα σχόλια, και ψηφίστε στο γκάλοπ μας:
σχόλια