ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: παραλίγο τζακ ποτ

Στο σημερινό «Α μπα»: παραλίγο τζακ ποτ Facebook Twitter
55

 

__________________
1.

Αγαπητή Αμπα
Τον γνωρισα σε ταξιδι στο εξωτερικο μαζι με αλλα παιδια. Κατι σαν campus. Ειμαι 15 και αυτος 16. Στην αρχη καναμε παρεα αλλα μονο φιλικα. Ξαπλωναμε στο δωματιο του και μιλουσαμε. Να φανταστεις λεγαμε τα γκομενικα μας. Αυτου του αρεσε Ισπανιδα κι εμενα Ιταλος. Τελικα δεν εγινε τιποτα. Ουτως ή αλλως μειναμε μονο δυο βδομαδες. Μου θυμιζε απο την πρωτη στιγμη που τον γνωρισα τον κολλητο μου, που τον ξερω 13 χρονια και μπορω να πω πως του ανοιχτηκα ευκολα. Κι αυτος το ιδιο. Και μετα αρχισε να μου αρεσει. Μιλουσαμε facebook μολις γυρισαμε Ελλαδα και ενω στην αρχη ειχαμε ομαδικη συζητηση ολα τα παιδια μετα αρχισε να μου στελνει και στην προσωπικη συνομιλια. Στο ταξιδι μιλουσαμε συνεχεια. Τον ελεγα μαλακα και μου ελεγε πως δεν την παλευω ολη την ωρα. Μου εδειξε και πως να κανω απονευρωση και ολο αυτο κατεληξε στο να τον χτυπαω καθε φορα που με εκνευριζε. Αυτο γινοταν συχνα αφου γινεται πολυ σαρκαστικος καποιες φορες. Και εγω γελαω σαν χαζοχαρουμενο με ολες τις μαλακιες που ακουγονται... Χαχα τελος παντων. Τον συναντησα πριν μια βδομαδα στο ριγιουνιον και ηταν πολυ διαφορετικα. Σχεδον δεν μιλησαμε. Δεν ηταν και στα καλυτερα του ολο το 2ημερο. Εκνευριστηκε και οταν τον ειπα μαλακα. Γενικα δεν ηταν πολυ καλα ομως. Ηταν στο κινητο του και ακουγε μουσικη την περισσοτερη ωρα. Η μονη στιγμη που θυμιζε το ταξιδι ηταν οταν αρχισαμε να παιζουμε μπουκαλομαχιες στην παραλια.
Στο ταξιδι ηταν και η κολλητη του απο το σχολειο. Στην αρχη καναμε παρεα αλλα δεν ταιριαξαμε. Γινεται πολυ ειρωνικη και κακεντρεχης καποιες φορες ενω κανει την καλη και γλυκια. Στο ριγιουνιον πετουσε σποντες συνεχεια για τον Ιταλο και για τους αλλους ελληνες. Ηταν οι μονοι 2 που γνωριζονταν μεταξυ τους απο παλια αλλα επιασαν μια ανωνυμη κουβεντα για καποια που μαλλον ηθελε να κανει κατι αυτος. Ειχα σοβαρες υποψιες πως ημουν εγω αλλα δεν εγινε τιποτα. Ειναι γενικα ΠΟΛΥ ντροπαλος. Για την Ισπανιδα τον σπρωχναμε... Νομιζω πως η κολλητη του τον γουσταρει και προσπαθουσε να κανει χαλαστρα με τις σποντες.
Ενιγουει. Μενει 2 ωρες μακρυα και δεν ειναι ευκολο να τον ξαναδω πολυ συντομα. Τι προτεινεις; Και επιπλεον γιατι το χαλασαμε ολο αυτο που συνεβαινε στο ταξιδι μεσα σε 3 βδομαδες μακρυα...?
Not exactly a love story- Ανεμπνευστο Ονομα

Επειδή είσαστε έφηβοι.


Δεν έχω να προτείνω κάτι, γιατί η ζωή θα πάρει το δρόμο της χωρίς τις προτάσεις μου, ειδικά όταν πρόκειται για εφήβους. Έχω να σου δώσω όμως ένα κομματάκι γνώσης που αξίζει πολλά. Μην το πετάξεις αν δεν σου αρέσει, βάλτο στη τσέπη σου για να το δεις ξανά αργότερα.


Όταν δεν γίνεται κάτι με κάποιο αγόρι ενώ φαίνεται ότι πάει προς τα εκεί, δεν είναι επειδή είναι ντροπαλός, επειδή η κολλητή του έκανε χαλάστρα, επειδή εσύ είπες κάτι λάθος μια στιγμή. Υπάρχει κάποιος άλλος λόγος που είναι πολύ πιο σοβαρός, και δεν μπορείς ή δεν θέλεις να δεις. Η πρώτη υπόθεση που πρέπει να κάνεις είναι ότι δεν έγινε κάτι επειδή δεν ήθελε. Όλες οι άλλες πρέπει να ακολουθούν.

__________________
2.

Ποιά είναι η άποψή σου για την πρόταση "ο καθένας έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει στο κρεβάτι του";

Καταλαβαίνω ότι είναι μια πρόταση που μπορεί να σημαίνει από "οι άνθρωποι μπορούν να εκφράζουν την σεξουαλική ταυτότητά τους όπως θέλουν" μέχρι και "ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει, αρκεί να μην μαθαίνω τίποτα για αυτό". Όπως μπορεί και να σημαίνει "δεν με νοιάζει ιδαίτερα, δεν το έχω φιλοσοφήσει ποτέ μου, τι πειράζει;". Καταλαβαίνω επίσης ότι έχει μεγάλη διαφορά ανάλογα με την περίσταση, τον τρόπο που λέγεται και τα συμφραζόμενα. Καταλαβαίνω και ότι πολλοί άνθρωποι δεν προσέχουν ιδιαίτερα τι λένε και οι έννοιες που δίνουμε εμείς στις λέξεις διαφέρουν με το πως τις ερμηνεύει ο άλλος.

Ωστόσο, προσωπικά με πειράζει. Ταυτίζει την σεξουαλική έκφρασή μου απευθείας με το σεξ (κρεβάτι). Δηλαδή υπονοείται ότι μπορώ να κάνω σεξ με όποιο άτομο θέλω, αρκεί να μην το φιλήσω δημοσίως; Δεν μπορώ να βγω ραντεβού σε δημόσιο χώρο, δεν μπορώ να κάνω αίτηση για να χτίσω οικογένεια, γιατι θα είναι υπαρκτά σε ένα σημείο πέρα από το κρεβάτι μου; Ή δεν μπορώ να φλερτάρω (θέε μου, τι λέξη) στον δρόμο, γιατί μπορεί να κινδυνεύσω να ξυλοφορτωθώ; Η σεξουαλική μου ταυτότητα είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι του εαυτού μου, για το οποίο πολλές φορές κρίνομαι, αλλά ακόμη και από αυτό το κομμάτι με κρίνουν από κάτι ακόμα μικρότερο, το σεξ. Τα gay και bi άτομα, όπως τα straight, θέλουν να αγαπήσουν, να αγαπηθούν και να έχουν όλα τα μέρη της σχέσης. Όχι μόνο το κρεβάτι.

Αντιλαμβάνομαι ότι είναι ένα τόσο μικρό πρόβλημα, μιας πρότασης. Υπάρχουν και χειρότερα από αυτό. Αλλά δεν μου αρέσει να την ακούω, την αισθάνομαι κάθε φορά σαν χαστούκι που μου υπενθυμίζει ότι είτε λες "η ομοφυλοφιλία είναι αφύσικη" είτε "ζήτω η διαφορετικότητα", το συνεχίζεις με "αρκεί να μην το βλέπω εγώ". Τι λες;

Υ.Γ. συγγνώμη για το σεντόνι, ελπίζω να μην είναι δυσνόητο.- 21 Ετών

Λέω ότι είναι ακριβώς όπως τα λες, και φυσικά πρέπει να σε πειράζει. Είναι ένα χαστούκι κάθε φορά που λέγεται, συμφωνώ απολύτως. Αυτός που το λέει εννοεί «σας αφήνω να υπάρχετε, αρκεί να καταλαβαίνετε ότι πρέπει να κρύβετε απολύτως το γεγονός ότι υπάρχετε». Είναι η τυφλαμάρα που σου δίνει το προνόμιο: ασκείς την καταπίεση σε άλλες ομάδες με μεγαλοπρέπεια. (Μην ακούσουν όμως τα λέξη «προνόμιο». Θα σε πουν πολιτικά ορθό. Και κάποιοι από αυτούς θα το πουν αφρίζοντας).

__________________
3.

Αγαπητή Α,μπα, θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Είμαι 18 χρονών και απο τα 12 είμαι ερωτευμενη με το ίδιο παιδί...τον κολλητό μου. Πριν 2 χρόνια μου εξομολογήθηκε ότι είναι γκέυ και προσπάθησα να ξεκολλήσω . Σε ένα μεγάλο βαθμο ξεκόλλησα και πλέον δεν τον βλέπω ερωτικά σχεδόν ποτέ. Υπαρχει όμως αυτό το σχεδόν...Θα μπορέσω ποτέ να σταματήσω να τον αγαπάω ερωτικά; Επειδή πάντα θα τον αγαπάω ως φίλο και δεν μπορώ, ούτε θελω να κοψω την παρέα μαζί του. Είναι εξαιρετικός ανθρωπος και είναι το άλλο μου μισό εστω και ως φίλος καθώς συχνα τον σκεφτομαι ως αδερφη ψυχη. Είναι πολύ περίεργη αυτή η σχέση καθώς τον λατρευω ως φιλο και καποτε τον ηθελα και ως αγορι. Χρειαζομαι την συμβουλή σου – ερωτευμενη

Αγαπητή φίλη, θα μπω κι εγώ κατευθείαν στο θέμα. Ο λόγος που δεν ξεκολλάς δεν είναι ότι είναι το άλλο σου μισό. Είναι ότι τόσα χρόνια έχεις χαλαρώσει με το γνώριμο και φοβάσαι να ανοιχτείς σε κάτι άγνωστο και καινούριο. Έχεις αράξει σε κάτι που ξέρεις ότι δεν θα εξελιχθεί σε κάτι άλλο γιατί έτσι δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις για κάτι που θα έχει μεγάλο ρίσκο. Η τεμπελιά που δείχνεις τώρα, σε μια ηλικία που πρέπει να αρχίσεις πειραματίζεσαι, θα σε καθυστερήσει και θα σε κάνει να αντιμετωπίσεις μεγαλύτερα ρίσκα με λιγότερη προετοιμασία.


Μην επιτρέπεις στον εαυτό σου να χρησιμοποιεί ρομαντικά κλισέ για να αποφεύγει να παίρνει την ευθύνη του εαυτού του. Μην βαφτίζεις έρωτα ό,τι σου δίνει άλλοθι να μην κάνεις αυτό που ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις. Ευτελίζεις την έννοια, και μόνο σε σένα κάνεις κακό.

__________________
4.

Όπως υποστηρίζει ο περισσότερος κόσμος έτσι και εγώ δεν έχω την απαραίτητη αυτοπεποίθηση. Αν δουλέψω αρκετά με μένα και την αποκτήσω, τί θα λέω μετά όταν τα πράγματα δεν θα πηγαίνουν καλά; Ποιά θα είναι η εξήγηση για τις αποτυχίες μετά;

Ο άνθρωπος που έχει αυτοπεποίθηση είναι αυτός που ξέρει τους περιορισμούς του. Η αυτοπεποίθηση δεν σε προστατεύει από τις αποτυχίες. Σου δίνει εφόδια για να αντιμετωπίσεις τα αποτελέσματά τους.


__________________
5.

Από παιδι ειμαι ανοργάνωτη, ακατάστατη, απρόσεκτη, ξεχνάω και χάνω πράγματα, διαχειρίζομαι το χρονο με τέτοιο τρόπο που συνεχως δεν προλαβαίνω και τα κάνω όλα τελευταία στιγμή και πασαλειφτά (νέα λέξη). Αγόρασα αυτοκίνητο πέρσι.Σε εξι μήνες το ειχα κανει πασχαλινο αυγο μετα την Ανασταση. Πραγματα μου απο νεσεσέρ μεχρι υπνόσακος υπαρχουν σε διαφορα μερη ανα την Ελλαδα. Μπορεί να κάνω 5 πράγματα ταυτόχρονα και να τα παρατήσω όλα για να βγω εξω αφήνοντας το σιδερο στην πρίζα. Για ένα πρόστιμο εισιτήριου που δεν έκοψα πριν 5 χρόνια στο αστικό χρωστάω 1000 ευρώ στην εφορία. Δεν είναι διάσπαση προσοχής ή μαθησιακό(στις σπουδές μου ασχολήθηκα με αυτές τις διαταραχές και δε μου βρήκα συμπτώματα). Υπήρξα άριστη μαθήτρια και καλή φοιτήτρια.
Ως ένα βαθμό μπορείς να το πεις δημιουργικό χαος,ως ένα βαθμό μπορείς να πεις-όπως έχω πει κατά καιρούς- ότι τα πράγματα είναι απλώς πραγματα,αντικειμενα,ότι δεν τα βλεπω,είναι ασημαντότητες που μας απορροφούν ζωτικό χρόνο και χώρο στο κεφαλι.Ειναι οι κλασσικές θεωρίες που αναπτύσσεις εκ των υστέρων για να καλύψεις τα ελαττώματα σου. Οτι για ο,τι μου αρέσει πραγματικά είμαι άψογη και αυτό ισχύει,αλλά δεν αρκεί. Είναι και η φρίκη μου απέναντι σε μια οικογένεια που τσακώνεται ολημερίς για το θερμοσίφωνο, τη βούρτσα, τις κάλτσες και τη σκόνη, και μια μητέρα τελειομανή, ψυχαναγκαστική που με ακυρώνει μόνιμα για το παραμικρό.
Έχω γνωρίσει και χειρότερους από μένα και μάλιστα τους έκανα παρέα γιατί γι'αυτους δεν είχα κανένα προβλημα,ημουν 'νοικοκυρα','επαγγελματιας'.
Θέλω όμως να το αλλάξω γιατί έφτασα 26 και ο εργοδότης μου δε θα το βρει χαριτωμένο όταν θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από 'ταλέντο' 'ευφράδεια' 'προσωπικοτητα'. Θέλω να αλλάξω γιατί πλέον ο λογαριασμός έρχεται σε έμενα και θέλω να έρχεται σε εμένα. Θέλω να έχω ανθρώπους γύρω μου καλύτερους από μενα. Θέλω να μεγαλώσω ουσιαστικά και βάζω προγραμματα. Και με τσεκάρω κάθε μέρα και προσπαθω. Αλλα είναι πολύ βαθιά ριζωμένο, προσκρούει πολύ έντονα στην τεμπελιά μου, στο ότι πιστεύω ότι θα το σώσω και στον τρόπο ζωής του 'καλλιτέχνη' που έχω και που απολαμβάνω γαμώτο (αλλά αν δεν είσαι ο Nταλί δε θα στο συγχωρούν για πάντα).
Ακούω προτάσεις και σχολια,ευχαριστω πολύ.

Με μια οικογένεια που τσακώνεται ολημερίς και μια μητέρα τελειομανή, ψυχαναγκαστική που σε ακυρώνει μόνιμα για το παραμικρό, πάλι καλά είσαι.


Έχεις την ευφυία, την θέληση και την πρόθεση να βελτιώσεις τον εαυτό σου για όλους τους σωστούς λόγους. Χρειάζεσαι βοήθεια. Δεν υπάρχει λόγος (μπορεί να μην υπάρχει ούτε τρόπος) να το κάνεις μόνη σου και να παλέψεις με το άγνωστο μέχρι να καταφέρεις να ξεκλειδώσεις τον κώδικα που σε έχει προγραμματίσει να συμπεριφέρεσαι έτσι. Γρήγορα σε ψυχολόγο, μια ώρα αρχύτερα, για να ξεκινήσεις τη δουλειά.

__________________
6.


Αγαπητή Α,μπά,
γνώρισα ένα καλό, ευγενικό άνθρωπο που δείχνει πως με αγαπάει. Είμαστε μαζί 6 μήνες και τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Έχουμε όμως αρκετά μεγάλη διαφορά στις οικονομικές μας δυνατότητες. Για να κάνουμε πράγματα μαζί θα πρέπει να πληρώσω εγώ ή να μη τα κάνουμε καθόλου. Για παράδειγμα να φάμε έξω, να πάμε ένα ταξίδι, να πάμε για ποτό, διακοπές, σε μία συναυλία, ένα θέατρο. Φυσικά το κάνω συχνά αλλά αρχίζει να με κουράζει και να με αγχώνει γιατί ναι μεν τα οικονομικά μου είναι καλύτερα από τα δικά του αλλά όχι και τόσο καλά ώστε να πληρώνω πάντα επί 2. Έτσι πολλές φορές σκέφτομαι πράγματα και δεν τα προτείνω καν γιατί μπορεί να τον φέρω σε δύσκολη θέση, ούτε όμως θέλω να τα κάνω μόνος ή με τους φίλους μου, θέλω να τα βιώσουμε παρέα. Πως το βλέπεις; Γιατί ναι μεν δείχνω κατανόηση αλλά θα ήταν ψέμα να πω ότι δε με ενοχλεί αφού στερούμαι πράγματα που αγαπώ να κάνω. Εσείς αναγνώστες τι σκέφτεστε; - Α.Β.

Μην ανησυχείς, δεν είσαι φρικτός άνθρωπος επειδή σε ενοχλεί αυτό που συμβαίνει. Θα γίνεις φρικτός όμως αν περιμένεις να αλλάξει με κάποιο μαγικό τρόπο, και μετά αρχίσεις να κατηγορείς τον άλλον που δεν είναι καλός μάγος. Δεν γίνεται αυτό που θέλεις, οπότε προσάρμοσε τις προσδοκίες σου σύμφωνα με την πραγματικότητα, και ευθυγραμμίσου με ό,τι είναι εφικτό. Αλλιώς πρέπει να ρισκάρεις, μήπως τελικά αποκτήσεις αυτό που θέλεις, όπως το φαντάζεσαι. Δεν γίνεται να τα έχεις όλα χωρίς να αφήσεις πίσω σου ευκαιρίες. Ναι, μπορεί να κάνεις και λάθη έτσι. Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να προπονηθείς, μέχρι να πετύχεις το τζακ ποτ.

__________________
7.


Καλημέρα αμπα μου!!
Το πρόβλημα μου είναι ότι θέλω να κάνω σχέση αλλά δεν μου κάθεται με τίποτα...Τα περισσότερα παιδιά που με πλησιάζουν θέλουν μόνο σεξ και το ξεκαθαρίζουν απ' την αρχή...Συνήθως το απέφευγα και τους έριχνα άκυρο μιας και εγώ ήθελα σχέση...Αλλά τώρα βαρέθηκα να περιμένω κάποιον με πιο "σοβαρούς" σκοπούς... Εκτός αυτού γνώρισα ένα παιδί που μου έχει πει ότι θέλει ελεύθερη σχέση. Δηλαδή περιστασιακό σεξ χωρίς άλλες δεσμεύσεις. Σκέφτομαι ότι απ' τη μία θέλω να έχω κάποιον για σταθερό σεξ γιατί μου λείπει το σεξ και από την άλλη ότι θα ήθελα όλο αυτό να συνοδεύεται και από συναισθήματα. Αλλά το τελευταίο δεν το βρίσκω. Οπότε να συμβιβαστώ και να κάνω ελεύθερη σχέση ή να περιμένω μέχρι να εμφανιστεί αυτό που ψάχνω(το οποίο σημειωτέον φοβάμαι οτι μπορεί να μην εμφανιστεί και ποτέ!) Δεν μπορώ να αποφασίσω!!
Ευχαριστωωω για την προσοχη σου!!- Αναποφάσιστη

Πάλι καλά, τυχερή είσαι. Όταν κάποια βάλει μπρος την κασέτα ότι θέλει σχέση, το πιο συχνό είναι να της λένε «αχα» και μετά το σεξ να εξαφανίζονται. Είσαι μεζεδάκι φοβερό, σε χρυσή πιατέλα, έτοιμο να φαγωθεί.


Το πρόβλημα σου δεν είναι ότι θέλεις να κάνεις σχέση. Το τεράστιο, γιγαντιαίο, απύθμενα βαθύ πρόβλημα που έχεις επειδή σου το έχουν δημιουργήσει κάτι χιλιάδες χρόνια καταπίεσης – και μηδενικής αμφισβήτησης από την πλευρά σου- είναι ότι πιστεύεις ότι πρέπει να θέλεις σχέση.


Αν μπορούσες – αν σου δινόταν η ευκαιρία να κάνεις την ειλικρινή προσπάθεια να παραδεχτείς τι θέλεις, θα έβλεπες ότι θέλεις ό,τι θέλουν και όσοι σε πλησιάζουν: να περάσεις καλά, χωρίς δεσμεύσεις. Και ό,τι προκύψει.


Δες το από τη μεριά κάποιου που δεν φοβάται μην τον πουν πούτανο επειδή δεν ξέρει εκ των προτέρων τι θα κάνει με όποια του γυαλίζει. Προσπάθησε το, έστω και για λίγο. Οι σχέσεις προκύπτουν. Δεν αποφασίζονται. Δεν κάνεις σχέση όπως αγοράζεις αυτοκίνητο. Η σχέση είναι κάτι που δημιουργείται επειδή δύο άνθρωποι καταλαβαίνουν, αφού κάνουν πολύ σεξ, ότι έχουν κι άλλα πράγματα που θέλουν να κάνουν μαζί. Η σχέση είναι το απόσταγμα ενός ρομάντζου. Χωρίς ρομάντζο, χωρίς ενθουσιασμό, χωρίς πάθος, δεν κάνεις σχέση, επαγγελματική συναλλαγή κάνεις. Και κανείς δεν θέλει να μπλεχτεί επαγγελματικά μαζί σου, σα να είναι αγγαρεία. Να παρασυρθεί και να ζήσει το μεγαλείο και την παραφροσύνη του έρωτα θέλει. Να νιώσει κι αυτός ανίκητος, λίγο Θεός, επειδή τον διάλεξες, επειδή είναι αυτός που είναι, ακριβώς όπως είναι. Σου συνιστώ ανεπιφύλακτα να θέλεις το ίδιο, κι ας πονάει περισσότερο. Αλλιώς ούτε καλή σχέση, ούτε καλό σεξ θα δεις.

55

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ