Mίκης για Ρουβά: Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος

Mίκης για Ρουβά: Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος Facebook Twitter
14

Αντιδράσεις, σχόλια και διαφωνίες προκάλεσε η ανακοίνωση ότι ο Σάκης Ρουβάς θα ερμηνεύσει σε συναυλία του Δήμου Νέας Σμύρνης, το «Άξιον Εστί» του Μίκη Θεοδωράκη.

Ο αρμόδιος για να τοποθετηθεί στο θέμα, Μίκης Θεοδωράκης, απαντά σήμερα με την ακόλουθη ανακοίνωση:

Επειδή τελευταία γράφτηκαν πολλές ανακρίβειες με αφορμή τη συμμετοχή του κ. Ρουβά στην συναυλία που διοργανώνει ο Δήμος Νέας Σμύρνης με το «Άξιον Εστί», αναγκάζομαι να διευκρινίσω τα εξής:

1) Είναι γνωστές οι απόψεις μου για το θέμα των «απαγορεύσεων», τις οποίες απόψεις υποστηρίζω εδώ και δεκαετίες και συνοψίζονται στα εξής: Πιστεύω ότι το έργο από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, ξεφεύγει ακόμα και από τον ίδιο τον δημιουργό, που δεν έχει δικαίωμα να κρίνει δικτατορικά ποιος είναι «άξιος» να το ερμηνεύσει και ποιος όχι. Μόνος κριτής είναι το κοινό και ο χρόνος. Αυτοί τελικά κρίνουν τι θα πάει στα σκουπίδια και τι θα μείνει για πάντα. Θα πρέπει επίσης να πω ότι θεωρώ την χειρότερη εκτέλεση πολύ καλύτερη από μια απαγόρευση.

2) Όχι, δεν ήταν δική μου απόφαση η επιλογή του κ. Ρουβά, όπως αναληθώς βλέπω να αναγράφεται σε διάφορες ιστοσελίδες. Την πληροφορήθηκα εκ των υστέρων, ως τετελεσμένο γεγονός, από τον μαέστρο κ. Ορφανίδη, που μίλησε εδώ και αρκετές μέρες με την γραμματέα μου, στην οποία και ανακοίνωσε την απόφαση του Δήμου Νέας Σμύρνης να οργανώσει τιμητική για τα 90 μου χρόνια συναυλία με το «Άξιον Εστί», καθώς και τα ονόματα των συντελεστών, στην επιλογή των οποίων δεν είχα την παραμικρή ανάμιξη.

3) Η όλη ιστορία με προκαλεί να τελειώσω την δήλωσή μου αυτή με τις εξής σκέψεις:

Η Μουσική μου και φυσικά και το «Άξιον Εστί» γνώρισε κατά καιρούς απαγορεύσεις από πολλές και διαφορετικές πλευρές. Χούντες, κόμματα, πολιτικές νεολαίες, εφημερίδες, τηλεοράσεις... Πώς να ξεχάσω την επιστολή ακόμα και των δικηγόρων του ίδιου του Ελύτη, την εποχή που ήμουν Γεν. Δ/ντής Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ, στην οποία όπως έγραφαν, «δεν ήταν σίγουροι για την ποιότητα της εκτέλεσης» (κι ας ήμουν εγώ στο πόντιουμ του μαέστρου και ο Μπιθικώτσης στον ρόλο του λαϊκού τραγουδιστή...). Για την ιστορία να πω ότι η συναυλία εκείνη δόθηκε συνολικά 3 φορές στο Ηρώδειο λόγω της πρωτοφανούς ανταπόκρισης του κοινού.

Ελληνικές Δισκογραφικές Εταιρίες που πλούτισαν από το έργο μου, απέσυραν συχνά τους δίσκους μου από το εμπόριο, ενώ πολλοί τραγουδιστές μου, για πολιτικούς ή άλλους λόγους, διέγραφαν τα έργα μου από το ρεπερτόριό τους.

Και διερωτώμαι: Ποια ήταν η αντίδραση των «φίλων της μουσικής μου» σε όλες αυτές τις περιπτώσεις; Απολύτως καμμία! Ούτε ένας Έλληνας δεν θεώρησε χρέος του να υπερασπίσει το έργο μου σε όλες αυτές τις απαγορεύσεις και αποκλεισμούς! Ούτε ένας! Και ξαφνικά βλέπω τώρα να γεμίζει το Ιντερνετ και ο τύπος από δεκάδες δημοσιεύματα «υπερασπιστών του έργου μου», που ζητούν να προστεθώ κι εγώ ο ίδιος στον μακρύ κατάλογο αυτών που κατά καιρούς το απαγόρευσαν. Και γιατί; Διότι, λένε, ο συγκεκριμένος ερμηνευτής ανήκει στην «υποκουλτούρα». Όμως τι σημαίνει άραγε ο όρος αυτός; Το θέμα είναι μεγάλο και πολύπλοκο και εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός.

Σε ό,τι με αφορά, τι θέλετε να σκεφτώ, όταν βλέπω το έργο μου (που το θεωρούν υποτίθεται ποιοτικό) να μην υπάρχει στη χώρα μου; Και πώς να υπάρχει όταν βρίσκεται επί δεκαετίες ολόκληρες αντιμέτωπο με καταστάσεις σαν αυτές που ανέφερα πιο πάνω, με την ανοχή (στην καλύτερη περίπτωση) και τη σιωπή του θεωρούμενου προοδευτικού χώρου, δηλαδή τουλάχιστον του 60% του λαού μας;

Τι θα πρέπει άραγε να σκεφτώ εγώ που αφιέρωσα τη ζωή μου στην πραγματική Ελληνική Αριστερά και χάρισα στον Λαό μας έργα σαν το «Άξιον Εστί» που από τη μια τα θεωρούν, όπως λένε, υποδείγματα της «καλής κουλτούρας», κι από την άλλη ανέχονται τις κατά καιρούς απαγορεύσεις και το μποϋκοτάζ τους, ακόμα κι από τις ίδιες τις παρατάξεις στις οποίες ανήκουν; Τι να σκεφτώ βλέποντας όλους αυτούς τους ανέκαθεν απόντες να ξυπνούν μόνο στην περίπτωση Ρουβά και να ξεσπαθώνουν λαύροι απαιτώντας από μένα να απαγορεύσω τη συμμετοχή του;

Από όλα αυτά προκύπτει ότι η έννοια της υποκουλτούρας για μένα είναι διαφορετική απ' ό,τι είναι για κείνους. Είναι, πιστεύω, φυσικό να θεωρώ την γενικευμένη ηθική υποκουλτούρα, μέσα στην οποία καταδικάστηκα να ζω, ως απείρως χειρότερη από εκείνη που σχετίζεται με την Τέχνη και τα δυσδιάκριτα σύνορα ανάμεσα στις πολλές και ποικίλες της εκφάνσεις.

Αθήνα, 21η Απριλίου 2015
(Κατάλληλη ημερομηνία να μιλάμε για «απαγορεύσεις»...).

Μίκης Θεοδωράκης

14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μυστήριο 188 ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / «Μυστήριο 188 ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

Ο Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με έναν εκ των ιδρυτικών μελών της, τον Θανάση Λεβέντη, μια ξεχωριστή και πολύπλευρη προσωπικότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με την πόλη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου

Culture / Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου;

Μια συνταρακτική υπόθεση συστηματικής κλοπής αρχαιοτήτων βρίσκεται μονάχα στην αρχή των αποκαλύψεων. Πώς έφτασαν να λείπουν μέχρι και 1,500 αντικείμενα από την συλλογή του Βρετανικού Μουσείου, πώς μερικά από αυτά κατέληξαν στο eBay, και το παρασκήνιο μιας παραίτησης που κρύβει πολλά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Οπτική Γωνία / Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Το πάθημα του συνηγόρου της Εύας Καϊλή, Μιχάλη Δημητρακόπουλου, ακριβώς, όπως παλαιότερα «τα αγγλικά του Τσίπρα», πέρα από τα ανέκδοτα και τα, δικαίως, μοχθηρά πειράγματα, έχουν πολλά να πουν για το γλωσσικό εμπόδιο και την υπερβολική αυτοπεποίθησή μας, όταν καλούμαστε να εκφραστούμε σε μία ξένη γλώσσα...
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Culture / Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Η Άννα Ροκοφύλλου, πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, κάνει έναν απολογισμό των δύο πρώτων ετών της θητείας της και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της για το Φεστιβάλ Κολωνού (6-28/9) με το οποίο ο πολιτισμός γίνεται διαθέσιμος σε κάθε δημότη.
ΕΛΕΝΗ ΤΖΑΝΝΑΤΟΥ
Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Lifo Picks / Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Your Room Will Be Ready: «Ανυπομονούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε αναμνήσεις μαζί σας με καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης για άλλη μια φορά. Έχουμε περισσότερη ιστορία να γράψουμε».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κοντσέρτα του Μότσαρτ σε όργανα εποχής από τους μουσικούς της Καμεράτας

Culture / Κοντσέρτα του Μότσαρτ σε όργανα εποχής από τους μουσικούς της Καμεράτας

Η συναυλία του βραβευμένου αθηναϊκού συνόλου, το οποίο φημίζεται για τις ιστορικές πρακτικές ερμηνείας του σε όργανα εποχής, αποτελεί συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και των Μουσικών της Καμεράτας.

σχόλια

9 σχόλια
"[...]θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι ένα έργο όταν φεύγει από τα χέρια του δημιουργού του αποκτά δική του προσωπικότητα, δική του ταυτότητα, σύμφωνα με τα οποία χαράζεται η πορεία του και είναι αναφαίρετο δικαίωμα του έργου να ακολουθήσει αυτόνομη καριέρα, την οποία εν ονόματι οποιασδήποτε πατρότητας δεν έχετε δικαίωμα να σταματήσετε, ειδάλλως το ίδιο δικαίωμα έχει και το κράτος εν είδη λογοκρισίας."-Παυλος ΣιδηροπουλοςΝα λοιπον που βρηκαν κοινο τοπο εστω και τωρα. Ποιος να το 'λεγε.
Καθόλου δε θα συμφωνούσε ο Ελύτης ο οποίος παραχώρησε στον Θεοδωράκη με μεγάλη επιφύλαξη και μετά από επιμονή του συνθέτη τους στίχους του, γιατί οι μελοποιήσεις, έλεγε, παρεμβαίνουν και αλλοιώνουν τη μουσικότητα του στίχου. Του το φυλάει ακόμα φαίνεται ο Μίκης.
αυτο, αλλα αυτο ΑΚΡΙΒΩΣ ειναι η αντιστροφη του ρητου "η ιστορια επαναλαμβανεται σαν φαρσα". εγινε :"η φαρσα επαναλαμβανεται σαν ιστορια.θυμαστε οτι ολο αυτο ξεκινησε πριν μερικα χρονια οταν εκαναν φαρσα στον ρουβα οτι τον ζηταει ο θοδωρακης για να ερμηνευσει το εργο του?
Η άποψη του μίκη είναι πόλύ σωστή. Το λάθος του όμως είναι στο οτι το αντιμετωπίζει σαν μία πιθανή κακή ερμηνεία μόνο. Δεν πρόκειται μόνο γιά μία κακή ερμηνεία αλλά γιά συνολική κακή στάση, απέναντι στην οποία θα έπρεπε να αντιδράσει:Με δεδομένη την ακαταλληλότητα του ερμηνευτή, οι όποιοι μάνατζερ τον βάζουν να λέει ή να παίζει σε έργα που και μόνο η ανακοίνωση της συμμετοχής του θα προκαλέσει κάποιο σοκ και αντιδράσεις.Αρα διαφήμιση. Γίνεται καραγκιόζης γιά να παραμένει στο προσκήνιο.Είναι η λογική των εκνευριστικών διαφημίσεων του παιχνιδάδικου, η λογική που η εφη θώδη τραγουδάει deep purple, η βέρα λάμπρου χατζιδάκι και ο καρβέλας γράφει όπερες.
Θα διαφωνήσω ως προς τη σύγκριση με τη Θώδη και τη Λάμπρου. Ο Ρουβάς είναι καταξιωμένος καλλιτέχνης(ίσως ο καλύτερος στην ποπ σκηνή στην Ελλάδα), με εκπληκτική φωνή και πολλά ταλέντα. Θεωρώ ότι έχει εξαιρετική φωνή, δεν πιστεύω όμως ότι μια φωνή μπορεί να υπηρετήσει όλα τα είδη... Είναι σαν να βάζεις τον Παπακωνσταντίνου ή τον Μάλαμα ή τον Αγγελάκα να τραγουδήσει ποπ. Δε γίνεται.Στη συγκεκριμένη συναυλία ήταν αξιοπρεπής η ερμηνεία του, αλλά δεν ήταν ο Σάκης. Προσπάθησε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων αλλάζοντας την οκτάβα που συνήθως τραγουδάει, αλλά δεν έπεισε. Προσπαθώντας να πετύχεις σε κάτι που "δε το χεις" αγωνίζεσαι για την τεχνική, και χάνεις το συναίσθημα. Είναι σαν τον πρωτάρη οδηγό που χάνει το συναίσθημα της οδήγησης γιατί κοιτάει τον λεβιέ των ταχυτήτων για να δει τι ταχύτητα θα βάλει.Δε με χαλάνε οι πειραματισμοί. Ίσως αν προσπαθούσε να προσεγγίσει το έργο ως Σάκης Ρουβάς να μ'άρεσε περισσότερο. Θα ήταν κάτι διαφορετικό.Το σίγουρο είναι ότι θα μου έβγαζε περισσότερο συναίσθημα. Θα ήταν πιο αυθεντικό. Όταν ερμηνεύεις, όχι ως ο εαυτός σου, αλλά ως απομίμηση (έστω και αξιοπρεπής όχι φτηνή και σίγουρα όχι πετυχημένη) του Μπιθικώτση ή του Φραγκούλη, τότε η σύγκριση είναι αναπόφευκτη. Και εκεί το χάνεις το παιχνίδι.
Η μουσική είναι μουσική! Δεν υπάρχει κουλτούρα και υποκουλτούρα. Στον στίχο υπάρχει κουλτούρα και υποκουλτούρα. Στην "προοδευτική" Ελλάδα όπου τα έχουμε ισοπεδώσει όλα δεν ήταν δυνατό να μείνει όρθια η μουσική γιαυτό και το τόσο μεγάλο χάος των και καλά "εντεχνων" με όλους τους άλλους καλλιτέχνες. Μια χαρά τους τα είπε ο Μίκης και πολύ καλά κάνει κι ο Ρουβάς. Αν μπορέσει να στηρίξει κάτι τέτοιο με τη φωνή του καλώς το τολμά. Έχετε καταφέρει οι "¨΄εντεχνοι" να βάλετε όρια και φραγμούς στη μουσική και μέσω αυτής να κρίνετε τους ανθρώπους! Κρίμα
Αυτό θα πει καλλιτέχνης με ήθος και καλοσύνη! Μπορεί να μην μου αρέσει ο Ρουβάς, αλλά εξίσου δεν μου άρεσε καθόλου η επίθεση που είχε δεχτεί πριν λίγο καιρό από τη Χρυσούλα Διαβάτη.Αφού μίλησε ο Θεοδωράκης, οι υπόλοιποι τουμπεκί.
"Πιστεύω ότι το έργο από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί, ξεφεύγει ακόμα και από τον ίδιο τον δημιουργό, που δεν έχει δικαίωμα να κρίνει δικτατορικά ποιος είναι «άξιος» να το ερμηνεύσει και ποιος όχι. Πηγή: www.lifo.gr"Τι όμορφη σκέψη!