Πολύ Κακές Κριτικές: Το μαρτύριο ενός δημοσιογράφου στην ροκ όπερα του Καρβέλα και της Βίσση

Πολύ Κακές Κριτικές: Το μαρτύριο ενός δημοσιογράφου στην ροκ όπερα του Καρβέλα και της Βίσση Facebook Twitter
«Ο Νίκος Καρβέλας είναι ο πρώτος Ελληνας συνθέτης που παρουσίασε πρωτότυπη μουσική και λιμπρέτο για ροκ όπερα» διάβασα στο πρόγραμμα του θεάτρου. Αυτά τα εξηγεί όλα.
19

Μερικές φορές κάποιες κριτικές είναι τόσο ενδιαφέρουσες που τελικά κλέβουν τη δόξα απ' το πολιτιστικό έργο το οποίο περιγράφουν. Κι όταν συμβαίνει αυτό, τις μαζεύω, και τις δημοσιεύω στην υποστήλη των ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΩΝ με τίτλο Πολύ Κακές Κριτικές. 

Η Κορίνα μου έστειλε μια τέτοια κριτική που δημοσιεύτηκε πριν λίγο καιρό στην Εφημερίδα των Συντακτών και γράφτηκε απ' τον Δημήτρη Κανελλόπουλο. 

Η Ιοκάστη και τα εντελβάις

Σαν να φάνηκε ένα... δάκρυ να κυλάει στο μάγουλο της Κωνσταντίνας Σπυροπούλου, της τηλεπαρουσιάστριας του πρωινού του Alpha. Ηταν στην πρώτη σειρά. Εκεί και η κολλητή της Αννίτα Πάνια, του Alpha επίσης, εκεί για τον σύζυγό της Νίκο Καρβέλα, να του ψιθυρίζει από μακριά με τα χείλη της στο τέλος της παράστασης, «μπράβο σου».

Στο πλευρό τους ο Δημήτρης Κοντομηνάς, ο Alpha αυτοπροσώπως, να περνά να του αφήνει τα διαπιστευτήριά του κόσμος και κοσμάκης. Και, δίπλα μας, μερικές θέσεις πιο πέρα, δύο κυρίες πίσω ακριβώς από τον Νίκο Χατζηνικολάου, σαν να έκλαιγαν λίγο.

Τετάρτη βράδυ, μεσάνυχτα (έξω χιόνιζε!), μόλις είχαν τελειώσει «Οι καμπάνες του Edelweiss», η νέα ροκ όπερα του Νίκου Καρβέλα, με την Αννα Βίσση στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Εδειχναν όλοι τους συγκινημένοι. Θα είχα πάει σε άλλη παράσταση προφανώς. Δεν μπορεί ένα ολόκληρο θέατρο να κάνει λάθος...

Ηταν η πρεμιέρα και το «Πάνθεον» γέμισε με τηλεοπτικά σελέμπριτι. Πασαρέλα με εξτένσιονς. Το «Πάνθεον» στην Πειραιώς, ένας καταπληκτικός χώρος, τεράστιος, παλιό μαγαζί της νύχτας, που λειτουργεί πλέον ως υπερσύγχρονο, πολυτελές θέατρο.

Εκεί ξεδίπλωσε φέτος το... ταλέντο του (στην όπερα!) ο Νίκος Καρβέλας, με τις «Καμπάνες του Edelweiss».

Γιατί, αλήθεια, ένας συνθέτης ποπ επιτυχιών να θέλει να γράφει ροκ όπερες; Τι κρύβει άραγε μέσα του κάθε καλλιτέχνης, άγνωστο ακόμα και για τον ίδιον. Ο συμπαθής κατά τ' άλλα Καρβέλας ξεκίνησε την περιήγησή του στον θαυμαστό κόσμο της όπερας το 1991, με τους «Δαίμονες». Συνέχισε το 2002 με τη «Μάλα». Και ήρθαν τώρα οι «Καμπάνες». Κάθε δεκαετία και χτύπημα.

Βλέπουμε στο μέλλον να γράφει και την «Τόσκα». Αλλωστε και οι «Καμπάνες» δεν ήταν κάτι το 100% πρωτογενές, μέχρι και από τον Οιδίποδα πήρε στοιχεία για την ιστορία του. Αντε με το καλό να κάνει και το «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή. Ή, έστω, το «Οιδίπους επί Κολωνώ».

Πολύ Κακές Κριτικές: Το μαρτύριο ενός δημοσιογράφου στην ροκ όπερα του Καρβέλα και της Βίσση Facebook Twitter

Η Αννα Βίσση ερωτεύτηκε τον χαμένο γιο της, αυτό είναι το επίκεντρο της ιστορίας. Μια ιστορία έρωτα που διολισθαίνει σε ιστορία αγάπης. Αλλά αγάπης μητρικής, μητέρας προς γιο. Εκεί που η Βίσση αγκάλιαζε σε όλο το έργο τον Αιμιλιανό Σταματάκη, λέγοντάς του «αγάπη μου», «έρωτά μου», «μοναδικέ μου», στο τέλος τον αγκάλιασε φωνάζοντάς του «παιδί μου».

Πιο γκροτέσκα φάση δύσκολα μπορούσες να φανταστείς. Στον ρόλο του... Λάιου (Ιοκάστη, είπαμε, η Αννα), ο Γιάννης Σιαμσιάρης, να έχει το τέλος που του άρμοζε, αν και όχι από τα χέρια του γιου του. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Θανάσης Αλευράς και η Τάνια Τρύπη, με την τελευταία να ξεχωρίζει αισθητά.

«Ο Νίκος Καρβέλας είναι ο πρώτος Ελληνας συνθέτης που παρουσίασε πρωτότυπη μουσική και λιμπρέτο για ροκ όπερα» διάβασα στο πρόγραμμα του θεάτρου. Αυτά τα εξηγεί όλα. Και θα αρκούσε, δεν θα χρειαζόταν να προσθέσουμε κάτι παραπάνω.

Σύμφωνα δε με τον σκηνοθέτη της παράστασης Γιάννη Κακλέα, οι «Καμπάνες του Edelweiss» είναι ένα έργο που αποτελεί «ένα μουσικοθεατρικό όραμα, που διεισδύει και αναδεικνύει το έρεβος της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από μια συγκλονιστική ιστορία». Παρντόν;. 

 

Τα σκηνικά έφεραν την υπογραφή του Μανόλη Παντελιδάκη, στις ενορχηστρώσεις και τη μουσική διεύθυνση ο Αλέξιος Πρίφτης.

Η παράσταση ήταν πλούσια, βέβαια, δεν λέω. Πολυπληθής ζωντανή ορχήστρα, όπως και ο θίασος επίσης, εντυπωσιακά σκηνικά, πανδαισία ήχων και εικόνων.

Η ουσία ήταν που του έλειπε. Το βασικότερο δηλαδή. Η μουσική αδύναμη, το σενάριο αφελές, το λιμπρέτο για μικρά παιδιά. Η Αννα Βίσση, βέβαια, πολύ καλή. Το έχει η γυναίκα, αξίζει. Είτε παίζει σε ροκ όπερα είτε τραγουδά τα δημοφιλή ποπ τραγούδια της.

Το τελειωτικό χτύπημα, ωστόσο, ήταν άλλο: η διάρκεια του έργου. Μαζί με το διάλειμμα, οι «Καμπάνες» ηχούσαν επί 3,5 ώρες. Λογικό. Πώς να περιορίσει την έμπνευσή του ο καλλιτέχνης στο δίωρο, εύκολο το βρίσκετε;

Μια μικρή γεύση

19

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
Φαντάζομαι ότι την ονομάσαμε κακή κριτική... γιατί είναι μια κακογραμμένη κριτική. Με την παράσταση ασχολείται κατ' ελάχιστο... αφού η μισή και παραπάνω κριτική αναφέρεται στους ποιους είδε στο κοινό και ποια είναι η προσωπική (εμπαθής) άποψη του για τον Καρβέλα. Κλασσικό παράδειγμα του "μειώνω κάτι για να αισθανθώ ανώτερος".Ενδιαφέρουσες (καλές) κριτικές για την παράσταση, έγραψαν σημαντικοί κριτικοί όπως το Τιμογιαννάκης, εδώ: http://goo.gl/UZ6XH1, ο Θεοδωρακόπουλος εδώ: http://goo.gl/OTYbSv και άλλοι...
πολιτιστικο εργο... επειδη γελασα πολυ ηδη απο τις πρωτες γραμμες ειπα να μην διαβασω παρακατω και κατουρηθω κι ολας. Διανυουμε ετη υφεσης... μη μας φανε τα λεφτα τα απορρυπαντικα
Ωραια απασχοληση! Καθομαι ολη μερα και δημοσιευω θαψιματα που εχουν κανει αλλοι σε κατι που δεν εχω προσωπικη αποψη! Η επιτομη της δημοσιογραφιας! Και εις ανωτερα! Αληθεια ποσες ροκ οπερες εχετε παρακολουθησει στην "καριερα" σας ,εσεις και ο κ.Κανελλοπουλος?Ναι ξερω τον ελευθερο χρονο σας τον περνατε εντρυφώντας στις ροκ οπερες και ετσι η γνωμη σας ειναι βαρυνουσας σημασιας!
Λέτε: ''Καθομαι ολη μερα και δημοσιευω θαψιματα που εχουν κανει αλλοι σε κατι που δεν εχω προσωπικη αποψη! Πηγή: www.lifo.gr''Μα αυτή ειν' η αξία της στήλης του κ. Δημοκίδη, να ανακαλύπτει κακές κριτικές και να τις αναδημοσιεύει. Ξέρετε τι επιτυχία έχει η στήλη; Δυστυχώς, Giorgio Amaliada, η ροκ όπερα δεν ευδοκιμεί ως είδος στην Ελλάδα και άρα ως δημ/φοι είμαστε αναγκασμένοι να τρώμε στη μάπα την κάθε Καρβελιάδα αν χρειαστεί να περάσουμε τον ''ελεύθερο χρόνο μας'' για κάποιο review. Να, πάρτε κι ένα ωραίο βιντεάκι που επιμελήθηκε μια ταλαντούχα φίλη για τους προηγούμενους ''Δαίμονες'' του αχτύπητου δίδυμου: https://www.youtube.com/watch?v=ieNYRyiS1Es
Μα τι περίμενε ? δε μπορώ να καταλάβω, για το επίπεδο του καρβέλλα μια χαρά είναι η μουσική, δε νομίζω οτι είχε δημιούργησει κανείς μεγαλύτερες προσδοκίες ούτε πήγε η ελίτ της ελληνικής μουσικής στο έργο και συγκινήθηκε για να δει κατί τόσο αντιφατικό, η σπυροπούλο και ο κοντομηνάς πήγαν. Πολύ τρεμούρα για το τίποτα.
ήταν μια κακή κριτική γιατί περιορίστηκε σε προσωπικούς χαρακτηρισμούς και άφησε σχεδόν ασχολίαστα όλα τα τεχνικά-δημιουργικά κομμάτια το να μείωνεις κάποιον δεν είναι κριτική, αλλα με τόσους ημιμαθείς δημοσιογραφους δε βγάζεις άκρη
Βασικά το κείμενο της κριτικής άρχισε με κάτι που με ενοχλεί αφάνταστα. Αν είναι να φανείς ανώτερος μειώνοντας όλους του άλλους, όποιοι κι αν είναι αυτοί, τότε το έχεις χάσει το παιχνίδι. Κατά βάθος, ανικανότητα κρύβεις και όχι ανωτερότητα ...
Αυτό δεν είναι ροκ όπερα. Είναι ποπ όπερα με ορχήστρα που χρησιμοποιείται γιά λαική κατανάλωση. Αντε και μερικά περάσματα που θυμίζουν κλασική έτσι, γιά να θαυμάσουν επίπεδο οι διάφοροι άσχετοι, και να πουν «ωραίον πράγμα, ανώτερον». Μου άρεσε πολύ η μουσική φράση όταν λέει «οι καμπάνες του εντελβάις». Τι θεία μουσική! Εμ ανέμπνευστη, εμ τετριμένη. Οι ασκήσεις της πρώτης τάξης του σολφεζ έχουν πιό πολύ ενδιαφέρον (αυτές με τα ολόκληρα)Αν θαυμάζετε την ορχήστρα και την ενορχήστρωση, δεν έχει κάνει ο καρβέλας. Η βίσση ακούγεται παντελώς άκυρη. Ακατάλληλη ή μάλλον λίγη γιά κάτι τέτοιο.Εκαστος στο είδος του και ο καρβέλας στα ποπ σκυλοσουξέ.Κάτω από το μηδέν.
Πήγα και τήν είδα λίγες μέρες πριν το τέλος. Έμεινα πολύ ευχαριστημένος από τους πρωταγωνιστές της παράστασης που πραγματικά ήταν φοβεροί, αλλά το σενάριο μού φάνηκε πολύ κουφό. Ήταν λες κι έβλεπα ελληνική ταινία μαζί με Φώσκολο.
"Κακές" κριτικές από κότες-κριτικούς που βγάζουν όλα τα απωθημένα τους μόνο σε εύκολους στόχους, πχ Βίσση, Ντενίση, Σεφερλή κλπ αλλά κατά τα άλλα σφυράνε αδιάφορα σε περιπτώσεις Χουβαρδάδων, Τερζόπουλων και άλλων ιερών αγελάδων που ανέβαζαν και ανεβάζουν (πχ και τη θεατρική χρονιά που διανύουμε) κατά καιρούς μνημειώδη εκτρώματα.
Δεν είναι κακή η κριτική. Αν έχεις δει το έργο...Το έργο ήταν κακό, και έφταιγαν αποκλειστικά η μουσική και οι στίχοι.Δεν ήταν το έργο έτοιμο για ανέβασμα.
Ε ναι συμφωνώ, εδώ που τα λέμε, δεν ήταν και πολύ βιτριολική σαν τις άλλες :). Απλά δεν του άρεσε η παράσταση του συντάκτη. Μια χαρά ήταν η κριτική, η άποψή του για την παράσταση ήταν και αυτό πληρώνεται να γράφει, αφού δεν έκανε κ καμιά ιδιαίτερα εμπαθή επίθεση δε με χαλάει σαν κείμενο. Ήταν κομμάτι ανούσιο το άρθρο όπως λες κ εσύ 14:17 κ λέει κάποιος πιο κάτω γιατί για τα τεχνικά στοιχεία και για την απόδοση των ηθοποιών δε λέει πολλά πέρα από τη Βίσση και την Τρύπη, αλλά οκ. Σε σχέση με άλλες που έχεις δημοσιεύσει Άρη, χάδι ήταν!