10 εκνευριστικά πράγματα: Στα Γενέθλια!

10 εκνευριστικά πράγματα: Στα Γενέθλια! Facebook Twitter
6

10. Οι εκπλήξεις.
Ο μόνος λόγος που αυτό είναι στην τελευταία θέση -αντί σε υψηλότερη- είναι επειδή πιστεύω ότι εγώ είμαι το προβληματικό control freak και δεν μου φταίει ο κόσμος. Ή μάλλον μου φταίει, όταν γίνονται πράγματα χωρίς να το ξέρω, τα οποία παρεμβαίνουν στο πολύ συγκεκριμένο και ειδικά διαμορφωμένο (για να χωράει 40 ώρες σε 24) πρόγραμμά μου. Και επιπλέον, απαιτούν καταφανώς και ευθαρσώς την παρουσία και -ωιμέ- τη συμμετοχή μου.

9. Η λάθος τούρτα.
Ένα από τα επακόλουθα των προαναφερθέντων εκπλήξεων είναι και η επιλογή τούρτας που σχεδόν όλοι κάνουν με κριτήριο το προσωπικό τους γούστο, αφού ποτέ κανείς δεν θυμάται ποια είναι η γεύση που πραγματικά σου αρέσει. Όταν ήμανε μικρή κι αθώα, νόμιζα ότι δεν υπάρχει «λάθος» τούρτα, αφού ό, τι είχε παντεσπάνι, κεράκια και ζαχαρωτά ζωάκια, μου φαινόταν αμβροσία. Μέχρι που στην ενήλικη ζωή μου, κάποιος μου έφερε μια τούρτα φράουλα. Φράουλα. Ροζ.

Ειδικά στις πιο κρίσιμες καμπές της ζωής σου -κατά Μπέζον στους «Απαράδεκτους»- σε πιάνει μια αναρώτηση, μια υπαρξιακή ανησυχία, μία κρισάρα βρε αδερφέ, για τη ζωή σου, το μέλλον σου, περνούν τα χρόνια, φεύγουν τα νιάτα κι η δροσιά και τα συναφή.

8. Να «πέφτουν» σε περίεργες μέρες.
Μην κάνεις το λάθος να γεννηθείς σε εθνική επέτειο, Πάσχα, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά κλπ. Κανένας δεν δίνει σημασία στα γενέθλιά σου. Δεν υπάρχεις για τον κόσμο. Και το χειρότερο όλων: γενέθλια και ονομαστική γιορτή την ίδια μέρα. Δύο γιορτές, ένα δώρο, ένα παράπονο.

7. Να απαντάς σε ευχές.
ΟΛΗ μέρα. Facebook, μηνύματα, Facebook, τηλέφωνα, Facebook, e-mail, Facebook (θα βγάλω την ημερομηνία των γενεθλίων από το Facebook... Άραγε μπορείς να τη βγάλεις...; Νομίζω τελικά, δεν μπορείς *crap*).

6. Το άγχος του πάρτι.
Έστω ότι αποφασίζεις να τα γιορτάσεις τα ρημαδογενέθλια και να κάνεις και μια μάζωξη για τους φίλους. Ποιοι θα είστε, πού θα πάτε, τι θα φάτε, τι θα πιείτε, πώς θα μετακινηθείτε, πρέπει να κάνεις κάτι που να πιάνει όλα τα γούστα, και να βολεύει τους περισσότερους, και να περάσουν καλά, ουφ, τι ζόρι. Συνήθως καταλήγεις σε ένα καταπιεστικό βράδυ, ανησυχώντας για το αν πρόκειται για ένα αξιοπρεπές πάρτι ή για το μεγαλύτερο φιάσκο στην ιστορία του εορτασμού γενεθλίων. Είναι ακριβώς η στιγμή που εύχεσαι να είχες κάτσει σπίτι σου και υπόσχεσαι να μην κάνεις το ίδιο λάθος του χρόνου.

10 εκνευριστικά πράγματα: Στα Γενέθλια! Facebook Twitter

5. Να μη σου φέρνουν δώρα.
Και μετά από όλα τα παραπάνω, ε όχι. Θέλουμε δώρα. Τέλος.

4. Το κέρασμα.
Είτε σπίτι, είτε όξω, αν αποφασίσεις να γιορτάσεις, δύσκολα το γλιτώνεις. Γι' αυτό ή τα κάνεις γαργάρα ή εισάγεις τη νέα τάξη πραγμάτων στα γενέθλια: τα πάρτι - ρεφενέ, του τύπου «θα βγούμε να με γιορτάσουμε και ο καθένας τα ποτά του» (εδώ πετάς κι ένα «χωρίς δώρα», για να μπουν εντελώς στο πνεύμα ότι δεν πρόκειται να δουν κέρασμα στον αιώνα τον άπαντα).

3. Η κρίση ηλικίας.
Ειδικά στις πιο κρίσιμες καμπές της ζωής σου -κατά Μπέζον στους «Απαράδεκτους»- σε πιάνει μια αναρώτηση, μια υπαρξιακή ανησυχία, μία κρισάρα βρε αδερφέ, για τη ζωή σου, το μέλλον σου, περνούν τα χρόνια, φεύγουν τα νιάτα κι η δροσιά και τα συναφή. Α, και κυρίως σε ταλανίζει μια δυσπιστία προς τις ανθρώπινες σχέσεις.

2. Να τα ξεχνάνε.
Ο κολλητός σου, οι γονείς σου, η φίλη σου, ο άντρας σου. Προδότες, προδότες, προδότες. Πόσο δίκιο είχες για τις ανθρώπινες σχέσεις (βλ. αποπάνω).

1. Να τα θυμούνται.
Όταν είσαι πάνω από 35. Καλά, εντάξει, 40. Οκ, 45, να τ' αφήσω;

[Πείτε και σεις!]

6

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

6 σχόλια
Σαν το #7 δεν έχω χειρότερο! Η καταδίκη του να έχεις το τηλέφωνο σκουλαρίκι όλη μέρα, δουλεύεις δεν δουλεύεις! Που σε θυμάται ο κάθε άσχετος στο fb, που όταν σε δει στο δρόμο δεν σου λέει ούτε καλήμερα! Τζίζας!
Ενα ακομη που μου εχει συμβει...αμα τυχει και σε θυμηθουν να σου στειλουν ή να σε παρουν τηλεφωνο την επομενη μερα ή ακομη χειροτερα λιγο μετα τις 12 το βραδυ οπου εχουν περασει τα γενεθλια σου. Και τι να κανεις, να μην απαντησεις;
Μπορείς να κρύψεις την ημερομηνία γέννησης στο facebook αρκεί στις βασικές πληροφορίες να επιλέξεις το "μόνο εγώ". Έτσι την ημερομηνία δεν την βλέπει κανείς άλλος