Αφιέρωμα στη Σταματίνα Κανελλοπούλου και τον Ιάκωβο Κουμή, θύματα των ΜΑΤ.

Αφιέρωμα στη Σταματίνα Κανελλοπούλου και τον Ιάκωβο Κουμή, θύματα των ΜΑΤ. Facebook Twitter
16

ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΣΤΑΒΕΡΗ

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Η εικοσάχρονη εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου.

Κουμής - Κανελλοπούλου

(αναδημοσίευση από το μπλογκ Οργή Λαού.

Στις 16 Νοέμβρη του 1980 δολοφονήθηκαν από άνδρες των ΜΑΤ, η Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο Ιάκωβος Κουμής, κατά τη διάρκεια της πορείας του Πολυτεχνείου.
7 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη, το 1980 οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου κορυφώθηκαν στις 16 Νοέμβρη, ημέρα Κυριακή με την καθιερωμένη πορεία.

Η κυβέρνηση Ράλλη είχε απαγορέψει τη χρονιά εκείνη στην πορεία να κατευθυνθεί προς την Αμερικάνικη πρεσβεία και σύμφωνα με την απαγόρευση οι διαδηλωτές επιτρέπονταν να φτάσουν μόνο ως το Σύνταγμα και εκεί να διαλυθούν.

Η πλειοψηφία της ΕΦΕΕ πειθάρχησε παρά τους λεονταρισμούς των προηγουμένων ημερών, αλλά κάμποσες χιλιάδες διαδηλωτών αποφάσισαν να ακολουθήσουν την αριστερή μειοψηφία της ΕΦΕΕ (ΠΠΣΠ, ΑΑΣΠΕ, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος-Β' Πανελλαδική κ.α.) επιχειρώντας να συνεχίσουν προς την αμερικανική πρεσβεία.

«Η πορεία ανέβηκε την οδό Σταδίου, συνέχισε στην πλατεία Συντάγματος, όπου συγκεντρωμένοι στο πεζοδρόμιο πολίτες διαφόρων παρατάξεων έβριζαν όσους συμμετείχαν, και μπήκε στην οδό Β.Σοφίας. Στο ύψος της βουλής είχαν παραταχθεί οι "δυνάμεις αποκατάστασης της τάξης". Για λίγα λεπτά τα δύο μέτωπα έμειναν ακίνητα και ανταλάχθηκαν κάποιες φράσεις. Στην συνέχεια το μπλοκ των διαδηλωτών έκανε τα πρώτα βήματα προς τον σχηματισμό των Ματ και τότε αυτά επιτέθηκαν. Η μάζα των διαδηλωτών ήταν πυκνή και η υποχώρηση ήταν δύσκολη» (Μαρτυρία από το Εντός Εκτός Εναλλάξ).

Στη συνέχεια τα ΜΑΤ μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πραγματικό σφαγείο με δυό νεκρούς διαδηλωτές (Κανελλοπούλου, Κουμής) τουλάχιστον δυό τραυματίες από αστυνομικά περίστροφα, εκατοντάδες σπασμένα κεφάλια, συλλήψεις κλπ...

Η 20χρονη εργάτρια Σταματία Κανελλοπούλου βρέθηκε πεσμένη σε πεζοδρόμιο της οδού Πανεπιστημίου χτυπημένη άσχημα από αστυνομικά γκλομπ. Μεταφέρθηκε αναίσθητη στο «Ιπποκράτειο» όπου άφησε την τελευταία της πνοή, προτού οι γιατροί της προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες.

Ο 26χρονος Κύπριος φοιτητής της Νομικής Ιάκωβος Κουμής βρέθηκε στην Πλατεία Συντάγματος με βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από γκλομπ (από σφαίρα αστυνομικού περιστρόφου υποστηρίζουν άλλοι), διακομίστηκε στο «Λαϊκό» και άφησε την τελευταία του πνοή λίγες μέρες αργότερα.

Στις 10 το βράδυ της ίδιας ημέρας ο Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει: «Μικρές ομάδες ανευθύνων στοιχείων και προβοκατόρων άγνωστης και ύποπτης προέλευσης δημιούργησαν θλιβερά έκτροπα με προφανή σκοπό να αμαυρώσουν και να δυσφημήσουν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο του Πολυτεχνείου» ... Οι οργανώσεις της άκρας Αριστεράς τον κατηγορούν ότι βοήθησε την κυβέρνηση της ΝΔ «σαν να έχει αναλάβει από τώρα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης» (Προκήρυξη ομάδα Πρωτοβουλίας Πολυτεχνείου '80). (Το Βήμα)

Η κυβέρνηση περιορίστηκε να εκφράσει την οργή της για τις "οργανωμένες ομάδες αναρχικών και εξτρεμιστικών στοιχείων" που "αμαύρωσαν τη μεγάλη λαϊκή επέτειο και προκάλεσαν βάναυσα τα δημοκρατικά και ειρηνικά αισθήματα του συνόλου του ελληνικού λαού", διευκρινίζοντας απλώς ότι "για τις συνθήκες υπό τις οποίες σημειώθηκε ο θάνατος νεαρής εργάτριας διετάχθησαν διοικητικές ανακρίσεις".

Μια βδομάδα αργότερα στη Βουλή έγινε πολύωρη συζήτηση για τα γεγονότα.
"Και ο Αρχάγγελος Μιχαήλ σπάθην κρατεί στα χέρια του για να αμυνθεί εναντίον των δαιμόνων. Δεν κρατεί άνθη", έλεγε ο Γ. Ράλλης.
Ενώ ο Γιάννης Ζίγδης: "Η βασική αιτία του κακού είναι ότι η κυβέρνηση διατηρεί ένα Σώμα που αποτελεί ντροπή, τα ΜΑΤ. Δεν είναι αστυνομία αυτό, αυτό είναι Σώμα ΕΣ-ΕΣ, είναι χειρότερο από την ΕΣΑ, τα μέλη του είναι κακούργοι, όχι ότι οι άνθρωποι γεννήθηκαν κακούργοι, αλλά εκπαιδεύονται για να γίνουν κακούργοι. Τους είδα στη Ρόδο, όπου επετέθηκαν εναντίον ενός λαού που έκανε μια ειρηνική παρέλαση. Επετέθηκαν με τέτοια λύσσα, που δεν έχω δεί ούτε στους Ιταλούς φασίστες, όταν ήμουν παιδί στη Ρόδο (...) Ας έχουμε μια ειδική συνεδρίαση για το αν μπορεί μια Δημοκρατία να διατηρεί κρατικά όργανα , τύπου ΜΑΤ. Αυτά είναι μόνο για τους 'Χίτλερ', μόνο για τους 'Μουσολίνι'. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν σε μια δημοκρατική Πολιτεία".

Στην ίδια συζήτηση, Παπανδρέου και Φλωράκης, αρκέστηκαν σε υποδείξεις περί του χώρου και του χρόνου κατά τον οποίο οι αστυνομικές δυνάμεις θα έπρεπε να ανοίξουν τα κεφάλια των διαδηλωτών. "Θα ήταν σε θέση, πραγματικά, η Αστυνομία στο σημείο της σύγκρουσης να προχωρήσει με ελιγμό τέτοιο, ώστε να αποκοπεί, το επαναλαμβάνω, το σώμα των 2.000 εξτρεμιστών και εκεί να τους αντιμετωπίσει", έλεγε ο Ανδρέας. Ήξερε ότι για να φτάσει στην εξουσία όφειλε να κάνει ορισμένες υποχωρήσεις. (ΙΟΣ της Ελευθεροτυπίας).

Για τους θανάτους διατάχτηκε ΕΔΕ, η οποία φυσικά δεν κατέληξε πουθενά, ως είθισται Οι δράστες των δύο θανάτων έμειναν ατιμώρητοι καθώς όσοι από τους αστυνομικούς κατηγορήθηκαν για τα επεισόδια της 16ης Νοέμβρη του 1980, αθωώθηκαν 7 χρόνια αργότερα.

Ο κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής.

Κουμής: 30 χρόνια δεν είναι αρκετά για να ξεχάσει κανείς

Από τη Μαρία Ψαρά (αναδημοσίευση από το μπλογκ της It's all Greek to me, 22-05-2011).

Εκδήλωση στην Αθήνα ζωντάνεψε την εν ψυχρώ δολοφονία του Κύπριου Ιάκωβου Κουμή από τα ΜΑΤ

Θύματα βίας μετρά κάθε μέρα η Αθήνα. Ένα 44χρονο πατέρα που έτρεξε να πάρει το αυτοκίνητό του για να μεταφέρει την ετοιμόγεννη γυναίκα του στο μαιευτήριο, μετανάστες με χτυπήματα στο κεφάλι από ρατσιστικές επιθέσεις, εργαζόμενους στη λαϊκή αγορά Εξαρχείων από μολότοφ... Και ο κύκλος βίας δεν λέει να κλείσει...
Μέσα σε αυτό το κλίμα, πιο επίκαιρη από ποτέ, ήταν η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε αρχές Μαϊου στην Αθήνα για τον Κύπριο φοιτητή της Νομικής Ιάκωβο Κουμή, ο οποίος το 1980 δολοφονήθηκε από τα ΜΑΤ κατά την πορεία για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Με τίτλο «Ιάκωβος Κουμής 1956-1980, Τριάντα χρόνια δεν είναι αρκετά για να ξεχάσεις», που διοργάνωσαν το περιοδικό «Τετράδια», ο σύλλογος «Φίλοι του Πυριτιδοποιείου», η «Πρωτοβουλία για την Εθνική Αυτοδιάθεση και την Κοινωνική Αλληλεγγύη» και το βιβλιοπωλείο της συζύγου του, Μαρία Κουμή «Το Παραμύθι» κάλεσαν φίλους, γνωστούς και αγνώστους, να μιλήσουν για το σύντομο βίο του νεαρού φοιτητή που χάθηκε τόσο άδικα.
Αφορμή για την εκδήλωση στάθηκε ένα εκτεταμένο αφιέρωμα στον Ιάκωβο Κουμή που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Τετράδια Πολιτικού Διαλόγου Έρευνας και Κριτικής». Για τον Κουμή μίλησαν ο συγγραφέας και διευθυντής του περιοδικού Λουκάς Αξελός, ο συγγραφέας, εκφωνητής του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου Δημήτρης Παπαχρήστος και ο σύντροφος του Κουμή, Παύλος Χατζηπαύλου. Τη συζήτηση συντόνισε ο γιατρός Πέτρος Παπανικολάου.
«Τριάντα χρόνια μετά τη δολοφονία του, θελήσαμε να ασχοληθούμε με τον βραχύ βίο και τα πυκνά γεγονότα του Ιάκωβου Κουμή», μας λέει ο Λουκάς Αξελός. «Ασχοληθήκαμε σε βάθος με τον αδικοχαμένο Κουμή και διαπιστώσαμε μια εικόνα ενός αξιόλογου, σκεπτόμενου και πολιτικοποιημένου νέου, με αρκετά διαυγή ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό, ταγμένο απερίφραστα στον αγώνα για την απελευθέρωση της Κύπρου, με κριτική σχέση και στάση απέναντι στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα, και δίψα και όρεξη για γνώση, αλλά -ταυτόχρονα- ενός νέου με σαφείς ποιητικούςλογοτεχνικούς προσανατολισμούς, που μπορούν να κριθούν χωρίς postfestum επιείκειες, όχι ως τα τετριμένα δείγματα ενός συμπαθούς νέου στιχοπλόκου, αλλά ως πρωτόλεια δείγματα ενός δυνητικά αξιόλογου δημιουργού, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στα πράγματά του που διασώθηκαν...»

Σύντομη η παραμονή στην Αθήνα...
«Κατά το βραχύ διάστημα εγκατάστασής του στην Αθήνα, γνωριστήκαμε μέσα από το εγχείρημα των "Τετραδίων". Προλάβαμε και κάναμε μια εκδρομή στη Νέα Μάκρη, όταν μια εβδομάδα προτού δολοφονηθεί μαζί με τον φίλο μας Παύλο Χατζηπαύλου και τις γυναίκες μας, Αγγέλα, Δάφνη και Μαρία, περιδιαβαίνοντας τις πορτοκαλιές και λεμονιές του πατρικού μου κτήματος,» θυμάται ο διευθυντής του περιοδικού.
«Μαζί με άλλους συντρόφους μας ζήσαμε εκείνη τη χρονιά το τριήμερο της επετείου του Πολυτεχνείου, στο "τραπεζάκι" των "Τετραδίων" και της "Εργασίας". Την Κυριακή, 16 Νοεμβρίου, κατεβήκαμε από νωρίς στο Πολυτεχνείο για να συμμετάσχουμε στην πορεία, όπως και έγινε. Είναι χαρακτηριστική η εμμονή του Ιάκωβου για συμμετοχή στην πορεία, "την πρώτη του", όπως ο ίδιος διατύπωνε στον Παύλο», συνεχίζει ο Λ. Αξελός. «Όταν ολοκληρώθηκε η προσέλευση όλων μας, ξεκινήσαμε προς την αμερικανική πρεσβεία. Τα γεγονότα όμως πήραν εκρηκτικές διαστάσεις. Έχοντας αποκοπεί από τους υπόλοιπους, βρεθήκαμε στα Προπύλαια , ο σύντροφός μας Γιάννης Καργιώτης, ο Ιάκωβος κι εγώ, σχετικά μακριά από το κέντρο των συγκρούσεων στο Σύνταγμα και τη Βασιλίσσης Σοφίας και δεδομένου ότι ο Ιάκωβος είχε ουσιαστική άγνοια, όχι μόνο της Αθήνας αλλά και της αστυνομικής βιαιότητας, κρίναμε σκόπιμο να διαλυθούμε και να επιστρέψουμε στα σπίτια μας. Ήταν 10 με 10:15 το βράδυ όταν χωρίσαμε. Αλίμονο. Ήταν για πάντα... Αργά το βράδυ ειδοποιήθηκα ότι ο Ιάκωβος είχε δολοφονηθεί από τα ΜΑΤ στο Σύνταγμα».
Κανείς μέχρι σήμερα δεν ξέρει γιατί ο Ιάκωβος Κουμής αποφάσισε να μην επιστρέψει απευθείας στο σπίτι του εκείνο το μοιραίο βράδυ. Κατευθύνθηκε προς την πλατεία Συντάγματος και εκεί, καθισμένο σε μια καρέκλα, τον δολοφόνησαν πισώπλατα τα ΜΑΤ, με ένα καίριο πλήγμα αποκοπής του εγκεφάλου, όπως έγραψε ο Ιταλός ιατροδικαστής Ντουράντε.
Σύμφωνα με τις περιγραφές των αυτόπτων μαρτύρων, μεταξύ των οποίων και ο καλός του φίλος, μέλος των «Τετραδίων» Λευτέρης Ριζάς, ο νεαρός φοιτητής δεν είχε χάσει τις αισθήσεις του τελείως. Κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο, αν και λουσμένος κυριολεκτικά με αίμα, κατάφερε να πει: «Δεν έχουν το Θεό τους, με φάγανε».
Στο Λαϊκό Νοσοκομείο έφτασε κλινικά νεκρός. Μία εβδομάδα αργότερα, στις 23 Νοεμβρίου, ο Ιάκωβος Κουμής άφηνε την τελευταία του πνοή...

Δεν βρέθηκαν οι δολοφόνοι
Η σορός του μεταφέρθηκε στη Σωτήρα για να ταφεί εκεί τελικά στις 26 Νοεμβρίου μέσα σε φορτισμένη ατμόσφαιρα και πλατιά λαϊκή συμμετοχή. Την ίδια ώρα, στη Λευκωσία γινόταν τρισάγιο με συμμετοχή πολιτικών εκπροσώπων και αντιπροσωπειών από Κύπρο και Ελλάδα, χωρίς όμως επίσημη παρουσία της ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης, ή της ελληνικής πρεσβείας. Αυτό εξόργισε το πλήθος, που πραγματοποίησε αυθόρμητη πορεία προς την ελληνική πρεσβεία. Την ίδια μέρα με τον Ιάκωβο Κουμή δολοφονήθηκε η 20χρονη εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου. Παρόλο που οι συγγενείς και των δύο δολοφονημένων νέων κατέθεσαν μηνύσεις προκειμένου να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν, καμία δεν μπόρεσε να προχωρήσει γιατί δεν στάθηκε δυνατό να εντοπιστεί ούτε ένας από τους δολοφόνους.

Ποιος ήταν ο δολοφονηθείς νέος

Γεννήθηκε το 1956 από φτωχούς αγρότες γονείς στη Σωτήρα Αμμοχώστου. Αποφοίτησε από τεχνική σχολή και μετά τη στρατιωτική του θητεία εργάστηκε στο Διυλιστήριο Πετρελαίου στη Λάρνακα, ενώ, παράλληλα αποφοιτά από το Νυχτερινό Γυμνάσιο προκειμένου να πάρει απολυτήριο και να περάσει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Όπως αναφέρει ο Λουκάς Αξελός στο κείμενό του που συμπεριλαμβάνεται στα «Τετράδια», «είναι προφανές ότι τα παραπάνω (εργασία, στρατός, τεχνική σχολή, νυχτερινό) παρέτειναν κατά μερικά χρόνια τον κύκλο των μαθητικών του σπουδών, με αποτέλεσμα να εγγραφεί στο πανεπιστήμιο 24 ετών, όταν δηλαδή οι υπόλοιποι συνομήλικοί του φυσιολογικά αποφοιτούσαν. Ο Κουμής έζησε την τουρκική εισβολή. Άμεση ήταν η αντίδρασή του, συμμετέχοντας στις αντικατοχικές κινητοποιήσεις, ενώ παράλληλα ενεργοποιήθηκε δραστήρια στην Επιτροπή Αυτοδιάθεσης της Κύπρου. Αργότερα, εντάσσεται στον αριστερό-πατριωτικό κύκλο που δημιούργησε Τα Οχτωβριανά, το πρώτο αριστερό, ριζοσπαστικό και πατριδογνωστικό βιβλιοπωλείο της Κύπρου.
Το 1978 συνδέεται και συμμετέχει στην πολιτική ομάδα Εργασία, με την οποία εκδίδουν το πρώτο τεύχος του περιοδικού "Τετράδια", που ήταν αφιερωμένο στο κυπριακό ζήτημα. Λίγο πριν έρθει στην Ελλάδα, το 1980 παντρεύεται την συντοπίτισσά του Μαρία Καΐκκη. Και την ίδια χρονιά, γράφεται στο Πολιτικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εγκαταστάθηκε τελικά στην Αθήνα με τη γυναίκα του, σε ένα διαμέρισμα στα Σεπόλια. Άμεση ήταν η εμπλοκή του με τα φοιτητικά δρώμενα. Από την πρώτη στιγμή τα προσεγγίζει και τα σχολιάζει κριτικά στο Πολιτικό Ημερολόγιό του. Ενδεικτικά, δύο μέρες πριν από τη δολοφονία του, έγραφε: "Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα πάσχει από μια νοσηρή πολιτικοποίηση. Κακοχωνεμένες ιδέες εκφράζονται με πολλά λόγια χωρίς ουσία. Αυτή είναι η πρώτη εντύπωση που είχα"».

Φωτ. Athens Indymedia.

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Φωτ. Athens Indymedia. 

 

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Φωτ. Athens Indymedia.

 

Ο Αγώνας (απεργίες 1974-75), μια ταινία των 'Εξι: Θ.Μαραγκός, Δ. Γιαννικόπουλος, Ηλ. Ζαφειρόπουλος, Γ. Θανασούλας, Κ. Παπανικολάου & Φ. Οικονομίδης.
Ναυπηγεία Ελευσίνος, Νational Can Eλλάδος, ΙΤΤ, BΙΑΜΑΞ, Εργατικά ατυχήματα, Παράγκες Περάματος, National Can "Έλληνες Πακιστανοί όλοι μαζί",  Ντοματοπαραγωγοί Ηλείας (βουλευτής Κοντογιαννόπουλος), Σχολές Μαιών (Αλέκος Παναγούλης - νεοταξίτες χουντικοί της εποχής).

16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

CHECK ΔΕΥΤΕΡΑ «Love Actually»: η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Οθόνες / «Love Actually»: Η συνήθεια που έγινε λατρεία έκλεισε τα 20 χρόνια

Σαν σήμερα πριν από είκοσι χρόνια έκανε πρεμιέρα στη Νέα Υόρκη η λονδρέζικη χριστουγεννιάτικη κομεντί που εξελίχθηκε σε απαραίτητη χριστουγεννιάτικη προβολή για εκατομμύρια σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μουσική / Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας: «Το μπαρ το ναυάγιο δεν ήταν μπαρ»

Μια ανέκδοτη συνέντευξη της Αρλέτας στον δημοσιογράφο και ραδιοφωνικό παραγωγό Μιχάλη Γελασάκη το 2009, όπου μιλάει για τον τελευταίο της δίσκο, τα «αδικημένα» τραγούδια της, τους νέους, τους φραγκοφονιάδες της γενιάς της και αφηγείται την ιστορία του τραγουδιού το «Μπαρ το ναυάγιο», που δεν ήταν μπαρ! Δημοσιεύεται στo Lifo.gr για πρώτη φορά, έξι χρόνια μετά τον θάνατό της.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Κάθριν Χέμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Σαν Σήμερα / Κάθριν Χέπμπορν: Η σταρ των μεγάλων αντιφάσεων

Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό της στις 29 Ιουνίου του 2003 σε ηλικία 96 ετών, η Κάθριν Χέπμπορν παραμένει η εμβληματικότερη κινηματογραφική μορφή αυταπάρνησης και αδιαφορίας για το ασύλληπτης διάρκειας status της, υπονοώντας πως ήταν καταδικασμένη να γίνει, και να πεθάνει, σταρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

10 σχόλια
Παστιτσιος.Πρεπει να ειναι το αληθινο του ονομα.Και εκπροσωπει και τον εγκεφαλο του.Ασε που το παστιτσιο μπορει να εχει πιο πολυ μυαλο απο τον ''Παστιτσιο'''....Μαθηματα ''''δημοκρατιας''' και '''ιστοριας''' ''''Ο ΠΑΣΤΙΤΣΙΟΣ'''Ουτε παρων ητανε ,οτι διαβαζε απο τις ακρο γαλαζιες φυλλαδες.
γιατί κατέβηκε το αρχικό φωτογραφικό αφιέρωμα στη χούντα και το πολυτεχνείο με τις φωτογραφίες και αναφορές στους ηθοποιούς και τραγουδιστές που συναναστρέφονταν περήφανοι τους χουντικούς; Ίσως ήταν οι "υπεύθυνοι" της εποχής και αυτοί...
Ας ελπίσουμε να μην έχουμε τα ίδια και φέτος σε καμία πόλη της Ελλάδος!Να επικρατήσει στις πορείες το πνέυμα της συμβολικής διαμαρτυρίας για να θυμόμαστε τι έγινε τότε και να αναλογιστούμε πόσο κοντά είμασταν-είμασταν και τώρα σε τέτοιες ιδέες! Μα η Χ.Α. κόμμα; Στη βουλή; **αμώ τα άκρα, τον φανατισμό, την κομματοποίηση και τα πολιτικά κενά της κοινωνίας μας!
Κουμής-Κανλλοπούλου. Τότε που η Δεξιά ήταν όντως Δεξιά, οι μπάτσοι όντως μπάτσοι-γουρούνια-δολοφόνοι, και τα θύματα πραγματικοί διαδηλωτές, φοιτητές, εργάτες.Μη χαίρονται οι ιντυμηντιάδες, δεν έχει καμιά σχέση ο "εθνικιστής" Κουμής με τα μούτρα τους,ούτε θα μεταλλασσόταν ποτέ σε υποχείριο του Σόρος γιατί αυτό που έγραψε στο ημερολόγιό τουγια το ελληνικό φοιτητικό κίνημα δείχνει IQ και ωριμότητα που τα φρικιά μόνο με ειδική θεραπεία μπορεί ν' αποκτούσαν.Κι αν τότε το φοιτητικό κίνημα ήταν νοσηρό, όλο πολλά λόγια κι ουσία μηδέν, φαντάσου πώςέχει καταντήσει τις τελευταίες δεκαετίες...Καλά, να το κλαιν οι ρέγγες. Ιδίως επειδή έχει καπελωθεί από τους εγκάθετους του δήθεναντιεξουσιαστικού χώρου.Όλο με το σεξ (διαστροφές) και με τη θρησκεία (ισλάμ) ασχολούνται στην ουσία οι ψυχανώμαλοι.Όπως ακριβώς κι ο...θείο!...
στις 26 11 1985 η 17 νοεμβρη σαν αντιποινα για τον θανατο του καλτεζα πυροδοτησε με ανθρωποκτονο προθεση αυτοσχεδιο εκρηκτικο μηχανισμο στην καισαριανη την ωρα που διερχοταν κλουβα των ΜΑΤ απο το τυφλο χτηπημα δολοφονηκε ο αρχιφυλακας ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ και τραυματιστηκαν οι συναδελφοι του οι ανανδροι δολοφονοι στην συνεχεια αναβαθμισαν την δραση τους εκτοξευοντας ρουκετες ειναι αποριας αξιο που ειναι θαμενοι οι αγνωστοι νεκροι του πολυτεχνιου ο μακαριτης δημαρχος μπεης παντως δεν βρηκε σκελετους στο νεκροταφειο ζωγραφου οι νεκροι της αστυνομιας ειναι υπαρκτοι
χμ... πάλι έχεις μπερδευτεί μου φαίνεται. Κάτσε να σε βοηθήσω μήπως ξεκολλήσεις κι αρχίσεις να στροφάρεις.εκτέλεση η: η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του εκτελώ.1α. εφαρμογή, πραγματοποίηση, επιτέλεση ενός έργου σύμφωνα με οδηγίες ή με ορισμένο πρόγραμμα: π.χ. η εκτέλεση μιας εντολής / ενός σχεδίου / ενός προγράμματος. 2β. εκπλήρωση: π.χ. εκτέλεση καθήκοντος. 2. θανάτωση (καταδικασμένου)3. απόδοση τραγουδιού ή μουσικής σύνθεσης ...και τα λοιπά, και τα λοιπάΗ 17Ν λοιπόν, με αφορμή και την δολοφονία του Καλτεζά εκτέλεσε τον αρχιφύλακα των ΜΑΤ.Αν δε το κατάλαβες ούτε και τώρα κι έχεις απορίες, ρώτα μη ντρέπεσαι.
Αγαπητέ αστυνομικέ ΠαστίτσιεΤο οτι η τρομοκρατικη οργανωση 17 Ν δολοφονησε τον αρχιφύλακα για "ιδεολογικα κριτηρια", δινει αφεση στις δολοφονιες πολιτων διαδηλωτών από την αστυνομία???Ή εχεις την εντυπωση ότι οι πολίτες που διαμαρτύρονται για τα κακώς κείμενα στη χώρα τους επικροτούν τετοιες λύσεις. Τέτοιους συμψηφισμούς κάνει το συνάφι σου, και μόνη έννοια σας ειναι ο εμφύλιος και πώς θα δημιουργήσετε καινούριο. Άντε τώρα, στολιστείτε με κανα σημαιάκι ακόμα, οπως κανουν και οι χρυσαυγίτες και πηγαίνετε να φάτε κανεναν άλλο Ελληνα, ή ¨ανθέλληνα¨ οπως σας μαθαινουν εκει που ξερεις εσυ....Αίσχος!!!!
Το μεγάλο πρόβλημα με τη Μεταπολίτευση είναι ότι ουδέποτε ολοκληρώθηκε. Υπήρχε και υπάρχει ένας θύλακας που (ισχυρίζεται ότι) φυλάττει Θερμοπύλας. Στην ουσία φυλάττει τη δική του μερίδα εξουσίας και την παραμονή της Ελλάδας στην Καθυστέρηση. Γι' αυτό πριν τις εκλογές ο Μιχαλολιάκος είπε "και ο Τσίπρας να βγει, θα κάνει ό,τι έκανε και ο Ανδρέας Παπανδρέου". Αυτό εννοούσε. Και μετά είδαμε τους υπερπατριώτες και θρησκόληπτους του ΠΑΣΟΚ, που δε διέφεραν σε τίποτα από εκείνους της ΝΔ, να διατηρούν τας παραδόσεις. Και τώρα ακούς από ΣΥΡΙΖΑ μεριά κάτι δηλώσεις, που θα περίμενες να ακούσεις από Εθνικιστές.Όταν το ΚΚΕ Εσωτερικού ψήφισε μαζί με τη ΝΔ, με τις μικρές του δυνάμεις, την είσοδο στην ΕΟΚ, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ έβραζαν εναντίον του, γιατί στηρίζει τον Ιμπεριαλισμό και είναι η "Αριστερά των σαλονιών". Νομίζω ότι η ψήφος του ήταν πιο ειλικρινής από της Δεξιάς. Η Δεξιά ουδέποτε εργάστηκε για την ουσιαστική ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ. Το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ. Μπουκώσανε βέβαια από τα πακέτα και από το φθηνό δανεισμό.Όπως διαβάσαμε, υπήρχαν και εκείνοι που έβριζαν όσους θέλανε να προχωρήσουν πιο πάνω. Με ποιό κίνητρο, με ποιά δικαιολογία τους έβριζαν; Απλά ήταν η "γραμμή" τους. Οι άλλοι ήταν απλά "άλλοι". Οι ακροδεξιοί σήμερα στα βοθρομπλόγκ θα εξακοντίζουν τα ακατάρριπτα επιχειρήματα ότι οι άλλοι είναι "άπλυτοι" και θα εκσφενδονίζουν ότι είναι "βρώμες", "πούστρες", ή "πουστολάγνοι" και "λαθρολάγνοι". Επισημαίνω τα εισαγωγικά. Άλλοι τα λένε, όχι εγώ. Φυσικά σήμερα γυρεύουμε δανεικά από Ευρωπαίους υπουργούς ανοικτά ομοφυλόφιλους και παντρεμένους με άντρες και η δύστυχη πατρίδα μας μοιάζει τόσο μακρινή... Προστατεύτηκε τόσο αποτελεσματικά από αυτά τα ξενόφερτα και δυτικότροπα... Μέχρι και σήμερα εμποδίζουμε το Euronews να ανοίξει Ελληνικό τμήμα!! Δεν το θέλουμε. Έξω από την Ελλάδα μας...Σε τί να ελπίσει κανείς; Ότι στην σημερινή Ελλάδα ένα υψηλό ποσοστό ανθρώπων είναι πτυχιούχοι και τι διάολο, κάτι θα έχει μείνει στο κεφάλι τους; Ότι η Τράπεζες και όλη η ροή χρήματος πλέον θα ελέγχεται από την ΕΕ μετά την ανακεφαλαιοποίηση (συνεπώς τα δάνεια προς κόμματα, τα χαρισμένα δάνεια σε ομάδες) κλπ... Όμως το κομμάτι εκείνο της κοινωνίας που και τότε έδωσε 7% στην ΕΠΕΝ, ενώ γίνονταν αυτά, είναι πάντα εδώ. Συν οι ευκαιριακοί, πυροβολημένοι νέοι που αναζητούν μέσα στη βία της ΧΑ, νόημα στη ζωή τους.
ο καλτεζας ειχε πεταξει μολοτοφ και πυρπολησε την κλουβα ο αστυνομικος αθωωθηκε στο εφετειο πολιτικη αγωγη ηταν ο κωνσταντοπουλος πατερας της ζωης και ο κουβελης σε αντιποινα η 17νοεμβρη δολοφονησε με βομβα αρχιφυλακα των ματ στις 26 11 τελος μεσα στον χωρο του πολυτεχνιου δεν υπηρχαν νεκροι στους γυρω δρομους ναι
Πέταξε μολότωφ αλλά κυνηγήθηκε και πυροβολήθηκε πολύ πιο μακριά από την κλούβα. Άρα δεν ήταν αυτοάμυνα, αν αυτό θέλεις να πεις. Το ότι ο αστυνομικός αθωώθηκε στο εφετείο δεν λέει, δυστυχώς, και πολλά. Εδώ έχουν αθωωθεί άλλοι και άλλοι...τώρα το ότι οι πολιτική αγωγή ήταν παράγοντες της Αριστεράς (και η υπεράσπιση του αστυνομικού μάλλον φιλικώς διακείμενη στη Δεξιά) δεν εκπλήσσει κανέναν υποθέτω...Και για να μην το κουράζουμε, δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ δικαιολογία για τη δολοφονία ενός 15χρονου παιδιού! Θα μπορούσαν να τον είχαν συλλάβει. Προτίμησαν την "εύκολη (και αιματηρή) λύση".Επίσης, όταν λες ότι δεν υπήρχαν νεκροί στο χώρο του Πολυτεχνείου αλλά "στους γύρω δρόμους", τι ακριβώς εννοείς; Ότι τους πάτησαν αυτοκίνητα; Και οι τραυματίες (που υπήρχαν ΜΕΣΑ στο Πολυτεχνείο) δεν σου κάνουν;Υ.Γ. καλό θα ήταν να ξεκινήσεις γνωριμία με τα σημεία στίξης και τη στοιχειώδη ορθογραφία. Ίσως έτσι οι απόψεις σου να φαίνονται τουλάχιστον πιο...ευπρεπισμένες.
Τρικυμια κανονικη...Ο καλτεζας πυροβοληθηκε στο κεφαλι πισοπλατα, πιθανον ομως να εριχνε τη μολοτωφ με ραβερσα και να αδικουμε τον πρωταθλητη στη σκοποβολια μελιστα. Οσο για το που δολοφονηθηκαν οι νεκροι του πολυτεχνειου δεν καταλαβαινω τι θελουν να πουν οσοι λενε οτι δεν υπηρξε νεκρος μεσα στο χωρο του πολυτεχνειου. Λες και οι νεκροι της νυχτας εκεινης δεν επεσαν απο πυρα στρατιωτων, αλλα επροκειτο για τροχαια ατυχηματα που τυχαια συνεβησαν στη γυρω περιοχη.
Και ας μην ξεχνάμε τον 15χρονο μαθητή Μιχάλη Καλτεζά που σκοτώθηκε από αστυνομικό στην επέτειο του Πολυτεχνείου το 1985...Και για να εξηγηθώ πριν (ίσως) ξεκινήσει ασύστολο trolling: ΔΕΝ τα έχω με τους αστυνομικούς. Όχι με αυτούς που κάνουν σωστά τη δουλειά τους τουλάχιστον...