Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τι καταλαβαίνουν τα παιδιά;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: τι καταλαβαίνουν τα παιδιά; Facebook Twitter
48


________________
1.


Αγαπητή Α,μπα μου,
για πολλά άτομα μπορεί να φαίνεται ότι ξέρω πάρα πολλά γύρω από μουσική, ταινίες, τέχνη και βιβλία. Στην πραγματικότητα όμως, γνωρίζω τόσα άτομα που ξέρουν τόσα πολλά πράγματα για τους τομείς που τους ενδιαφέρουν, που εγώ νιώθω πως απλά κάνω τσαπατσουλιά, και απλά ξέρω κάποια βασικά πράγματα. Και δεν έχω την οργάνωση να κάτσω να ασχοληθώ με όλα συστηματικά, τύπου κάθε μέρα να διαβάζω λίγες σελίδες ή/και να ακούω 10 κομμάτια καινούρια. Μια ζωή μετριότητα;- Virginia

Δηλαδή εσύ ξέρεις ανθρώπους, και μάλιστα πολλούς, που ξέρουν πολλά πράγματα, και αντί να χαίρεσαι και να το εκμεταλλεύεσαι ή να νιώθεις περήφανη για τον κύκλο σου, στενοχωριέσαι γιατί νιώθεις κατώτερη. Αυτά παθαίνει όποιος προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την τέχνη ως μέσο επιβολής.


Το «ξέρω πολλά» δεν είναι συνώνυμο με το «απολαμβάνω πολύ» και η τέχνη είναι για την απόλαυση και την προσωπική μας καλλιέργεια, όχι για να κερδίζουμε πόντους στην κοινωνική αρένα.

________________
2.


Αγαπητή Α μπα βοηθησέ με αν μπορείς στο εξής: Δημόσια ή ιδιωτική εκπάιδευση; Η κόρη μου ξεκινά το δημοτικό και έχω μπερδευτεί με όσα ακούω. Σ΄ ευχαριστώ! Είσαι εξαιρετική!- Τζωρτζίνα

Τζωρτζίνα, δεν είναι όλα τα δημόσια σχολεία ίδια, όπως δεν είναι και όλα τα ιδιωτικά. Ανάλογα με τις δυνατότητες σου, τις επιθυμίες και τις δεξιότητες της κόρης, και του περιορισμού λόγω της θέσης της κατοικίας σου, εύχομαι να μπορέσεις να πάρεις την πιο συμφέρουσα απόφαση για το παιδί.


Αν το εννοείς ιδεολογικά, θα προσπαθούσα να μην εφαρμόζω τον προσωπικό μου ιδεολογικό κώδικα στην καμπούρα του άλλου.

________________
3.


Λένα μου, κάνω ψυχανάλυση που με έχει βοηθήσει κάπως στη σχέση μου με τους γονείς μου. Από τον ευρύτερο κύκλο μου έμαθα για ένα πολύ σοβαρό ψυχολογικό θέμα που αντιμετώπισε ο σύζυγος της ψυχαναλύτριάς μου, κάτι που προκάλεσε μεγάλα προβλήματα στην 35 χρονη τώρα κόρη της. Πιστεύεις ότι ένα άτομο μπορεί να συμβουλέψει σωστά τους άλλους όταν οι δύο πιο κοντινοί του άνθρωποι σκιάστηκαν από ένα θέμα πολύ σημαντικό?- Cony

Είναι σα να ρωτάς αν ένας καρδιολόγος που δεν έχει δει έμφραγμα από κοντά είναι καλύτερος επαγγελματίας.

________________
4.


Αγαπητή, Με τον φίλο μου είμαστε μαζί κοντά στους 9 μήνες και οι 2 κοντα στα 30 και πολύ αγαπημένοι αμα σου πω ότι ακόμα με παραξενεύει ότι είπαμε το σ αγαπώ στους 2 μήνες σχέσης και το εννοούσαμε και το εννοούμε τι θα πεις; Ήταν νωρίς δεν ήταν;- η.


Θα δείξει το μέλλον, έτσι δεν είναι;

________________
5.


Μέχρι που επιτρέπονται οι σχέσεις μεταξύ εσένα και τον κολλητών του άντρα σου και αντίστοιχα του άντρα σου με τις κολλητές σου; Ιδιαίτερη συμπάθεια που φυσικά την ξέρω η να ξεκόβω τις κοινές μας επαφές;- Ψιτ

Δηλαδή προτιμάς την αμοιβαία αντιπάθεια, για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Ωραία άποψη έχεις για τις φίλες σου. Και για τον άντρα σου. Και για τον εαυτό σου.

________________
6.


Αγαπητή Α,μπα,
διαβάζω καιρό τη στήλη σου και είπα δειλά δειλά να στείλω κι εγώ, μιας και θεωρώ ότι το σκεπτικό σου είναι αρκετά κοντά στο δικό μου. Όμως αυτά που συμβουλεύουμε τους άλλους, συνήθως, στον εαυτό μας αδυνατούμε ή και αρνούμαστε να τα εφαρμόσουμε. So, here's how it goes...έχει ένα χρόνο από τότε που βγήκα από μια πενταετή σχέση, η οποία ήταν πολύ έντονη και έχει αφήσει τα ανάλογα σημάδια.
Μεγαλώσαμε μαζί το λες, έφυγα στο εξωτερικό για ένα διάστημα και ούτε αυτό μας χώρισε το λες, αλλά a ride in the park δεν το λες. Κάποιος κυνικός θα μας χαρακτήριζε friends with benefits (από τη στιγμή που έληξε "επίσημα" η σχέση μετά τον πρώτο χρόνο) αλλά εγώ δεν μπορώ να το εκλάβω έτσι όταν -κυρίως απ'τη μεριά του να το τονίσω- όλα αυτά τα χρόνια έχουν ειπωθεί λόγια του τύπου είσαι η γυναίκα της ζωής μου, κλπ. Όμως δεν είμαι εγώ πλέον αυτή που έχει στη ζωή του και αδυνατώ να καταλάβω πώς μπήκε στο καλούπι του σχεσάκια όταν μαζί μου δεν τα κατάφερνε. Και πώς σταματάω να ελπίζω όταν ακόμη όταν βρισκόμαστε αραιά και πού συνεχίζει να μου τονίζει το πόσα σημαίνω για εκείνον; Και πώς αφήνω πίσω μου όλα τα αναπάντητα ερωτηματικά;
Φιλικά- MarEl

Δεν πολυκατάλαβα. Χώρισες μετά από έναν χρόνο αλλά εσύ θεωρείς ότι η σχέση κράτησε πέντε επειδή συνεχίσατε τις περιστασιακές επαφές, οι οποίες σταμάτησαν πριν από ένα χρόνο;


Αν κατάλαβα σωστά, ο λόγος που ελπίζεις είναι ότι αυτός θέλει να συνεχίσεις να ελπίζεις, γιατί του αρέσει ο εαυτός του, όπως καθρεφτίζεται στα μάτια σου. Μην του δίνεις αυτή την εξουσία, να θυμάσαι ότι είναι στα δικά σου χέρια, και όχι στα δικά του. Κουράγιο. Θα περάσει, και τα ερωτήματα θα απαντηθούν όταν δε θα σε νοιάζει πια.
Αλλά μην περιμένεις να περάσει από μόνο του. Το «κουράγιο» το λέω επειδή ΕΣΥ θα κάνεις την προσπάθεια.

________________
7.


βρε Λενάκι πες μου, πιστεύεις και εσύ το κλισέ "τα παιδιά καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα απ' όσα πιστεύουμε" με ανασήκωμα φρυδιών;

και αφού αυτό είναι ένα υπερτεράστιο κλισέ, τελικά μήπως πιστεύουμε ότι καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα απ'όσα πράγματι καταλαβαίνουν;

Πιστεύω ότι καταλαβαίνουν άλλα από αυτά που νομίζουμε ότι κατάλαβαν, γιατί φιλτράρουν τα γεγονότα γύρω τους με πολύ διαφορετικό και έντονα εγωκεντρικό τρόπο, επειδή η επιβίωση γι' αυτά είναι διαφορετική – και ιδιαίτερα επιτακτική – υπόθεση, κι αυτό επειδή ξέρουν πόσο ευάλωτη είναι η θέση τους.


48

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#6"Όμως δεν είμαι εγώ πλέον αυτή που έχει στη ζωή του και αδυνατώ να καταλάβω πώς μπήκε στο καλούπι του σχεσάκια όταν μαζί μου δεν τα κατάφερνε. "αν στην θεση του "δεν τα καταφερνε" βαλεις το "δεν ηθελε", θα τα καταλαβεις ολα νομιζω...
#2 Έχοντας πάει σε δημόσιο σχολέιο και δημόσιο πανεπιστήμιο θα έλεγα ότι αν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα και αφού ρωτήσεις γονείς με μεγαλύτερα παιδιά για το δημόσιο σχολείο της περιοχής, θα ήταν καλό να μπορούσες να παρέχεις στο παιδί σου "εκπαίδευση" σε ένα δημιουργικό περιβάλλον με ενεργητικούς δασκάλους που μπορούν να το εμπνεύσουν. Είμαι 27 και ακόμα θυμάμαι τη απαράδεκτη συμπεριφορά που είχε η δασκάλα που ειχα όταν ήμουν 10 χρονών. Νομίζω δημιούργησε ψυχολογικά τραύματα σε πολλούς συμμαθητές μου... Οι δάσκαλοι και το περιβάλλον του σχολείου μπορούν να επηρεάσουν πάρα πολύ τη ζωή του παιδιού.
#2 Όσων αφορά το δημοτικό σχολείο δεν νομίζω ότι το ιδιωτικό έχει να προσφέρει κάτι τόσο διαφορετικό που να δικαιολογεί τα δίδακτρα. Το σχολείο σε αυτή τη φάση εξυπηρετεί πιο πολύ την κοινωνικοποίηση του παιδιού και την ένταξή του σε ένα μικρόκοσμο κοινωνίας, παρά την παροχή εξειδικευμένων γνώσεων. Θέλω να πω ότι και στο δημόσιο και στο ιδιωτικό την προπαίδεια και τους νομούς θα μάθουν λίγο πολύ. Αν δεν συντρέχουν άλλοι πρακτικοί λόγοι, θα εξέταζα το ιδιωτικό για γυμνάσιο-λύκειο.
Μήπως μπερδεύεις το δημοτικό με το νηπιαγωγείο;Σε κάθε δημόσιο ή ιδιωτικό δημοτικό (πρέπει να) προσφέρονται οι βασικές -"εξειδικευμένες"- γνώσεις για:- τη σωστή γραμματική της γλώσσας και την ορθή χρήση του λόγου-τις θετικές επιστήμες-την ιστορία-την πρώτη επαφή με τις καλές τέχνες και τη μουσική-την εκμάθηση ξένων γλωσσών, κ.α.Αν δε δώσει προσοχή σε αυτά κατά την επιλογή του σχολείου και περιμένει μέχρι γυμνάσιο-λύκειο, το παιδί θα 'χει γίνει κάγκουρας.
Ακριβώς. Ειδικά το Δημοτικό έχει αλλάξει προς το καλύτερο τα τελευταία χρόνια, ειδικά όσον αφορά υλικοτεχνική υποδομή, διευρυμένο ωράριο, ωρολόγιο πρόγραμμα αλλά και διδακτικό προσωπικό, που για να ενημερώσω και τον φίλο αναγνώστη Anonymous Liberty παραπάνω εδώ και κάποια χρόνια διορίζεται μέσω ΑΣΕΠ, γιου νόου.. έτσι έχεις τον συνδυασμό παλιών με πείρα και (πολύ) νέων με όρεξη και νέες μεθόδους.
Δεν διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά τα παραπάνω διδάσκονται και σε ένα ''καλό'' αλλά και σε ένα ''κακό'' σχολείο. Το αν το παιδί θα ενδιαφερθεί να αξιοποιήσει αυτά που διδάχτηκε είναι θέμα οικογένειας . Για αυτό συνήθως τα ''κακά'' σχολεία ταυτίζονται με περιοχές όπου το μέσο μορφωτικό επίπεδο των γονιών είναι χαμηλότερο. Αν έχεις τη σωστή παρακίνηση από τους γονείς μπορείς να αριστεύσεις σε ένα κακό σχολείο και αντίστοιχα να γίνεις μια χαρά ''κάγκουρας'' σε ένα καλό σχολείο. Τα κριτήρια όσων διαχωρίζουν τα σχολεία σε καλά και κακά είναι πιο πολύ κοινωνικά παρά πρακτικά.
Αγαπητή Μεφράου Δ, ελπίζω να μη φάνηκα απότομος με το σχόλιό μου, απλά θεωρώ πολύ σημαντική την παροχή γνώσεων στο δημοτικό για τη θεμελίωση του χαρακτήρα και του τρόπου σκέψης. Φυσικά, συμφωνώ μαζί σου πως οι γονείς έχουν το βασικό ρόλο στην εξέλιξη του παιδιού, αλλά και ο ρόλος των δασκάλων είναι εξίσου σημαντικός. Προς αυτή την κατεύθυνση εννοούσα ότι πρέπει να δώσει προσοχή κατά την επιλογή του σχολείου. Μπορεί όλα να διδάσκονται και σε ένα ''καλό'' και σε ένα ''κακό'' σχολείο αλλά το θέμα είναι ο τρόπος.
Astronaut,Όπου υπάρχει ενδιαφέρον από τους δασκάλους και τους γονείς για την εκπαίδευση των παιδιών τα σχολεία έχουν την δυνατότητα να είναι άριστα, όπου υπάρχει αδιαφορία τότε οι μαθητές παίρνουν το μήνυμα. Δεν είναι πάντα κριτήριο η κοινωνική τάξη και η οικονομική κατάσταση. Από φτωχά χωριά και φτωχές αγροτικές οικογένειες ξεφύτρωσαν ικανότατοι επιστήμονες. Την εποχή που ο δάσκαλος και ο παπάς δεν ήταν επαγγέλματα αλλά λειτουργήματα. Σήμερα που ο πληθυσμός έχει αστικοποιηθεί υπάρχουν υποτροφίες για τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία των πόλεων και λεωφορείο ή ηλεκτρικό για τα πρότυπα δημόσια...Υ.Γ.Όταν λέμε "ενδιαφέρον" τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Nandja,I know, but do you know?...Οι νέοι διορισμοί εκπαιδευτικών γίνονται σε ποσοστό 60% από τους πίνακες διοριστέων του ΑΣΕΠ και κατά 40% από τους ενιαίους πίνακες αναπληρωτών εκπαιδευτικών;Ότι σε μερικές κατηγορίες δεν υπάρχουν αιτήσεις διοριστέων του ΑΣΕΠ για να καλυφθεί αυτό το 60%; Που αρχικά είχε ψηφισθεί για 100% αλλά ποτέ δεν εφαρμόσθηκε;Γιου νόου επίσης ότι αν προσθέσεις και τις διάφορες άλλες κατηγορίες προσληφθέντων από τρίτεκνους μέχρι απολυμένους ιδιωτικών σχολείων τότε μόνο το 40% των διορισμένων της δευτεροβάθμιας είναι μέσω ΑΣΕΠ και στην πρωτοβάθμια κατεβαίνει το "επίσημο" ποσοστό προσληφθέντων μέσω ΑΣΕΠ,στα 16%!Αυτά κατά την διακυβέρνηση του εκσυγχρονιστή ΓΑΠ.Αν κάνουμε ένα υπολογισμό βασισμένο στην Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος για τα προηγούμενα χρόνια:Οι διορισμοί των μονίμων δασκάλων ανέρχονται στην 20ετία 1990-2010 σε 36000 δασκάλους οι δε αναπληρωτές δάσκαλοι είναι διπλάσιοι από τους μονίμους! Ακόμα αυτοί που διορίζονται μέσω ΑΣΕΠ τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι έχουν κάποια προϋπηρεσία σαν αναπληρωτές, ελάχιστου είναι αυτοί που προσλήφθηκαν με ΑΣΕΠ χωρίς προϋπηρεσία όσα μόρια, πτυχία και μεταπτυχιακές σπουδές να έχουν.Από τις 50000 μονίμων δασκάλων οι περισσότεροι δεν έχουν περάσει από ΑΣΕΠ. Η αλλαγή του συστήματος διορισμού πρόσφατα μέσω ΑΣΕΠ έχει και το ακόλουθο αποτέλεσμα: Στο παρελθόν μετά από 2 χρόνια αναπλήρωσης οι δάσκαλοι διορίζονταν, αλλά πλέον με την αλλαγή του συστήματος απαραίτητη προϋπόθεση για διορισμό είναι η επιτυχία στον ΑΣΕΠ. Η αναπλήρωση μεν δε θα εξασφαλίζει και μόνιμο διορισμό, παρατηρούμε όμως ότι δεν υπάρχουν αιτήσεις από διοριστέους του ΑΣΕΠ που έχει σαν αποτέλεσμα πάνω από το 80% των νεοπροσληφθέντων μονίμων δασκάλων είναι αναπληρωτές με κάποια προϋπηρεσία αλλά δεν έχουν κατορθώσει να περάσουν ΑΣΕΠ, πολλοί ούτε καν προσπάθησαν!!! Γιατί;Ντου γιου γκερ ιτ;
Τα παιδιά καταλαβαίνουν αρκετά πράγματα αλλά περισσότερο καταλαβαίνουν αλλαγές στην συμπεριφορά των ενηλίκων. Δεν τους ξεφεύγει τίποτα όταν έχει να κάνει με το άγχος των γονιών και ιδιαίτερα όταν ξεσπάει επάνω τους. Ξεχνούν τόσο γρήγορα όσο οι ενήλικες που στην Ελλάδα δυστυχώς ξεχνούν πολύ γρήγορα.
Στην Ελλάδα κατά μέσο όρο η σημερινή μεσαία δημόσια εκπαίδευση έχει καταντήσει όπως ήταν παλιά η ιδιωτική. Είιναι για μαθητές που δεν τα καταφέρνουν κάπου αλλού και πρέπει να περάσουν τις τάξεις. Κατέβηκε η ποιότητα διδασκαλίας και οι απαιτήσεις. Το 15 έγινε τοι παλιό 10ρακι, η νέα βάση δηλαδή. Τα μόνα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία που πραγματικά αξίζουν είναι αυτά που δέχονται τους μαθητές μετά από εξετάσεις ή απαραίτητα με γνώση μιας ξένης γλώσσας. Δηλαδή στην περιοχή του Λεκανοπεδίου δεν ξεπερνούν τα δέκα, αν δεν κάνω λάθος. Τα άλλα δημόσια και ιδιωτικά είναι και θα είναι μεταξύ συνεχόμενων απεργιών, αδιαφορία από το διδακτικό προσωπικό συνδυασμένη με την αδιαφορία για μάθηση ενός μεγάλου μέρους των μαθητών της τάξης, είναι σχολεία παγίδες. Ο μαθητής μαθαίνει συνήθως άχρηστα πράγματα ή με λάθος τρόπο και ξοδεύει τον περισσότερο καιρό του στο σχολείο για ανοησίες lifestyle ή χειρότερα πολιτικού περιεχομένου ατελείωτες συζητήσεις και προπαγανδισμό. Όσοι δάσκαλοι ή καθηγητές είχαν την πρώτη τους δουλειά μετά την Μεταπολίτευση, συνήθως μετά από πέντε με δέκα χρόνια στο ράφι περιμένοντας διορισμό, είναι αδύνατον να λειτουργήσουν σαν σωστά εκπαιδευμένο, οργανωμένο διδακτικό προσωπικό. Μετά τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις η ασθενή θέληση για δουλειά έχει γίνει παράλυση. Αποτέλεσμα, διευθυντές και διδακτικό προσωπικό, να δηλώνουν στα ΜΜΕ ότι οι μαθητές καλύτερα θα είναι να πηγαίνουν στο φροντιστήριο παρά στο σχολείο τους και ότι δεν υπάρχει θέμα απουσιών!Σε περίπτωση που υπάρχει απόφαση έγκαιρα για ανώτατες σπουδές στο εξωτερικό καλύτερα είναι μια δημόσια εκπαίδευση στο δημοτικό και μετά μάθηση στο σπίτι και μέσω Ίντερνετ ιδιαίτερα αν ο γονιός έχει ελεύθερο χρόνο. Η εγγραφή σε πρωτότυπο ή εξαιρετικό ξενόγλωσσο ιδιωτικό πρέπει να γίνει όσο πιο σύντομα είναι δυνατόν αλλά ποτέ δεν είναι αργά.
#1 Standing ovation to A, μπα.#3 Εσείς, δηλαδή, θέλετε οι άνθρωποι που σας βοηθούν να είναι αποστειρωμένοι, ανέγγιχτοι και αμέτοχοι στη ζωή, με όλα τα καλά και τα κακά της; Kάτι σαν το βλέμμα του Θεού πάνω σας, ας πούμε (καμία εγγύτητα, καμία σωματικότητα, καμία εμπλοκή με προσωπικά θέματα ή προβλήματα, καμιά απτή πραγματικότητα να τους λερώνει);Μόνο να φανταστώ μπορώ το σοκ που βιώσατε όταν συνειδητοποιήσατε ότι η μητέρα σας δε μύρισε τον κρίνο για να σας γεννήσει.Και φοβάμαι μήπως σας προξενήσω ανήκεστη ψυχολογική βλάβη αν σας αποκαλύψω ότι οι γονείς σας δεν κάνανε σεξ μόνο για τη δημιουργία της αυτής μεγαλειότητάς σας...#4 Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να ανησυχήσω για τη διανοητική σας κατάσταση όταν θέτετε την Α, μπα (ή την κάθε Α, μπα) θεματοφύλακα των αισθηματικών σας ορίων και της έκφρασής τους.#5 Μέχρι εκεί που επιτρέπει ο καθείς για τον εαυτό του, αγαπητή φίλη. Ο νόμος δεν είναι αρμόδιος ούτε η κοινωνία για να σου απαντήσουν. Προσωπικές είναι οι σχέσεις, τα πρόσωπα αποφασίζουν.#6 "Κάποιος κυνικός θα μας χαρακτήριζε friends with benefits (από τη στιγμή που έληξε "επίσημα" η σχέση μετά τον πρώτο χρόνο) αλλά εγώ δεν μπορώ να το εκλάβω έτσι όταν -κυρίως απ'τη μεριά του να το τονίσω- όλα αυτά τα χρόνια έχουν ειπωθεί λόγια του τύπου είσαι η γυναίκα της ζωής μου, κλπ."Αυτός που θα σας χαρακτήριζε friends with benefits δεν είναι κυνικός, αλλά νοήμων.Εσύ δεν μπορείς να το εκλάβεις έτσι γιατί πιστεύεις τα λόγια του και τις επιθυμίες σου περισσότερο από τις πράξεις του και τα γεγονότα που θερίζουν μάτια. Αν πιστεύεις ότι πράττεις ορθώς και οι υπόλοιποι όσοι λειτουργούμε αντιστρόφως είμαστε κυνικοί, απλά αγνόησε το σχόλιό μου."Και πώς σταματάω να ελπίζω όταν ακόμη όταν βρισκόμαστε αραιά και πού συνεχίζει να μου τονίζει το πόσα σημαίνω για εκείνον; Και πώς αφήνω πίσω μου όλα τα αναπάντητα ερωτηματικά;"Σταματάς όταν συνειδητοποιήσεις ότι ο λεγάμενος έχει αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι δε θέλει να είναι σε σχέση με τη γυναίκα που σημαίνει τόσα πολλά για εκείνον (εσένα). Αν η ερώτηση περιστρέφεται γύρω από το πως μπορεί να συμβαίνει αυτό, οι απαντήσεις θα έλεγα ότι κυμαίνονται από την χειραγώγηση με ψέματα στην οποία ενδεχομένως επιδίδεται απέναντί σου τόσα χρόνια έως και την ειλικρινή εκτίμηση, ακόμα, που ίσως πραγματικά νιώθει για 'σένα και την ανάγκη του να σου εκφράζει τη σημασία που εσύ ως άνθρωπος της ζωής του έχεις γι' αυτόν σε κάποια επίπεδα. Ποιά είναι τα αναπάντητα ερωτηματικά; Δεν αντελήφθην κανένα.
#7Νομίζω πως το ανασήκωμα των φρυδιών ήταν αυτό που σε αναστάτωσε περισσότερο.Σε έκανε υποσυνείδητα να νιώσεις υποχρεωμένη να πιστέψεις το φραστικό προίόν που το συνόδεψε.Μη το παίρνεις και πολύ τοις μετρητοίς, υπάρχουμε και κάποιοι που η κινησιολογία του προσώπου μας μας αναγκάζει να τη συμπεριλάβουμε ανοικειοθελώς στο λεκτικό μας τρόπο.Τώρα αν πραγματικά σε ενδιαφέρει το θέμα σε βαθμό του να προσαρμόσεις τη συμπεριφορά σου όσον αφορά παιδιά του περιβάλλοντος σου, η απάντηση είναι στα βιβλία και όχι σε τυχάρπαστες, ενίοτε διαισθητικές απόψεις.
Για την ερώτηση 7: η απάντηση έχει δοθεί (ακόμη μια φορά) από τον κινηματογράφο, και πρόσφατα δόθηκε ξανά και σε αυτήν την (υπέροχη) καινούρια ταινία του Linklater, το Boyhood. Να πας να τη δεις και θα καταλάβεις όσα χρειάζεται να καταλάβεις. Με πολύ ωραίο τρόπο. Διδακτικότατο.https://www.youtube.com/watch?v=Ys-mbHXyWX4
3: "από τον ευρύτερο κύκλο έμαθα" ρώτησες, έψαξες να μάθεις για τη θεραπεύτρια σου..που μάλλον δείχνει ότι είσαι στην φάση εκείνη που χρειάζεται να απομυθοποιήσεις τον θεραπευτή. Η αντίσταση και οι άμυνες στη θεραπεία έχουν πολλές μορφές. Είσαι σε ωραίο σημείο της θεραπείας σου, συνέχισε και μη φοβάσαι.
#Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τα πάντα, αλλά όσα τους επιτρέπει η ηλικία και η προσωπικότητά τους. Το πρόβλημα είναι όμως ότι επηρεάζονται περισσότερο ίσως από αυτά που δεν καταλαβαίνουν. Από αυτά που εισπράττουν από το περιβάλλον τους ασυνείδητα και ακατανόητα.
Για να συμπληρώσω.Καθώς η κρίση ξεκινά να λειτουργεί γύρω στα οκτώ με εννιά έτη,στα κοριτσάκια λίγο νωρίτερα,όλα τα προηγούμενα χρόνια,αλλά και αργότερα,τα περισσότερα ερεθίσματα λαμβάνονται άκριτα και πολλά απ΄αυτά καταλήγουν να καταχωρούνται στο υποσυνείδητο.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι κάποιες εμπειρίες φορτισμένες με ένταση ή βία ή κάποιες επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές των γονέων κλπ σημαδεύουν έναν άνθρωπο για πάντα.Οταν λέω σημαδεύουν,εννοώ ότι του δημιουργούν πρόβλημα αργότερα στη ζωή του,είτε στην καθημερινότητά του είτε σε πιο σοβαρά σημεία.Δεν ξεπερνώνται ποτέ τέτοιου είδους θέματα ό,τι και να κάνεις,είναι σαν προγραμματισμός.Θα μπορείς να διαπιστώσεις το πρόβλημα,να το ονοματίσεις και μετά απλά να κάθεσαι να καταβρέχεις με τον πυροσβεστήρα (αλκοόλ) τα συμπτώματα,γιατί για να το ξεπεράσεις αποκλείεται.Κατά τα άλλα,τα παιδιά,καθώς μόλις πρόσφατα βγήκαν στον κόσμο,παρατηρούν χωρίς προκατάληψη τα πάντα,τα σκαλίζουν και τα καταγράφουν σε πανίσχυρη μνήμη.Αυτό από μόνο του σημαίνει ότι σίγουρα βρίσκονται σε κάποιο επίπεδο διαφορετικό από ό,τι μπορεί να πιστεύει κάποιος για τα ίδια.Αλλη φορά αν δε θέλετε σεντόνι μη με ρωτάτε.
Α ευχαριστώ Parisios (αν κατάλαβα σωστά το «καλύψω»)!Το ξέρω ότι δε με ρώτησε κανείς,αυτό ήταν το αστείο και νόμισα ότι το συνέχισες γι΄αυτό κι εγώ το πήγα ακόμη παραπέρα..απάντησα στην ερώτησή σου : πίσω στο χρόνο και συμπληρώνω meth στο γάλα μιας και λέγαμε για παιδιά.Βγάζεις άκρη;Φυσικά ό,τι αστείο και να υπήρχε στην υπόθεση έχει καταστραφεί τώρα.I got your back too though!Επίσης δε θα έγραφα για κρυσταλλικό hemo και τέτοια αν δεν ήμουν τελείως κομμάτια.Δεν είδες την ώρα lol;
6"αδυνατώ να καταλάβω πώς μπήκε στο καλούπι του σχεσάκια όταν μαζί μου δεν τα κατάφερνε. " = "αδυνατώ να καταλάβω πώς γίνεται να γουστάρει μια άλλη πιο πολύ από μένα."
#6 ορίστε άλλος ένας που χρησιμοποιεί την "πραγματικότητα"...χωρίσατε επίσημα μετά από 1 χρόνο. Που σημαίνει ότι υπήρχαν λόγοι, υποθέτω από την πλευρά του. Τι σε έκανε να πιστεύεις ότι είχατε "5 χρόνια σχέση"; Σεξ κάνατε. Απλά. Αφού οι πράξεις του έδειξαν ότι δεν σε θέλει στη ζωή του σαν σύντροφο, γιατί πίστευες τα ωραία λόγια; Θα σου απαντήσω αυτό που λέμε οι γυναίκες: "ε ρε τι λένε οι άντρες για να γ@μήσουν!"Υ.Γ. γιατί γράφεις μισά αγγλικά μισά ελληνικά;
@7: Στην ερώτησή σου τσουβαλιάζεις την παιδική ηλικία. Η απάντηση στην ερώτησή σου διαφοροποιείται σημαντικά αν μιλάμε για ένα μωρό τριών μηνών ή για ένα παιδί 11 ετών, ενώ δεν επεκτείνομαι καν στις υπόλοιπες παραμέτρους που ήδη έθεσε ο De La Net.Έπειτα, ρωτάς αν είναι κλισέ αλλά αμέσως μετά απαντάς η ίδια ότι είναι υπερτεράστιο κλισέ. Τελικά...μήπως πιστεύεις ότι καταλαβαίνεις πολλά περισσότερα απ'όσα πράγματι καταλαβαίνεις; (η ερώτηση απαραιτήτως με ανασηκωμένο το δεξί μου φρύδι)
Σχετικά με το #6: Έχω περάσει παρόμοια κατάσταση και πιστεύω ότι η Λένα έχει δίκιο. Το ξέρω ότι δεν μπορώ να σε πείσω - προσπαθούσαν μάταια για χρόνια φίλοι μου να το κάνουν κι εγώ απλώς θύμωνα - αλλά προσπάθησε να δεις την κατάσταση χωρίς συναισθηματισμούς, χωρίς το βάρος της 'ιδιαίτερης' σχέσης που της έχεις φορτώσει, εγώ εκεί εντοπίζω το πρόβλημα: πίστευα ότι είναι τόσο μοναδικό αυτό που είχαμε που ακόμη κι αν με έκανε δυστυχισμένη δεν το άφηνα. Τελικά κατάλαβα τα εξής: 1. Δεν είχα τη δύναμη να εκφράσω ξεκάθαρα αυτό που ήθελα (γιατί δεν το παραδεχόμουν ούτε στον εαυτό μου) έτσι ώστε να επισπεύσω το τέλος και 2. ήταν ένας τρόπος να αποφεύγω το ρίσκο του να γνωρίσω καινούριους ανθρώπους και να επενδύσω σε νέες σχέσεις. Δεν ξέρω αν σε βοήθησα με αυτά. Πάντως εμένα με βοήθησε όταν φίλη μου μου είπε εντελώς στεγνά, όταν ήταν σε σχέση αυτός, 'πρέπει να δεις ότι έχει προχωρήσει, πάρτο απόφαση, δεν είσαι αυτό που νομίζεις ότι είσαι για αυτόν' (ή κάπως έτσι τέλος πάντων). 'Ασε τον εαυτό σου να στεναχωρηθεί και να κλάψει, αλλά μην πιάνεσαι από αυτό που είχατε και αυτό που σημαίνετε ο ένας για τον άλλον.
@3: Δεν αναφέρεις το πρόβλημα, οπότε είναι δύσκολο να αξιολογηθεί η σημασία του, όπως και αν θα μπορούσε να διαγνωσθεί από έναν ψυχαναλυτή (και όχι ψυχίατρο). Πρόσθετα, είτε ψυχαναλυτής είτε ψυχίατρος, παραμένει άνθρωπος, με τις όποιες αδυναμίες αυτό συνεπάγεται (καλός ή κακός επαγγελματίας, απουσία αντικειμενικής κρίσης όταν είναι άμεσα εμπλεκόμενος, κλπ). Όποια και να είναι η κατάσταση, σημασία έχει πόσο σε έχει προδιαθέσει αρνητικά και αν εξακολουθείς να την εμπιστεύεσαι για το λόγο που εξαρχής την επισκέφτηκες.
Καλά, δεν ξέρω αν ήταν οι ερωτήσεις ή η μέρα, αλλά οι απαντήσεις είνι μία και μία σήμερα! Για το 2 η γνώμη μου είναι ότι, από τη στιγμή που στο βιογραφικό γράφεις τα πτυχία σου και όχι το δημοτικό σου, δεν έχει και τόση σημασία. Άσε που δεν ξέρεις αν το παιδί σου θέλει να σπουδάσει. Μπορεί να θέλει να ανοίξει εστιατόριο/ να γίνει μουσικός/ποδοσφαιριστής κλπ. Με τα 80.000 που θα έδινες (το λιγότερο) στα δημοτικά-γυμνάσια-λυκεια, θα μπορούσες να το βοηθήσεις να ανοίξει π.χ. την επιχείρησή του. Ή να το στείλεις σε καλύτερο πανεπιστήμιο στο εξωτερικό. Αν βέβαια σου περισσεύουν και λες "ας το στείλω μπας και κάνει γνωριμίες" είναι άλλο. Αλλά πόσοι από μας έχουμε επαφές με τους φίλους μας από το δημοτικό; Και σε πόσους περισσεύουν 80 χιλιάρικα;
Εξαρτάται κι από το παιδί, κι από τους καθηγητές στο σχολείο. Αληθινή ιστορία: από Μουσικό Σχολείο, μαθήτρια, χωρίς να πατήσει ούτε μια μέρα σε φροντιστήριο, κι ούτε να της έρθει ποτέ δάσκαλος στο σπίτι: διάβαζε μόνη της σπίτι με βοηθήματα. Τελείωσε πρώτη από το σχολείο - μη φανταστείτε πενήντα χιλιάδες μόρια, 16,434 έβγαλε - τα Μουσικά Σχολεία δυστυχώς έχουν άλλα στάνταρ από τα άλλα, απ' ότι φαίνεται - αλλά μπήκε τέταρτη στη σχολή που ήθελε (αν και δεν ήταν δύσκολο να μην μπει από τους πρώτους, 13,400 είχε τότε η σχολή).Θα το λέω για πάντα: ΕΙΝΑΙ δυνατόν να πάρεις καλούς βαθμούς και να μπεις σε καλό πανεπιστήμιο ΧΩΡΙΣ φροντιστήριο. Αυτό που αλλάζει είναι η κατ' οίκον μελέτη. Ίσως όχι για όλους, αλλά τουλάχιστον για μερικούς.
#1.Τωρα το ''μετριοτητα'' γιατι το λες ετσι απαξιωτικα;;..τι εχει δηλαδη η μετριοτητα,για τους μετριους μια χαρα ειναι.Δηλαδη τι,να σας βαζουμε ν'ακουτε μουσικη με το ζορι,και μετα σε ποιον θα κανουμε εμεις τον ειδημονα,στη θειά μου;