Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο φίλος μου ανακάλυψε τον τροχό

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: ο φίλος μου ανακάλυψε τον τροχό Facebook Twitter
53


________________
1.


Γνωριζόμαστε πάνω από είκοσι χρόνια. Σχεδόν μεγαλώσαμε μαζί, έχουμε ζήσει πολλά χαρές, απώλειες, εμπειρίες. Είμαστε οικογένεια σχεδόν, όμως οι πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις μας διαμορφώθηκαν εντελώς διαφορετικά. Το πρόβλημα είναι πως νοιώθει την ανάγκη να τις εκφράζει με την πρώτη ευκαιρία (ειδικά τα τελευταία χρόνια) δημιουργώντας ένα κλίμα δυσάρεστο σε όλους αλλά περισσότερο σε μένα. Απαγορεύεται το κάπνισμα στο εστιατόριο; Χούντα! Πάμε για ψώνια Κυριακή; Καπιταλιστές που ρουφάνε το αίμα του κοσμάκη! Πίνουμε coca cola? Φονιάδες των λαών! Σχολιάζουμε αρνητικά κάποιον που παρκάρει παράνομα στο πεζοδρόμιο; Φταίει το κράτος ! Ένα νεοκλασικό καταρρέει; Να γίνει κατάληψη! Έχουμε facebook ? μας παρακολουθούν! μας φακελώνουν! ζήτω η επανάσταση! Από ένα σημείο και μετά σχεδόν κάθε φορά που βρισκόμαστε καταλήγουμε να τσακωνόμαστε, χαλάει η διάθεση, άστα να πάνε λέμε βαριές κουβέντες και επί προσωπικού! Τι θα γίνει; Που θα πάει όλο αυτό; Σχεδόν αντανακλαστικά πετάει όλο τέτοια σχόλια, συνέχεια σα να νοιώθει μια βαθιά υποχρέωση να δηλώσει πόσο λάθος είμαστε. Τι κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις;- όχι άλλη αμεσοδημοκρατία!

Από τον τρόπο που τα γράφεις δεν κατάλαβα αν είσαστε φίλοι ή ζευγάρι. Το «είμαστε οικογένεια σχεδόν» με κάνει να υποθέτω ότι είσαστε φίλοι, οπότε η απάντηση είναι γι' αυτή την εκδοχή.


Η μονοκόμματη αντιμετώπιση των πραγμάτων και η αναγωγή των πάντων στην ίδια πηγή, ακόμη και αν κανείς δεν τον έχει ρωτήσει, είναι σημάδι του «καινούριο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω». Ο φίλος σου πιστεύει ότι ανακάλυψε την πυρίτιδα, του είναι αδύνατον να κρατηθεί και να μην μοιραστεί αυτή την υπέροχα πρωτότυπη, επαναστατική και επίκαιρη εξήγηση για την κατάσταση της Ελλάδας, του Σύμπαντος και των Πάντων: για όλα φταίει το καπιταλιστικό σύστημα! Πρέπει να σας το επισημαίνει με κάθε ευκαιρία, γιατί είναι ανεύθυνο να κρατήσει αυτό το κλειδί του Όλου μόνο για τον εαυτό του! Γιατί δεν ανταποκρίνεστε στον ενθουσιασμό του;


Το ότι είσαστε πάνω από 20 χρόνια φίλοι σημαίνει ότι μπορεί να είσαστε και 25 – τότε πιθανόν να πρόκειται για κάτι περαστικό. Όταν και αν βρεθεί ο ίδιος σε μονοπάτια της ζωής που δεν θα εξηγούνται με προκάτ απόψεις, ας ελπίσουμε ότι θα αναγκαστεί να δημιουργήσει δικές του. Πάντως ο τελευταίος παρόμοιος που ήξερα ηρέμησε όταν ερωτεύτηκε και έκανε μια συμβιωτική σχέση.

________________
2.


Μετά απο 1,5 χρόνο χωρισμού (κοινή απόφαση γιατί καταλάβαμε ότι έφτασε σε ένα τέλμα η σχέση) και παράλληλα να υπάρχουν φιλικές επαφές αποφάσισα να διατηρήσω λιγότερες επαφές για τον εαυτό μου.
Άρχισα να νοιώθω καλύτερα, να μην βασανίζομαι(έκανα καιρό στην αρχή να ξεκολλήσω) και σαν ελπίδα να προχωρήσω να βρώ ευτυχία εκεί έξω πάλι χωρίς δράματα και κλάματα... Έμαθα ότι καταλήγει να είναι σε μία νέα κοπέλα, χάρηκα πολύ για αυτόν που προχώρησε! ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο μου.. Μετά από ώρα όμως αρχισα να νοιώθω περίεργα. Δεν θα κρύψω ότι μου λείπει σαν άνθρωπος, ότι τον νοιάζομαι, ότι ζήλεψα αλλά ένοιωσα τόσο όμορφα για αυτό που μου είπε, η χαρά του, η ελπίδα του να βγεί σε αυτό που θέλει. Και το χειρότερο είναι ότι δεν περίμενα από τα αισθήματα μου να νοιώσω περίεργα και δεν λέει να ξεκολλήσει η θλίψη απο μέσα μου. Προσπαθώ να γράψω όσο πιο σωστά και κατανοητά γίνεται αυτό που θέλω να καταλάβεις. Ότι τον αγαπάω το ξέρω, αν θα ήθελα να είμαστε ξανά μαζί όχι, ότι χάρηκα με το νέο ναί, ότι μου λείπει σαν άνθρωπος που ζήσαμε στο ίδιο σπίτι 4 χρόνια ναί, ότι όμως δεν θέλω να την δώ, δεν θέλω. Δεν είμαι έτοιμη να το αντικρήσω όση χαρά και να νοιώθω με την ευτυχία του όταν μου μιλάει για αυτήν.
Είμαι διπρόσωπη προς εμού τελικά?
και τσαντίζομαι τόσο που κόσμος σου στέλνει συνέχεια τα ερωτικά του και ήρθε τώρα αυτή η παπαριά η ερώτηση να μου τρελάνει το κεφάλι και έχω ετοιμάσει μια λίστα απο ερωτήσεις μη ερωτικές να σου στείλω διότι πτώχευσες. Φού πιά!!!

Δεν είσαι διπρόσωπη. Έχεις πολλά περισσότερα πρόσωπα από δύο.


Είναι περίεργο που είναι η πρώτη φορά που το καταλαβαίνεις, αλλά τα συναισθήματα δεν είναι ποτέ απόλυτα. Όπως τα βασικά χρώματα υπάρχουν στη θεωρία για να συνεννοούμαστε, έτσι και τα βασικά συναισθήματα (θυμός, χαρά, αηδία) δεν υπάρχουν ποτέ σκέτα μέσα μας. Η χαρά έχει μέσα της τη ζήλια, η θλίψη την ειρωνεία, η αηδία την κρυφή ευχαρίστηση. Αν είχαμε μόνο πέντε σκάλες ρύθμισης θα ήμασταν η Siri.

________________
3.


Αγαπητή α,μπα,
κατ'αρχήν να σε ευχαριστήσω που επέλεξες την ερώτησή μου για να μπει στη 12άδα που θα απαντούσε η Σανάνθη. (Πρόκειται για την ερώτηση 10:)

Δεύτερον, πήρα το ρίσκο να κάνω μια ερώτηση που θα μπορούσε να μην απαντηθεί καθώς προϋπέθετε ο δέκτης να μην πιστεύει στα ζώδια.

Κάτι που δεν ίσχυε για τη Σανάνθη (απ 'ό,τι κατάλαβα). Ως απάντηση λοιπόν έλαβα δύο πολύ ωραία βιντεάκια (ειδικά το Aquarius το λατρεύω!) αλλά έμεινα με την απορία :Ρ

Παίρνω το τιτανοτεράστιο θάρρος να ρωτήσω: Μήπως θα κάνεις κι εσύ καμιά δευτερολογία επί των ερωτήσεων;

Παίρνω το θάρρος μόνο και μόνο επειδή το έχεις ξανακάνει, αλλιώς δε μ'αρέσει από μόνη να ζητάω σπέσιαλ μεταχείρηση. Όχι τιποτ' άλλο, αλλά πρόκειται για σοβαρή απορία που την έχω χρόνια και δεν βρίσκω κανένα να την λύσει. Οι πιο πολλοί πιστεύουν, και όσοι δεν πιστεύουν τα θεωρούν τόσο ανόητα που απαξιούν να ασχοληθούν με την ψυχολογία των "πιστών" - λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, γιατί η πρώτη κατηγορία δεν έχω διαπιστώσει να υστερεί νοητικά/μορφωτικά έναντι της δεύτερης.
Τώρα βέβαια υπάρχει και η τρίτη εκδοχή, να πιστεύεις κι εσύ. Δεν σου το κάνω καθόλου, αλλά ΟΚ αν ισχύει θα συγκαταλέγεσαι στις δεκάδες πανέξυπνων και μορφωμένων ανθρώπων που γνωρίζω και τα πιστεύουν, κι εγώ θα ζήσω με την απορία. Θα ζήσω πάντως. :) :) :)- Iris Prismaticae

Υπάρχουν επίσης και δεκάδες πανέξυπνοι και μορφωμένοι άνθρωποι που είναι αγενείς, ρατσιστές, ζηλιάρηδες. Μορφωμένος ή μη, έξυπνος ή όχι, τα ζώδια είναι μια ανυπόστατη ανοησία. Η αξία τους δεν αυξομειώνεται ανάλογα με το ποιος πιστεύει σ' αυτά. Επίσης, δεν προτίθεμαι να επιχειρηματολογήσω εναντίον μιας πρωτόγονης θεώρησης του σύμπαντος επειδή «υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν». Υπάρχουν και πολλοί που δεν πιστεύουν. Προτιμώ να ανοίγω κουβέντα με αυτούς.

________________
4.


Αγαπητή Α,μπα;

Είμαι 17 πηγαίνω ακόμα λύκειο -3ή λυκείου- και το τελευταίο διάστημα η ζωή μου έχει αλλάξει αρκετά.
Άλλα νομίζω πρέπει να πάρω τα πράγματα απο την αρχή. Γενικά δεν είμαι και πολύ κοινωνικό άτομο, απο μικρό που με θυμάμαι δεν έκανα και πολλές παρέες, είχα έναν κολλητό στο δημοτικό και αυτό ήταν όλο, αυτό συνεχίστηκε για πολλά χρόνια μέχρι που πήγα στο λύκειο. Είχα μέχρι τότε συνηδητοποιήσει ότι οι σεξουαλικές μου προτιμήσεις ήταν διαφορετικές απο τους υπόλοιπους, κάτι που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ζωή μου και στην κοινωνικότητα μου, καθώς με έκανε να κλείνομαι όλο και περισσότερο στον εαυτό μου. Αυτό κράτησε μέχρι τις αρχές της 1ης Λυκείου όπου γνώρισα 3 παιδιά και επι 3 χρόνια κάναμε πολύ παρέα, πρώτη μου παρέα, πρώτοι μου έξοδοι, βόλτες κ.λπ. και στις αρχές της 3ης λυκείου άρχισε να μου αρέσει ένας απο την παρέα, και με τον καιρό μου άρεσε όλο και περισσότερο, έγιναν πολλά στο ενδιάμεσο και εγώ όσο πέρναγε ο καιρός τον ήθελα όλο και περισσότερο. Μέχρι που δεν άντεξα άλλο και του το είπα, μπορώ να πώ ότι η αντιδρασή του ήταν πολύ καλύτερη απο ότι περίμενα, αλλά μετά απο λίγο καιρό αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε ο ένας απο τον άλλον και σιγά-σιγά άρχισε να διαλύεται και η παρέα...Κουτσά-στραβά κατάφερα να ανταπεξέλθω και να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα, αλλά στο μεταξύ είχα μείνει τελείως μόνος, δεν είχα κανέναν δίπλα μου και όσοι ήταν/είναι δίπλα μου δεν ξέρουν για εμένα.

Έχω μείνει μόνος μου και έχω κλειστεί τελείως στον εαυτό μου, και είμαι όλη μέρα σπίτι-σχολείο σχολείο-σπίτι.

Στα 17 ο ένας χρόνος ισοδυναμεί με μια αιωνιότητα... Δεν θα με πιστέψεις τώρα, αλλά κοίτα: η ζωή σου θα αλλάξει ακόμη περισσότερο, και με πιο συγκλονιστικούς τρόπους ακόμα. Έφαγες την πρώτη σου χυλόπιτα και ευτυχώς ήσουν τυχερός, τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί πολύ χειρότερα. Μετά το σχολείο θα αλλάξεις τελείως περιβάλλον έτσι κι αλλιώς. Κι άλλες παρέες θα χαλάσουν και άλλες θα δημιουργηθούν ξανά και ξανά. Τα πράγματα θα γίνουν πιο εύκολα, αλλά πρέπει να σου πω την αλήθεια: οι χυλόπιτες, όχι.

________________
5.


Ρε Α,μπα ειμαι πολυ μπερδεμενη. Ειμαι μ ενα παιδι ενα περιπου χρονο, χωρισαμε για λιγο κ εμφανιζεται στη ζωη μ ο πρωην μ εκεινο το διαστημα. Κανουμε κατι μαζι, μου λεει οτι μαγαπαει ,νιωθω απιστευτη ελξη γι αυτον συνεχιζουμε μετα εγω το σταματαω, τα ξαναβρισκω με το αγορι μ , ξαναβρισκομαστε με τον πρωην , τον σκεφτομαι και γενικα μια κατασταση ο,τι να ναι. Και το θεμα ειναι το εξης :
Δεν ξερω με ποιον θελω να συνεχισω!!! Αγαπαω το αγορι μ ,αλλα και για τον αλλο νιωθω απιστευτη ελξη, μ λειπει καποιες στιγμες, μ στελνει συνεχει ενω του χω πει να μην μ ενοχλει.
Πλιζ χελπ-"confusion 28"


________________
6.


Αγαπητη Α, μπα? ελπιζω να εισαι καλα! λοιπον..ειμαι ερωτοχτυπημενη, δουλευουμε μαζι, περναμε πολυ ωρα μαζι, γελαμε πολυ, κανουμε παρεα και ειμαστε και οι δυο ελευθεροι.Τα vibes που νιωθω ειναι οτι και αυτος με βλεπει ερωτκα,αλλα παλι ισως να κανω λαθος.Θελω να ξερω, αλλα πως θα μαθω?ειναι λεπτο το ζητημα, δεν θελω να γινω ξεφτιλα, και να τον βλεπω μετα και μεστα μουτρα μου. θελω να ξερω!! πως???πφφφφ

Ρε παιδιά μην βιάζεστε να ξεπεράσετε τη φάση του φλερτ. Τι θα κάνεις άμα μάθεις, μήπως θα τον ζητήσεις σε γάμο; Αν εκβιάσεις την κατάσταση ή θα χαλάσεις το κλίμα ή θα προχωρήσεις στα περαιτέρω με ακατάλληλο άνθρωπο. Χρησιμοποίησε αυτό το χρονικό διάστημα για να δεις αν ταιριάζεις, τι κάνει όταν δεν είναι εκεί, τι πιστεύει για διάφορα θέματα – δεν είναι κορυφή ο άλλος, για να τον κατακτήσεις και να μπήξεις τη σημαία στην κορυφή.

________________
7.


Γεια σου Άμπα! Λοιπόν! Πρόκειται για μια από τις καλύτερες μου φίλες. Είμαστε φίλες από το σχολείο, σπουδάζαμε στην ίδια πόλη, εδώ και ενάμιση χρόνο εκείνη έχει επιστρέψει στο χωριό που μεγαλώσαμε. Γενικά είναι κλειστός άνθρωπος, οι ευκαιρίες για απασχόληση εκεί είναι λίγες, και δεν έχει κάποια σταθερή παρέα –εκτός από εμάς που πηγαίνουμε εκεί για διακοπές. Πριν από έναν χρόνο περίπου γνώρισε κάποιον, υπήρχε ενδιαφέρον, έκαναν σχέση. Λογω των παραπάνω πέρναγε σχεδόν αποκλειστικά τον χρόνο της μαζί του και νομίζω τελικά βολεύτηκε. Εκείνη είναι 22, εκείνος είναι 40, χωρισμένος, με 2 παιδιά. Πέρα από τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτή η κατάσταση στη σχέση τους αυτός είναι πολύ κτητικός και πιεστικός απέναντι της, απόλυτος και αδιάλλακτος στις απόψεις του. Γενικά είναι συντηρητικός-έως οπισθοδρομικός- καμία σχέση δηλαδή με την φίλη μου, η οποία μέχρι να τον γνωρίσει ήταν ο πιο ανοιχτόμυαλος άνθρωπος που ήξερα. Από τότε που είναι μαζί όμως την κάνει ότι θέλει! Μέχρι και ο τρόπος που σκεφτεται και εκφράζεται έχει αλλάξει! Εμείς λογω απόστασης δεν βλεπόμαστε συχνά, αλλά πάντα μιλούσαμε στο τηλέφωνο ή μέσω ιντερνετ. Από τότε όμως έχει απομακρυνθεί, κι ακόμα κι αν πάω λίγες μέρες διακοπές δεν έχει χρόνο για να βρεθούμε γιατί είναι μαζί του (δεν έχει άλλες υποχρεώσεις). Anyway, στην αρχή δεν είχα πει κάτι, γιατί την έβλεπα ενθουσιασμένη με τον τύπο, σιγά σιγά όμως άρχισε να δείχνει ότι δεν είναι καλά μέσα σ αυτή τη σχέση. Στην αρχή έκανε κάποια παράπονα σε συζητήσεις μας, κ αργότερα μάλωναν και χώριζαν αρκετά συχνά, οπότε απευθυνόταν σε μένα. Πάντα προσπαθούσα να είμαι ευγενική και ειλικρινής χωρίς να πω κάτι που θα τον προσβάλει, γιατί ξέρω πόσο της αρέσει, αλλά ταυτόχρονα να την κάνω να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να μένει σε μια σχέση που την καταπιέζει. Μετά από λίγες μέρες βέβαια τα ξανάβρισκαν. Οπότε όσο αυτό συνεχιζόταν έχανα κι εγώ την υπομονή μου κι άρχισα να αισθάνομαι πλέον χαζή να λέω κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια, αφού μου δείχνει ότι δεν τα λαμβάνει υπόψη (αυτό συμβαίνει τουλάχιστον μια φορά το μήνα). Προσπαθώ πάντα να της μιλαω ανοιχτα για όσα σκεφτομαι, να την ενθαρρύνω και να τονώσω την αυτοπεποίθηση της, αλλά δε ξέρω τι νόημα έχει πια αυτό. Το θέμα είναι ότι πιστεύω ότι αυτός ο άνθρωπος την καταπιέζει και την κραταει πίσω από τη ζωή της, δεν την εμπιστεύεται, την κάνει να αισθάνεται άσχημα για τον εαυτό της (σκηνικά που της έλεγε ότι «δεν είναι καλός χαρακτήρας», κλπ). Της αξίζει κάτι καλύτερο. Εκείνη κάθε φορά που χωρίζουν συμφωνεί μ αυτό, αλλά μετά τα βρίσκει πάλι μαζί του. Τι στο καλό να κάνω πια; Το ξέρω ότι είναι η ζωή της και η σχέση της αλλά το βλέπω ότι δεν είναι καλά μέσα σ'αυτην-και το εκφράζει και η ίδια.. –λεμονι

Πριν από οτιδήποτε, είναι απαραίτητο να ξέρεις και να έχεις δεχτεί το εξής: Δεν μπορείς να σώσεις κανέναν.
Ως φίλη όμως, υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις. Για την ακρίβεια μόνο ένα πράγμα μπορείς να κάνεις: να μην την εγκαταλείψεις.


Αυτός ο άνθρωπος που έχει βρει το πιθανότερο είναι ότι θα την απομονώσει από τους γύρω της για να αυξήσει την δική του επιρροή. Είναι δύσκολο, αλλά προσπάθησε να μην χάνεις την υπομονή σου. Πες της ότι δεν εγκρίνεις αυτόν, αλλά ότι την αγαπάς ανεξάρτητα από αυτόν, θύμισε της ότι είναι σε θέση να παίρνει σωστές αποφάσεις και ότι αυτές τις στηρίζεις. Βέβαια πρέπει να προστατέψεις και τον εαυτό σου σε αυτή τη διαδικασία, οπότε όταν πιστεύεις ότι σε χρησιμοποιεί ως προσωπικό ημερολόγιο (ή ως ηχείο), μάθε όλους τους τρόπους με τους οποίους κανείς αλλάζει κουβέντα.


53

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

12 σχόλια
Iris γιατι σου κανει εντύπωση οτι έξυπνοι και μορφωμένοι άνθρωποι πιστεύουν στα ζώδια και οχι οτι πολλοί απ αυτους πιστεύουν στον θεο? αν συγκρίνεις τα θρησκευτικά παραμύθια με την αστρολογία η αστρολογία εχει πλεονέκτημα γιατι στηρίζετε σε αριθμητική και γεωμετρία και κουτσα στραβα και στην αστρονομία. μεχρι σχετικά πρόσφατα ηταν επιστήμη αρα εχει κάποια υποτυπώδη βάση αντίθετα με τη θρησκεία οπου τα παντα ειναι πίστη. ασε που ειναι πολυ πιο ευχάριστη ενασχόληση γιατι μπορεί να σου δώσει ελπίδες οτι θα παντρευτείς τον Μπάμπη και αμα εχεις τον νταλκά σου ως γνωστόν οι ορθολογισμοί πανε περίπατο. τι θελω να σου πω με ολα αυτα? τιποτα ακριβως, τροφή για σκέψη ισως και αφορμή να γράψω τη δικια μου απορία :)
Παρά την "ορθολογιστική" μου θεώρηση (...την εκνευριστικά, πολλές φορές ακόμη και για μένα, ορθογώνια σκέψη) και την έλλειψη ανάλογου γνωστικού πεδίου έχω την εντύπωση ότι δεν μπορεί κανείς -έτσι απλά- να απορρίψει το πανανθρώπινο φαινόμενο των θρησκειών [και την (φιλοσοφίας της) θεολογίας, τις εξελικτικές επιδράσεις στον άνθρωπο] που μοιάζει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της condition humaine κ.λπ.. Τα «παραμύθια» (κάποια από αυτά τουλάχιστον) είναι κωδικοποιημένοι συμβολισμοί της ιστορίας του ανθρώπινου γένους, που –απλά- οι περισσότερ@ ημών δεν έχουμε τα εργαλεία να αντιληφθούμε ή απλά δεν το έχουμε ψάξει, ενώ οι συσχετισμοί έχουν ήδη γίνει από άλλ@ς. Και ποι@ είμαι εγώ π.χ να απορρίψω την κοσμοθεώρηση (παρελθόν-παρόν-μέλλον) το επονομαζόμενο "dreamtime" των Αβοριγίνων; Δεν ξέρω, πρέπει να γίνουμε όλοι ένα; Να έχουμε μία θεώρηση; Οι συνάψεις μας να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο;Επίσης νομίζω ότι ενώ αρκετός κόσμος (ίσως το μεγαλύτερο κομμάτι), φαινομενικά τουλάχιστον, όντως πιστεύει σε επιφανειακά και εύκολα σχήματα, η απόρριψη των θρησκειών (και όλων των μεταφυσικών παραμέτρων, ως περιθώριο λειτουργίας του εγκεφάλου … κι όχι, απαραίτητα ότι «το τάδε μυθικό πλάσμα έφτιαξε μία μέρα που βαριόταν τον Κόσμο» μπλα, μπλα) βασίζεται από αρκετ@ς -επίσης- σε εύκολα απλουστευτικά σχήματα (και όχι σε εμβάθυνση). (Δεν ξέρω αν βγαίνει καμία άκρη από όλα αυτά :-P)
5/ Μην είσαι χαζή, κράτα τους και τους δυο. Εκτός φυσικά αν σου έχουν ζητήσει αποκλειστικότητα, οπότε, αφού δεν μπορείς να αποφασίσεις, βρες έναν τρίτο, φρέσκο.
#3 Αχ, μιας και το μενού σήμερα έχει ζώδια, λέω "Άντε, Ας Καταθέσω Και Εγώ την Αποψούλα μου". Λοιπόν, όπως έχω γράψει και σε προηγούμενα σχόλια, η φάση με εμάς τους ανθρώπους έχει ως εξής. Ερμηνεύουμε τον κόσμο που ζούμε σύμφωνα με τις εμπειρίες μας. Αν είμαστε έξυπνοι, το κάνουμε με έξυπνο τρόπο, δηλαδή συλλέγοντας και τεστάροντας δεδομένα από πολλές πλευρές. Αν είμαστε ανόητοι, αρκούμαστε στο πρώτο πράγμα που ακούσαμε, διότι βαριόμαστε να ψάξουμε, η γιατί μας φαίνεται λογικό (με τη λογική το μπουζούκι είναι όργανο, ο αστυνομικός είναι όργανο, άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι)Παραδείγματα: Αν όλη μου τη ζωή μου λένε "Οι Τσιγγάνοι Είναι Κλέφτες", και μια μέρα με ληστέψει ένας τσιγγάνος, τείνω να το πιστέψω. Αν συμβεί να γίνω φίλος με έναν τσιγγάνο, που τυχαίνει καλός και τίμιος, τείνω να το απορρίψω.Επίσης: Όλοι εχουμε δει σε αυτά τα ωραία τουριστικά μαγαζιά τις καρτούλες του στυλ: Σε λένε Κατερίνα; Σημαίνει ότι έχεις καλή καρδιά και κάνεις εύκολα φίλους. Σε λένε Μαρίκα; Σημαίνει ότι είσαι έξυπνη, αλλά μοναχική. Σε λένε Ίριδα (pun intended :P); Σημαίνει ότι είσαι λογική και με κατανόηση. Δεν τα πιστεύουμε, ακόμα και αν διαβάζουμε τα ζώδια καθημερινώς. Γιατί; Όλοι μας ξέρουμε μια Κατερίνα, ή Μαρίκα, ή Ίριδα που δεν ανταποκρίνεται στην παραπάνω περιγραφή. (και όχι, παραδόξως, γιατί, σύμφωνα με τη λογική, το όνομα που αποφάσισαν για σένα οι γονείς σου δεν έχει κανένα λόγο να επηρρεάζει το χαρακτήρα σου- αν κάποιος "έξυπνος" ήξερε μόνο Κατερίνες με πολλούς φίλους και καλή καρδιά, θα έλεγε "βρε, μπας....")Και το καλύτερο: Πρόσφατα έμαθα πως στην Ιαπωνία κυκλοφορούν βιβλιαράκια με προβλέψεις για τα ερωτικά των ζευγαριών που βασίζονται-άκουσον άκουσον- στις ομάδες αίματός τους. Ενώ η ομάδα αίματος από μόνη της δεν μου φαίνεται λογικό, σύμφωνα με την βιολογία που γνωρίζω, να καθορίζει από μόνη της αν ταιριάζεις ή όχι με τον άλλο, και ακόμα περισσότερο αν θα μαλώσετε αυτή την εβδομάδα, το πράγμα βασίζεται σε μία κοινώς αποδεκτή πραγματικότητα. Οι ομάδες αίματος υπάρχουν. Η βιολογία επηρρεάζει τη συμβατότητα στο ζευγάρωμα. Κάποια ζευγάρια με συγκεκριμένες ομάδες αίματος τείνουν να εμφανίζονται στο γενικό πληθυσμό συχνότερα από άλλα. Έτσι, δε μου κάνει εντύπωση που πολλοί Ιάπωνες πιστεύουν το παραπάνω, αν και εμένα μου φαίνεται τουλάχιστον ανόητο.Έτσι συμβαίνει και με τα ζώδια, και επειδή τα χαρακτηριστικά των ζωδίων βασίζονται σε γενικολογίες, (τί πάει να πει "διπρόσωπος;") πολλοί μπορεί να τυχαίνει, είτε προβάλλοντας, είτε ειλικρινά παρατηρώντας, να θεωρούν ότι οι αστερισμοί επηρρεάζουν τη ζωή μας αλά Λίτσα Πατέρα. Δεν είναι απαραίτητα χαζοί, απλά τόσα βλέπουν τόσα λένε, τόσα πιστεύουν.Όπως και η ιστορία με τις ομάδες αίματος, έτσι και η ιστορία με τα ζώδια βασίζεται σε μερικές γενικώς αποδεκτές πραγματικότητες. Τα άστρα υπάρχουν. Εμείς οι ίδιοι οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι από αστερόσκονη. Τα άστρα μας επηρρεάζουν (όχι; καλά λοιπόν, σκέψου να μην ξημερώσει ο ήλιος το επόμενο πρωί, ή να εκραγεί μια μαύρη τρύπα σε κάποιον κοντινό μας γαλαξιακό τόπο, και έλα να το ξανασυζητήσουμε. Αν υπάρχεις.)Καλά όλα αυτά, θα μου πεις, αλλά ΓΙΑΤΙ ρε φίλε να πιστέψω ότι ο αστερισμός των Διδύμων, ας πούμε, με κάνει διπρόσωπο, και μου το κάνει επικίνδυνο να ψάξω για δουλειά την επόμενη εβδομάδα. Απλό. Κάποιος, κάπου, κάποτε, έτσι συμπέρανε, σωστά ή λάθος σύμφωνα με την εμπειρία ή την φαντασία του. Κάποιοι συμφώνησαν. Μετά παραπάνω άνθρωποι συμφώνησαν. κ.ο.κ. Να σου πω τη μαύρη αλήθεια, δεν έχω ιδέα πως σε επηρρεάζει ο αστερισμός των Διδύμων, εκτός και αν αποφασίσει να εκραγεί, αλλά αν μου πεις "ξέρεις κάτι; όσους διδύμους έχω δει εγώ στη ζωή μου μου φαίνονται διπρόσωποι", αν τυχαίνει να με καίει το θέμα (που εμένα προσωπικά δε με καίει, να κι αν οι δίδυμοι είναι διπρόσωποι, να κι αν δεν είναι) θα παρατηρήσω πριν απορρίψω, και σίγουρα δεν θα ακολουθήσω τη λογική "ακούγεται παράλογο, άρα και είναι", διότι κάποτε ακουγόταν παράλογη η ύπαρξη των μικροβίων, αφού κανένας δεν τα έβλεπε πουθενά, όμως τελικά αποδείχθηκε πως οι τρελοί επιστήμονες της εποχής που τα ανακάλυψαν, είχαν δίκιο...
Αυτό το περί 'ανυπόστατης ανοησίας' και αυξομείωσης της αξίας αναλόγως του αριθμού των όσων πιστεύουν, θα μπορούσε να ειναι και σχολιασμός σε ένα αντίστοιχο ερώτημα περί θρησκείας.
το βουνο ειναι η λυση και η λυσσαρα ειναι το ηφαιστειο,μη με μπερδευεις,κορυφη το πρωτο κορυφωση το δευτερο,αλλο να λες θα παρω τα βουνα κι αλλο θα παρω τη Λολα την κτηνιατρο
Ως άντρας οφείλω να προσθέσω και τη δική μου εκδοχή. Ο τύπος της #1 την έχει μικρή, ενώ αυτός την #7 την έχει μεγάλη.Για το #1 υπάρχει ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα εδώ Http://goo.gl/gO5dTΓια το #7 τα γεγονότα μιλάνε μόνα τους.
Iris, από όσο έχω δει εδώ μέσα, έχεις πολύ συγκροτημένη σκέψη και γι αυτό μου κάνει εντύπωση το επιχείρημά σου περί έξυπνων και μορφωμένων. Καταρχήν υπάρχει ολόκληρο βιβλίο για το θέμα (Why smart people believe stupid things νομίζω), αλλά και γενικά υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι ο εγκέφαλος τείνει πρώτα να σχηματίζει άποψη και μετά να ψάχνει τα επιχειρήματα. Υπάρχει μάλιστα και η ατάκα ότι "οι έξυπνοι είναι πιο δύσκολο να αλλάξουν γνώμη γιατί, αφού πιστέψουν τη χαζομαρα, μετά βρίσκουν έξυπνα επιχειρήματα για να την υποστηρίξουν".Όσο για το μορφωμένοι, έχει σημασία μόνο αν μιλάς για αστροφυσικούς ή αστρονόμους. Αν ξέρεις τέτοιους που να πιστεύουν στα ζώδια πάσο! Αλλιώς κι εγώ ξέρω πολλούς φιλόλογους/μάνατζερ/γεωλόγους/δικηγόρους που νομίζουν πχ ότι ο ήλιος ανατέλλει κάθε μέρα από την Ανατολή και δύει στη Δύση. (Ή, εν προκειμένω ότι οι αστερισμοί είναι κάτι που υπάρχει στην πραγματικότητα και όχι κάποια αστέρια που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους απλά φαίνονται κοντά όταν προβάλλονται στις 2 διαστάσεις του νυχτερινού ουρανού). Έκαστος στο είδος του.
IcareMost people know that the Sun "rises in the east and sets in the west". However, most people don't realize that is a generalization. Actually, the Sun only rises due east and sets due west on 2 days of the year -- the spring and fall equinoxes! On other days, the Sun rises either north or south of "due east" and sets north or south of "due west."Each day the rising and setting points change slightly. At the summer solstice, the Sun rises as far to the northeast as it ever does, and sets as far to the northwest. Every day after that, the Sun rises a tiny bit further south.At the fall equinox, the Sun rises due east and sets due west. It continues on it's journey southward until, at the winter solstice, the Sun rises are far to the south as it ever does, and sets as far to the southwest.
Εγώ κατανοώ αυτό που λες Parisie αλλά πολλές φορές δεν έχει διατυπωθεί εδώ η άποψη ότι η μόρφωση και η αναζήτηση της αλήθειας είναι ο κατ'εξοχήν τρόπος να ανατραπούν παγιωμένες αντιλήψεις και στερεότυπα;Η βασική μου ερώτηση ήταν η πρώτη, αυτή που έστειλα στη Σανάνθη. Και η ερώτηση στην ουσία δεν αφορούσε (ουσιαστικά) την αστρολογία, αλλά την ψυχολογία. Όταν δηλαδή περιμένουμε από κάποιον να φερθεί κάπως, πόσο πιθανό είναι να αναγνωρίζουμε στη συμπεριφορά του στοιχεία που ταιριάζουν στο στερεότυπο που έχουμε στο μυαλό μας, ακόμη και αν αυτά απουσιάζουν στην πρσαγματικότητα (ή είναι έστω αμελητέα);Και όχι απλώς για κάποιον που είναι Τοξότης, αλλά και για κάποιον που είναι γυναίκα/γκέι/μαύρος/σκωτσέζος/ταξιτζής/καπνιστής κλπ κλπ.
Iris αυτό που λες είναι η συνηθισμένη ανθρώπινη συμπεριφορά. Όντως αυτό συμβαίνει και μου κάνει εντύπωση που το θεωρείς περίεργο. Είναι σα να ρωτάς "πόσο πιθανό είναι να πίνουμε νερό όταν διψάμε;"
Iris σίγουρα η μόρφωση βοηθάει, αλλά πρέπει να δεις και τι μελετάς. Αν διαβάζεις διοικητικό δίκαιο θα αλλάξεις παγιωμένες αντιλήψεις για τις σχέσεις πολίτη - κράτους αλλά όχι ότι η κόκα κόλα θα σου τρυπήσει το στομάχι.
@ Iris Prismatica Aν μου επιτρέπεις να παρέμβω στη συζήτηση, χωρίς να έχω ερωτηθεί, νομίζω ότι το συγκεκριμένο σχόλιό σου (14:56) μου έδωσε την απάντηση στην απορία σου που θα δώσω και σε 'σένα, με τη σειρά μου. Απλώς, δεν είχα διασαφηνίσει (αν και το υποπτεύτηκα διαβάζοντας την ερώτησή σου, αλλά περίμενα μάλλον να το διασαφηνίσεις εσύ και ευτυχώς το έκανες και βεβαιώθηκα) που ακριβώς έγκειται το πρόβλημα της κατανόησής σου.Λοιπόν, αναρωτιέσαι γιατί μορφωμένα, ευφυή, κοινωνικοποιημένα, ενδιαφέροντα κατά τ' άλλα άτομα, με λίγα λόγια διανοητικά καθόλα ευυπόληπτα πρόσωπα, μπορεί να πιστεύουν στα ζώδια. Και η ερώτηση που μου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό είναι "Και γιατί να ΜΗΝ πιστεύουν;" Θέλω να πω ότι όσο αναμενόμενο είναι να μην πιστεύουν, ίσως άλλο τόσο ακριβώς είναι και το να πιστεύουν. Γιατί σου κάνει τόσο τραγική εντύπωση - σε σημείο μάλιστα να σε προβληματίζει χρόνια εναγωνίως;Πόσες απαντήσεις θέλεις να σου δώσω; Ας ξεκινήσω με τρεις πρόχειρες που μου βρίσκονται αμέσως :1) Koινωνιολογική : Ο λόγος που δεν αποδέχεσαι τη συνύπαρξη στο ίδιο πρόσωπο της μόρφωσης, της ευφυΐας και της πίστης στα ζώδια είναι ακριβώς γιατί αναζητάς κι εσύ τα στερεότυπα που έχεις χτίσει στο μυαλό σου, τις αντιλήψεις αυτού του τύπου που αποδοκιμάζεις στους λάτρεις του ζωδιακού, χρησιμοποιώντας τα για να καταρρίψεις τις πεποιθήσεις τους. Απλά τα δικά σου στέρεα σχήματα αντίληψης προσλαμβάνουν άλλο περιεχόμενο, ή άλλους συνδυασμούς συστατικών και χαρακτηρολογικών στοιχείων ακριβέστερα, ενδέχεται να έχεις αναπτύξει άλλα κριτήρια κατηγοριοποίησης προσώπων σε αυτά και πιθανόν τα δικά σου να έχουν δομηθεί και αλλιώς, δηλαδή με μικρότερη παρέμβαση ψυχολογικών μηχανισμών, για παράδειγμα. Ωστόσο, παραμένουν κι αυτά στερεότυπα και γι' αυτό σου ξενίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι μια ομάδα ανθρώπων με κοινά εκ πρώτης ανάγνωσης χαρακτηριστικά (που όμως στο μυαλό σου αποτελούν τα βασικά συστατικά της κατηγορίας τους) μπορεί να διαφοροποιούνται σε κάτι τέτοιο μεταξύ τους, δηλαδή ενώ είναι μυαλωμένοι, έξυπνοι, καλλιεργημένοι, διαβασμένοι κλπ. πιστεύουν και σε κάτι που δεν μπορούν ακριβώς να στηρίξουν σε ορθολογικό και επιστημονικό επίπεδο, ασχολούνται και επενδύουν χρόνο και φαιά ουσία σε κάτι που δεν συναρμόζει με τις προηγούμενές τους πτυχές, που μπορεί να άπτεται περισσότερο της προσωπικής τους ιδιοσυγκρασίας και λιγότερο της καθαρής τους λογικής, διαθέτουν εν τέλει και κάτι άλλο : Την πίστη τους στα ζώδια, εν προκειμένω. Ψυχολογική : Η πίστη στα ζώδια είναι σε μεγάλο βαθμο άλλογη, σε κάποιον βαθμό μόνο εξορθολογισμένη (κάποιοι εκ των οπαδών τους μπορεί να συμφωνήσουν, κάποιοι να διαφωνήσουν). Είναι, λοιπόν, κατά πάσα πιθανότητα, όπως και εσύ μόνη σου διαγιγνώσκεις, τερτίπι της ψυχολογικής ανάγκης του ανθρώπου να θέτει σε τάξη τον κόσμο γύρω του έτσι ώστε να του είναι πιο προσιτός καθότι εξηγήσιμος. Στη λέξη "εξηγήσιμος" είμαι σίγουρη ότι θα μου προβάλλεις το επιχείρημα ότι "Μα δεν εξηγείται με κάποιον λογικό τρόπο". Απαντώ ότι εξηγείται με όσους λογικούς τρόπους θέλει κανείς. Λογικές θεωρίες μπορεί να σχηματίσει κάθε μέσο μυαλό, πόσο μάλλον κάποιο ανώτερο του μέσου (οι θεωρίες συνωμοσίας πού νομίζεις ότι βασίζονται; Σε καμιά επιστημονική επαλήθευση; Σε καμιά φιλοσοφική υπερανάλυση; Όχι βέβαια. Βασίζονται στην αληθοφάνεια. Και, btw, πολλές από αυτές τυγχάνουν επιβεβαίωσης, συνήθως μετά από το πέρας πολλών ετών. Συμβαίνει συμπωματικά ίσως, ίσως πάλι όχι και τόσο - δε συντάσσομαι με κάποια από τις δύο πιθανότητες. Ωστόσο ούτε οι θεωρίες συνωμοσίας νομίζω ότι εκπορεύονται από κανέναν χαμερπή εγκέφαλο, μάλλον το αντίθετο. Αν, δε, ακούσεις την προσοχή στη λεπτομέρεια της αφήγησης, διαπιστώνεις ότι μάλλον πρόκειται για άτομα με καλή αναλυτική σκέψη). Η ανθρώπινη ανάγκη, αγαπητή Iris, εκφεύγει πέραν κάθε αυστηρού ορθολογικού ελέγχου τις περισσότερες φορές. Η αληθοφάνειά της-είναι-αρκετή, έστω και συνειδητά κατ' επίφασιν, έστω για να καλύψει την προσωρινότητα της μέγιστης αυτής διασχιστικής κατάστασης του ανθρώπινου υπαρξιακού προβλήματος που η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού τρέμει στη "θέα" του, πόσο μάλλον στην κατά μέτωπο προσέγγισή του. Το χάος. Το άγνωστο. Το ανεξήγητο. Οι αντιφάσεις. Μπροστά τους καταλύονται τα όπλα (μόρφωση, παιδεία, εκπαίδευση, κοινωνικότητα, εμπειρίες) που το άτομο προμηθεύτηκε είτε επειδή είναι εξ' ορισμού λίγα, ανεπαρκή γι' αυτόν το σκοπό είτε επειδή η ευαισθησία του ανθρώπου δεν είναι αρκετή για να ισορροπήσει μαζί τους εντός του ψυχοπνευματικού του πεδίου ή να υψωθεί σε τέτοια διάσταση ώστε να τα ξεπεράσει και το άτομο να διαχειριστεί (δεν ξέρω καν αν είναι το σωστό ρήμα) με σφοδρές ψυχικές και πνευματικές αναταράξεις το μέγα αυτό μυστήριο και πρόβλημα της ύπαρξης. Τα υπαρξιακά των περισσότερων ανθρώπων δεν ανάγονται στα ψυχολογικά τους γι' αυτόν τον λόγο, επειδή "επιλύονται" δια της... πλαγίας οδού (που φυσικά προσλαμβάνει ποικίλες μορφές), της εύκολης δηλαδή.3) Κοινωνική, παιγνιώδης : Τα ζώδια είναι ένα πάρεργο, ένα hobby για πολλούς, όπως για άλλους η ανάγνωση lifestyle εντύπων (εκτός κι αν δεν έχεις συναντήσει άτομα με τα χαρακτηριστικά που έθεσες στο ερώτημά σου που διαβάζουν tabloids και λοιπές ψηφιακές φυλλάδες, παρακολουθούν αντίστοιχες τηλεοπτικές εκπομπές κα σχετικά), όπως για άλλους η φανατική θέαση ποδοσφαίρου, για άλλη μερίδα ατόμων το sudoku και για κάποια άτομα ακόμα o τζόγος (πόσοι μέγιστοι καλλιτέχνες δεν ήταν αλογομούρηδες ολκής;). Είναι ένα άπ' αυτά, τα κατά τα άλλα καθόλου εποικοδομητικά, που, όμως, προσφέρουν ευχάριστες ώρες χαλάρωσης και αποσυμπίεσης, κάτι από αυτά τα "σημαντικά ασήμαντα" του δυτικού πολιτισμού που ακριβώς επειδή τείνουμε να δίνουμε στον ελεύθερο χρόνο μας αξία και σεβασμό (ό, τι κι αν κάνουμε σ' αυτόν), επενδύουμε κομμάτι του εαυτού μας σε αυτά που απολαμβάνουμε κατά τη διάρκειά του (γίνονται κι αυτά με έναν τρόπο προέκταση της ταυτότητάς μας) - ακόμα και τα πιο ασήμαντα εξ' αυτών (δηλαδή το mundial τί το σημαντικό έχει; Διασκέδαση προσφέρει απλά, αλλά βλέπεις τι σημασίες ενδύεται τόσο εθνικά από τον επιμέρους λαό τόσο και διεθνώς όσο και παγκοσμίως και πόσο σοβαρά το παίρνουν τόσοι άνθρωποι σε προσωπικό επίπεδο - ειδικά Έλληνες από τους δυτικούς!). Κυρίως μιλάμε για περιπτώσεις που ναι μεν υπάρχει η συναίσθηση και/ή η γνώση ότι δεν πρόκειται για κάτι σημαντικό, αλλά σε ένα μέρος του ατόμου μπορεί να είναι. Γιατί κάτι του προσφέρει επιτέλους και αυτό προφανώς αδυνατεί να του το προσφέρει ένα αξιόλογο βιβλίο, ένα άθλημα, ένας περίπατος, μία φιλική σύναξη, ένας έρωτας, μία δουλειά, μια άλλη συζήτηση ή κάτι άλλο. Μόλις θυμήθηκα ότι κάπου είχα διαβάσει ότι ένας πολύ μεγάλος συγγραφέας (μυθικών διαστάσεων, αλλά μου διαφεύγει το όνομά του, να πάρει η ευχή) είχε μια "παράξενη" συνήθεια : Δεν έχανε ποτέ την αγαπημένη του καθημερινή σαπουνόπερα (κρίμα να μη θυμάμαι ποιά ήταν κι αυτή, όχι τίποτα, αλλά θα νομίζεις ότι τo επινόησα ενώ είναι true story). Ήταν αδιάλλακτος ως προς αυτό και το υπερασπιζόταν με πάθος όταν του αντέτειναν ότι πρόκειται για ευτελείς ιστορίες γεμάτες στο σαχλορομάντζο και τις έτοιμες συνταγές, τις επαναλήψεις μοτίβων, τα βαρετά μέχρι αηδίας θέματα, τις ρηχές και επιφανειακές ανθρώπινες προσεγγίσεις κα, και ότι σύμφωνα με το επίπεδό του θα έπρεπε να τις σιχαίνεται, να βγάζει σπυριά στο άκουσμά τους, ακόμα και να τις πολεμάει ανοιχτά. Αυτός τους απάντησε ότι τίποτα στον κόσμο δεν τον χαλαρώνει και δεν τον ευχαριστεί περισσότερο από το να στρώνεται, μετά από τη δουλειά, στην πολυθρόνα του για να συντονιστεί στη συνέχεια της υπόθεσης της καθημερινής του σαπουνόπερας, ότι είναι η αγαπημένη του συνήθεια και δεν καταλαβαίνει με ποιον τρόπο τον βλάπτει και σε τι τον εμποδίζει έτσι ώστε να έπρεπε να τη σιχαίνεται και να την πολεμάει.
Είστε σίγουρ@ ότι τα άτομα που υπεραμύνονται των ζωδίων (και με "επιχειρήματα": "μα σου λέω έχω 3 πρώην Διδύμους, και είναι και η διπλανή μου στο γραφείο!") μπορούν να μαντέψουν τι ζώδιο είναι οι άλλ@, χωρίς βοήθεια; Εγώ καθόλου ...απλά, όπως θα έχω ξαναματαπει ο εγκέφαλός μας αγαπά τις συμπτώσεις (και τα γνωστά σχήματα) και τείνει να αγνοεί το πολύ πιο σύνηθες ασυμπτωτικό "χάος". Προσωπικά δεν πιστεύω σ΄ αυτά αν και δεν με ενοχλεί ο κόσμος που ασχολείται λίγο για χαβαλέ ...αλλά ειλικρινά τρομάζω με τους ανθρώπους που τα λαμβάνουν υπόψιν σοβαρά κι όταν εννοώ σοβαρά, εννοώ σοβαρά. Επίσης προσπαθώ να αντιληφθώ αν υπάρχει κάποια εγκεφαλική σύνδεση, (πέραν της «προβληματικής» κριτικής σκέψης) μεταξύ (σοβαρής) πίστης στα ζώδια, στα ματιάσματα, στους ψεκασμούς και στα φαντασιόπληκτα σενάρια (συνωμοσιολογίες κ.λπ.).Υγ. Κομμένα σχόλια, ω...ναι.
@ Iris, νομίζω ότι ο αποφασιστικός παράγοντας στο αν πιστεύει κανείς σε ανύπαρκτα πράγματα δεν είναι το επίπεδο μόρφωσης (κάτι που με εκπλήσσει κι εμένα συχνά), αλλά η ανάγκη κάποιου να πιστέψει σε κάτι μεταφυσικό. Εφόσον υπάρχει αυτή η βαθύτερη ανάγκη, το μυαλό του ανθρώπου έχει τεράστιες ικανότητες εκλογίκευσης, στο βαθμό που η εκλογίκευση μπορεί να εκμηδενίσει την κοινή λογική. Προσωπικά θεωρώ ότι η εκλογίκευση (όχι η λογική) είναι από τα μεγαλύτερα "ταλέντα" του ανθρώπινου μυαλού, αφού προκειμένου να πιστέψει κανείς αυτό που θέλει να πιστέψει, είναι ικανός να παραβλέψει με πολύ συστηματικούς συλλογισμούς ακόμα και τα πιο κραυγαλέα αντικειμενικά δεδομένα.
@Πενταγιώτισσα Ναι, αυτό που λες με τις μαντεψιές ισχύει. Βασικά καμιά φορά άμα με ρωτάνε το ζώδιό μου (και έχω όρεξη) τους λέω "για μάντεψε". Ε, μου πετάνε κάτι άσχετα, κι ενώ παίρνω το ύφος "όπερ έδει δείξαι" δεν ψαρώνουν. "Αααχ ναι, δεν έλαβα υπόψη το αυτό το εκείνο", "Θα σε επηρρεάζει ο οροσκόπος" και (τελευταία λύση) "Ε υπάρχουν & εξαιρέσεις". Η πλάκα όμως είναι ότι όχι, αν και συναντάται ενίοτε η συνδεση που λες με άλλα συνωμοσιολογικά, τα δύο συχνά δεν συνυπάρχουν.@alpha2zeta, Nanina Η ανάγκη κωδικοποίησης του κόσμου, κατηγοριοποίησης των ανθρώπων είναι ο λόγος που κατανοώ την τάση να πιστεύει κανείς στα ζώδια. Απλώς θα έβρισκα λογικό από ένα σημείο και μετά να δεχθούν ότι τους διαψεύδει η πραγματικότητα, αντί απλώς να την αντιλαμβάνονται μέσα από ένα παραμορφωτικό πρίσμα.
ΊριςΟυπς! δεν ήμουν σαφής, δεν εννοούσα, απαραίτητα, ότι το άτομο που π.χ θα πιστεύει στην ελληνική καταγωγή των Αραουκάνων της Χιλής ή στο ότι οι τυπικοί θυσανοσωρείτες είναι προϊόντα ψεκασμού, ταυτίζεται με το άτομο που σε κοιτά με μισό μάτι αν ενημερωθεί ότι είσαι το *λάθος* ζώδιο. Απλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει μία κοινή βάση κάπου, για χαβαλέ περισσότερο.:-)ΥΓ.Να λες ότι ο ωροσκόπος σου ταυτίζεται με το ζώδιο, εκεί να δεις βραχυκύκλωμα.ΥΓ.2Επίσης σχετικά με τις λαθεμένες μαντεψιές (και τις δικαιολογίες, αλλά και γενικότερα εφαρμόσιμο) υπάρχει κι αυτό:"knew-it-all-along effect"http://en.wikipedia.org/wiki/Hindsight_bias
Οπα, για δες τι μαθαίνουμε στα αμπασχολια!!Ο ήλιος λέει δεν ανατέλλει απο την Ανατολή και δεν δυει στη Δύση! Πλανονται πλανην οικτρά οι δικηγόροι, οι τραπεζίτες και οι φιλόλογοι....
Καλά βρε GnRose, το δεύτερο σχόλιο δεν έκατσες να το διαβάσεις, είναι και στα αγγλικά. Το πρώτο; Τι λέει;Ο ήλιος δεν ανατέλλει απο την Ανατολή και δεν δυει στη Δύση ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ! Άλλη μία. ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.Το κάνει στην εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία! ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΟ. Τις υπόλοιπες μέρες ανατέλλει Βορειοανατολικά (ή νοτιοανατολικά ανάλογα αν είσαι πριν ή μετά την ισημερία και βόρειο η νότιο ημισφαίριο) και δύει νοτιοδυτικά (και τούμπαλιν). Και μάλιστα αν είσαι στο βόρειο πόλο, τη μέρα του θερινού ηλιοστασίου ανατέλλει από το βορρά.
#5 Το έχεις ακούσει το τραγούδι "απ' την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω, την Κική την αγαπώ, μα μ' αρέσει και η Κοκό;" ε, αυτό. Ενώ αυτό που περνάς απ'έξω φαίνεται χαριτωμένο, ως και αστείο, καταλαβαίνω ότι μέσα σου είναι ένα κουβάρι, το οποίο ίσως σε κάνει να αισθάνεσαι ως και ενοχή. Αλλά κρίμα είναι. Γέλα και λίγο με τον εαυτό σου, έσω, όσο γίνεται, ξεκάθαρη με τα αγόρια σου, και άσε τον χρόνο να δείξει ποιός από τους δύο είναι για εσένα, ή μήπως, κανένας από τους δύο, αλλά κάποιος τρίτος, που δεν έχει εμφανιστεί ακόμα στον ορίζοντα...#7 Δεν είναι ότι δεν το βλέπει η φίλη σου πόσο κακό της κάνει αυτή η σχέση, αν τα πράγματα έχουν όπως τα περιγράφεις. Όμως, ευτυχώς ή δυστυχώς οι άνθρωποι δεν είναι μονόπλευροι. Για κάθε πικρόχολο σχόλιο που της κάνει, και για κάθε χωρισμό, ίσως έχει να αντιπαραβάλλει μία όμορφη στιγμή, μια κουβέντα αγάπης. Και αυτό είναι ακόμα χειρότερο, διότι ένας άνθρωπος που είναι κοντά σου και σε βλάπτει, και ενώ το βλέπεις πως ίσως και να ήθελε να σε αγαπά, με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά η μ***** του δεν τον αφήνει, μπορεί να σε οδηγήσει σε συναισθηματική σχιζοφρένεια. Σαν φίλη σε χρειάζεται δίπλα της ίσως περισσότερο από όσο φαντάζεσαι, ειδικά τη στιγμή που ο τύπος την γεμίζει τύψεις και κακίες. Εγώ στη θέση σου θα προσπαθούσα να της γνωρίσω όσο γίνεται κόσμο: κοπέλες που έχουν περάσει από παρόμοιες σχέσεις για να δει πώς είναι το πριν και το μετά, ζευγάρια που έχουν μία πιό υγιή επικοινωνία, μπας και δια της συγκρίσεως αντικρύσει σε όλο της το μέγεθος την παράνοια που ζει, και αγόρια, μπας και τύχει να ερωτευτεί κανέναν άλλο και γλιτώσετε και οι δυο...
αν και λιγο καθυστερημενα ειδα την ερωτηση δημοσιευμενη κ ενθουσιαστηκα!η κατασταση με τη φιλη μου συνεχιζεται οπως περιεγραψα..προσπαθω να διατηρω επικοινωνια μαζι της αλλα πλεον η σχεση ειναι πολυ επιφανειακη..και η διαθεση απο την πλευρα της το ιδιο..θελω να ειμαι διπλα της, αλλα συνεχως δεν εχει χρονο,οποτε οι συναντησεις μας ειναι αρκετα αραιες..οποτε πλεον δεν εχω κ εγω την ανεση να μιλησω για πιο προσωπικα θεματα,κ οταν αυτο συμβαινει αισθανομαι οτι μιλαω σε μια αγνωστη..πλεον αμφιβαλω για το αν με χρειαζεται οπως λες,ακομα και για το αν με θεωρει πραγματικα φιλη της..τελος παντων,σ'ευχαριστω για το σχολιο,με βοηθησε να σκεφτω καποια πραγματα! :)
#2 Δεν είσαι διπρόσωπη. Μπερδεμένη είσαι. Κόψε επαφές που σου φέρνουν θλίψη, αν η τελευταία δεν προέρχεται αιτιακά από άλλους άσχετους δικούς σου λόγους και αν δεν ενεργοποιείται περισσότερο ανακλαστικά από την "ευτυχία", "επιτυχία" κλπ. των άλλων, πράγμα που είναι φυσικό εφόσον αν πχ. υποφέρεις από τη στέρηση χαράς (για κάποιον δικό σου ή εξωτερικό λόγο) και βλέπεις τη χαρά στον/στην άλλον/η, αυτό το κενό ενοχλεί περισσότερο διότι η παρουσία της στα μάτια σου τη δεδομένη στιγμή ή στη δεδομένη φάση λειτουργεί υπενθυμιστικά, εμφατικά. Αν όμως η θλίψη πηγάζει από το γεγονός της νέας και ωραίας σχέσης του πρώην, τα έλεγα και σε σχόλιο πρόσφατης ανάρτησης σχετικά με τις φιλίες μεταξύ πρώην ζευγαριών. Σε παραπέμπω σε αυτό, στο #6 : http://www.lifo.gr/team/ampa/49366?comments_page=1&comments_order=o#comments#6 Σε έχω εκατό τοις εκατό. Κοίτα τα μούτρα του την πρώτη στιγμή που σε βλέπει και θα μάθεις. Όταν ενδιαφερόμαστε ερωτικά για κάποιον, το πρόσωπό μας φωτίζεται όταν τον βλέπουμε - κυρίως τα μάτια μας ή πχ. το χαμόγελό μας μπορεί να είναι λίγο πιο εγκάρδιο απ' ό, τι συνήθως - ή τέλος πάντων με κάποιον τρόπο η γλώσσα του προσώπου εκδηλώνει αυθόρμητα το ειδικό ενδιαφέρον μας. Αν είσαι και λίγο πιο έξυπνη σ' αυτό τον τομέα, παρακολούθησε και τη γλώσσα του σώματος (η οποία παρεπιπτόντως μιλάει για 'μας ασταμάτητα - η γλώσσα του σώματος είναι εξαιρετικά φλύαρη να ξέρεις, δίνει δεκάδες ή και περισσότερες πληροφορίες για εμάς που ούτε καν φανταζόμαστε - σε συνδυασμό με το πλαίσιο αναφοράς κάθε φορά, ασφαλώς), αλλά η εξαγωγή σίγουρων συμπερασμάτων, δια αυτής της μεθόδου, προϋποθέτει τη δεξιοτεχνία της ερμηνείας της. Άλλος τρόπος για να μάθεις είναι να τον ελέγξεις διακριτικά όταν υποτίθεται ότι δεν τον κοιτάς αλλά είστε στον ίδιο χώρο. Η έντονη βλεμματική επαφή ή η αναζήτησή της γενικά υποδηλώνει είτε ερωτικό ενδιαφέρον είτε οικειότητα είτε απειλή/επιθετικότητα. Αν την αντιλαμβάνεσαι - ακόμα και σε ανύποπτες στιγμές - και μπορείς να αποκλείσεις τις δύο τελευταίες δηλωτικές εκδοχές, τότε η απάντηση είναι μάλλον θετική.#7 Πιστεύω ότι της κάνεις ολίγον κακό. Έχεις κάθε καλή πρόθεση να τη στηρίξεις αλλά δεν ξέρεις τον τρόπο. Η φίλη σου δε συμπεριφέρεται σοβαρά, υπό την έννοια ότι - αν πράγματι τα περιγράφεις με ακρίβεια και η κοπέλα συμφωνεί με την κριτική που ασκείς στο σύντροφό της και με τις λύσεις που υπονοείς ή προτείνεις και αυτό επαναλαμβάνεται κάθε μήνα (!) στο διηνεκές - οι πράξεις της και η συμπεριφορά της δε συνάδουν με τις σκέψεις της και το λόγο της. Βρες το λάθος, λοιπόν. Το λάθος που κάνει αυτή είναι δικό της και θα το πληρώσει με τον τρόπο που μόνο η ζωή ξέρει να τα φέρνει και να τα παίρνει. Το δικό σου λάθος, τώρα, είναι ότι την παίρνεις στα σοβαρά και συμπλέεις μαζί της σε αυτήν την παρωδία. Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες της συμπεριφοράς του, των λόγων του, των επιλογών του, των λαθών του - προς όλες τις κατευθύνσεις. Εσύ, ως φίλη της που είσαι, κατά τη γνώμη μου, οφείλεις να τη βοηθήσεις να γίνει πιο υπεύθυνη και, έπειτα, πιο αυτόβουλη, αν πράγματι εκείνη νιώθει ότι δεν είναι αρκετά. Αλλά αυτό προϋποθέτει την ενεργή συμμετοχή της και την ειλικρινή της πρόθεση να αναγνωρίσει τα λάθη της και να επέμβει σε αυτά όπου και όσο μπορεί, έστω και σταδιακά. Να κάνει δηλαδή τη δική της απόπειρα να επανεξετάσει και ακολούθως να επαναπροσδιορίσει την προσωπική της στάση απέναντι σε ορισμένες/όλες (ό, τι κρίνει η ίδια) πτυχές της ζωής της. Αφού το συνειδητοποιήσει και το αποφασίσει, αν χρειάζεται βοήθεια και ψυχολογική υποστήριξη από τις φίλες της, ή έστω αποκλειστικά από εσένα, πρέπει αυτή η ίδια να το ζητήσει με τον τρόπο της, να στείλει με σαφή τρόπο το μήνυμα ότι χρειάζεται τη συμπαράσταση/βοήθειά σου/κλπ. Εν συνεχεία, σ' αυτή τη δύσκολη διαδικασία, οφείλει να επιδείξει (μια σχετική έστω) συνέπεια και σοβαρότητα. Όταν και αν συμβεί αυτή η σειρά των πραγμάτων, και αν μέχρι τότε εξακολουθείς να την εκτιμάς και να τη νιώθεις αληθινή σου φίλη, καθώς και αν βρίσκεσαι σε συνθήκες που έχεις τη δυνατότητα να το κάνεις, τότε και μόνο τότε πιθανόν να μπορείς να της φανείς χρήσιμη. Προς το παρόν, πράξε όπως νομίζεις· μα ό, τι κι αν κάνεις, υπό αυτές τις συνθήκες και τους τρέχοντες όρους, εκτιμώ πως δε θα βελτιωθεί τίποτα επί της ουσίας. Η συμβουλή μου για το παρόν - αυτό δηλαδή που θα έκανα κι εγώ σε ανάλογη περίπτωση - θα ήταν να αποστασιοποιηθείς από το συγκεκριμένο πρόβλημά της ενώ κατά τα άλλα να μην αλλάξεις τίποτα στη σχέση σας και όταν αυτή φέρνει το εν λόγω θέμα στην επιφάνεια να την ακούς στωικά, χωρίς να συμμετέχεις με κανέναν τρόπο. Εάν σου ζητήσει γνώμη/κάτι-άλλο επ' αυτού να τη θέτεις κατηγορηματικά προ των ευθυνών της, αποσαφηνίζοντάς της πως η ευθύνη είναι δική της τόσο για αυτά που κάνει όσο και για αυτά που δεν κάνει και πως αν θέλει βοήθεια από εσένα δεν έχει παρά να σε πείσει με τη στάση της πως την αξίζει γιατί αυτή τη φορά θα το εννοεί και δεν θα κοροϊδεύει το σύμπαν. Να είσαι ευγενική, καλοπροαίρετη, σύντομη, περιεκτική και απόλυτη σε αυτό, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ κι αν πει ή κάνει. Ωστόσο όχι πιεστική, βέβαια.
Μα γιατί; Δεν θεωρώ ότι κάνω σε οποιοδήποτε σημείο επίθεση είτε στη Σανάνθη είτε στη Λένα. Στα ζώδια πιστεύει φαντατικά η μητέρα μου & η αδελφή της (από τα πιο έξυπνα άτομα που γνωρίζω προσωπικά, και δεν το λέω λόγω της συγγένειας) άρα εγώ, τουλάχιστον, ποτέ δε θα έβαζα αβασάνιστα σε μια κατηγορία όσους έχουν αυτήν την πίστη. Παράλληλα δεν τα πιστεύω καθόλου εγώ. Από την άλλη υπάρχουν άτομα που έχουν αποδείξει - με 1002 τρόπους - ότι δεν διακρίνονται για τη διάνοιά τους, και συγχρόνως δεν πιστεύουν στα ζώδια. Ούτε αυτούς θα έβαζα στην κατηγορία των πιο έξυπνων, απλώς από αυτή τους τη μη-πίστη...Εκτιμώ βέβαια την τάση για εκλογίκευση, αλλά δεν θεωρώ ότι η πίστη ή μη στα ζώδια αποτελεί κριτήριο για αν θα εκτιμήσω ή όχι κάποιον. Έχω απλώς αυτήν την ειλικρινή απορία, την οποία φαίνεται μοιράζονται και άλλοι, όπως η de sou lew.Εκτός αν εννοείς κάτι άλλο, που δεν κατάλαβα. :)
Εγώ τουλάχιστον παραξενεύτηκα γιατί έχεις δείξει πολύ ώριμη και συγκροτημένη σκέψη και μου έκανε εντύπωση α) που μπέρδεψες το μορφωμένος/ έξυπνος με το λογικός και β) που δεν κατάλαβες ότι ναι, είναι τόσο απλό, βλέπουν όσα θέλουν να δουν (και ξεχνούν όσα τους δείχνουν ότι κάνουν λάθος).
Καλε, οχι, ποιος μιλησε για επιθεση;; Απλα εξελαβα την ερωτηση σου καπως σαν:"τοσοι εξυπνοι ανθρωποι πιστευουν στα ζωδια, μηπως ισχυουν τελικα;" Αυτο. Οσο για τα σχολια των τελευταιων ημερων, ελπιζω να διορθωθηκε το προβλημα. Κι εμενα δεν μου εμφανιστηκαν καποια. Επισης: που εισαι Σανανθη;
Νομίζω, Μάνα Κουράγιο και Parisie, ότι το πήρατε σαν να ψάχνεται η Iris, να αναρωτιέται αν τα ζώδια έχουν κάποια βάση, με λίγα λόγια να μην έχει καταλήξει αν τα πιστεύει ή όχι. Εγώ κατάλαβα ότι απλά την προβληματίζει κατά πόσο μπορούν να κατηγοριοποιηθούν όσοι πιστεύουν και αντίστοιχα όσοι δεν πιστεύουν στα ζώδια.. Το αντιμετωπίζει, δηλαδή, κάπως "κοινωνιολογικά" το ζήτημα...
Λοιπόν, αυτός που φταίει για την όλη παρεξήγηση είμαι φυσικά εγώ και η τάση μου να γράφω κατεβατά (έχω προσπαθήσει να το ελέγξω τελευταία, δεν έχει πολυ-αποδώσει καρπούς, θα εντείνω τις προσπάθειες).Εν τέλει η μόνη απορία ήταν αυτή που περιείχε το πρώτο γράμμα: πώς τόσοι πολλοί άνθρωποι κατορθώνουν να βλέπουν σε όλο τον κόσμο γύρω τους την επιβεβαίωση τόσων στερεοτύπων; (Δεν έφθαναν φύλο/φυλή/εθνικότητα κοκ. προσθέσαμε άλλα 12!)Στο δεύτερο με έπιασε το ευγενικό μου και απλώς δεν ήθελα να πιάσω απ'τη μούρη τους πιστούς των ζωδίων. (Και δεν ήθελα να τους προσβάλλω γιατί δεν πιστεύω ότι είναι εξ ορισμού χαζοί, κρίνονας έστω και μόνο από την προσωπική μου εμπειρία. Επίσης δε βλάπτουν τους άλλους, σε σύγκριση πχ. με τους ρατσιστές.)Έχεις δίκιο Parisie ότι δεν είναι πολύ έξυπνη/λογική απορία. Το μόνο που μπορώ να φέρω ως αντεπιχείρημα είναι το εξής:Κάποια στερεότυπα επιβιώνουν για καιρό επειδή έχουν ένα ψήγμα αλήθειας. Ας πούμε: Αν κάποιος πει ότι οι γυναίκες ασχολούνται περισσότερο με την εμφάνισή τους από τους άνδρες, δεν πέφτει τελείως έξω. Έξω πέφτει αν αποδίδει αυτή τη συμπεριφορά στο γυναικείο DNA, ενώ οφείλεται στο πώς μεγαλώνουν αρκετές γυναίκες, & ποια πρότυπα αναπαράγουν. Ή αν πει ότι οι Έλληνες δείχνουν μικρότερο σεβασμό στους νόμους από ό,τι οι βορειοευρωπαίοι. Ρατσιστής θα είναι αν το αποδώσει στα ελληνικά γονίδια, ενώ αντικειμενικός παρατηρητής αν το αποδώσει σε νοοτροπίες που αναπαράγονται σε ορισμένες ομάδες ενός πληθυσμού, υπό το βάρος ιστορικών/κοινωνικών συγκυριών.Και λέω: οι Υδροχόοι και οι Αιγόκεροι δεν μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον με συγκεκριμένα πολιτισμικά χαρακτηριστικά, όπως οι Έλληνες. Δεν τους μεγαλώνουν οι γονείς του με κριτήριο το ζώδιό τους, όπως κάποιοι μεγαλώνουν δαφορετικά τα παιδιά ανάλογα με το φύλο τους. Τους βρίσκεις σε όλα τα μορφωτικά περιβάλλοντα, τις οικονομικοκοινωνικές τάξεις, τα έθνη. Πώς, πώς στο καλό καταφέρνουν να αποδώσουν κοινά χαρακτηριστικά σε ανθρώπους που δεν τους συνδέει από απολύτως τίποτα; Πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της αφθυποβολής; Μπορεί να είναι αγαθιάρικη η απορία μου, αλλά αυτή η σκέψη δεν έχει σταματήσει να με εκπλήσσει. (Αλλά ποτέ σε βαθμό που να πιστεψω στα ζώδια, ή έστω να αναρωτηθώ.)Υ.Γ. Πάλι κατεβατό έγραψα, ούυυφ... Ελπίζω τουλάχιστον να έλυσα περισσότερες απορίες απ'όσες δημιούργησα. :)
Α! Πολύ μ΄αρέσει το μανιφέστο κατά της (βιολογίστικης) ουσιοκρατίας!Στα επιμέρους:"Δεν τους μεγαλώνουν οι γονείς του με κριτήριο το ζώδιό τους"Οk καταλαβαίνω τι λες υπάρχει όντως διαφορά*(Πάντως παρεμπιπτόντως δεν ξέρω τι βαρύτητα έχει αυτό, αλλά το παραθέτω anyway:http://oi60.tinypic.com/2hmkp69.jpg) χοχοχο!Το στάτους των ζωδίων μπορεί να είναι ακόμη πιο ισχυρό σε άλλες χώρες:http://www.livescience.com/17291-astrology-job-discrimination-china.html*(Μήπως, αν το καλοσκεφτεί κανείς, πλήρως γελοία δεν είναι αυτά; Τι; Επειδή έχουν "φυσική" υπόσταση;)http://listverse.com/2011/09/24/top-10-subtler-forms-of-discrimination/
Σωστό, αν και δε σε μισώ, απλά προσπερνώ τα politically correct ΣΕΝΤΟΝΙΑ σου, ως σχόλια στις ερωτήσεις, σχόλια στις απαντήσεις, σχόλια στα σχόλια (να μην μείνει τίποτα αναπάντητο, κανονικό chat) ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!! Εφησυχάσου με το ρητό που είπε κάποιος, κάποτε και συνέχισε έτσι!
Nefertiti Αποδέχομαι πλήρως την κατηγορία και υπερβολικά μεγάλα σχόλια & υπερβολικά συχνή παρουσία. Αν όμως σε ενοχλεί τόσο και αυτό που ΕΣΥ εκλαμβάνεις ως political correctness, αναρωτιέμαι αν έχεις επιλέξει την κατάλληλη στήλη για να διαβάζεις. (Κατά τα άλλα το να πηδάς σχόλια, & ειδικά τα μακροσκελή, είναι όχι απλώς δικαίωμά σου αλλά και μια απόλυτα λογική επιλογή.)Υ.Γ. Ναι έχω και το κακό συνήθειο να ανταπαντώ, όχι επειδή ψοφάω να έχω τον τελευταίο λόγο αλλά διότι δε μ'αρέσει να δίνω την εντύπωση ότι υπεκφεύγω.
Κοπέλα της ερώτησης 3, με την ίδια απορία θα πεθάνω κι εγώ, δε μπορώ να το συζητήσω με κανέναν καθώς όλοι είτε πιστεύουν μανιωδώς είτε καθόλου! Από τη μία λέω πως δεν τα πιστεύω κι εγώ καθόλου, από την άλλη μεταξύ μας όποτε τα βλέπω να επιβεβαιώνονται το σκέφτομαι... (είμαι κι εγώ Τοξότης, μήπως γι αυτό;) :P Σίγουρα πάντως διασκεδάζω να τα διαβάζω! ΥΓ. Τις τελευταίες μέρες έχω κάνει 2-3 σχόλια στο Α,μπα που δε δημοσιεύτηκαν, συμβαίνει και σε κανέναν άλλο; Γιατί και χτες είδα πολύ λίγους σχολιαστές...
Κι εμένα τυγχάνει να μην ανεβαίνουν σχόλια, σίγουρα χωρίς υβριστικό χαρακτήρα. Τόσα μαζεμένα τις τελευταίες μέρες, που λες, είναι βέβαια λίγο περίεργο.Όσον αφορά στα ζώδια, μα πες μου κι εσύ, δεν έχω δίκο; Πώς γίνεται όλοι να ορκίζονται ξέρω 'γω ότι όσοι Δίδυμοι γνωρίζουν είναι διπρόσπωποι ή οριακές προσωπικότητες (και με "επιχειρήματα": "μα σου λέω έχω 3 πρώην Διδύμους, και είναι και η διπλανή μου στο γραφείο!"); Ή οι Λέοντες ξέρω 'γω αρχηγικοί; Δεν είναι λογικό να θεωρώ ότι, ψάχνοντας να βρούν πχ διπροσωπία, τη βρίσκουν με το ζόρι; Γιατί πραγματικά, όλοι που τα πιστεύουν, θεωρούν ότι οι εμπειρίες τους τους επιβεβαιώνουν συνεχώς.Εγώ βαριέμαι και να τα διαβάζω, τόσο ήξεις αφήξεις. "Δείξτε προσοχή στα οικονομικά σας/στην υγεία σας". Λες και υπάρχει κάποια μέρα που θα ήταν φρόνιμο να μη δείξουμε προσοχή στα οικονομικά & την υγεία μας. :Ρ
Τις καθημερινές προβλέψεις τις βαριέμαι κι εγω. Μου αρέσει να διαβάζω περιγραφές του χαρακτήρα ή να τα συζητάω πού και πού με φίλες μου. Από τη μία καμία δεν τα πιστεύει υποτίθεται, από την άλλη είναι κάποιου είδους ένοχη απόλαυση όλο αυτό. Απολαμβάνω κάθε φορά το να αναγνωρίζω τα χαρακτηριστικά και συμπεριφορές ανθρώπων που ξέρω στο ζώδιο τους, και να αναφωνώ ενθουσιασμένη "Μα ναι, ακριβώς έτσι είναι ο τάδε, πω πω ουάου!!". Έπειτα φυσικά συνέρχομαι και υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι αυτά είναι βλακείες και σοβαρεύομαι. Εν τέλει πάντως πιστεύω πως διακρίνουμε στους άλλους τα χαρακτηριστικά που θέλουμε να δούμε, όταν είμαστε επηρεασμένοι από τα ζώδια. Δε μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά - γιατί αν δεν ισχύει αυτό, τότε είναι τρομακτικό πόσο πολλούς εκδικητικούς σκορπιούς και κλαψιάρηδες καρκίνους γνωρίζω :P ΥΓ. Για τους σχολιαστές παρακάτω που βρέθηκαν προ έκπληξης, μάλλον από την ερώτηση κατάλαβαν πως πιστεύεις στα ζώδια; Για το θέμα της εξυπνάδας πάντως, εντάξει δεν το θεωρώ και ό,τι σοφότερο να πιστεύεις σοβαρά στα ζώδια, αλλά από την άλλη σίγουρα δεν είναι αυτό το βασικό κριτήριο.
Ο λόγος που ορισμένες φορές μερικοί νομίζουν ότι επαληθεύονται οι προβλέψεις των ζωδίων είναι ότι τα χαρακτηριστικά είναι πολλά και γενικά, οπότε εκ των πραγμάτων θα πέσει μέσα η πρόβλεψη σε κάτι. Λες και έχουμε γνωρίσει όλους τους λέοντες του κόσμου, τους κάναμε παρέα και βγάλαμε στατιστική ότι είναι αρχηγικοί χαρακτήρες.Προσωπικά ούτε για πλάκα δεν μπορώ να τα διαβάσω. Και μπορώ να κάνω *διάφορα* άχρηστα πράγματα για πλάκα.Επίσης δεν μπλέκω ποτέ σε κουβέντα με όσους πιστεύουν γιατί θα εκνευριστώ (και θα τους εκνευρίσω).
Δεν χανονται τα σχολια ετσι στα καλα καθουμενα ,τα ρουφαει ολα το σχολιο-μαυρη τρυπα της Nanina..παντως με τοσο αναλυτικη σκεψη θα ειναι σκετο μαρτυριο το ν'αποφασισεις ακομα και το που θα πιεις καφε.. ''Λόγοι, δικαιολογίες, εξηγήσεις, αποδείξεις, αρχές, επιδείξεις, επιχειρήματα, προβλέψεις, ενδείξεις, βεβαιότητες, μαρτυρίες, διαβεβαιώσεις, επιβεβαιώσεις, πορίσματα, θεωρίες, συλλογισμοί, συμπεράσματα, συλλογιστικές, προτάσεις, αξιώματα, δηλώσεις, βασικές αρχές, θέσεις, κρίσεις, πιθανολογίες, συμβάσεις, δοξασίες, εκτιμήσεις, θεωρήματα, τεκμήρια, υποθέσεις, εικασίες, φρονήματα, αγορεύσεις, αντιπαραθέσεις, ιδεολογίες, καθοδηγήσεις, μανιφέστα, δόγματα, κηρύγματα, πεποιθήσεις, αποκαλύψεις, οιωνοί, πιστεύω, διαφωτισμοί, οράματα, μυθοπλασίες, άγχη, αντιφάσεις, αντινομίες, αντιθέσεις, ανοησίες, ασυναρτησίες, παραλογισμοί, υποψίες, αμφιβολίες, ατυχίες, ανασφάλειες, σφάλματα, ψευδαισθήσεις, συκοφαντίες, ελιγμοί, απάτες, ελπίδες, ψέματα, τεχνάσματα, επιθέσεις, ενέδρες, κακεντρέχειες, προτροπές, παγίδες, ίντριγκες, αδεξιότητες, δολιότητες, λάθη, υποσχέσεις, νοσταλγίες, ελεγείες.''
Η αλλαγή της συμπεριφοράς των ανθρώπων ανάλογα με τις κινήσεις αστρικών σωμάτων και πλανητών πάντως είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη, σωστότερα μάλλον οι πιθανότητες λένε ότι ισχύει. Είναι γεγονός ότι τις μέρες που έχει πανσέληνο γίνονται περισσότερες δολοφονίες και αυτοκτονίες, τσακωμοί και εκνευρισμοί και πολλά άλλα. Και μπορεί να πω μεγάλη πατάτα τώρα, αλλά θα την πω. Γνωρίζετε γιατί το κεφάλι μας είναι στην θέση που είναι, τα χέρια μας στην θέση που είναι, το ήπαρ, η καρδιά κλπ. Ναι μεν λόγω της εξέλιξης γιατί κάποιος που είχε το κεφάλι του φυτρωμένο στο χέρι του πέθαινε και δεν ζούσε, αλλά επίσης ρόλο βαράει και η βαρύτητα. Σε άλλες συνθήκες βαρύτητας ένα έμβρυο θα αναπτυσσόταν λίγο διαφορετικό.Οπότε λαμβάνοντας υπόψην ότι για τον ανθρώπινο εγκέφαλο δεν γνωρίζουμε και πάρα πολλά ούτε και για το πως μοριακά φτιάχνεται ο χαρακτήρας μας, οι αναμνήσεις μας και λοιπά, γιατί εφόσον επιδρά η βαρύτητα σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού όταν αυτός φτιάχνεται να μην επιδρά και στα νευρικά κύτταρα. Κάθε εποχή του χρόνου η Γη βρίσκεται σε διαφορετική απόσταση από τον Ήλιο άρα διαφορετική επίδραση της βαρύτητας του Ήλιου στην Γη άρα και στο έμβρυο, και η Σελήνη επίσης σε διαφορετική θέση, κάθε 28 μέρες. Επομένως αν και ριζοσπαστικό και χωρίς επιστημονικά αποδεδειγμένη βάση, μπορεί να ισχύει ότι η διαφορά βαρύτητας κάθε εποχή του χρόνου που δέχεται ένα έμβρυο όταν αναπτύσσεται να επιδρά στα νευρικά κύτταρα και κατά πολύ μικρό τρόπο στον χαρακτήρα του. Και ανάλογα με την θέση Ήλιου και Σελήνης ο άνθρωπος να αντιδρά διαφορετικά μέσα στην καθημερινότητα του όταν γίνεται έκλειψη Ηλίου, πανσέληνος ή έχει συννεφιά, ή μεγαλώνει η μέρα ή η νύχτα. Τρελό πράγμα τελείως, αλλά το σκέφτομαι πάντα όταν έρχεται η συζήτηση στα ζώδια και ήθελα να το πω.
Broen όχι. Απλά όχι.Α)"είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη, σωστότερα μάλλον οι πιθανότητες λένε ότι ισχύει." Ούτε επιστημονικά αποδεδειγμένη είναι, ούτε λένε οι πιθανότητες ότι ισχύει.Β) Η κούπα καφέ που κρατάς στο χέρι σου ασκεί μεγαλύτερη βαρυτική επιρροή από τους 12 αστερισμούς μαζί.Γ) Δεν ξεφεύγεις μιλώντας για τον ήλιο και τη σελήνη, η αστρολογία μιλάει κυρίως για ζώδια.Δ) Το κεφάλι μας είναι εκεί που είναι για να βλέπουμε μακρύτερα, όχι λόγω της βαρύτητας. Λόγω της βαρύτητας θα βόλευε να είναι χαμηλά, για να έχουμε χαμηλό κέντρο βάρους.Ε) Η βαρύτητα δεν επιδρά στα νευρικά κύτταρα όταν μιλάμε για αυτά τα απειροελάχιστα μεγέθη.ΣΤ) Η επίδραση της βαρύτητας μειώνεται εκθετικά όσο απομακρυνόμαστε. Εκθετικά.Ζ) Αν σε άλλες συνθήκες βαρύτητας το έμβρυο αναπτυσσόταν διαφορετικά, τότε τα παιδιά που γεννιούνταν στη θάλασσα θα αναπτύσσονταν διαφορετικά από αυτά του βουνού. Η διάφορα στη βαρύτητα είναι πολύ μεγαλύτερη από την επίδραση του ήλιου και της σελήνης.Η)"αν και ριζοσπαστικό και χωρίς επιστημονικά αποδεδειγμένη βάση, μπορεί να ισχύει ότι..." Όοοοχι δε μπορεί.
Μιας και είμαι αργόσχολος θα μπω στον κόπο να κάνω δευτερολογία @Parisios, δυστυχώς όμως με αναγκάζεις σε αυτήν να πω γιατί κάποια ορθά επιχειρήματα μου είναι ορθά, και άρα αντί με την συζήτηση να πηγαίνουμε παρακάτω και πιο κοντά στην τελική απάντηση,( είτε αυτή συμφωνεί μαζί μου είτε όχι) να μένουμε στάσιμοι στο ίδιο σημείο. Όλα αυτά θα μπορούσαν βέβαια να αποφευχθούν αν είχες μπει στον κόπο να ψάξεις και να παραθέσεις αληθινά επιχειρήματα γιατί αυτές οι θέσεις που γράφω είναι λάθος αντί απλά να λές ‘’όχι δεν ισχύει΄’, ‘’όχι δεν μπορεί’’. Και άμα σε ρώταγα ‘’γιατί?’’ θα μου έλεγες ‘’Γιατι έτσι’’ και θα ήσουν μια χαρά καλυμμένος.Α) http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00223980.1976.9921376#.U7V3_vl_sjwhttp://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/09291016.2013.830508#.U7V48fl_sjwΣτατιστικές έρευνες δείχνουν ότι η Πανσέληνος επιδρά στην ψυχολογία των ανθρώπων. Μπορεί να μην ξέρουμε τα ακριβή αίτια, αλλά τα δεδομένα υπάρχουν και πρέπει να ψάξουμε γιατί.Β) Καταρχήν δεν μίλησα για την επίδραση των αστερισμών, προφανώς μου ασκούν μηδαμινή βαρύτητα. Μίλησα για την βαρύτητα που ασκέι ο Ήλιος ανάλογα με την θέση κάθε φορά. Ακόμα και ο ζωδιακός κύκλος βασίζεται στην διαφορετική θέση του Ηλίου ανά εποχή, τον Φλεβάρη βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου, τον Μάρτη στον αστερισμό του Ιχθύ, άρα διαφορετική απόσταση Ηλίου-Γης και διαφορετική έλξη της βαρύτητας του Ήλιου στην Γή. Η κούπα που κρατώ θα μου ασκούσε βαρύτητα αν εγώ γύρναγα γύρω από αυτήν ή αυτή γύρω από εμένα. Όμως εγώ γυρνάω γύρω από τον Ήλιο και η Σελήνη γύρω από εμένα. Νομίζω απάντησα και το Γ μαζί με το Β.Δ) Τρείς αποδείξεις θα σου δώσω:http://www.medical-hypotheses.com/article/S0306-9877(04)00488-8/abstract?cc=y?cc=yhttp://publications.sckcen.be/dspace/handle/10038/873http://www.livescience.com/33082-would-humans-born-on-mars-grow-taller-than-earthlings-.htmlκαι ένα τρίτο πιο εκλαικευμένο.Εμ, θα μπορούσες να ψάξεις έστω και λίγο πριν μου πεις ότι η βαρύτητα δεν έχει σημασία για την δομή του ανθρώπινου οργανισμού, αντί να μου λές ‘’δεν ισχύει γιατί έτσι λέω εγώ’’.Ε) Πολύ ευχαρίστως να δω τις πηγές σου. Προς το παρόν γνωρίζω ότι η βαρύτητα έχει επίδραση σε ότι έχει μάζα ακόμα και στο φώς! Άρα και στα άτομα μέχρι τα στοιχεία, τις ενώσεις, τα μόρια πρωτεινών και νουκλεικών οξέων, τα κύτταρα και τους οργανισμούς.Στ) Μ’αρέσει που τονίζεις το εκθετικά, γιατί γνωρίζοντας τον μαθηματικό όρο, μου δίνεις να καταλάβω ότι υπάρχει πραγματικά μεγάλη διαφορά στην βαρύτητα που ασκείται ακόμα και με μικρές διακυμάνσεις της απόστασης, πράγμα που πρακτικά μπορεί να υποστηρίξει ακόμα καλύτερα τα λεγόμενα μου.Ζ)Απαντήθηκε παραπάνω ότι σε διαφορετικές τιμές βαρύτητας το έμβρυο αναπτύσσεται διαφορετικά. Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων που γεννήθηκαν στο επίπεδο της θάλασσας με αυτούς που γεννήθηκαν σε μεγάλο υψόμετρο. Οφείλονται στην μειωμένη ποσότητα οξυγόνου στον αέρα σε μεγάλα υψόμετρα, δεν υπάρχει έρευνα που να περιγράφει ποιες διαφορές οφείλονται όμως στην διαφορά βαρύτητας. Εφόσον όμως η βαρύτητα παίζει ρόλο στην ανάπτυξη του οργανισμού, είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν και διαφορές μεταξύ μηδενικού υψομέτρου και μεγαλύτερου υψομέτρου γεννηθέντων ανθρώπων, που δεν τις έχουμε βρεί απλά ακόμα, μπορεί να είναι μηδαμινές αλλά είναι σίγουρα υπαρκτές.Η) κάτι που δεν έχει απορριφθεί επιστημονικά, δεν μπορεί να απορριφθεί αλλά ούτε και να γίνει παραδεκτό, είπα ότι τα λεγόμενα μου είναι ριζοσπαστικά πολύ, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν και μια βάση.
Broen η πανσέληνος είναι το κοντινότερο πράγμα που μπορεί να προσομοιαστεί με τον Ήλιο ...αλλά την νύχτα. Είναι αδιαμφισβήτητα ένα ορόσημο για την μέτρηση των φάσεων τις σελήνης. Σίγουρα είναι κάτι που στους προγόνους μας θα προκαλούσε ένα Α' δέος (όπως και οι εκλείψεις, άλλωστε) πιθανότατα είχε συνδεθεί και με θέματα διαβίωσης-επιβίωσης (βλ.παράγρ. 4). Επιπροσθέτως η σελήνη είχε θεοποιηθεί (σε θηλυκό και αρσενικό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης). Μάλλον δεν είναι περίεργο η σύγχρονη ανθρωπότητα να φέρει ένα baggage δεισιδαιμονιών και δέους, στο συλλογικό (ή μη) ασυνείδητό της.Δεν αρνούμαι ότι θα υπάρχει κόσμος που επηρεάζεται ψυχολογικά από την πανσέληνο ...απλά νομίζω ότι είναι στα πλαίσια της αυθυποβολής …κι όχι της βαρύτητας, κι αυτό γιατί: (...) The tidal force is in fact very weak and should be expected to exercise no more gravitational pull on the human body than a mosquito. Besides this, the "suggestion" failed to account for the dependence of tides from both the phase of the moon and the time of day. A further suggestion is that positive ions increase in abundance during a full moon and that this should be expected to influence human behavior. However, this is a pseudo-scientific claim. (...)For some 3 - 4 million years, bipedal hominins in the East African Rift valley were evolving in potential conflict and competition with fearsome carnivores including sabre-toothed cats equipped with excellent night-vision. Using the largest data set ever recorded – 1,000 lion attacks on humans across Tanzania between 1988 and 2009 – Craig Packer and his colleagues showed that there is a peak of attacks by lions upon humans during the evening dark hours following full moon. According to Packer, this may help explain why so many myths and superstitions attribute fearsome dangers and nightmarish potencies to the moon. While not all archaeologists accept that lunar periodicity was ever relevant to human evolution, those favouring the idea include Curtis Marean, who heads excavations at the important Middle Stone Age site of Pinnacle Point, South Africa. Marean argues that anatomically modern humans around 165,000 years ago – when inland regions of the continent were dry, arid and uninhabitable – became restricted to small populations clustered around coastal refugia, reliant on marine resources including shellfish whose safe harvesting at spring low tides presupposed careful tracking of lunar phase. Against this background, if Marean is right, humans who ignored or misread the moon might frequently have been drowned.http://en.wikipedia.org/wiki/Lunar_effect……………One of two justifications are commonly given for how the moon might influence human behavior. The moon basically has two physical effects on our environment – gravity and light (...) therefore if the full moon effect were due to tidal forces there should be an equal new moon effect. (...) So the ocean tides are caused by the different gravitational pull of the moon on the near side vs far side of the Earth. The tidal force of the moon between the near side and far side of your head is negligible. (...) 12 studies are reviewed that have examined the relationships among crisis calls to police stations, poison centers, and crisis intervention centers and the synodic lunar cycle. On the basis of the studies considered it is concluded that no good foundation exists for the belief that lunar phase is related to the frequency of crisis calls. In addition, there is no evidence whatsoever for the contention that calls of a more emotional or “out-of-control” nature occur more often at the full moon.(...)Why, then, does belief in this effect remain high? Surveys show that belief in this effect remains at about 40-45%, even among those highly educated. In fact, mental health workers have a greater belief in the lunar effect. The short answer as to why this is – confirmation bias.Confirmation bias is a bias in human thinking that causes us to notice, accept, and remember information that confirms beliefs we already have, while ignoring, forgetting, or explaining away contradictory data. This is a powerful effect that can lead to the very compelling illusion that an effect is real when it isn’t.http://theness.com/neurologicablog/index.php/the-lunar-effect-and-confirmation-bias/……………There is a more serious problem for fervent believers in the lunar lunacy effect: no evidence that it exists. Florida International University psychologist James Rotton, Colorado State University astronomer Roger Culver and University of Saskatchewan psychologist Ivan W. Kelly have searched far and wide for any consistent behavioral effects of the full moon. In all cases, they have come up empty-handed. By combining the results of multiple studies and treating them as though they were one huge study—a statistical procedure called meta-analysis—they have found that full moons are entirely unrelated to a host of events, including crimes, suicides, psychiatric problems and crisis center calls. In their 1985 review of 37 studies entitled “Much Ado about the Full Moon,” which appeared in one of psychology’s premier journals, Psychological Bulletin, Rotton and Kelly humorously bid adieu to the full-moon effect and concluded that further research on it was unnecessary".http://www.scientificamerican.com/article/lunacy-and-the-full-moon/?page=1……………(Studies of full moon effects)http://www.livescience.com/7899-moon-myths-truth-lunar-effects.html……………«Υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων που γεννήθηκαν στο επίπεδο της θάλασσας με αυτούς που γεννήθηκαν σε μεγάλο υψόμετρο.»(... και οι άνθρωποι που έχουν γεννηθεί στον Ισημερινό vs αυτοί που έχουν γεννηθεί κοντά στους Πόλους)Πού εντοπίζονται οι διαφορές; Στο χαρακτήρα τους ...ή σε επιμέρους χαρακτηριστικά ανατομίας/φυσιολογίας τους; Τhe strength of gravity on the "surface" of the sun is 28 times stronger than the force of gravity on the surface of the Earth. Out here, at the distance we orbit the sun, ***the gravitational pull of the sun is only 0.0006 of the strength of the earth's gravity on the surface of the earth***.http://books.google.gr/books?id=mLBWigsJRNgC&pg=PA190&lpg=PA190&dq=the+gravitational+pull+of+the+sun+is+only+0.0006&source=bl&ots=PmzJ8GmtOC&sig=Gi8GVDr3M8WcT9ky6sN9sDMkAu0&hl=el&sa=X&ei=Bai2U6yLCKSM7QazjoGwBw&ved=0CCYQ6AEwAQ#v=onepage&q=the%20gravitational%20pull%20of%20the%20sun%20is%20only%200.0006&f=falseThe effect of any celestial body on your own human body is completely insignificant at the best of times. But if you really want to compare, the Sun’s effect on your body is 100 times that of the Moon’s, which itself is 100 times that of Jupiter’s. Yet, even the Sun’s 10,000 strong effect than Jupiter’s is insignificant compared to the effect of the Earth on your body.http://schollii2.wordpress.com/2009/11/11/gravitational-effect-of-celestial-bodies-on-your-own-body/….οπότε, βάση των προηγούμενων αν είναι να εξετάσουμε τώρα την *διαφορά* μεταξύ βαρύτητας που ασκεί ο Ήλιος ανάλογα με την θέση κάθε φορά (ή κάθε άλλου ουράνιου σώματος), μάλλον θα είμαστε σε ένα νούμερο κοντά στο *παντελώς* μηδαμινό.