Στο πλαίσιο της ενότητας 'Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΥΡΩ ΜΑΣ' ζητάω και δημοσιεύω κείμενα σχετικά με το πώς βιώνουμε αυτήν την παράξενη χώρα.
Σήμερα γράφει ο Δημήτρης Τερζής (φοιτητής τμήματος Πολτικών Μηχανικών ΑΠΘ):
Μόλις συνειδητοποίησα μία αδικία που λαμβάνει χώρα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Δε θα μιλήσω για τα δημοφιλή κακώς κείμενα που συζητιούνται εδώ και χρόνια γύρω από οικονομικές ατασθαλίες, στραβά μάτια στην εγκληματικότητα στους χώρους των σχολών, μειοψηφίες που κρατούν ομήρους τους φοιτητές κλπ. Αν το έκανα, θα έπρεπε στο ίδιο κείμενο να αντισταθμίσω τα κακώς κείμενα με κάποια θετικά σημάδια που εμφανίζει το ΑΠΘ που πιστεύω είναι αρκετά και δεν πρέπει να τα ξεχνάμε μένωντας μόνο στην γκρίνια.
Εν πάσει περιπτώσει, στις παρακάτω σειρές παρουσιάζεται μία κατάφορη αδικία σε βάρος του ονόματος και της εκπροσώπησης του πανεπιστημίου στην εγχώρια και διεθνή κοινότητα.
Καθώς ετοίμαζα μία παρουσίαση μίας παλαιότερης εργασίας μου για το πανεπιστήμιο στο οποίο βρίσκομαι τους τελευταίους μήνες (εκτός Ελλάδος, εντός Ευρώπης), πήγα να βάλω το logo του ΑΠΘ στην πρώτη διαφάνεια, δίπλα στο logo του πανεπιστημίου το οποίο με φιλοξενεί. Και ενώ το δεύτερο είναι ένα ξερό κοκκινο-άσπρο logo με 4 γράμματα όλα κιόλα, το logo του Αριστοτελείου ήταν μία στρογγυλή μπορντό εικόνα. Σοκ, είναι η ιδια εικόνα που έχει η γιαγιά μου πάνω στο σεμεδάκι, πάνω απο την τηλεόραση. Είναι η ιδια εικόνα που φιλάνε όλοι κάνωντας το σταυρό τους. Είναι η ίδια εικόνα που περιφέρουν σε δρόμους και πλατείες. Είναι ο Άγιος Δημήτριος. Και είναι παντού.
Διαβάζοντας ο ξένος λοιπόν “Aristotle University of Thessaloniki” περιμένει να δει τον Αριστοτέλη. Αντ’αυτού βλέπει τον Άγιο Δημήτριο, διαφορά δεν καταλαβαίνει σίγουρα...Αλλά καταλαβαίνω εγώ. Καταλαβαίνω ότι είναι επιλογή της πολιτείας η θρησκεία μας να είναι παντού, να εκπροσωπείται αλλά και να εκπροσωπεί τους θεσμούς, η εκκλησία θέλει να εκπροσωπεί και μας, την υπόσταση μας (ευτυχώς κάποιος θεούλης το 99 σκέφτηκε να βγάλει απο τις ταυτότητες το Χ.Ο.) αλλά και τη συνείδηση μας.
Τέτοιο παράδειγμα είναι οι ορκομωσίες. Η ορκομωσία σα θεσμός συμβολίζει τη στιγμή κατα την οποία το άτομο κάνει μία συμφωνία με το εαυτό του και με κάποιους συνοδοιπόρους του (είτε είναι συμφοιτητές στην τελετή αποφοίτων του ΑΠΘ, είτε βουλευτές στην ορκομωσία της Βουλής): ότι με συνείδηση θα εκτελεί το καθήκον του ή το επάγγελμα του. Και πάλι η εκκλησία απαιτεί αυτή η «συμφωνία» του καθενός με τη συνείδηση του να γίνεται στο όνομα της αγίας τριάδος.
Τελος πάντων, έχουμε το μοναδικό πανεπιστήμιο στον κόσμο που το λένε Αριστοτέλειο. Και πάμε και κοπανάμε τον Άγιο Δημήτριο σα στάμπα σε όλα τα επίσημα έγγραφα και στα hompages των ιστιοσελίδων των τμημάτων μας. Δε θα μας σώσει η αλλαγή logo ή η αλλαγή στη φύση της ορκομωσίας ώστε απο θρησκευτική να γίνει πολιτική.
Αυτό που θα μας σώσει είναι να σταματήσουμε να δεχόμαστε ντε φακτο συνήθειες που έχουν λίγο από θρησκευτικό σκοταδισμό μέσα τους γιατί έτσι απλά διαιωνίζονται σα καθεστώς. Και να πούμε το προφανές: ότι αν κάποιος μπορεί να συμβολίζει την επιστήμη και το ρόλο που αυτή επιτελεί στην εξέλιξη του ανθρώπου και των κοινωνιών, αυτός σίγουρα είναι ο Αριστοτέλης. Ευχή πρώτη να το συμβολίζει στην πράξη ως έμπνευση, ευχή δεύτερη να το συμβολίζει και στα χαρτιά ως logo αντι του Πολιούχου.
=========
σχόλια