Μια πρόταση για τους «αιώνιους φοιτητές»

Μια πρόταση για τους «αιώνιους φοιτητές» Facebook Twitter
Ο Τζο Μπάιντεν και η Καμάλα Χάρις στην επιμνημόσυνη τελετή για τα 400.000 θύματα της covid-19. Φωτ.: Getty Images/Ideal Image
0

ΑΙΩΝΙΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Το υπό δημόσια διαβούλευση νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προβλέπει χρονικό όριο φοίτησης, που κατά περίπτωση είναι ν+2 ή ν+3 έτη, όπου «ν» ο κανονικός χρόνος σπουδών.


Η διάταξη δεν είναι απόλυτη, διότι «ειδική μέριμνα θα λαμβάνεται για φοιτητές που εργάζονται ή συντρέχει λόγος υγείας ή άλλος σπουδαίος λόγος, στις οποίες περιπτώσεις είναι δυνατή η υπέρβαση του ανώτατου χρόνου».


Ο αντίλογος στη θέσπιση χρονικού ορίου είναι επίσης γνωστός. Οι «αιώνιοι φοιτητές» δεν επιβαρύνουν ούτε μισό ευρώ τον προϋπολογισμό των πανεπιστημίων, άρα του κράτους, το δε διοικητικό –γραμματειακό κόστος είναι μηδαμινό.


Προσπερνώ ως ήσσονος σημασίας, αλλά όχι ως ανύπαρκτες, τις πελατειακές σχέσεις που ενδέχεται να τροφοδοτήσει η παράταση του χρόνου σπουδών.


Η επιδίωξη του υπουργείου, εκτιμώ, δεν είναι τόσο οι «αιώνιοι», δηλαδή ουσιαστικά οι ανενεργοί, φοιτητές, όσο οι ενεργοί. Το επιχείρημα που επικαλείται είναι ότι «το χρονικό όριο φοίτησης θεσπίζεται ώστε να υπάρχει ένα συνεκτικό πλαίσιο ολοκλήρωσης των σπουδών, με σκοπό την ουσιαστική αναβάθμισή τους». Με άλλα λόγια, θέλει να πιέσει τα πράγματα, ούτως ώστε οι φοιτητές να ολοκληρώνουν τις σπουδές σε αποδεκτό (λογικό) χρονικό διάστημα.


Αυτό αναδίνει ένα άρωμα ιδεολογικής θέσης, τηρουμένων των αναλογιών κάτι σαν αύξηση της «παραγωγικότητας». Ωστόσο, αντιβαίνει σε ένα αξιοκρατικό σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια, στερεί την ελευθερία σε κάποιον τη δυνατότητα να καθορίζει πώς θα ολοκληρώσει τις σπουδές του, και παραγνωρίζει σειρά αιτίων που μπορούν να οδηγήσουν σε παράταση του χρόνου σπουδών.


Πιστεύω πως μια ενδιάμεση λύση είναι πολύ πιο λογική. Θα μπορούσε, λόγου χάριν, να τεθεί ένα κατώτατο όριο Χ ετών στα οποία ένας φοιτητής θα διαγράφεται αν δεν εξετάστηκε / δεν πέρασε κανένα μάθημα. Η λογική της πρότασης είναι απλή. Η επανασύνδεση ύστερα από πολλά έτη, ας πούμε επτά, είναι πρακτικά αδύνατη, λόγω των αναπόφευκτων αλλαγών στα προγράμματα σπουδών ή/και στη διδακτέα ύλη. Ακόμη και έτσι, αδικίες θα υπάρξουν, αλλά πιστεύω ότι θα είναι λίγες, το κόστος τους για την κοινωνία θα είναι ελάχιστο, και μπορούμε να προχωρήσουμε δίχως οξύτητες προς τη βελτίωση του πανεπιστημίου.

• • •

ΗΧΗΡΕΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ

Από μιαν άποψη, το σημαντικό δεν είναι ποιοι ρεπουμπλικάνοι αξιωματούχοι θα παρευρεθούν στην ορκωμοσία του Μπάιντεν, αλλά ποιοι θα απουσιάζουν από την τελετή αποχαιρετισμού του Ντ. Τραμπ.


Μέχρι στιγμής, τρία «βαριά» ονόματα δήλωσαν ότι δεν θα παρευρεθούν στην αναχώρηση του Τραμπ: ο αντιπρόεδρος Μάικ Πενς, ο επικεφαλής της πλειοψηφίας της Γερουσίας, Μιτς Μακόνελ, και ο επικεφαλής της μειοψηφίας της Βουλής, Κέβιν Μακάρθι.


Στα πρόσωπα αυτά θα πρέπει να προστεθεί ο πρώην προσωπάρχης του Λευκού Οίκου επί Τραμπ και απόστρατος στρατηγός των Πεζοναυτών, Τζον Κέλι.


Όλοι αυτοί ήταν προσκεκλημένοι του Τραμπ και, μολονότι επικαλέστηκαν προσχηματικούς λόγους για την απουσία τους, είναι ολοφάνερο ότι θέλουν να αποστασιοποιηθούν ηχηρά από τον απερχόμενο πρόεδρο.


Είναι πολύ πιθανόν η στάση τους να σχετίζεται και με την πληροφορία της Wall Street Journal ότι ο Ντ. Τραμπ συζήτησε τη δημιουργία νέου κόμματος με την επωνυμία «Κόμμα Πατριωτών». Εύλογα, επίσης, μπορεί να υποθέσει κανείς ότι δεν είναι άσχετη με τις προθέσεις του Τραμπ και η δήλωση του επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία, Μιτς Μακόνελ, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στο σώμα, ο οποίος υποστήριξε πως ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ «προκάλεσε» τις ταραχές.


Μια πρόταση για τους «αιώνιους φοιτητές» Facebook Twitter
Οι ρεπουμπλικανοί Μιτς Μακόνελ, επικεφαλής της πλειοψηφίας της Γερουσίας, και Κέβιν Μακάρθι, επικεφαλής της μειοψηφίας της Βουλής. Φωτ.: EPA/OLIVER CONTERAS / POOL

• • •

ΑΥΤΟΤΡΟΛΑΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΠΟΜΠΕΟ

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, όχι μόνο δεν διαμαρτυρήθηκε για την υποκίνηση του όχλου από τον Τραμπ στα γεγονότα του Καπιτωλίου, ούτε καν έκανε την παραμικρή νύξη.


Ωστόσο, δύο βδομάδες μετά την εισβολή στο Καπιτώλιο, ο Πομπέο δηλώνει ότι «υπάρχουν συνέπειες για επεμβάσεις στις δημοκρατικές διαδικασίες». Πού; Στην Τανζανία.

 

• • •

COVID-19 ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η INSEE (η αντίστοιχη ΕΛΣΤΑΤ) ανακοίνωσε ότι στη Γαλλία γεννήθηκαν 740.000 παιδιά το 2020, ήτοι 19.000 λιγότερα από το 2019 και 79.000 λιγότερα από το 2014.


Δεδομένου ότι ο δείκτης γονιμότητας μειώνεται συνεχώς τα τελευταία έξι χρόνια, η είδηση μάλλον βρίσκεται αλλού.


Η καραντίνα την Άνοιξη δεν φαίνεται να έπαιξε ρόλο στις ερωτικές διαθέσεις των ζευγαριών. Απεναντίας, η μεγάλη αβεβαιότητα της μετακόβιντ εποχής πρέπει να επέδρασε πολύ.


• • •

COVID-19 ΚΑΙ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ

Αυτή είναι η περίληψη πρόσφατου άρθρου των Angus Deaton και Leonard D. Schaeffer («COVID-19 and global income inequality», January 2021).


Υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι η πανδημία της covid-19 αύξησε την παγκόσμια ανισότητα των εισοδημάτων. Αυτή η υπόθεση είναι λογική, αλλά εσφαλμένη.


Οι πλούσιες χώρες είχαν περισσότερους θανάτους κατά κεφαλή από τις φτωχές χώρες, παρά τα καλύτερα συστήματα υγείας, τα υψηλότερα εισοδήματα, τις ικανότερες κυβερνήσεις και την καλύτερη προετοιμασία τους. Οι ΗΠΑ τα κατάφεραν χειρότερα από κάποιες πλούσιες χώρες, αλλά καλύτερα από πολλές άλλες. Χώρες με περισσότερους θανάτους δείχνουν μεγαλύτερες κάμψεις στο εισόδημα.


Δεν υπήρξε, συνεπώς, όχι μόνο καμμία εξισορρόπηση μεταξύ ζωών και εισοδήματος· λιγότεροι θάνατοι σημαίνουν περισσότερο εισόδημα. Ως αποτέλεσμα, τα κατά κεφαλήν εισοδήματα πέφτουν περισσότερο στις υψηλότερου εισοδήματος χώρες. Χώρα με τη χώρα, η διεθνής ανισότητα του εισοδήματος μειώθηκε. Όταν οι χώρες σταθμίζονται με τον πληθυσμό, η διεθνής ανισότητα του εισοδήματος αυξάνεται, όχι επειδή οι φτωχότερες χώρες αποκλίνουν από τις πλουσιότερες, αλλά επειδή η Κίνα — όχι πλέον φτωχή χώρα — έχει λιγότερους θανάτους και θετική οικονομική μεγέθυνση, που την τραβάει μακριά από τις φτωχές χώρες.

• • •


ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ

Ο Ουμπέρτο Έκο έκανε ολόκληρο ταξίδι μέχρι να βρει το βιβλίο που ήθελε στη προσωπική βιβλιοθήκη του.


• • •

ΚΑΙ ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΡΟΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ

Πριν από τέσσερα χρόνια, είχα γράψει: «Πρεμιέρα σήμερα της ταινίας τρόμου που εκτιμάται ότι θα προκαλέσει ανατριχίλα στους θεατές». Αλλά δεν υπάρχει κινηματογραφική ταινία που να μην τελειώνει.


Μια πρόταση για τους «αιώνιους φοιτητές» Facebook Twitter
Στις φωτογραφίες, ο πρωταγωνιστής της ταινίας τρόμου που τελειώνει σήμερα.
 

Στήλες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ