ΘΕΑΤΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΔΗΜΙΑ
Αυτά και άλλα παρόμοια διαβάζουμε καθημερινά: «Έκλεισαν σχολεία λόγω κορωνοϊού», «Πιθανό να φτάσουμε σε 1.000 (ή 2.000) κρούσματα ανά ημέρα μέχρι το τέλος του έτους», «Δεν αποκλείεται νέο lockdown» (Στέλιος Πέτσας).
Βάσει αυτών των γεγονότων και εκτιμήσεων, η Επιτροπή Λοιμωξιολόγων πρότεινε, μεταξύ άλλων, «λουκέτο» και σε πολιτιστικές δραστηριότητες (θέατρα, κινηματογράφοι και συναυλίες) – ενός κλάδου που όντως δοκιμάζεται σκληρά από την πανδημία. Τελικώς, ανακοινώθηκε επιτρεπόμενη πληρότητα 60% σε θέατρα και κινηματογράφους και 50% στις συναυλίες.
Η απόφαση ήταν πολιτική, μάλλον του ίδιου του πρωθυπουργού. Αν θυμάμαι καλά, είναι η πρώτη φορά που γίνεται γνωστή διάσταση απόψεων μεταξύ κυβέρνησης και των αρμοδίων επιστημόνων. Η πολιτεία και προπαντός οι εμπλεκόμενοι σε τέτοιες δραστηριότητες θα πρέπει να διασφαλίσουν την αυστηρή τήρηση των μέτρων. Το μόνο που δεν χρειάζεται η χώρα είναι να φθαρεί η εικόνα τής μέχρι τώρα καλής συνεργασίας ανάμεσα στην πολιτεία και τους ειδικούς επιστήμονες, ιδίως τώρα που φαίνεται ότι θα υπάρξουν τριβές μεταξύ τους για το αν θα γίνει και ποιας διάρκειας θα είναι ένα τοπικό lockdown στην Αττική.
• • •
ΦΟΒΟΥ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΙΡΜΟΥΣ
Ο πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Ζόραν Ζάεφ, δήλωσε ότι όσα έχει κάνει ο Έλληνας πρωθυπουργός μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, «είναι μόνο θετικά για τη Βόρεια Μακεδονία».
Ακολούθησε σχόλιο του γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ειρωνεύεται τον Κυρ. Μητσοτάκη, διότι από «Μακεδονομάχος» κατέληξε «Βορειομακεδονομάχος», επιβεβαιώνοντας ότι είναι «ο μεγαλύτερος πολιτικός απατεώνας που έχει περάσει από τη χώρα».
Είναι θλιβερή και αδικαιολόγητη η χρήση του εμπρηστικού ουσιαστικού «απατεώνας», που φυσικά δεν το σώζει το επίθετο «πολιτικός» – ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα το χρησιμοποίησε στη Βουλή σκέτο. Βεβαίως, θα ήταν καλύτερο να χρησιμοποιηθεί ο δόκιμος όρος «κωλοτούμπα», αλλά υποθέτω πως απερρίφθη αμέσως για να μη χαθεί το copyright.
• • •
ΕΥΓΛΩΤΤΗ ΣΙΩΠΗ
Η περιβόητη χθεσινή ανάρτηση του καθηγητή Αντώνη Λιάκου («κι εγώ φωτιά θα έβαζα [στη Μόρια]») σχολιάστηκε ευρέως και ποικιλοτρόπως, υπήρξε μάλιστα και απάντηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Αν κάτι προκαλεί εντύπωση, πέρα από αυτές καθαυτές τις απόψεις, είναι η αμήχανη ή εκούσια βουβαμάρα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Πλην του Στ. Κούλογλου και του Ν. Φίλη που τάχθηκαν αντιστοίχως κατά και υπέρ του σχολίου, έπρεπε να περάσουν αρκετές ώρες για να παρέμβουν λίγοι ακόμη.
Αυτή που δεν ακούστηκε ήταν η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, οι λεγόμενοι «προεδρικοί», καθώς και τα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ που συμπλέουν μαζί τους. Εύλογα υποθέτει κανείς ότι δεν θέλησαν να υποστηρίξουν αμφιλεγόμενες τουλάχιστον απόψεις, και έψαχναν πώς θα διαχειριστούν το θέμα που προέκυψε. Εν ολίγοις, αποφάσισαν να τοποθετηθούν με τη σιωπή τους.
• • •
Η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ ΤΩΝ ΗΠΑ
Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Pew Research Center σε 13 χώρες, η φήμη των ΗΠΑ έχει κατρακυλήσει σε χαμηλά 20ετίας. Το υψηλότερο ποσοστό 41% που εκφράζει θετική άποψη για τις ΗΠΑ βρίσκεται στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ τα χαμηλότερα 31% και 26% αντιστοίχως στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Η αρνητική στάση των χωρών οφείλεται εν μέρει στην πολύ κακή άποψη των ερωτηθέντων για τη διαχείριση της πανδημίας στις ΗΠΑ. Απεναντίας, πολύ υψηλά ποσοστά συγκεντρώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Τέλος, εντυπωσιακά είναι τα ευρήματα για τους ηγέτες των σημαντικότερων χωρών του πλανήτη. Τη Μέρκελ με 76% εμπιστεύονται οι περισσότεροι πολίτες, με δεύτερο τον Μακρόν (64%), ενώ τον τελευταίο Τραμπ μόνο το 16%.
Δεν ξέρω αν και πόσο ενδιαφέρονται οι Αμερικανοί να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία τους. Αν, όμως, ενδιαφέρονται, δεν μπορούν να την πετύχουν με αυτά τα θλιβερά ποσοστά αποδοχής τους. Χρειάζονται επειγόντως νέα ηγεσία και νέα πολιτική.
• • •
ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 5781
Προς όλους τους Εβραίους, τη σημερινή «ημέρα της μετάνοιας» και υπό τους ήχους του shofar, ευχόμαστε Ευτυχές το Νέο Έτος 5781.
Happy new year ! Shana Tova oumetouka ! 🍎🍯
— La femme merveilleuse invisible (@larwoolf) September 17, 2020
Jewish Year 5781
It is a time for reflection and repentance and is referred to as the "day of judgment" or the "day of repentance." One of the most significant rituals of the holiday is the blowing of the #shofar, or ram's horn. pic.twitter.com/kxkhanwOEw
• • •
ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΛΕΞΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΡΑΣΙ;
Οινοπαραγωγοί μάς διαβεβαιώνουν ότι η φετινή θα είναι καλύτερη από την περσινή εξαιρετική χρονιά. Το μόνο ερώτημά μας, λοιπόν, είναι πώς θα διαλέξουμε το καλύτερο κρασί.
Ένα κριτήριο θα ήταν η τιμή της φιάλης: όσο ακριβότερο, τόσο καλύτερο. Φυσικά, αυτό εμπεριέχει σνομπισμό και μπόλικο κυνισμό, αν δεχθούμε ότι «κυνικός είναι εκείνος που γνωρίζει την τιμή όλων και την αξία κανενός» (Όσκαρ Ουάιλντ). Αναφέρομαι σε σχετικά ακριβά, αλλά μη απαγορευτικά, κρασιά· και όχι σε παράλογα ακριβές φιάλες, των οποίων οι τιμές δεν αντιστοιχούν στο πραγματικό κόστος παραγωγής και διάθεσης, αλλά εκτοξεύονται στα ύψη εξαιτίας της υψηλής ζήτησης από (νεόπλουτους κυρίως) εκατομμυριούχους.
Το πραγματικό ερώτημα είναι πόσο μπορούμε να εμπιστευθούμε τον εαυτό μας, όταν επιχειρούμε να διακρίνουμε τις διαφορές μεταξύ των κρασιών. Μολονότι τα τελευταία χρόνια οι καταναλωτές είναι καλύτερα ενημερωμένοι και με περισσότερες εμπειρίες, τα πράγματα είναι μάλλον αποθαρρυντικά.
Έχουν γίνει αρκετά πειράματα με συμμετοχή μη ειδικών και τυφλή αξιολόγηση κρασιών. Σε ένα από αυτά, ο Νταν Αριέλι ζήτησε από άτομα, αφού τα δοκιμάσουν, να περιγράψουν 4 κρασιά. Ύστερα από 10 λεπτά, ζήτησε σε τυφλό τεστ να αντιστοιχήσουν τα ίδια κρασιά στις περιγραφές τους. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, απέτυχαν οικτρά. [Κάτι ανάλογο παρατηρήθηκε σε παρόμοιο πείραμα, στο οποίο άτομα δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν τη διαφορά μεταξύ φουαγκρά και σκυλοτροφής...]
Αλλά και οι οινογνώστες δεν τα πάνε πάντοτε καλά. Σε ένα τυφλό τεστ το 2012 στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, 9 δοκιμαστές κλήθηκαν να συγκρίνουν ονομαστά γαλλικά κρασιά με αμερικανικά, των οποίων η τιμή ήταν μόνο το 5% των γαλλικών. Οι πεπειραμένοι αυτοί δοκιμαστές, και απέκλιναν σημαντικά στις αξιολογήσεις, και αξιολόγησαν ως καλύτερο ένα αμερικανικό κρασί από τα γαλλικά. Δεν ισχυρίζομαι ότι οι οινογεύστες είναι απατεώνες. Απεναντίας, πρόκειται για άτομα με ιδιαίτερο ταλέντο, το οποίο έχουν εξασκήσει επί πολλά έτη. Επισημαίνω απλώς ότι και αυτοί έχουν τα όριά τους.
Εν κατακλείδι, δύο κοινότοποι κανόνες. Πρώτον, είμαστε ανοικτοί σε νέες εμπειρίες: το γούστο διαμορφώνεται δοκιμάζοντας διάφορα κρασιά. Δεύτερον, ένα μέτριο κρασί μπορεί να το βρούμε θεσπέσιο, όταν το πίνουμε με καλή παρέα.
Αξίζει να αναφερθούν δύο πολυσυζητημένα γεγονότα από τη σχετικά πρόσφατη ιστορία του κρασιού.
Στον θρυλικό διαγωνισμό κρασιού «Κρίση του Παρισιού» (The Judgment of Paris) του 1976, αξιολογήθηκαν καλιφορνέζικα και γαλλικά κρασιά με νικητή τα πρώτα. Η ταινία «Bottle Shock» του Ράνταλ Μίλερ βασίζεται πάνω σε αυτόν τον διαγωνισμό.
The Official Bottle Shock Trailer - Sundance 2008
Ένας ευφυής, συμπαθής, εκλεπτυσμένος απατεώνας, ο Ρούντι Κουρνιάουαν, έκανε τη μεγαλύτερη απάτη, αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, στην ιστορία του κρασιού. Αν έχετε Netflix, μπορείτε να δείτε τον βίο και την πολιτεία του στην ταινία «Ξινά Σταφύλια» (Sour Grapes).
Sour Grapes - Official trailer
