Ο πατέρας μου ο Χένρι Κίσινγκερ έγινε 100, αυτή είναι η συνταγή της μακροζωίας του

Ο πατέρας μου ο Χένρι Κίσινγκερ έγινε 100, αυτή είναι η συνταγή της μακροζωίας του Facebook Twitter
Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ. Φωτ.: Ted Dully/The Boston Globe via Getty Images/Ideal Image
0



ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ
, ο πατέρας μου, Χένρι Κίσινγκερ, γιορτάζει τα 100α του γενέθλια, γεγονός που μπορεί να έχει μια αίσθηση αναπόφευκτου για όποιον γνωρίζει τη δύναμη του χαρακτήρα του και την αγάπη του για τους ιστορικούς συμβολισμούς. Όχι μόνο έχει ζήσει περισσότερο από τους περισσότερους συναδέλφους του, πολλούς επιφανείς επικριτές και μαθητές του, αλλά παρέμεινε επίσης ακούραστα δραστήριος καθ' όλη τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας.

Ακόμη και η πανδημία δεν τον επιβράδυνε: Από το 2020, έχει ολοκληρώσει δύο βιβλία και έχει αρχίσει να εργάζεται πάνω σε ένα τρίτο. Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα επέστρεψε εγκαίρως από τη διάσκεψη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στη Λισαβόνα, για να παραστεί σε μια σειρά από εορτασμούς για τα εκατό χρόνια που θα τον οδηγήσουν από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο και, τέλος, στη γενέτειρά του, το Φυρτ της Γερμανίας.

Παρόλο που έχει χαρακτηριστεί ως ψυχρός ρεαλιστής, κάθε άλλο παρά αποστασιοποιημένος είναι. Πιστεύει βαθιά σε έννοιες όπως ο πατριωτισμός, η αφοσίωση και ο δικομματισμός. Τον πονάει να βλέπει την μοχθηρία στον σημερινό δημόσιο διάλογο και την κατάρρευση της τέχνης της διπλωματίας.

Η μακροζωία του πατέρα μου είναι ιδιαιτέρως αξιοθαύμαστη αν αναλογιστεί κανείς το πρόγραμμα που ακολούθησε σε όλη του την ενήλικη ζωή, το οποίο περιλαμβάνει μια διατροφή με πολλά λουκάνικα και σνίτσελ, μια καριέρα με αμείλικτο άγχος και μια αγάπη για τον αθλητισμό καθαρά ως θεατής, ποτέ ως συμμετέχων.

Πώς εξηγείται λοιπόν η διαρκής πνευματική και σωματική του ζωτικότητα; Έχει μια άσβεστη περιέργεια που τον κρατά ενεργά απασχολημένο με τον κόσμο. Το μυαλό του διαρκώς εντοπίζει και παλεύει με τις υπαρξιακές προκλήσεις των καιρών. Στη δεκαετία του 1950, το μείζον θέμα ήταν η εξάπλωση των πυρηνικών όπλων και η απειλή τους για την ανθρωπότητα. Πριν από περίπου πέντε χρόνια, ως ένας πολλά υποσχόμενος νέος 95 ετών, ο πατέρας μου απέκτησε εμμονή με τις φιλοσοφικές και πρακτικές επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης.

Τα τελευταία χρόνια αναλογιζόταν τις επιπτώσεις αυτής της νέας τεχνολογίας, με τρόπο που ενίοτε θύμιζε στα εγγόνια του τις ιστορίες των ταινιών Terminator. Ενώ βυθιζόταν στις τεχνικές πτυχές της τεχνητής νοημοσύνης με την ένταση ενός μεταπτυχιακού φοιτητή του ΜΙΤ, εμπλούτιζε τη συζήτηση για τις χρήσεις της με τη μοναδική φιλοσοφική και ιστορική του διορατικότητα.

Το άλλο μυστικό της αντοχής του πατέρα μου είναι η αίσθηση αποστολής που τον διακρίνει. Παρόλο που έχει χαρακτηριστεί ως ψυχρός ρεαλιστής, κάθε άλλο παρά αποστασιοποιημένος είναι. Πιστεύει βαθιά σε έννοιες όπως ο πατριωτισμός, η αφοσίωση και ο δικομματισμός. Τον πονάει να βλέπει την μοχθηρία στον σημερινό δημόσιο διάλογο και την κατάρρευση της τέχνης της διπλωματίας.

Ακόμη και όταν οι εντάσεις του Ψυχρού Πολέμου βρίσκονταν στην κορύφωσή τους, ο Σοβιετικός Πρέσβης στις Ηνωμένες Πολιτείες Ανατόλι Ντομπρίνιν ήταν τακτικός επισκέπτης στο σπίτι μας. Οι δυο τους έπαιζαν περιστασιακά παρτίδες σκάκι μεταξύ των διαπραγματεύσεων για θέματα που αφορούσαν ολόκληρο τον πλανήτη. Ο πατέρας μου δεν είχε ψευδαισθήσεις σχετικά με την φύση του σοβιετικού καθεστώτος, αλλά αυτές οι τακτικές συζητήσεις βοήθησαν στην αποκλιμάκωση των εντάσεων σε μια εποχή που οι πυρηνικές υπερδυνάμεις έμοιαζαν να βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης. Μακάρι να γινόταν ένας τέτοιος τακτικός διάλογος μεταξύ των κορυφαίων παικτών στις σημερινές παγκόσμιες εντάσεις.

Πέρα από το σκάκι όμως, η διπλωματία δεν αποτελούσε ποτέ παιχνίδι για τον πατέρα μου. Την ασκούσε με αφοσίωση και επιμονή που γεννήθηκε από προσωπική εμπειρία. Ως πρόσφυγας από τη ναζιστική Γερμανία, είχε χάσει 13 μέλη της οικογένειάς του και αμέτρητους φίλους στο Ολοκαύτωμα. Επέστρεψε στην πατρίδα του, τη Γερμανία, ως Αμερικανός στρατιώτης, συμμετέχοντας στην απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης Άχλεμ κοντά στο Ανόβερο. Τον επόμενο μήνα, θα επιστρέψει στο Φυρτ, όπου θα καταθέσει στεφάνι στον τάφο του παππού του, ο οποίος δεν διέφυγε.

Ξέρω ότι κανένας γιος δεν μπορεί να είναι πραγματικά αντικειμενικός όσον αφορά στην κληρονομιά του πατέρα του, αλλά είμαι υπερήφανος για την πολιτική του δεινότητα, τις συνεπείς αρχές του και την βαθιά του επίγνωση της ιστορικής πραγματικότητας. Αυτή είναι η αποστολή που επιδίωξε για το μεγαλύτερο μέρος ενός ολόκληρου αιώνα, χρησιμοποιώντας το σπάνιο μυαλό του και την αστείρευτη ενέργειά του για να υπηρετήσει τη χώρα που έσωσε την οικογένειά του και τον οδήγησε σε ένα ταξίδι πέρα από τα πιο τρελά του όνειρα.

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Υπόθεση Γραικού: Η εξαφάνιση που ξεσκέπασε ένα θαμμένο μυστικό

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Γραικού: Η εξαφάνιση που ξεσκέπασε ένα θαμμένο μυστικό

Ο δημοσιογράφος Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την εξαφάνιση του 59χρονου κτηνοτρόφου Δημήτρη Γραικού που για δυόμισι χρόνια αποτελούσε άλυτο γρίφο για τους αστυνομικούς της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Tο σκοτεινό φινάλε

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Tο σκοτεινό φινάλε

Ένα αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για τον αμφιλεγόμενο ποινικολόγο. Το τελευταίο μέρος της τριλογίας: Μια μυστική συμφωνία, οι άγνωστοι μάρτυρες, υποθέσεις Λιγνάδη και Πισπιρίγκου, όσα έγιναν μετά το θάνατό του κ.α
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
«Ο κόσμος νομίζει ότι είσαι ο ρόλος σου»

Lifo Videos / «Ο κόσμος νομίζει ότι είσαι ο ρόλος σου»

Η Ιωάννα Ασημακοπούλου μιλά για τη διαδρομή της στο θέατρο, την τηλεόραση και τη ζωή, εξηγεί γιατί το «Είμαι η Τζο» είναι το πιο προσωπικό της έργο και επιμένει ότι μόνο η τέχνη μπορεί να μας δώσει διέξοδο και ελπίδα.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
«Η Δύση κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά δεν κέρδισε την ειρήνη»

LiFO politics / «Η Δύση κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά δεν κέρδισε την ειρήνη»

Ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Λουκάς Τσούκαλης, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για το τέλος της αμερικανικής ηγεμονίας και της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και προειδοποιεί ότι η Ευρώπη κινδυνεύει με παρακμή αν δεν λειτουργήσει ως ενιαία πολιτική οντότητα.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Τι τρώμε στ’ αλήθεια; Έλεγχοι, ετικέτες και η αθέατη πλευρά της διατροφής

Radio Lifo / Aν ξέραμε τι τρώμε...

Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Αντώνη Ζαμπέλα, πρόεδρο του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων, για την ασφάλεια των τροφίμων στην Ελλάδα σήμερα. Ο κ. Ζαμπέλας αναλύει κάθε στάδιο της πορείας που ακολουθεί ένα τρόφιμο μέχρι να φτάσει στο τραπέζι μας.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Οι ματωμένες κόντρες

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Οι ματωμένες κόντρες

Ένα αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για τον αμφιλεγόμενο ποινικολόγο. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας: Το outing από τον Βαλλιανάτο, ένα αιματηρό διαζύγιο, η διαμάχη με τον Λαζόπουλο κ.α.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
«Η Ελλάδα έχει αργήσει τραγικά να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης»

Lifo Videos / «Η Ελλάδα έχει αργήσει τραγικά να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης»

Τι σηματοδοτεί η αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους; Πόσο επικίνδυνη είναι η «εργαλειοποίηση του αντισημιτισμού»; Μπορεί η Γάζα να γίνει η «παγκόσμια μνήμη» που θα σημαδέψει τις επόμενες δεκαετίες; Ο ιστορικός Πολυμέρης Βόγλης φωτίζει τις ρίζες της σύγκρουσης, τις διεθνείς αντιδράσεις και τις προοπτικές για ειρήνη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Tις περισσότερες φορές ο εχθρός σου δεν είναι αυτός που πιστεύεις»

Οι Άλλοι / «Tις περισσότερες φορές ο εχθρός σου δεν είναι αυτός που πιστεύεις»

46 λεπτά συνέντευξης δεν είναι αρκετά για να χωρέσουν το χιούμορ, την ενέργεια και τη βαθιά ψυχή του Ζερόμ Καλούτα. Αρκούν όμως για να καταλάβει κανείς ότι πρόκειται για έναν καλλιτέχνη που δεν σταματά να ανακαλύπτει τον εαυτό του και να προχωρά με τόλμη.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
«Τα social media μάς έχουν κάνει κυνικούς και αδιάφορους»

Άκου την επιστήμη / «Τα social media μάς έχουν κάνει κυνικούς και αδιάφορους»

Η Gen Z ρίχνει κυβερνήσεις με ένα hashtag, την ίδια στιγμή που οι αλγόριθμοι περιορίζουν τον δημόσιο διάλογο σε likes και φίλτρα. Τα social media έδωσαν φωνή σε εκατομμύρια πολίτες, αλλά μήπως τελικά μας έκαναν πιο αδιάφορους και λιγότερο δημοκρατικούς; Η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, Μαρίνα Ρήγου, απαντά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Όταν πέθανε ο πρώτος μου σύζυγος, σκέφτηκα να βάλω τέλος στη ζωή μου»

Lifo Videos / Νένα Μεντή: «Όταν πέθανε ο πρώτος μου σύζυγος, σκέφτηκα να βάλω τέλος στη ζωή μου»

Μία από τις πιο σπουδαίες παρουσίες του ελληνικού θεάτρου γιορτάζει φέτος 60 χρόνια αδιάλειπτης πορείας στη σκηνή και μιλά με αφοπλιστική ειλικρίνεια για την κοινωνία, την τηλεόραση, το θέατρο αλλά και τις προσωπικές της πληγές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Χαώδης πολυνομία και συμπληγάδες συμφερόντων: Ποιος ελέγχει τη δόμηση σήμερα;

Radio Lifo / Ποιος ελέγχει τι χτίζεται και πού στην Ελλάδα;

Χαώδης πολυνομία και συμπληγάδες συμφερόντων: Η Ντίνα Καράτζιου συζητάει με τον Δημήτρη Πετρόπουλο, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας των Μηχανικών του Δημοσίου ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ για το πώς ελέγχεται το δομημένο περιβάλλον στη χώρα, από την έκδοση των οικοδομικών αδειών έως τον έλεγχο της αυθαίρετης δόμησης και τη διαχείριση των μεγάλων επενδυτικών σχεδίων.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Το φλεγόμενο μυστήριο 

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Κούγια: Το φλεγόμενο μυστήριο 

Ένα αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκιμαντέρ για τον αμφιλεγόμενο ποινικολόγο. Το πρώτο μέρος της τριλογίας: Ένας μυστηριώδης γάμος, ένας ανεξιχνίαστος φόνος, η δίκη των Σατανιστών, η μάντρα του Alter κ.α.
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Μπορεί ένας ψυχοθεραπευτής χωρίς αναπηρία να στηρίξει ουσιαστικά ΑμεΑ;

Ζούμε, ρε! / Μπορεί ένας ψυχοθεραπευτής χωρίς αναπηρία να στηρίξει ουσιαστικά ΑμεΑ;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος ανοίγουν μια δύσκολη αλλά αναγκαία συζήτηση: τι σημαίνει για έναν ψυχοθεραπευτή να εργάζεται με άτομα με αναπηρία χωρίς να έχει το προσωπικό βίωμα;
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΧΡΥΣΕΛΛΑ ΛΑΓΑΡΙΑ - ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΣΑΤΣΟΣ