Ανδρέας Γιακουμακάτος:«Στο πεδίο του σχεδιασμού τίποτα δεν αποκαλύπτει ένα υψηλού επιπέδου ντιζάιν»

SYNTAGMA Facebook Twitter
Tο κτίριο της Βουλής χρειάζεται καταρχάς ένα καλό λίφτινγκ, γιατί ιδιαιτέρως η εξωτερική εικόνα του δεν περιποιεί τιμή στον θεσμό που φιλοξενεί. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0



GIAKOYMAKATOSΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
είναι η εικόνα της πόλης. Είναι η πιο αντιπροσωπευτική πλατεία της χώρας, τόπος συλλογικής ταυτότητας και μνήμης, όπως άλλες σπουδαίες πλατείες στην Ευρώπη: η Γκεντάρμενμαρκτ στο Βερολίνο, η πλατεία του Χρηματιστηρίου στο Σίτι του Λονδίνου, η πλατεία της Σκάλας στο Μιλάνο (με το δημαρχείο απέναντι από την Όπερα). Στο Σύνταγμα οι Έλληνες, και ακόμα περισσότερο οι ξένοι, αναζητούν το νόημα της αθηναϊκής δημοκρατίας όπως κληροδοτήθηκε σε όλο τον κόσμο, τη συμπυκνωμένη συμβολική αναπαράσταση μιας διαχρονικής ιδέας της Ελλάδας. Με την έννοια αυτή το κτίριο της Βουλής χρειάζεται καταρχάς ένα καλό λίφτινγκ, γιατί ιδιαιτέρως η εξωτερική εικόνα του δεν περιποιεί τιμή στον θεσμό που φιλοξενεί.

Από την άποψη της αντιπροσωπευτικότητας, της λειτουργικότητας για τους επισκέπτες και της ενίσχυσης της συμβολικής σημασίας της πλατείας, θα ήταν ιδανική η πεζοδρόμηση όλου του χώρου από την Ερμού έως τη Βουλή, δηλαδή η ενοποίηση αυτού του άξονα Βορρά - Νότου, όπως ήταν περίπου τον δέκατο ένατο αιώνα και πριν από την τελείως άστοχη «φύτευση» κάτω από τα Παλαιά Ανάκτορα το 1929 του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη. Αν η ιδέα αυτή ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, μένει να αποδειχτεί. Κάτι αντίστοιχο έγινε, για παράδειγμα, σχετικά πρόσφατα σε έναν άλλο ισχυρό συμβολικό τόπο στο Λονδίνο, καθώς η πλατεία Τραφάλγκαρ ενοποιήθηκε με την Εθνική Πινακοθήκη και η κυκλοφορία των αυτοκινήτων επετράπη μόνο πλευρικά ως προς αυτές. Η πλατεία Συντάγματος, όπως είναι σήμερα, είναι ένας δημόσιος χώρος του οποίου η χρήση δεν γίνεται αντιληπτή παρά μόνο ως περιστασιακή διέλευση.

Αυτές οι πέργκολες πάνω στην ενιαία σκληρή επιφάνεια της ανάπλασης δεν προστατεύουν από τον ήλιο (μια πρωινή επίσκεψη μπορεί να το επιβεβαιώσει), ενώ τα καινούργια δενδρύλλια ένας Θεός ξέρει σε πόσα χρόνια θα είναι σε θέση να αναπτυχθούν πάνω από τις πέργκολες για να προσφέρουν την τόσο επιθυμητή σκίαση.

Για την ελάχιστη επέμβαση στην «κάτω πλατεία» Συντάγματος έγινε πρόσφατα πολύς θόρυβος και ακόμη περισσότερη κουβέντα. Για την αγνότητα μάλιστα των προθέσεων επιστρατεύθηκαν δημόσιες εκφράσεις του τύπου «επίκεντρο ο άνθρωπος», «σεβασμός στο δημόσιο χρήμα» κ.λπ. Μα όλα αυτά δεν είναι προφανή; Η επέμβαση είναι εύστοχη και παράλληλα στοιχειώδης (περιορισμός των λωρίδων κυκλοφορίας και αντίστοιχη επέκταση του πεζοδρομίου), με σημαντικότερη αρετή την απόδοση περισσότερου δημόσιου χώρου στους πεζούς. Διόλου δευτερεύουσα δεν είναι φυσικά ούτε η ευταξία που επιτεύχθηκε, προς το παρόν, σε ένα από τα πιο άναρχα σημεία της πρωτεύουσας σε επίπεδο λειτουργικότητας. Στο πεδίο του σχεδιασμού, βέβαια, τίποτα δεν αποκαλύπτει ένα υψηλού επιπέδου ντιζάιν (ενδεικτικά ας αναφέρουμε το παράδειγμα των κυματιστών υπαίθριων στοιχείων σκίασης στον σιδηροδρομικό σταθμό Sants της Βαρκελώνης). Εδώ τοποθετήθηκαν απλώς στοιχειώδη dehors, όπως συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά στην Ευρώπη τα οργανωμένα στέγαστρα/πέργκολες στον δημόσιο χώρο για την εξυπηρέτηση των πλησιέστερων εστιατορίων ή καφέ.

Αυτές οι πέργκολες πάνω στην ενιαία σκληρή επιφάνεια της ανάπλασης δεν προστατεύουν από τον ήλιο (μια πρωινή επίσκεψη μπορεί να το επιβεβαιώσει), ενώ τα καινούργια δενδρύλλια ένας Θεός ξέρει σε πόσα χρόνια θα είναι σε θέση να αναπτυχθούν πάνω από τις πέργκολες για να προσφέρουν την τόσο επιθυμητή σκίαση. Το ίδιο επίπεδο στοιχειώδους σχεδιασμού χαρακτηρίζει λίγο-πολύ και τα άλλα εξαρτήματα της αστικής επίπλωσης. Η παραπάνω ιστορία δείχνει πόσο δύσκολη είναι η δρομολόγηση αλλαγών ή βελτιώσεων στον δημόσιο χώρο των πόλεών μας και η επίτευξη ενός ελκυστικού και λίγο πιο ευφάνταστου επιπέδου σχεδιασμού, πέρα από τα συμβατικά και ευκολοκατασκευασμένα στερεότυπα της καθημερινότητάς μας. 

Θάνος Βλαστός

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορεί ένας ψυχοθεραπευτής χωρίς αναπηρία να στηρίξει ουσιαστικά ΑμεΑ;

Ζούμε, ρε! / Μπορεί ένας ψυχοθεραπευτής χωρίς αναπηρία να στηρίξει ουσιαστικά ΑμεΑ;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος ανοίγουν μια δύσκολη αλλά αναγκαία συζήτηση: τι σημαίνει για έναν ψυχοθεραπευτή να εργάζεται με άτομα με αναπηρία χωρίς να έχει το προσωπικό βίωμα;
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΧΡΥΣΕΛΛΑ ΛΑΓΑΡΙΑ - ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΣΑΤΣΟΣ
Μονή Σινά: Ένα διπλωματικό-εκκλησιαστικό θρίλερ

LiFO politics / Μονή Σινά: Ένα διπλωματικό-εκκλησιαστικό θρίλερ

Ο αρχαιολόγος, επιμελητής του Σιναϊτικού Αρχείου Μνημείων, Νικόλαος Φύσσας, μιλά στη Βασιλική Σιούτη για τη σημασία της Μονής, που διοικείται από Έλληνες, το ρωσικό ενδιαφέρον και τους σημερινούς κινδύνους.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Αν δεν υπήρχε η βοήθεια του κόσμου, θα είχα πεθάνει στο σπίτι»

Lifo Videos / «Αν δεν υπήρχε η βοήθεια του κόσμου, θα είχα πεθάνει στο σπίτι»

Αμέτρητα χειρουργεία, μερική μαστεκτομή και μια ζωή αναμονή στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Η Ελισάβετ Βακόλα, που πάσχει από Kearns-Sayre Syndrome, παραδίδει μαθήματα δύναμης και επιμονής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Έλλη Λαμπέτη: Πλασμένη από υλικά ονείρων

Σεμίνα Διγενή / Έλλη Λαμπέτη: Πλασμένη από υλικά ονείρων

Τη συνέκριναν με την Μπερνάρ και την Γκάρμπο, ήταν όμως μόνο η Λαμπέτη. Ένα μοναχικό ιερό τέρας, ένας μάταιος αντάρτης, ένα λεηλατημένο, μα νικηφόρο πρόσωπο. H Σεμίνα Διγενή ψάχνει τις συντεταγμένες του μύθου της σπουδαίας ηθοποιού που πέθανε σαν σήμερα.
ΣΕΜΙΝΑ ΔΙΓΕΝΗ
Πατέρας – «χάρος»: Η τραγωδία της Χαλάστρας

Αληθινά εγκλήματα / Ο πατέρας που σκότωσε τα τρία του παιδιά

Αυτό που συνέβη στη Θεσσαλονίκη τον Μάρτιο του 1988 ήταν ό,τι πιο αποτρόπαιο, φρικιαστικό και ακατανόητο θα μπορούσε να χωρέσει στο μυαλό και την καρδιά ενός ανθρώπου· μια πράξη σχεδόν αδύνατο να περιγραφεί με λόγια. Τρία αγοράκια, ηλικίας 9, 7 και 5 ετών, που μόλις είχαν προλάβει να γνωρίσουν τη ζωή, βρέθηκαν αντιμέτωπα με τον θάνατο από το ίδιο το χέρι του πατέρα τους.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
«Το πρότυπο του συνταξιούχου που παίζει πρέφα επί 40 χρόνια τελείωσε»

Πλάτων Τήνιος / «Το πρότυπο του συνταξιούχου που παίζει πρέφα επί 40 χρόνια τελείωσε»

Τι διδαχτήκαμε –και τι ξεχάσαμε– από την κρίση του 2008; Είναι εφικτή η 4ήμερη εργασία ή ένα βασικό εισόδημα στην Ελλάδα; Πώς αλλάζουν το ασφαλιστικό και την αγορά εργασίας η μετανάστευση, η γήρανση του πληθυσμού και η τεχνητή νοημοσύνη; Ο ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, Πλάτων Τήνιος, απαντά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στην Ελλάδα πιστεύουν ότι μια γυναίκα που είναι στο OnlyFans δεν έχει ήθος»

Lifo Videos / «Στην Ελλάδα πιστεύουν ότι μια γυναίκα που είναι στο OnlyFans δεν έχει ήθος»

Η Όλγα Κοτλιδά έγινε γνωστή από τη συμμετοχή της στο My Style Rocks και πλέον δραστηριοποιείται ως content creator στο OnlyFans, διαμορφώνοντας ένα σταθερά αυξανόμενο γυναικείο κοινό και υπερασπιζόμενη την αυτοδιάθεση και την αυθεντική γυναικεία έκφραση.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Για πάντα νέοι: Μπορούμε όντως να σταματήσουμε το χρόνο;

Άκου την επιστήμη / Για πάντα νέοι: Μπορούμε όντως να σταματήσουμε το χρόνο;

Τι είναι η γήρανση; Μια αναπόφευκτη φθορά του σώματος ή μια βιολογική διαδικασία που μπορούμε πλέον να κατανοήσουμε και να επιβραδύνουμε; Μπορούμε τελικά να επηρεάσουμε τη διάρκεια και την ποιότητα της ζωής μας; Ο διευθυντής του Ινστιτούτου Χημικής Βιολογίας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Στάθης Γκόνος απαντά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ