Κοινό σημείο είναι ότι θέλω να είναι καλά και σε σχέση αυτοί οι πρώην μου. Στον ένα πρώην κάνω υποθέσεις και ίσως προβάλλω δικές μου ανησυχίες.( Ένα φανταστικό παράδειγμα που ,όμως, αντιπροσωπεύει τον τρόπο σκέψης μου είναι το εξής: Είμαι φανατική καπνίστρια και το αγόρι μου έχει υγιεινό τρόπο ζωής. Περνάει ο καιρός, δεν συμφωνούμε σε βασικά θέματα και χωρίζουμε. Αυτός, βλέποντας ότι κάπνιζα συνέχεια αποφασίζει να ξεκινήσει το τσιγάρο για να ξεπεράσει το χωρισμό).Ύστερα, σκέφτομαι ότι κάθε άνθρωπος, έτσι και ο πρώην, διαμορφώνει μόνος του τον χαρακτήρα του και κάνει τις επιλογές του. Ο άλλος πρώην είναι και ο μόνος που ξέρει την μισή αλήθεια από δικό μου φόβο.Ένας βαθύτερος λόγος που θέλω να πω την αλήθεια είναι πιθανότατα για να επισημάνω ότι η σχέση είχε βαλτώσει και απουσίαζε η εμπιστοσύνη.Ακόμα,νιώθω ότι εγώ ξεπέρασα το πρώην μου, αλλά αυτός όχι.Είναι τρελό και υπόθεση, αλλά κάτι τέτοιο νιώθω.Καταλήγοντας, εντόπισα πολλές υποθέσεις και δικές μου ανησυχίες!Υ.Γ Θα ήθελα να ξέρεις ότι φαίνονται οι γνώσεις ψυχολογίας που έχεις.