Μην βάζεις στον εαυτό σου αυτό το ερώτημα, είναι μάταιο. Γιατί όχι σε αυτόν; Γιατί όχι σε μένα; Η ασθένεια -ιδιαίτερα τέτοιου τύπου- δεν είναι "τιμωρία" που μοιράζεται επί σκοπού αλλά ζαριά, χαρτί τράπουλας που λαχαίνει. Μένει εμείς να το διαχειριστούμε όσο καλύτερα γίνεται. Δες το έτσι, θα σε απελευθερώσει.