Μερικές φορές αυτοί που χάνονται πονούν πολύ και επιλέγουν αυτό που τη δεδομένη στιγμή είναι το καλύτερο γι’αυτους, δεν είναι πάντα από επιλογή, μπορεί να είναι από ανάγκη. Ίσως θέλει να τον / την ψάξεις. Εγώ πάντως θα το ήθελα. Σε έναν ονειρικά πλασμένο κόσμο αυτή η εξομολόγηση θα μπορούσε να απευθύνεται σε εμένα από εσένα...αλλά αυτό είναι το δικό μου παραμύθι για να γιατρέψει λίγο αυτή την ανοιχτή πληγή που ματώνει κάθε φορά στη σκέψη ότι με έκανες κομμάτια και δεν προσπάθησες ποτέ να μάθεις αν ζω ή πέθανα με τη δικαιολογία του σεβασμού της απόφασης μου να χαθώ...
Σχολιάζει ο/η