
Θεωρώ να μην κάνεις αμέσως όνειρα και προσγειωθείς μετά απότομα στη πραγματικότητα. Έξι χρόνια σχέσης είναι αρκετά και δεν ξεπερνάς εύκολα κάποιον/κάποια για να πας παρακάτω, ειδικά αν είσαι ευαίσθητος στα συναισθηματικά . Μπορεί απλά να κολακεύτηκε ή να ενθουσιάστηκε μαζί σου αλλά να μην σε έχει ερωτευθεί. Το επίμονο βλέμμα εξαρτάται πως το αντιλαμβάνεσαι. Εξαρτάται και από το ύφος. Και μένα κάποιος με κοίταζε επίμονα, με ένα ωραίο βλέμμα με καλημέριζε και ανταπέδιδα ευγενικά και γω. Ως γυναίκα ένιωθα αυτό που λες '' με έψαχνε με τα μάτια του στο πλήθος'' αλλά δεν έγινε τίποτα γιατί χαθήκαμε. Φυσιογνωμικά μόνο τον ήξερα και τώρα δεν τον βλέπω πουθενά. Θέλω να καταλήξω στο να μη πλάθεις σενάρια αν η ίδια η ζωή δεν σου φέρει καταστάσεις. Και όταν πλέον θα έχεις ''αποδείξεις'' ως κάτι χειροπιαστό που σου συμβαίνει και όχι ονειρικό, δεν θα πλάσεις σενάρια φαντασίας.