κ. Ρεπούση μου η υπόθεση της Ανανεωτικής Αριστεράς χάθηκε από την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ, να μη πω παλιότερα από την ίδρυση του ΣΥΝ. Ο συγχωρεμένος Μ. Παπαγιαννάκης είχε ταυτιστεί σε πολλά σε νεοφιλελεύθερες θέσεις σε αντίθεση με τον επίσης συγχωρεμένο Λεωνίδα που πίστευε πάντα σε Ανανεωτικές-Ευρωκομμουνιστικές ιδέες. Δυστυχώς οι πολλοί παλιοί Ρηγάδες εξαργύρωσαν τις ιδέες τους και έγιναν μέρος του συστήματος, ονόματα τα ξέρετε. Να μη σας συμπεριλάβω για λόγους αβρότητας. Ο Φώτης Κουβέλης είχε πάντα ένα κλικ πιο δεξιές θέσεις από εκείνες του Λεωνίδα, απ' όπου και η σημερινή συνεργασία, ο Θεός να την κάνει τέτοια- με το Σαμαρά και τον ακραιφνή μνημονιακό Βενιζέλο. Η Ιστορία του μνημονίου και τα παιχνίδια που παίχτηκαν δεν έχει γραφτεί ακόμα. Ελπίζω οτι κάποτε η ΔΗΜΑΡ θα "ξεκόψει" από την καθεστωτική νοοτροπία, αλλά είναι δύσκολο, αφού σε μεγάλο βαθμό έχει αλωθεί από ΠΑΣΟΚΟΥΣ, πρώην δήθεν διαφωνούντες, χάνοντας τον πυρήνα της, εκείνης της Ανανεωτικής Αριστεράς. Δύσκολο,πολύ δύσκολο.Για τις επιθέσεις που δέχεστε για τις απόψεις για την Ιστορική αλήθεια: Τι νομίζετε οτι θα συνέβαινε σε ένα τόσο ανασφαλές έθνος; Πώς μπορεί να ζήσει σαν τέτοιο ένα απίθανο συμπίλημα από φάρες, φύλα, γλώσσες, θρησκείες κλπ. Τα είχε γράψει και ο Β. Ραφαηλίδης με πιο εύπεπτο τρόπο. Είμαστε απόνερο της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και όλα τα Βαλκάνια τέτοια είναι. Προσπαθήσατε να αμβλύνεται μια εθνικιστική ερμηνεία της,με την ελπίδα να γίνει σε όλα τα Βαλκάνια, αλλά αυτά είναι ακόμα ενεργό ηφαίστειο. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Αυτά πληρώνετε. Δεν είμαστε ώριμοι να δούμε την αλήθεια κατάματα. Βέβαια το "συνωστισμός" είναι αβλεψία, δεν θεωρώ μια διδάκτωρ της Ιστορίας της εποχής δεν ξέρει τι έγιναν εκείνα τα χρόνια, όλα ερμηνεύονται όμως, εξάλλου εκείνη η καταστροφή έκανε την Τουρκία εθνικό κράτος. Καταστροφή αμφοτέρων, δυστυχώς. Μακάρι κάποτε με την Τουρκία να τσακωνόμαστε μόνο σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, γιατί στην πραγματικότητα είμαστε (σχεδόν) ο ίδιος λαός που κάποτε διαχωρίστηκε για θρησκευτικούς κυρίως λόγους. Όπως σχεδόν όλα τα Βαλκάνια. Το είχε ονειρευτεί κάποτε ο Ρήγας, Βλάχος εξάλλου στην καταγωγή, αλλά ίσως μετά από αιώνες, να ωριμάσουμε. Τώρα για να μιλάμε για τέτοια είναι πολύ νωρίς.
