Αυτό- και μαζί τα πικρόχολα σχόλια ότι ο εν λόγω κύριος ''δεν πήρε θέση'' μου θυμίζει τον παππού μου ως πρόεδρος του χωριού του κατα τον Εμφύλιο.Και εκείνος δεν πήρε θέση και δεν ''έδωσε'' τους μεν στους ''δε'' και το αντίστροφο. 'Εκανε τη δουλειά του γιατί ήταν από τους λίγους που ήξεραν γράμματα και ήθελε του καλό του χωριού (ούτε έβγαλε τίποτα χρήματα απ'αυτό, ανταλλαγές αγαθών κάνανε έτσι κι αλλιώς τότε). Δηλαδή άλλοι θα τον έλεγαν και λακέ σήμερα γιατί δεν ''αντιστάθηκε'' στον Εμφύλιο; Παραλίγο να τον σκοτώσει η μία από τις δυο πλευρές, τον αιχμαλώτισαν οι αντάρτες και τον άφησαν τελευταία στιγμή γιατί παραδέχθηκαν ότι δεν πείραξε κανέναν, δηλαδή δεν τους ενοχλούσε στο κυνηγητό αλληλοεξόντωσής τους.Τι να κάνεις όταν μπροστά σου γίνεται μια θηριωδία όπου αδελφός σκοτώνει αδελφό; Όπου ένας ''αγωνιστής'' της μια πλευράς (δεξιοί) σκότωσε 101 ανθρώπους και δε μπήκε ποτέ στη φυλακή; Και οι από της άλλης πλευράς ανταπέδιδαν; Ήταν δειλός ή μήπως δεν ήθελε να σκοτώσει και να σκοτωθεί σε έναν πόλεμο πατέρα εναντίον αδελφού που έτσι κι αλλιώς ήταν καθοδηγημένος από άλλους για να εδραιωθούν εύκολα σε μια διχασμένη Ελλάδα;Τί να κάνει και ο κύριος που στα χρόνια μετά την ''εγκατάσταση της Δημοκρατίας'' παρακολουθεί δυο πλευρές να αλληλοεξοντώνεται πολιτικά και πρακτικά με μολότωφ και πέτρες; Να μπει στη μέση να τις φάει αυτός; Γιατί; Τι θα έβγαινε; Πρέπει επειγόντως να μελετήσουμε τη νεοελληνική μας ιστορία και αυτό το ''διαίρει και βασίλευε'' που μας έχουν σφηνώσει στο μυαλό μας να το ξεπεράσουμε.