Ανοησίες εξαρχής μέχρι τέλους: τι σε νοιάζει η δική μου αποδοχή; τι σε νοιάζει η δική μου κατανόηση; γιατί περιμένεις τη δική μου κατανόηση για να νιώσεις καλά στην κόλαση που ζεις; Έχεις διανοηθεί ποτέ σου, μήπως εγώ που είμαι σκληρός με σένα, έχω ζήσει χειρότερα από αυτά που περιγράφεις, και προσπαθώ με τη σκληρότητά μου να σε κάνω να δεις την οπτική που θα σε βοηθήσει καλύτερα;Τέλος, αν εσύ νιώθεις καλά ενώ είσαι σε κάτι μονόπλευρό και επίκειται να σε πετάξουν σα σκουπίδι, και η μόνη σου καούρα είναι να σου ''μιλήσουν γλυκά κι ευαίσθητα'', εμένα και καθενός άλλου μου περισσεύει. Δική σου είναι η ζωή.