Οι συντηρητικοί στην Ελλάδα και αλλού, αντιλαμβάνονται τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων ως ένα καπρίτσιο των πλούσιων χωρών "που έχουν λύσει όλα τα άλλα θέματα". Φυσικά και δεν τα έχουν λύσει. Τα θεωρούν ως μια ακατανόητη εμμονή της Δύσης για την ανοχή της έκλυσης των ηθών και της έκπτωσης των αξιών.Αυτό είναι το θεμελιώδες λάθος τους. Τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων δεν είναι έκτπωση αξιών, αλλά κατάφαση και κατίσχυση αξιών. Η ατομική ελευθερία, με ταυτόχρονη ισότητα έναντι του νόμου και στις ευκαιρίες. Όχι να σου λένε είσαι ελευθερος να επιλέξεις κάτι, που αν όμως το επιλέξεις, ξέχνα τη δουλειά, την ασφάλεια, την ανεμπόδιστη διαμονή και μετακίνηση κλπ. Η αλληλεγγύη δεν είναι άραγε γνωστή σε αυτούς αξία; Είναι δυνατόν να απαιτείς την άσκοπη ταλαιπωρία και την επιβάρυνση της ποιότητας ζωής κάποιων συνανθρώπων σου, επειδή δεν τους πολυσυμπαθείς;Έναντι των προαναφερθεισών αξιών, θα αντιτάξουν το "Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια". Κατ' αρχήν βλέπουμε στρατούς καθ' όλα αξιόμαχους, να έχουν ξεπεράσει πια και τα περί ψυχικής νόσου και τα don't ask don't tell.Θα μας αντιτάξουν τί γίνεται στα Τίρανα και στο Ισλαμαμπάντ, λες και ήταν το Πακιστάν και η Αλβανία 30 χρόνια μέσα στην ΕΕ...H Θρησκεία είναι άλλη υπόθεση. Στηρίζεται σε δόγματα και στην Ιερά Παράδοση. Το μεγάλο ερώτημα όμως που έχει απαντηθεί στην Ευρώπη σε μεγάλο βαθμό (στη Δυτική) είναι ότι μπορεί να συνυπάρξει με τις μη θρησκευτικής προέλευσης αξίες του Ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου. Αυτό το ερώτημα καλείται να απαντήσει σήμερα η Ελλαδική Εκκλησία. Άραγε μπορεί να συνυπάρξει με το έγκλημα και όχι με τις αξίες του Ευρωπαϊκού Κράτους Δικαίου; Τί περίεγη η τοποθέτηση κάποιων Ιεραρχών...Σχετικά με την Οικογένεια, οι ομοφυλόφιλοι όχι μόνο δεν την υποσκάπτουμε, αλλά τη διεκδικούμε. Την οικογένεια όμως που είναι χώρος θαλπωρής και ελεύθερης ανάπτυξης του ατόμου, την οποία οι περισσότεροι δυστυχώς δε γνωρίσαμε.Δεν αρνούμαστε την αξία ούτε της Πατρίδας, ούτε της Θρησκείας, ούτε της Οικογένειας. Αρνούμαστε όμως να τις χρησιμοποιούν οι συντηρητικοί σαν εργαλείο για το ξερίζωμα των άλλων αξιών.Δεν είμαστε υπερήφανοι επειδή είμαστε ομοφυλόφιλοι -ες, bi, trans κλπ. Είμαστε υπερήφανοι για ό,τι είμαστε, παρά το γεγονός ότι διδαχτήκαμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε. Αρνούμαστε αυτό το κομμάτι της διαπαιδαγώγησης που λάβαμε.Αλήθεια, ποιούς στόχους εξυπηρετεί η διαπαιδαγώγηση με βάση το ετεροφυλοφιλικό πρότυπο; Όσοι νέοι προσελκύονται από το ίδιο φύλο, τί είχαν τί έχασαν. Όσοι όμως αισθάνονται την έλξη προς το ίδιο φύλο, είναι υποχρεωμένοι να ακούν πολύ δυσάρεστα πράγματα από μικροί, από αγαπημένα πρόσωπα και από το κοινωνικό περιβάλλον. Μεγαλώνουμε σε ένα περιβάλλον τοξικό, διαρκούς ηθικής εξόντωσης. Και φυσικής πολλές φορές. Η ανάπτυξη των lgbt ατόμων γίνεται με τρόπο που κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί χρόνια κακοποίηση. Αυτό είναι εγκληματικό. Ή με τις αξίες ή με το έγκλημα. Επί τέλους όλοι να πάρουν θέση. Είναι ηθικά και νομικά αποδεκτές εγκληματικές συμπεριφορές σε βάρος ομοφυλόφιλων, ενήλικων ή ανήλικων; Και όσοι λένε όχι, να μην είναι μεθαύριο αντίθετοι σε κάθε μέτρο, που θα μπορούσε να ληφθεί για την αντιμετώπιση του φαινομένου.Σε όλον των προηγμένο κόσμο οι σοβαροί άνθρωποι συμφωνούν στο απαραβίαστο των θεμελιωδών ελευθεριών για όλους, των ομοφυλοφίλων συμπεριλαμβανομένων, αλλά και στη νομική αναγνώριση των σχέσεων των ομοφυλοφίλων. Μόνο έξαλλοι ακραίοι ιδεολογικά και θρησκευτικά, διαφωνούν. Στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και αλλού, υπάρχουν εξελίξεις από τις οποίες η Ελληνική κοινωνία μοιάζει αποξενωμένη, σα μια κύστη. 30 χρόνια μέσα στην ΕΕ, χωρίς καμιά ουσιαστική ανταλλαγή και ζύμωση με τους άλλους λαούς. Σκεφτείτε μόνο ποιοί και πόσοι είχαν συμφέρον από αυτό... Ο Ραχόι στην Ισπανία, δεν κατάργησε τους γάμους ομοφυλοφίλων. Η Γαλλία ετοιμάζεται να τους θεσπίσει. Στη Γερμανία, με ανοικτά ομοφυλόφιλο υπουργό Εξωτερικών, σε σύμφωνο συμβίωσης με άντρα, υπό τη Μέρκελ, η συζήτηση έχει ανοίξει ακόμα και στους κόλπους του CDU. Στη Βρετανία, ο συντηρητικός Κάμερον προωθεί τον -προαιρετικό από τη μεριά του ιερέα- θρησκευτικό γάμο ομοφυλοφίλων. Τί είναι εδώ η Ελλάδα, για να καταλάβω; Ο θεματοφύλακας των αξιών, της ηθικής και του ανδρισμού; Αυτά ούτε σαν αστείο δε λέγονται. Μ' αυτά και μ' αυτά χρεοκοπήσαμε. Με τη Βλακεία.
