Drama, drama, drama!Μόνο τα παιδάκια εμπιστεύονται τυφλά τους άλλους . Οι ενήλικες, μέσω της εμπειρίας, έχουν μάθει ότι η εμπιστοσύνη οικοδομείται με την πάροδο του χρόνου εφόσον έχουν προηγηθεί πράξεις που την εποδεικνύουν, όμως ξέρουμε ότι μπορεί τα δεδομένα να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή. Καλως ήλθες στον κόσμο των ενηλίκων. Δε χρειάζονται δραματικές προγραμματικές δηλώσεις. Μόνο τον εαυτό σου μπορείς να γνωρίζεις κι εμπιστεύεσαι, όλους τους άλλους τους ζεις ως εξωτερικός παρατηρητής και δε μπορείς να είσαι 100% σίγουρος/η πώς θα συμπεριφερθούν.Επίσης, σου προτείνω να αναπτύξεις την κριτική σου σκέψη. Π.χ. "ήμουν πολύ ρομαντική κι αφελής και το πλήρωσα άσχημα. Δεν το άξιζα." , μεταφράζεται ως "είχα αποδεχθεί ακρίτως ιδέες που είχα δει στις ταινίες, αρνούμενη τα δεδομένα που μου έδινε η πραγματικότητα, τώρα έχει πληγωθεί ο εγωισμός μου, που όλοι ξέρουμε πως είναι σημαντικός για την επιβίωση του είδους μας. Παράλληλα, θεωρώ ότι δεν άξιζα να πληγωθώ, αν και ξέρω ότι η έννοια της αξίας είναι ανθρώπινο δημιούργημα κι άρα επίπλαστο. Αδυνατώ να αντιμετωπίσω τις απογοητεύσεις της ζωής, προτιμώ να παίζω το ρόλο του θύματος και θα γράψω και κάτι δραματικό στις Εξομολογήσεις μπας και οι συνάνθρωποί μου μου ρίξουν κανά λάικ και τονωθεί ο εγωισμός μου με έναν γρήγορο τρόπο".Πραγματικά αισθάνομαι σαν εξωγήινος προσπαθώντας να εξηγήσω σε έναν άλλο εξωγήινο πώς λειτουργεί το ανθρώπινο είδος. Μεταξύ των ανθρώπων αυτά θα έπρεπε να είναι προφανή.