Καλησπέρα, επειδή είμαι ένα από τα παιδιά που δέχτηκαν επίθεση, πρώτον όντως οι μόνοι που με βοήθησαν αφού φάγαμε το ξύλο ήταν ένας πακιστανός και ένα πρεζάκι. Τι να κάνω να μην το πω; μου έκανε εντύπωση. Βέβαια δεν κυκλοφορεί και κανένας άλλος βράδυ στην ομόνοια.Δεύτερον το να το καταγγέλεις επίθεση που δέχτηκες και να σου λένε ότι το έκανες για να γίνεις ήρωας είναι το λιγότερο κακεντρέχεια. Δεν έχω διάθεση να γίνω ήρωας (σιγά τα αυγά), απλά έτυχε να μην φοβάμαι να κάνω επώνυμη καταγγελία καθώς είμαι out. Καταλαβαίνω (και από προσωπική εμπειρία με φίλους που δάρθηκαν και δεν κάναν καταγγελία) πως για κάποιο άτομο ειδικά αν δεν είναι out είναι πολύ δύσκολο να πάει μόνος του να το καταγείλει, γιαυτό ακριβώς το λόγο φτιάχνουμε έναν οδηγό για το τι να κάνεις αν δεχτείς ομοφοβική επίθεση αλλά και μια ομάδα ατόμων που θα συνοδέυουν τα θύματα στην αστυνομία κτλ. Εϊναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε πως αν δεν καταγραφούν με κάποιο τρόπο αυτά τα περιστατικά δεν μπορούμε να αποδείξουμε πως χρειαζόμαστε νομοθετικές ρυθμίσεις που να μας προστατεύουν.Τρίτον απ'ό,τι ξέρω η ΟΛΚΕ το είχε κυνηγήσει τότε με το θέμα της ρητορικής μίσους, δυστυχώς απλά αποδείχτηκε πως ακόμα δεν έχουμε αρκετή οργάνωση και δύναμη ως κοινότητα. Γνωρίζω όμως πως τα παιδιά είχαν κάνει πολύ δουλειά τότε και είχαν συναντηθεί με τον τότε Υπουργό Δικαιοσύνης άκαρπα. Το ΣΥΔ επίσης έχει κάνει πολύ σοβαρή άσκηση πίεσης με ερωτήσεις στα κοινοβουλευτικά κόμματα για την ανύπαρκτη νομοθεσία για την ταυτότητα φύλου κτλ.Τέταρτον, δεν κατάλαβα τι ακριβώς έννοείς με τις οργανώσεις που μπήκαν και βγήκαν από την διαμαρτυρία, για την ακρίβεια επειδή όλα τα Δελτία τύπου γιαυτή τη διαμαρτυρία γράφτηκαν σε ομαδικά ξενύχτια εικοσάριδων φοιτητών στο σπίτι μου και συγκεκριμένα στο δωμάτιο του συγκατοίκου μου θα προσπαθήσω να σε μυήσω στις υποχθόνιες ίντριγκες των ΜΚΟ. Είχαμε βάλει ένα deadline για συνυπογραφές του καλέσματος, αφού έληξε και κυκλοφόρησε το δελτίο τύπου και η αφίσα μας είπαν άλλες δύο ομάδες, η ACT UP και η ΛΟΑ, πως συμμετέχουν και τις προσθέσαμε στις επόμενες κοινοποιήσεις γιαυτό σε κάποιες λείπουν και σε κάποιες όχι. Αυτά συμβαίνουν, δεν είμαστε επαγγελματίες.Δεν ξέρω ποιές από τις ΜΚΟ που συνυπέγραψαν έχουν πάρει επιχορηγήσεις κτλ, απόσο ξέρω το Pride έχει πάρει μόνο αιγίδα από τον Δήμο Αθηναίων (αυτό δεν είναι λεφτά είναι μόνο συμβολικό) και η ΟΛΚΕ πρόσφατα πήρε επιχορήγηση για μια γραμμή στήριξης για LGBT νέους, η οποία και έχει ξεκινήσει να λειτουργεί (1528). Φυσικά δεν ξέρω όλα τα οικονομικά των οργανώσεων!Συμφωνώ πως χρειαζόμαστε να οργανωθούμε ως κοινότητα σε θεσμικό επίπεδο, να ασκήσουμε πολιτική πίεση σε κόμματα, να βάλουμε στόχους για θεσμικές νίκες και να τις κερδίσουμε, χωρίς να αφήσουμε την δουλειά που γίνεται στο δρόμο και στις ομάδες. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει πραγματικά να οργανωθούμε ως κοινότητα, δηλαδή να σταματήσουμε την στείρα ιντερνετική κριτική και την αναπαραγωγή κουτσομπολιών και να σκάσουμε σε μια συνάντηση να πούμε την γνώμη μας, να έρθουμε σε δεύτερη και να επιμείνουμε, να φτιάξουμε ομάδες εργασίας και να δουλέψουμε. Εφόσον δείχνεις να έχεις κάποιες γνώσεις και όρεξη να κάνεις δουλειά, έλα και εσύ να βοηθήσεις, και αν δεν είναι η προτεραιότητα σου να κάνουμε διαμαρτυρία, άσε την διαμαρτυρία σε αυτούς που θέλουν και δούλεψε παράλληλα για κάτι άλλο. Αν δεν έρθεις εσύ, και δεν συμμετάσχεις, και δεν έρθουν και άλλοι/ες τότε πολύ απλά η κοινότητα μας δεν είναι έτοιμη για αλλαγή και θα μείνουμε με αυτά που έχουμε. Και πίστεψε με, εγώ αν δεν το δω αυτό να γίνεται σύντομα θα σηκωθώ να φύγω γιατί έχω μια ζωή να ζήσω μπροστά μου και δεν θα την ζήσω στην σκιά και την γκρίνια.Αυτά ήθελα να σου πω αν και με όλα αυτά που έγραψες με κέντρισες να γράψω και άλλα και να μην ξέρω από που να αρχίσω. Το τελευταίο λοιπόν που θα σου γράψω είναι πως μετά από τρία χρόνια στον ακτιβισμό (και δεν το λέω ψωνίστικα, ούτε θεωρώ τον εαυτό μου έξπερτ) όταν ακούω όλες αυτές τις κοτηγορίες για τους "επαγγελματίες" ακτιβιστές (που ανάθεμα και αν τελικά βιοπορίζονται τρία άτομα σε όλο το γκέι "κίνημα") σκέφτομαι όλες τις ώρες που απαντούσα email σε εθελοντές του Pride, τις νύχτες που υποτιτλίζαμε ταινίες, τα χιλιόμετρα μοιράσματος φυλλαδίων, τις ατελείωτες συζητήσεις, τις φωτογραφήσεις, τις αναζητήσεις για επαγγελματία αμμισθεί φωτογράφο, τις αναζητήσεις ατόμων που να μην ντρέπονται να βγάλουν το πρόσωπο τους σε γκέι αφίσα, τις συνελεύσεις, τις ώρες πάνω από το photoshop για να βγει μια αξιοπρεπείς καμπάνια, τα λεφτά που έχουμε βάλει όλοι/ες από τις τσέπες μας για να βγουν 200 παραπάνω φυλλάδια, έ, και μου έρχετε να βάλω τα γέλια.
Σχολιάζει ο/η