Μια γυναίκα όταν γίνεται μάνα χρειάζεται άνθρωπο για βοήθεια είτε σπουδάζει, είτε δουλεύει, είτε είναι στο σπίτι. Συνήθως για βοήθεια συντρέχουν συγγενείς (παππούδες κλπ.), επειδή το ζητούν και χαίρονται να το κάνουν και είναι πιο έμπιστοι από ξένους. Πρακτικά μια νέα με μωρό δεν μένει χωρίς βοήθεια. Μια ενήλικη έχει κάθε δικαίωμα να θέλει και να κάνει παιδί, το δικαίωμα στη μητρότητα είναι αδιαπραγμάτευτο. Καταλαβαίνω ότι η πρόθεσή σου δεν είναι να συνταχθείς με εκείνους που θέλουν τη γυναίκα κλεισμένη στο σπίτι, αλλά χρησιμοποιείς το ίδιο επιχείρημα και δεν είναι ότι έχει απαντηθεί μόνο θεωρητικά, αλλά και πρακτικά από εκατομμύρια νέες μητέρες. Το ότι τα 25 είναι η καταλληλότερη ηλικία δεν κάνει την ηλικία των 20 ακατάλληλη. Μια νέα στα 20 αντιμετωπίζει διαφορετικές προκλήσεις από ότι στα 25, αλλά αυτό από μόνο του δε σημαίνει κάτι. Π.χ. ένα πιθανότατα προαιρετικό ωράριο παρακολούθησης μαθημάτων και ημιαπασχόληση δε συγκρίνεται με ένα πλήρες υποχρεωτικό ωράριο. Μια εργαζόμενη με πλήρες ωράριο θα δυσκολευτεί περισσότερο με ένα βρέφος από ότι με ένα πιο αυτόνομο παιδί, από την άλλη σε μια μεγαλύτερη ηλικία έχει μεγαλύτερη εμπειρία να ανταπεξέρχεται σε δυσκολίες κλπ. Μιλάμε για ένα πλήθος παραγόντων που όλοι μαζί κάνουν την ηλικία των 25 καταλληλότερη, αλλά είναι λάθος να φτάνουμε στο άλλο άκρο με αποτρεπτικές συστάσεις προς πιο νεαρές ηλικίες.