Θεωρούμε χρόνους και πολλά άλλα δεδομένα. Για λίγο στεκόμαστε σε μια απώλεια και θυμόμαστε την περατότητα της ζωής και μετά συνεχίζουμε ακάθεκτοι όπως μάθαμε κι ας έπρεπε να ξεμάθουμε. Τέλος πάντων, κρίμα για όλα αυτά τα παιδιά και τους γονείς. Δεν ξέρω πως αντέχεται αυτή η απώλεια και πόσο εύκολα μπορεί να χαρεί μ' αυτό το βάρος κάποιος τη ζωή του.